Πρόταση της ΑΣΕ προς την 87^η Γ.Σ. της ΔΟΕ για Πλαίσιο Πάλης και Πρόγραμμα Δράσης

 (Πλαίσιο Πάλης, Νομοσχέδιο για Δομές Εκπαίδευσης κι Αξιολόγηση, Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, Διορισμούς-Δικαιώματα Αναπληρωτών, Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών, Πρόγραμμα Δράσης)

Α. ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

Δύναμή μας τα Σωματεία μας και η Συλλογική Πάλη και Διεκδίκηση!

• Καταδικάζουμε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ! Αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης. Απεμπλοκή της χώρας μας!
• Μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των αναπληρωτών, εξίσωση δικαιωμάτων, μέτρα στήριξής τους! 25.000 μόνιμοι διορισμοί για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων.
• Απόσυρση νομοσχεδίου για νέες Δομές στην Εκπαίδευση - Όχι στην αντιδραστική - αντιεκπαιδευτική αξιολόγησή!
• Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, Δημόσια και Δωρεάν για όλα τα παιδιά. Άμεση δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων με ευθύνης της κυβέρνησης!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η 87^η Γ.Σ. της ΔΟΕ πραγματοποιείται σε μια περίοδο με πολύ πυκνές, σύνθετες και ποικίλες εξελίξεις, για τη χώρα μας, την ευρύτερη περιοχή, τους εργαζόμενους, την Παιδεία και τους εκπαιδευτικούς.

Τα τύμπανα του πολέμου δυναμώνουν στη γειτονιά μας με επικίνδυνες συνέπειες για τους λαούς. Οι οξυμένοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών δρόμων και των σφαιρών επιρροής και οι πολεμικές επιχειρήσεις ΝΑΤΟ-ΕΕ και των δορυφόρων τους, που διεξάγονται στη Συρία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, με τη στήριξη και ανοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης, φέρνουν ακόμα πιο κοντά τον κίνδυνο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις αυτές φέρνουν ήδη νέα κύματα προσφύγων και ξεριζωμένων στη χώρα μας!

Η κυβέρνηση κλείνει το ζήτημα με την ΠΓΔΜ, κάτω από τις εντολές ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, για να διευκολύνει τη διείσδυση του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια. Εμπλέκει έτσι τη χώρα μας στους οξυμένους ανταγωνισμούς στην περιοχή.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες γιατί δίνει ΓΗ και ΥΔΩΡ στους ΦΟΝΙΑΔΕΣ των ΛΑΩΝ!  Αποτελεί το μεγαλύτερο “πλυντήριο” των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, ακολουθεί με συνέπεια και ακόμα πιο πρόθυμα την πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχει μετατρέψει τη χώρα μας σε πολεμικό ορμητήριο των αερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων και το Αιγαίο σε επιχειρησιακή βάση του ΝΑΤΟ.

Είναι πρόκληση για τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τις οικογένειές τους, η κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που δίνει το 2% (4 δις!) του ΑΕΠ για πολεμικούς – ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς και νοικιάζει πολεμικές φρεγάτες από τη Γαλλία, να μας λέει δια στόματος Γαβρόγλου ότι “δεν είναι ρεαλιστικό να ζητάμε μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση”, να μην προβλέπει ούτε ένα ευρώ για υποδομές και διορισμούς για να εφαρμοστεί η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, να στερεί από τα παιδιά με ειδικές ανάγκες δημόσιες και δωρεάν δομές ειδικής αγωγής που έχουν ανάγκη!

Συνεχίζουμε την πάλη ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής!

Τη "δίκαιη ανάπτυξη", που από κοινού ΕΕ, ΟΟΣΑ, κυβέρνηση, κόμματα του κεφαλαίου και των μνημονίων, οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με τη «νέα συμμαχία τους», μαζί με τον ΣΕΒ και τους τραπεζίτες, προπαγανδίζουν, τη νιώθουμε κάθε μέρα στο πετσί μας και στα σχολειά μας!

Η κυβέρνηση καλλιεργεί νέες αυταπάτες για έξοδο από τα Μνημόνια με τους 1000 νόμους τους να εφαρμόζονται ως το 2060 (!), μισθοί, συντάξεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα να πηγαίνουν στα τάρταρα, να ακονίζει τα μαχαίρια για νέα προαπαιτούμενα μπροστά στην 4η αξιολόγηση, να αρπάζει τη λαϊκή κατοικία με τους πλειστηριασμούς, να σφίγγει τη μόνιμη θηλιά φοροληστείας και περικοπών. Μόνο και μόνο από τη νέα μείωση του αφορολόγητου ένας εκπαιδευτικός θα χάσει σχεδόν έναν ακόμα μισθό! Δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από τα Μνημόνια με νέα Μνημόνια, με την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα να συμφωνούν πλήρως με τις απαιτήσεις του ΣΕΒ! Μόνο ο οργανωμένος ταξικός αγώνας μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για δουλειά, ζωή με δικαιώματα με βάση την εποχή μας και τις ανάγκες μας.

Με πανεργατικές απεργίες 14/12/2017, 12/1 και 30/5 αλλά και πλήθος άλλες κινητοποιήσεις (συλλαλητήρια, παραστάσεις, καταλήψεις) απάντησαν οι εργαζόμενοι στα μέτρα 3^ης και 4^ης αξιολόγησης μέσα από τα ταξικά τους Σωματεία! Με μαζικές κινητοποιήσεις 29/9/2017, 2/3, 16/3, 30/3 και 7/6 αλλά και πολλές άλλες τοπικές οι εκπαιδευτικοί απαιτήσαμε ένα σχολείο που να μορφώνει και έναν εκπαιδευτικό παιδαγωγό της νέας γενιάς!

Οι εκπαιδευτικοί, μόνιμοι και αναπληρωτές, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, φτωχούς ΕΒΕ και αγρότες, γυναίκες, νέους και νέες, συντονίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στη συνολική αντιλαϊκή αντιεκπαιδευτική πολιτική. Απαιτούμε μαζικούς διορισμούς σε Παιδεία και Υγεία, με βάση τις δικές μας ανάγκες. Αρκετά ματώσαμε για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών. Απαιτούμε ζωή, δουλειά με δικαιώματα!

Μπροστά μας είναι όλα τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση!

