ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΥΣΔΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Κάθε χρόνο όλοι βιώνουμε την εργασιακή αβεβαιότητα σχετικά με τις τοποθετήσεις και τις μετακινήσεις, ειδικότερα πιο έντονα οι συνάδελφοι που λόγω και της εφαρμοζόμενης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής των συγχωνεύσεων, συμπτύξεων, αύξησης ωραρίου, βρίσκονται στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ.

Ταυτόχρονα μια μεγάλη κατηγορία συναδέλφων που για λόγους υγείας ή και για άλλους σοβαρούς λόγους, ζητούν απόσπαση, βρίσκονται και αυτοί σε αυτό το καθεστώς της εργασιακής αβεβαιότητας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα περίπτωση συναδέλφισσας που ενώ έχει όλες τις προϋποθέσεις για την ικανοποίηση της απόσπασής της (λόγοι υγείας) εντός ΠΥΣΔΕ Α` Αθήνας, το υπηρεσιακό συμβούλιο απέρριψε της αίτησή της, ενώ υπήρχε κενό στο σχολείο που ζητούσε. Όπως είναι γνωστό οι αποσπάσεις για λόγους υγείας προηγούνται βάσει νόμου, κάτι που το συμβούλιο παραβίασε και μάλιστα στο κενό που υπήρχε τοποθέτησε άλλο συνάδελφο με λιγότερα μόρια (στο σχολείο που ζητούσε υπήρχαν 2 κενά της ειδικότητάς της). Πρόκειται για μια ανάλγητη απόφαση που δείχνει την αυθαιρεσία της διοίκησης  σε τέτοια ζητήματα, καταργώντας μια σειρά παροχών και κοινωνικών επιδομάτων.

Έκπληξη, το λιγότερο, προκαλεί και η καθυστέρηση στην απάντηση της ένστασης της συναδέλφισσας από το συμβούλιο, παρά την πρόβλεψη της νομοθεσίας.

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, το συμβούλιο ξαφνικά, αφού δεν ικανοποίησε το αίτημα της απόσπασης, μετακινεί τη συναδέλφισσα από την οργανική της σε άλλο σχολείο, χωρίς η ίδια να το ζητήσει. Το λάθος της; Λόγω τραυματισμού της απουσίασε με αναρρωτική άδεια και στην επιστροφή της στην οργανική της (που είχε προσωρινά καλυφθεί το κενό) τη στέλνουν σε ένα άλλο σχολείο. Οι λόγοι αυτοί επιβάλλουν μια ιδιαίτερη αντιμετώπιση από τη διοίκηση και γενικά την πολιτεία ως δείγμα πολιτισμού, για μια κατηγορία συναδέλφων οι οποίοι πέρα από τις αντιξοότητες που βιώνουμε όλοι, πρέπει να αντιμετωπίσουν και την αδιαφορία της πολιτείας, αν όχι πολλές φορές και τα εμπόδια που ορθώνει μπροστά τους.

Από τα παραπάνω είναι ξεκάθαρο ότι παραβιάζονται μια σειρά εργασιακών δικαιωμάτων, που με αγώνες κατακτήσαμε και μάλιστα εδώ ευθύνη έχουν και οι αιρετοί του κλάδου, που όχι μόνο δεν διαφώνησαν αλλά ούτε ενημέρωσαν τον κλάδο.  Ειδικότερα ο πρόεδρος της ΣΤ` ΕΛΜΕ και αιρετός στο ΠΥΣΔΕ Α` Αθήνας, οφείλει να προστατεύει και να περιφρουρεί τα εργασιακά μας δικαιώματα, να ενημερώνει το σωματείο και όχι να είναι συμμέτοχος σε αυτή την κατάσταση. Οι ευθύνες του είναι τεράστιες, έχει συμβάλλει να διαμορφωθεί μια κατάσταση αδιαφάνειας και καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων και την ίδια στιγμή όλοι να επιδιώκουν να εφαρμόσουν το «νόμο της σιωπής» και την αποδοχή της κατάστασης αυτής από τους συναδέλφους. Δεν θα τους περάσει.

Ζητούμε την ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος της συναδέλφισσας, να υπάρξει καθεστώς διαφάνειας και σεβασμού των δικαιωμάτων ΟΛΩΝ των συναδέλφων.

Αθήνα 30-1-2018