Εκατοντάδες εκπαιδευτικές ώρες στη Μαγνησία θυσία στη ψευδεπίγραφη «κανονικότητα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Την ώρα που ο υπουργός παιδείας στήνει φιέστες ανά τη χώρα προκειμένου να κάνει πιο εύπεπτες τις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, η ίδια η πραγματικότητα δείχνει πως η πολυδιαφημισμένη «κανονικότητα» στην μεταμνημονιακη εποχή δεν ήταν τίποτα περισσότερο από επικοινωνιακή πολιτική εξαπάτησης. Και έχει την τύχη πομφόλυγας και σαν τέτοια σκάει. 

Δύο και πλέον μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς και τα εκπαιδευτικά κενά στη Μαγνησία παραμένουν πολλά σε πείσμα της «κανονικότητας» της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Πάνω από δεκαπέντε (15) καθηγητές λείπουν ακόμα στη  δευτεροβάθμια εκπαίδευση της Μαγνησία (μαθηματικοί, φυσικοί, ξένων γλωσσών κλπ) και εκατοντάδες ώρες χάνονται σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και μερικές φορές και σε βάρος της ίδιας της ασφάλειάς τους όταν λειτουργούν εργαστήρια με ελλιπές εκπαιδευτικό προσωπικό.

Μεγάλες ευθύνες φέρουν και οι παρατάξεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΕΛΜΕ Μαγνησίας καθώς και οι αιρετοί στο ΠΥΣΔΕ, που σαν εκπρόσωποι του κλάδου και όχι σαν συμπλήρωμα της διοίκησης, όχι μόνο δε βρήκαν όλο αυτό το διάστημα το χρόνο να ασχοληθούν με τις ελλείψεις αλλά σε κάθε ευκαιρία που τους δόθηκε προσπάθησαν να τις υποβαθμίσουν, βάζοντας πλάτη απροκάλυπτα στην κυβερνητική πολιτική. 

Οι μεγάλες ελλείψεις και οι χιλιάδες των συμβασιούχων αναπληρωτών που επί πολλά χρόνια αναπληρώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό  κάνει επίκαιρο, για μια φορά ακόμα, το αίτημα για άμεση μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών χωρίς κριτήρια, όρους και προϋποθέσεις για να καλυφθούν στοιχειωδώς οι άμεσες ανάγκες των σχολείων.

Ανάγκες, που δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία και είναι ασύγκριτα μεγαλύτερες εξ αιτίας των πολιτικών που εφαρμόστηκαν την τελευταία δεκαετία από τις κυβερνήσεις των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και λειτούργησαν σε βάρος κυρίως των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών αλλά και των εργασιακών των εκπαιδευτικών. Όπως είναι οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, τμημάτων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ , η μη έγκριση της λειτουργίας «ολιγομελών» τμημάτων στις ομάδες προσανατολισμού των ΓΕΛ, της ειδικής αγωγής και των ΕΠΑΛ, η μείωση ωρών στο ωρολόγιο των γυμνασίων καθώς και η υποβάθμιση μαθημάτων, οι παρεμβάσεις στη Β’ ξένη γλώσσα, τα 28αρια (και πλέον) τμήματα, η αύξηση του ωραρίου στους εκπαιδευτικούς κλπ.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Είναι καθήκον μας, μαζί με τους μαθητές μας και τους γονείς να βάλουμε εμπόδια στο σχολείο της ημιμάθειας, των ταξικών φραγμών, της πρόωρης ειδίκευσης. Να διεκδικήσουμε το σχολείο που μέχρι τα δεκαοχτώ τους χρόνια θα μορφώνει ολόπλευρα τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας. Το σχολείο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών που δεν θα μπαίνει στην υπηρεσία των συμφερόντων των βιομηχάνων και των επιχειρηματικών ομίλων, του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε.

Και για τη διεκδίκηση  αυτού του σχολείου είναι μονόδρομος η συσπείρωση όλων στο σωματείο μας, η αλλαγή των συσχετισμών με την αποδυνάμωση του εργοδοτικού συνδικαλισμού και του ταξικού προσανατολισμού των διεκδικήσεων του, η παραπέρα ενίσχυση της Α.Σ.Ε.