Οι δυναμικές κινητοποιήσεις αναπληρωτών και μονίμων το τελευταίο διάστημα ανέδειξαν ότι ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά για μαζικούς διορισμούς για την κάλυψη όλων των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών μπορεί να συσπειρώσει δυνάμεις, να στριμώξει την κυβερνητική πολιτική. Δυναμώνουμε αυτό τον αγώνα το επόμενο διάστημα!

Νέος κρίκος στην αλυσίδα των αντιεκπαιδευτικών νομοθετημάτων είναι ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος 4547/2018 για την «αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της εκπαίδευσης». Ένα ακόμα προαπαιτούμενο στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων με Ε.Ε. και «θεσμούς». Βασικές πλευρές νομοσχεδίου και κυβέρνησης είναι:

• Η προώθηση της αντιεκπαιδευτικής αξιολόγησης στα χνάρια του ν. 3848/2010, που δρομολογείται σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης ως και τη σχολική μονάδα, αλλά και σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του Κλάδου, αφού θα αξιολογούνται μέχρι και οι Υποδιευθυντές/Τομεάρχες, αλλά και όσοι θέλουν να θέσουν υποψηφιότητα για οποιαδήποτε θέση, καθώς και όλοι οι εκπαιδευτικοί μέσα από την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
• Η συγχώνευση βασικών υποστηρικτικών Δομών με εντελώς διαφορετικά αντικείμενα (π.χ. ΚΕΔΔΥ, ΠΛΗΝΕΤ, ΣΣΝ, ΚΕΣΥΠ, ΓΡΑΣΕΠ), μεταφέροντας όλη την ευθύνη αποκλειστικά στα σχολεία, στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς και ταυτόχρονα οι περικοπές σε προσωπικό.
• Η προώθηση αντιδραστικών – αντιεπιστημονικών αλλαγών στην Ειδική Αγωγή και η κατάργηση των ΚΕΔΔΥ, όπου θα υπάρξει ένα πραγματικό πισωγύρισμα, αφού τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στην πράξη διαγράφονται ως ομάδα προτεραιότητας και ειδικής εκπαιδευτικής στήριξης.

Παράλληλα η κυβέρνηση προχώρησε σε νέο εμπαιγμό γονιών και εκπαιδευτικών σχετικά με την Προσχολική Αγωγή! Ψήφισε το άρθρο 33 του ν. 4521/2018, που θεσμοθετεί την έναρξη εφαρμογής της Δίχρονης Προσχολικής, με μηδενική χρηματοδότηση(!) για υποδομές, με μηδενικούς διορισμούς (!) και ολοκλήρωσή της σε βάθος …τριετίας! Η δημοσίευση της ΚΥΑ, που ορίζει μόνο 184 από τους 325 Δήμους όπου θα εφαρμοστεί η Δίχρονη από το 2018-19 (στους οποίους εφαρμόζεται ήδη!), οι οποίοι αντιστοιχούν μόλις στο 32% του πληθυσμού (!) κι έτσι μένουν απέξω πάνω από το 75% των προνηπίων (!), έπεισε και τον πιο δύσπιστο για τον εμπαιγμό της κυβέρνησης!

Στον κυβερνητικό αυτό εμπαιγμό συνέβαλε η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ, που χαιρέτισε έναν «κολοβό» νόμο και τώρα …κλαψουρίζει για την ΚΥΑ! Είναι τεράστιες οι ευθύνες τους!

Μόνο στο δρόμο της σύγκρουσης υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ για τους ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!!

Δυναμώνουμε την πάλη μας – τις διεκδικήσεις μας για:

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους! Άμεση μονιμοποίηση όλων των συναδέλφων αναπληρωτών! Εδώ και τώρα 25.000 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών, ώστε να καλυφθούν στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων. Καμία απόλυση αναπληρωτή! ΑΜΕΣΗ εξίσωση των δικαιωμάτων μονίμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Μέτρα στήριξής τους (σίτιση, διαμονή, μετακίνηση).
• Να αποσυρθεί άμεσα το σχέδιο νόμου για τις νέες Δομές και την αντιδραστική αξιολόγηση στην Εκπαίδευση.
• Να παρθούν τώρα μέτρα και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής πανελλαδικά. Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Γενικής Μόρφωσης για όλα τα παιδιά!
• Αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά 13^ου – 14^ου μισθού, ξεπάγωμα Μ.Κ., αναγνώριση 2ετίας 2016 – 2017!
• Κάτω τα χέρια από το ωράριο και τα εργασιακά μας δικαιώματα. Σύγχρονες υποδομές και συνθήκες εργασίας (π.χ. αίθουσες, εποπτικό υλικό, βιβλιοθήκες, τεχνολογικά μέσα).
• ΟΧΙ στις συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων και τμημάτων. 15 μαθητές ανά τμήμα σε Νηπιαγωγεία, Α, Β τάξεις Δημοτικού,  20 μαθητές το ανώτερο στις υπόλοιπες τάξεις.
• Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε 1€ από την τσέπη των γονιών για τη λειτουργία του σχολείου. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Παιδεία.
• Κανένα σπίτι εργατικών λαϊκών οικογενειών στα χέρια τραπεζίτη.
• Λεφτά για τη μόρφωση των παιδιών όχι για ΝΑΤΟ και πολεμικούς εξοπλισμούς. Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.

Κλιμακώνουμε την πάλη απέναντι στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής:

• Συζητάμε με τους μαθητές μας για τις αιτίες και τους κινδύνους των ιμπεριαλιστικών πολέμων, δυναμώνουμε την αλληλεγγύη στα θύματά τους πρόσφυγες και μετανάστες και στον Παλαιστινιακό λαό!
• Το Σωματείο μας, όλοι οι Σύλλογοι Διδασκόντων παίρνουμε αποφάσεις συμμετοχής στην «αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα». Οργανώνουμε την ακύρωσή της στην πράξη.
• Προχωράμε σε συνεχείς παραστάσεις, συγκεντρώσεις για το δικαίωμα στη μόνιμη, σταθερή δουλειά. Καμία απόλυση αναπληρωτή!
• Ιδιαίτερα στεκόμαστε, συζητάμε και παίρνουμε αποφάσεις για τα παρακάτω ζητήματα, που θα μας απασχολήσουν το επόμενο διάστημα είτε εμπεριέχονται είτε όχι στην Ημερήσια Διάταξη της 87^ης Γ.Σ. της ΔΟΕ.

Β. ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ 4547/2018 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ  «ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ»

Ο νόμος για τις «δομές υποστήριξης της εκπαίδευσης» που πρόσφατα ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν έχει στόχο τη στήριξη του σχολείου και του εκπαιδευτικού, την επιστημονική και παιδαγωγική αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Διαμορφώνει το έδαφος για νέες, βαθύτερες, αντιδραστικές ανατροπές στο περιεχόμενο και τη λειτουργία του σχολείου. Ήταν προαπαιτούμενο της 4^ης αξιολόγησης και δέσμευση της κυβέρνησης σε ΕΕ, «θεσμούς» και ΣΕΒ, γι’ αυτό και ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να φορτώσει τα προβλήματα της αντιλαϊκής πολιτικής στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς. Ως επίκεντρο του «νέου» σχεδιασμού τίθεται η Σχολική Μονάδα. Όχι φυσικά για να στηριχθεί με εκπαιδευτικούς, με βοηθητικό προσωπικό, με υποδομές και κρατική χρηματοδότηση, αλλά στην πράξη να επιλύει από μόνη της όλα τα κρίσιμα ζητήματα της λειτουργίας της, κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο της αντιδραστικής κρατικής αξιολόγησης.

Το νομοσχέδιο έχει τρεις άξονες:  1) Αθρόες Συγχωνεύσεις-Καταργήσεις Δομών και Υπηρεσιών.  2) Αντιδραστικές αντιεπιστημονικές αλλαγές στην Ειδική Αγωγή με κατάργηση των ΚΕΔΔΥ. 3) Προώθηση της αξιολόγησης!  Έτσι σύμφωνα με τις «νέες δομές» προβλέπονται:

• Περιφερειακά Κέντρα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.).

Σε επίπεδο Περιφερειακών Διευθύνσεων δημιουργούνται 24 ΠΕ.Κ.Ε.Σ., ως προϊόν της κατάργησης των Περιφερειακών Επιμορφωτικών Κέντρων (Π.Ε.Κ.), των Προϊσταμένων Παιδαγωγικής Καθοδήγησης και των Σχολικών Συμβούλων. Στην ουσία μιλάμε για «μικρά υπουργεία παιδείας», που θα συγκεντρώνουν πλήθος αρμοδιοτήτων και θα παίζουν καθοριστικό ρόλο στη χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής σε επίπεδο Περιφέρειας με κομβικό ρόλο στην οργάνωση και προώθηση της διαδικασίας της αξιολόγησης.

• Κέντρα Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) – Αντιδραστικές αλλαγές στην Ειδική Αγωγή με κατάργηση των ΚΕΔΔΥ.

Καταργούνται  τα Κ.Ε.Δ.Δ.Υ., οι Σ.Σ.Ν., τα Κ.Ε.ΣΥ.Π. και τα Κ.Ε.Π.Λ.Η.Ν.Ε.Τ. Στη θέση τους δημιουργούνται τα Κ.Ε.Σ.Υ, που συγκροτούνται σε επίπεδο Διεύθυνσης κοινά για Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Εντελώς διαφορετικά αντικείμενα και τομείς ενοποιούνται σε μια δομή. H κατάργηση των Κ.Ε.Δ.Δ.Υ θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής, φορτώνοντας στην ουσία στις πλάτες των οικογενειών το κομμάτι της διάγνωσης και στήριξης των παιδιών με ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Αν περάσουν αυτές οι αλλαγές, στην ουσία καταργούνται τα παιδιά με ειδικές ανάγκες ως ομάδα προτεραιότητας και ειδικής εκπαιδευτικής στήριξης, απαλλάσσοντας το κράτος από τις ευθύνες του! Το βάρος πέφτει στον εκπαιδευτικό και στο σχολείο για την εκπαιδευτική παρέμβαση σε παιδιά με ειδικές ανάγκες που δε θα έχουν καν διάγνωση! Σε κανένα σημείο του σχεδίου νόμου δε γίνεται αναφορά στον θεσμό της Παράλληλης Στήριξης!

Η κατάργηση των ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕΤ., που είχαν στην ευθύνη τους τη στήριξη των δικτύων και των αναγκών των σχολείων στο επίπεδο της πληροφορικής, θα οδηγήσει στην άμεση παράδοση του τομέα αυτού στους ιδιώτες και τους εργολάβους.

• Κέντρα Εκπαίδευσης για την Αειφορία (Κ.Ε.Α.).

Τα Κ.Ε.Α., κοινά και για τις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης, ως μετεξέλιξη των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Κ.Π.Ε.), ενσωματώνουν τις αρμοδιότητες των υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, Αγωγής Υγείας, Πολιτιστικών Θεμάτων και Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων. Η χρηματοδότηση των Κ.Ε.Α. θα γίνεται από τους Δήμους(!!)

• Η θεσμοθέτηση των λεγόμενων «Ομάδων Σχολείων».

Στην πράξη προωθείται η αλληλοσυμπλήρωση λειτουργιών, με στόχο την «κάλυψη» των κενών που υπάρχουν σε δασκάλους, καθηγητές και υποδομές (π.χ. εργαστήρια), τις μετακινήσεις μαθητών και τη μεγαλύτερη εξοικονόμηση προσωπικού, τη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων. Ανοίγει ο δρόμος για μεταφορά της οργανικότητας σε επίπεδο ομάδας σχολείων, τη συνεχή κινητικότητα για τη συμπλήρωση ωραρίου και την κάλυψη των κενών.

• Η διαδικασία της αντιδραστικής – κρατικής αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα!

Προωθείται η διαδικασία της αντιδραστικής αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα της Εκπαίδευσης. Παραμένουν σε ισχύ ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας και ο νόμος 4354/15, για το μισθολόγιο, που προβλέπουν τη σύνδεση της «αξιολόγησης» με την περικοπή μισθού και τις απολύσεις. Μεταφέρονται στην εκπαίδευση και επεκτείνονται οι διατάξεις του ν. 4369/16 (Βερναρδάκη). Η κατάργηση του Π.Δ. 152 αλλά και πλευρών του ν. 3848, που παρέμειναν ανενεργές μέσα από την πάλη του συνδικαλιστικού κινήματος, παραμένει χωρίς αντίκρισμα. Ίδιες προβλέψεις και ίδιες διατάξεις επανέρχονται στο σώμα του σχεδίου νόμου μέσα από τη διαδικασία αξιολόγησης των στελεχών της εκπαίδευσης. Διατάξεις και νόμοι που το οργανωμένο εκπαιδευτικό κίνημα με την πάλη του απέτρεψε την εφαρμογή τους μέχρι σήμερα (νόμοι Αρσένη, Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλου). Στα πλαίσια των κριτηρίων επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης εντάσσεται και η «αμαρτωλή» συνέντευξη. Ενσωματώνεται στον νόμο η απεργοσπαστική τροπολογία Γεροβασίλη, που ψήφισε η κυβέρνηση μαζί με τη Ν.Δ, καθώς προβλέπεται ότι τα στελέχη που δε θα αξιολογήσουν αλλά και κάθε εκπαιδευτικός που δε θα αξιολογήσει (τον διευθυντή και υποδιευθυντή του) δε θα μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα για θέση ευθύνης.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παίρνοντας υπόψη της τους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος ενάντια στην αξιολόγηση, προκειμένου να "εμπεδωθεί η κουλτούρα της αξιολόγησης" ώστε να την εφαρμόσει αμέσως μετά σύμφωνα με τις επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων, μετατρέπει τον Σύλλογο Διδασκόντων σε αξιολογητή: Α) του Διευθυντή του σχολείου, μέσα από τη συμπλήρωση ανώνυμου ερωτηματολογίου στο τέλος κάθε χρονιάς. Β) με τη διαδικασία αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας, η οποία θα γίνεται στη βάση θεματικών αξόνων, με ειδική φόρμα και δείκτες, οι οποίοι θα καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση και με την άμεση εμπλοκή των Διευθυντών των σχολείων. Αφού όμως αξιολογηθούν και οι εκπαιδευτικοί από τον Διευθυντή, οι εκθέσεις αποτίμησης θα κοινοποιούνται στο οικείο ΠΕ.Κ.Ε.Σ., στο ΙΕΠ και στο Υπ. Παιδείας! Κανείς συνάδελφος και σε κανένα επίπεδο να μη γίνει αξιολογητής! Είναι αυταπάτη να θεωρεί ότι οι ίδιος θα αξιολογεί αλλά δε θα αξιολογείται.

Η Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε όχι μόνο δεν καταργείται αλλά αναβαθμίζεται, μέσα από ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα διαχείρισης και βάσης δεδομένων της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος, σε συνεργασία με το Υπ. Παιδείας.                                                                               

Συνένοχους σ΄ αυτήν τη διαδικασία η κυβέρνηση ψάχνει ανάμεσα στους Δήμους και στους γονείς δίνοντας  ρόλο αξιολογητή και στο Σχολικό Συμβούλιο.

Απαντάμε αγωνιστικά στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ 4547/2018 ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΩΡΑ!

Παίρνουμε απόφαση από την 87^η Γ.Σ. του Κλάδου συμμετοχής στην «αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα». Οργανώνουμε όλα τα πρακτικά μέτρα για ακύρωσή της στην πράξη.

Οι ΣΥΛΛΟΓΟΙ και οι Σύλλογοι Διδασκόντων θα πάρουν παντού αποφάσεις υλοποίησης της αποχής από τη διαδικασία της αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα και με όλες τις μορφές.

Για μια ακόμα φορά θα τους χαλάσουμε τα σχέδια!!

Συσπειρωμένοι στους Συλλόγους μας αγωνιζόμαστε για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα τους μαθητές μας, με έναν εκπαιδευτικό πραγματικό παιδαγωγό της νέας γενιάς.

Γ. ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΧΡΟΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Οδηγός για την τοποθέτησή μας σε σχέση με την Προσχολική Αγωγή είναι οι πραγματικές ανάγκες των παιδιών της προσχολικής ηλικίας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας η εξέλιξη του παιδιού είναι αλματώδης. Ο ρόλος της προσχολικής ηλικίας είναι καθοριστικός και συνίσταται στη αφομοίωση ορισμένων γενικών ανθρώπινων γνώσεων και ικανοτήτων και ψυχικών ιδιοτήτων, που είναι απαραίτητες για τη ζωή και την κοινωνία.

H φοίτηση όλων των παιδιών σε δομές Προσχολικής Αγωγής άρα και η εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο, δεν είναι απλά και μόνο μια διευκόλυνση για να εργάζονται ή να αναζητούν εργασία οι γονείς. Είναι πρωτίστως μια παιδαγωγική και κοινωνική αναγκαιότητα, που αφορά την ανάπτυξη, την εκπαίδευση και τη διαπαιδαγώγηση των προνηπίων και νηπίων. Κοινωνική αναγκαιότητα είναι επίσης και η ύπαρξη δημόσιων και δωρεάν παιδικών σταθμών για τις ηλικίες ως 4 ετών. Κανένα παιδί έξω από δημόσιες και δωρεάν δομές προσχολικής αγωγής!!

Με βάση τα παραπάνω και με βάση την εξέλιξη των επιστημών της Αγωγής και τον τεράστιο παραγόμενο πλούτο, το 2018, η καθιέρωση Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής πανελλαδικά σε όλους τους Δήμους και για όλα τα παιδιά αποτελεί ένα αναγκαίο και ελάχιστο άμεσο βήμα. Με την  ίδρυση καινούργιων νηπιαγωγείων για να καλύψουν τις ανάγκες που υπάρχουν και την πρόσληψη μόνιμων εκπαιδευτικών και βοηθητικού προσωπικού. Βήμα πίσω από αυτό δε θα κάνουμε!

Υπερασπιζόμαστε τον ρόλο του Νηπιαγωγείου, που δεν είναι αυτός της στενής και στείρας εκπαίδευσης αλλά της αγωγής, της διαπαιδαγώγησης, που φυσικά εμπεριέχει και την εκπαίδευση. Είμαστε όμως αντίθετοι στο να γίνει το νηπιαγωγείο «προθάλαμος» του δημοτικού σχολείου και να υποτάσσεται στη λογική της γρήγορης και από νωρίς παροχής δεξιοτήτων.

Ο ρόλος της Νηπιαγωγού είναι καθοριστικός, αναντικατάστατος. Είναι η υλική δύναμη και ο φορέας της κοινωνικής πείρας και γνώσης, μέσα στην τάξη. Αυτή την πείρα και γνώση, που είναι κοινωνικό και ιστορικό προϊόν, οφείλει να την κοινωνήσει με τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Με βάση τα παραπάνω, στον εμπαιγμό της κυβέρνησης με το «κολοβό» άρθρο 33 του ν. 4521/2018 και στην ΚΥΑ με μόνο 184 Δήμους εφαρμογής της Δίχρονης από 2018-19, που αντιστοιχούν μόλις στο 32% του πληθυσμού και αφήνουν απέξω το 75% των προνηπίων, απαντάμε με κοινό αγώνα, εκπαιδευτικών και γονιών, για τα δικαιώματα των παιδιών μας αλλά και δικά μας, ως επιστήμονες παιδαγωγοί της νέας γενιάς! Κανένας συνάδελφος να μη δεχτεί την κοροϊδία και την εξαπάτηση της κυβέρνησης.

Διεκδικούμε εδώ και τώρα:

• Να παρθούν όλα τα μέτρα και να δημιουργηθούν όλες οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής πανελλαδικά, ώστε όλα τα νήπια και τα προνήπια να μπορούν να εγγράφονται και να φοιτήσουν στο Νηπιαγωγείο.
• Όλα τα παιδιά ως 4 χρόνων να μπορούν να γραφτούν σε δημόσιους, δωρεάν αναβαθμισμένους παιδικούς σταθμούς χωρίς τροφεία και voucher.
• Να εξασφαλιστεί άδεια ανατροφής σε όλες τις αναπληρώτριες μητέρες, ώστε να μένουν με τα παιδιά τους ως ενός έτους.
• Να δημιουργηθούν τμήματα με 15 παιδιά, ώστε να μπορεί να επιτελείται η παιδαγωγική πράξη με τους απαραίτητους όρους και όχι με στοιβαγμένα παιδιά.
• Να λειτουργήσει παντού το Ολοήμερο Νηπιαγωγείο για όλα τα παιδιά, με παιδαγωγικούς όρους, με σίτιση και υποδομές χαλάρωσης.
• Να μην εφαρμοστεί πουθενά το ΠΔ 79. Καμία υποχρεωτική μετακίνηση μαθητών. Καμία κατάργηση ή συγχώνευση νηπιαγωγείων ή τμημάτων.
• Να διοριστούν εκπαιδευτικοί και να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι, για τους οποίους να εξισωθούν τα δικαιώματά τους με των μονίμων και να παρθούν μέτρα στήριξής τους (για σίτιση, διαμονή, δωρεάν μετακίνηση).
• Να στελεχωθούν τα νηπιαγωγεία με προσωπικό Ειδικής Αγωγής, τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη. Να γίνεται η πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση, που θα στηρίζει όλα τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές ανάγκες.
• Να δημιουργηθούν ασφαλείς αίθουσες σε σύγχρονα κτήρια, όπου θα εξασφαλίζονται οι συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και διατροφής των παιδιών με ευθύνη του κράτους και με την πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού.
• Να υπάρξει η αναγκαία χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες λειτουργίας των Νηπιαγωγείων χωρίς να επιβαρύνονται οι οικογένειες.
• Ενιαίο, παιδαγωγικά αναβαθμισμένο πρόγραμμα αγωγής κι εκπαίδευσης, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες αναπτυξιακές ανάγκες της κάθε ηλικίας, με ευθύνη του κράτους και χωρίς καμία εμπλοκή Δήμων, ΜΚΟ και επιχειρήσεων.

Η διεκδίκηση της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής αφορά και εμάς τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς και θα γίνει πράξη με τον κοινό αγώνα μας ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική για την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών όλων των παιδιών. Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα δίκαια αιτήματά μας! Δεν παζαρεύουμε το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας!

 Δ. ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΩΝ

Η γενίκευση της αδιοριστίας και της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση έχει επιπτώσεις πρώτα απ΄ όλα στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, με τα χιλιάδες κενά και τις χαμένες διδακτικές ώρες, με την εναλλαγή, κάθε χρόνο, εκπαιδευτικών στο ευαίσθητο κομμάτι της ειδικής αγωγής, με τις ελλείψεις εκπαιδευτικών, ακόμα και σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, ως και τη λήξη της σχολικής χρονιάς. Δεν πάει άλλο!

Η πολιτική, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ -  ΠΑΣΟΚ, της Ε.Ε., οι κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και οι επιθυμίες του ΣΕΒ, που θεωρούν τη μόρφωση και τους εργαζόμενους κόστος, τσακίζει τη ζωή μας και τα δικαιώματά μας στη μόρφωση και τη δουλειά. Η επαναφορά του διετούς αποκλεισμού (που μπορεί να γενικευθεί) αν αρνηθούν θέση στην ειδική μετά την 1^η Νοέμβρη προκήρυξη, αποτελεί νέο εμπαιγμό της κυβέρνησης προς τους ήδη τσακισμένους συμβασιούχους συναδέλφους! Τέρμα πια στην κοροϊδία όλων των κυβερνήσεων!

Οι αναπληρωτές συνάδελφοί μας δεν είναι εκπαιδευτικοί δεύτερης κατηγορίας. Είναι νέοι επιστήμονες και θέλουν και έχουν ανάγκη να εργαστούν. Είναι νέοι άνθρωποι και θέλουν να κάνουν φίλους και οικογένεια ή έχουν οικογένεια και θέλουν να είναι μαζί με τους/τις συντρόφους τους και τα παιδιά τους. Έχουν ανάγκες προσωπικές και οικογενειακές και δε μπορούν να εργάζονται τη μια στον Έβρο και την επόμενη χρονιά στην Κρήτη. Είναι παιδαγωγοί και θέλουν να συνδεθούν με τους μαθητές τους, γι’ αυτό δεν πρέπει να γυρίζουν από σχολείο σε σχολείο κι από τόπο σε τόπο! Είναι το μέλλον της εκπαίδευσης και πρέπει να μονιμοποιηθούν επιτέλους για να λειτουργήσουν στοιχειωδώς τα σχολεία!

Οι μαζικές κινητοποιήσεις της φετινής χρονιάς, που βρήκαν απέναντί τους τα ΜΑΤ και την Κυβερνητική καταστολή, είναι ελπιδοφόρες και μας δείχνουν τον δρόμο. Το δικαίωμα στη μόρφωση και τη δουλειά θα το κερδίσουμε μόνο μέσα από την πάλη μας! Συνεχίζουμε!

Διεκδικούμε αταλάντευτα εδώ και τώρα:

5. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους!
5. Μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των συναδέλφων συμβασιούχων - αναπληρωτών. Καμία απόλυση!
5. Μόνιμους διορισμούς των 25.000, τουλάχιστον, εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων που εργάστηκαν τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων!
5. Εξίσωση των δικαιωμάτων τους με των μονίμων και μέτρα στήριξής τους όσο παραμένουν αναπληρωτές, για να έχουν μία αξιοπρεπή διαβίωση (σίτιση, στέγαση, μετακίνηση)!

Συγκεκριμένα διεκδικούμε:

• Ξεπάγωμα των μισθολογικών κλιμακίων. Βαθμολογική αναγνώριση της διετίας 2015-17.
• Δωδεκάμηνες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για όλους τους αναπληρωτές.
• Καμία απόλυση αναπληρωτή-συμβασιούχου συναδέλφου.
• Εξίσωση των αδειών (ασθενείας, λοχείας, ανατροφής, κανονικής) και κάθε άλλου εργασιακού και συνδικαλιστικού δικαιώματος με τους μόνιμους συναδέλφους.
• Έκδοση πάσο με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας για 50% έκπτωση στα ΜΜΜ.
• Δωρεάν σίτιση για όλους. Επίδομα στέγασης και θέρμανσης για όλους και εξασφάλιση (φτηνής) κατοικίας σε όσους προσλαμβάνονται στις τουριστικές περιοχές.
• Επίδομα ανεργίας και πλήρη υγειονομική κάλυψη για όλο το διάστημα της ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Κάλυψη όλων των κενών από την αρχή της σχολικής χρονιάς με τις αντίστοιχες ειδικότητες εκπαιδευτικών, ειδικού εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού. Κάθε εκπαιδευτικός να διδάσκει το επιστημονικό του αντικείμενο!
• Πρόσληψη αναπληρωτών σε ΟΛΑ τα κενά ΣΕ ΜΙΑ ΦΑΣΗ, ώστε να είναι ΟΛΟΙ στα σχολεία την 1η Σεπτεμβρίου. Τοποθέτησή τους με διαφανή και αντικειμενική διαδικασία. Δυνατότητα αμοιβαίας μετάθεσης καθώς και δυνατότητα μετακίνησης για σοβαρούς λόγους υγείας.
• 15 μαθητές ανά τμήμα στα Νηπιαγωγεία, Α και Β Δημοτικού, 20 στις υπόλοιπες τάξεις Δημοτικού και Γυμνασίου, ως 15 ανά κατεύθυνση και 10 ανά εργαστήριο. Υπεύθυνος δάσκαλος ανά 50 μαθητές στο ολοήμερο.
• Λειτουργία παντού από την έναρξη της σχολικής χρονιάς των αναγκαίων Ειδικών Σχολείων, Τμημάτων Ένταξης και Τάξεων Υποδοχής και έναρξη αμέσως της Ενισχυτικής Διδασκαλίας και της ΠΔΣ.
•  Κάλυψη όλων των αιτήσεων για παράλληλη στήριξη με ένα δάσκαλο/α ανά παιδί.
• Έγκαιρη καταβολή του μισθού κάθε μήνα. 

Ε. ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Το ζήτημα της επιμόρφωσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των διεκδικήσεών μας για την εργασιακή και επιστημονική στήριξη των εκπαιδευτικών. 

Η πρόταση μας για την επιμόρφωση του εκπαιδευτικού συνδέεται άμεσα με τον κρίσιμο ρόλο που έχει να διαδραματίσει σε ένα σχολείο το οποίο πρέπει να καλύπτει τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας.

Διεκδικούμε ολόπλευρη στήριξη, από την πλευρά του κράτους, του εκπ/κού παιδαγωγικού έργου ταυτόχρονα με τον αγώνα μας για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, στήριξη της ειδικής αγωγής, στελέχωση των σχολείων με όλο το αναγκαίο επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό, με τη μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη.

Τα τελευταία χρόνια στην πράξη έχει σταματήσει κάθε διαδικασία σταθερής και περιοδικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με ευθύνη του κράτους. Το ζήτημα της παραπέρα επιστημονικής εμβάθυνσης μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση του κάθε συναδέλφου είτε μέσα από πανάκριβα μεταπτυχιακά προγράμματα είτε μέσα από διάφορα σεμινάρια αμφιβόλου ποιότητας και επιστημονικότητας.

Η διαδικασία της επιμόρφωσης, από τις δομές του Υπουργείου Παιδείας και των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, αφορά κυρίως την προώθηση – εμπέδωση των κατευθύνσεων του Αναλυτικού Προγράμματος ή Υπουργικών Αποφάσεων και επιπλέον μιας σειράς κατευθύνσεων της Ε.Ε., ευρωπαϊκών προγραμμάτων κ.ά. Στην ουσία μέσα από τα όποια σεμινάρια και επιμορφώσεις προωθείται η αντιεκπαιδευτική πολιτική.  

Στο σημερινό σχολείο, που σαν βασικό στόχο έχει την υλοποίηση των απαιτήσεων για την προετοιμασία ενός νέου ανθρώπου, ενός εργαζομένου κομμένου και ραμμένου στο καλούπι των απαιτήσεων της αγοράς και της καπιταλιστικής οικονομίας, η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών άρα και η επιμόρφωσή τους είναι αλήθεια ότι υποτάσσεται στους στόχους αυτούς. Από την άποψη αυτή μας ενδιαφέρει το περιεχόμενο της μόρφωσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, οι στόχοι τους και ο προσανατολισμός τους. Το ζήτημα της επιμόρφωσης δεν είναι ένα τεχνικό ζήτημα (π.χ. αν θα γίνεται εντός ή εκτός σχολείου, αν θα υπάρχει μητρώο επιμορφωτών κ.ά.) αλλά είναι πεδίο διεκδίκησης και σύγκρουσης ανάμεσα στο σχολείο της αγοράς, της Ε.Ε. και του ανταγωνισμού και στο σχολείο των λαϊκών αναγκών, το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο, Γενικής Παιδείας, θεωρίας και πράξης.

Το σχολείο αυτό κατά τη γνώμη μας «απαιτεί» έναν εκπαιδευτικό που θα έχει ολοκληρωμένη-παιδαγωγική συγκρότηση. Αυτό συνεπάγεται υψηλή μόρφωση στις ειδικές επιστήμες, ενίσχυση της ικανότητας στην ερευνητική μεθοδολογία, τη σύνδεση θεωρίας και πράξης, ικανότητα δημιουργικής εφαρμογής των παιδαγωγικών αρχών και πάνω απ΄ όλα απαιτεί σπουδές και διαδικασίες επιμόρφωσης που βασίζονται σε στέρεο επιστημονικό υπόβαθρο.

Με βάση αυτό απαιτούμε σήμερα:

Tο κράτος να έχει την πλήρη ευθύνη της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών και να τη φέρνει εις πέρας και ταυτόχρονα στις Παιδαγωγικές Σχολές να λειτουργούν προγράμματα τακτικής επιμόρφωσης όλων των εκπαιδευτικών μέσω μόνιμων τμημάτων επιμόρφωσης. Έτσι καθίστανται άχρηστες οι οποιεσδήποτε μετέπειτα πιστοποιήσεις, έλεγχοι και διαγωνισμοί, για να αποδείξουν οι εκπαιδευτικοί τα προσόντα τους, προκειμένου να μπουν στις σχολικές τάξεις.

Διεκδικούμε άμεσα:

• Καμία σκέψη για απόσπαση της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας από το πτυχίο. Το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.
• Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων για την κάλυψη των άμεσων αναγκών λειτουργίας των σχολείων. Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Εξίσωση δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων συναδέλφων.
• Κατάργηση του πιστοποιητικού παιδαγωγικής επάρκειας, του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού, όλων των εμποδίων για την εξάσκηση του επαγγέλματος.
• Στις Παιδαγωγικές Σχολές να λειτουργούν προγράμματα τακτικής επιμόρφωσης όλων των εκπαιδευτικών μέσω μόνιμων τμημάτων επιμόρφωσης. Επιμόρφωση ενιαία, δημόσια και δωρεάν, μέσα από Παιδαγωγικές Σχολές, με κεντρική κρατική ευθύνη και πλήρη και αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση.
• Ετήσια περιοδική επιμόρφωση για όλους τους εκπαιδευτικούς, με πλήρη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, η οποία να υπηρετεί τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των μαθητών.
• Να επανέλθει η εκπαιδευτική άδεια με αποδοχές και να καλύψει παραπέρα σπουδές.
• Άμεσα να παρθούν μέτρα για το κόστος και τις προϋποθέσεις επιμόρφωσης, όπως μετακίνηση, διατροφή, συγγράμματα, παροχή πάσο κλπ.
• Δωρεάν πρόσβαση σε επιστημονικά περιοδικά, βιβλιοθήκες, επιστημονικά συγγράμματα με ευθύνη του κράτους.

ΣΤ. Πρόταση ΑΣΕ για το Πρόγραμμα Δράσης του Κλάδου

Δείτε edupame.gr ή στον σύνδεσμο https://goo.gl/GHDh9X

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Σε σχέση με το κρίσιμο κομβικό ζήτημα της Συνέλευσης, που αφορά το πρόγραμμα δράσης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι πρώτο και βασικό είναι ότι το πρόγραμμα δράσης σε οποιοδήποτε επίπεδο του συνδικαλιστικού κινήματος, από πρωτοβάθμιο σωματείο μέχρι και την Ομοσπονδία, δε μπορεί να παρουσιάζεται ξεκομμένο από το πλαίσιο, από τον προσανατολισμό και από το περιεχόμενο πάλης που έχει ο αγώνας. Αυτό το πλαίσιο και το περιεχόμενο πάλης, που συμφέρει τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και τους εκπαιδευτικούς, αναδείξαμε όλες αυτές τις μέρες στη Γενική Συνέλευση.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

αυτό που χρειαζόμαστε είναι κίνημα σύγκρουσης και ανατροπής αυτής της πολιτικής. Της πολιτικής που γεννάει την ανεργία, την ανασφάλεια, την ελαστική εργασία και τις απολύσεις αναπληρωτών. Χωρίς τέτοια γραμμή, όλο αυτό το πλαίσιο και τα αιτήματα που γράφονται στο πάνελ είναι άσφαιρα, είναι κενό γράμμα. Και είναι φανερό ότι έχουμε άλλη γραμμή, άλλη κατεύθυνση, σε κόντρα με αυτή που αποφασίζεται και αυτή τη γραμμή θα επιδιώξουμε στα πρωτοβάθμια σωματεία, στην οργάνωση της πάλης από τα κάτω, εκεί που χτυπάει η καρδιά του συνδικαλιστικού κινήματος θα κάνουμε πράξη.

Όμως, συνάδελφοι, κοιτάξτε να δείτε, ακούσαμε εδώ πέρα, κυρίως από τους συναδέλφους της ΔΗΣΥ αλλά και από τη ΔΑΚΕ ότι, όταν μιλάμε για μονιμοποίηση των συμβασιούχων εδώ και τώρα, αυτός είναι λαϊκισμός. Αλήθεια, συνάδελφοι, είναι λαϊκισμός να παλέψουμε για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά; Και ρωτάμε μήπως (κι απευθυνόμαστε ειδικά στην ηγεσία της ΔΗΣΥ) μήπως έχετε πάρει πολύ σοβαρά την υπεράσπιση του αντιδραστικού περιεχομένου της κοινωνικής συμμαχίας και έχετε αναλάβει εργολαβία αυτή τη δουλειά; Τι δράση μπορεί να οργανωθεί με τέτοια γραμμή και τέτοιο πλαίσιο; Από πότε κριτήριο για τις δικές μας διεκδικήσεις, τις ανάγκες και της ζωής μας θα είναι ο ρεαλισμός, που μας επιβάλει η ΕΕ, οι κυβερνήσεις τους, η αντιλαϊκή τους πολιτική; Από πότε θα είναι αυτό το κριτήριο, που η ΓΣ και το συνδικαλιστικό κίνημα θα διατυπώνει διεκδικήσεις;

Γιατί αν πάμε με αυτό (το κριτήριο), ξέρετε ποιος είναι ο ρεαλισμός; Να απολύονται συμβασιούχοι κάθε χρόνο, αυτό είναι ρεαλιστικό γι' αυτή την οικονομία! Ρεαλισμός είναι να υπάρχουν και να γενικεύονται ελαστικές εργασιακές σχέσεις! Ρεαλισμός είναι τα 400 maximoum βασικός μισθός. Ρεαλισμός είναι τα παιδιά μας, οι απόφοιτοι σπουδών να παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς για να επιβιώσουν. Αυτός είναι ο ρεαλισμός σας!

Εδώ λοιπόν γίνεται φανερό αυτό που λέμε και δεν είναι σύνθημα, είναι ουσία, ότι υπάρχει μία γραμμή ενσωμάτωσης και μόνο μία γραμμή πάλης που μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες των εργαζομένων. Και φυσικά, συνάδελφοι, η λογική που λέει κι ακούστηκε απ' όλες σχεδόν τις πλευρές ότι υπερασπιζόμαστε όλοι μας το δημόσιο δωρεάν σχολείο είναι μισή! Είναι μισή! Δεν υπερασπιζόμαστε τη σημερινή πραγματικότητα που υπάρχει στην εκπαίδευση και στη ζωή μας, γιατί στο σημερινό σχολείο, στο σημερινό δημόσιο σχολείο υπάρχουν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στο σημερινό δημόσιο σχολείο 3 δις πληρώνουν από τις τσέπες τους οι λαϊκές οικογένειες για τη μόρφωση των παιδιών τους! Στο σημερινό δημόσιο σχολείο αναγκάζονται γονείς να πληρώνουν ιδιωτική παράλληλη στήριξη, επειδή δεν καλύπτονται οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Υπερασπιζόμαστε τις ανάγκες μας! Κι αυτό που βρόντηξε και ήταν στο στόμα όλων των εργαζομένων στις 30 του μήνα (εννοεί στην Πανεργατική Απεργία 30/5/2018) στις συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ήταν "ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ"! Σύγκρουση λοιπόν χρειάζεται με αυτήν την πολιτική!

Και κάτι ακόμα πριν μπω στη συγκεκριμένη πρόταση: Χρειάζεται, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, ένα συνδικάτο στον Κλάδο της Εκπαίδευσης οφείλει κατά τη γνώμη μας να το κάνει, να φωτίσει τις διεκδικήσεις, το πλαίσιο πάλης του, ό,τι κι αν διατυπώνει στον λόγο του, από μία μοναδική σκοπιά κι αυτή είναι η ανάγκη των παιδιών της εργατικής τάξης και της λαϊκής οικογένειας, οι μορφωτικές ανάγκες! Μόνο έτσι, σωστά, μπορεί να έρθει στο επίκεντρο ο μαθητής του τελευταίου θρανίου, ο πρόσφυγας, ο μετανάστης, το παιδί από το Πέραμα και το Κερατσίνι, το παιδί από τις εργατικές γωνιές. Μόνο με το σύνθημα "εργάτη κάνε υπόθεση δική σου το μέλλον και τη μόρφωση που θα 'χει το παιδί σου" μπορεί να ανασάνει το συνδικαλιστικό κίνημα και να έχουνε το πρόσωπο, το σθένος, να γίνουμε φάροι αγώνα, χέρι-χέρι μαζί με την εργατική τάξη, γιατί περισσότεροι από κει προερχόμαστε και σ' αυτήν ελπίζουμε να αλλάξει η κατάσταση.

Τέλος, συγκεκριμένα βήματα οργάνωση της πάλης, όχι γενικολογίες:

1ο: Οργάνωση της πάλης με στόχο "την ακύρωση κάθε διαδικασίας αντιδραστικής κρατικής αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα" και ανάδειξη του περιεχομένου που έχει αυτή η αξιολόγηση. Και το περιεχόμενό της αφορά το ίδιο το σχολείο, τη λειτουργία του και τις απαιτήσεις που έχει το μεγάλο κεφάλαιο από τον ρόλο της εκπαίδευσης σήμερα.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

σήμερα, σ' αυτήν εδώ την αίθουσα πρέπει να παρθεί απόφαση κήρυξης ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ από κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Όλα τα άλλα είναι πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα! Και όσοι μιλάνε και τοποθετούνται με τέτοιον τρόπο, ότι δηλαδή θα υποστηρίξουν τη διαδικασία απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, για να είναι συνεπείς, γιατί ακούσαμε κάποια πράγματα από την πρώτη τοποθέτηση, οφείλουν σήμερα σ' αυτήν εδώ την αίθουσα να ψηφίσουν κήρυξη απεργίας-αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, κάλεσμα των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια, που συνεδριάζουν το επόμενο διάστημα, να μη γίνουν αξιολογητές, να σταθούν στο πλάι των συναδέλφων και να μη λειτουργήσουν σαν απεργοσπαστικός μηχανισμός. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων να μη συμπληρώσουν ανάλογα ερωτηματολόγια, οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών κάτω να πάρουν τώρα αποφάσεις για τη στήριξη αυτού του αγώνα, οι Σύλλογοι Διδασκόντων να φτιάξουν πρακτικά (απεργίας-αποχής)  και όλα τα συγκεκριμένα μέτρα. Η Ομοσπονδία αύριο το πρωί να στείλει εξώδικα και όλο το πλαίσιο το οργανωτικό που χρειάζεται για να υπάρχει στα χέρια μας αυτό το όπλο. Όποιος αυτό δεν το ψηφίσει σήμερα υπονομεύει αυτή την προσπάθεια να οργανωθεί αυτός ο αγώνας.

2ο. Είναι αυτονόητο στο επόμενο διάστημα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία να οργανώσουν πολύμορφες παρεμβάσεις  στις Περιφερειακές Διευθύνσεις, στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ενάντια στην εφαρμογή του Π.Δ. 79, ενάντια στις υποχρεωτικές μετακινήσεις, ενάντια στις συγχωνεύσεις, ενάντια στις πλαστές υπεραριθμίες. Χρειάζεται στην πράξη, εκεί να ακυρώσουμε όλα αυτά τα σχέδια.

3ο. Χρειάζεται άμεσα και στους Δήμους στους 184 που εφαρμόζεται η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή αλλά και εκεί που δεν εφαρμόζεται να δυναμώσει ένα διεκδικητικό κίνημα, μαζί με τους γονείς, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, που θα επιβάλει τη δημιουργία όλων αυτών των όρων όλων αυτών των προϋποθέσεων για να γίνει πράξη αυτό το δίκαιο αίτημα!

4ο. Χρειάζεται το συνδικαλιστικό κίνημα να έχει ετοιμότητα πλήρη για όλες τις εξελίξεις που μπορεί να έχουμε μπροστά μας το επόμενο διάστημα. Χρειάζεται να δυναμώσει η πολύμορφη αντιπαράθεση με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με κάθε προσπάθεια συντονισμού της χώρας μας σ' αυτούς τους σχεδιασμούς, με κάθε βήμα που κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εμπλέξει πιο βαθιά τον ελληνικό λαό σ' αυτούς τους σχεδιασμούς.

5ο. Χρειάζεται το συνδικαλιστικό κίνημα να απλώσει χέρι αλληλεγγύης σε όλους τους Κλάδους που το επόμενο διάστημα θα βρεθούν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. 17 Ιουλίου στον χώρο του εμπορίου. Στις κινητοποιήσεις των συνταξιούχων ενάντια στην εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου του πετσοκόμματος των συντάξεων. Μαζί λοιπόν όλοι οι εργαζόμενοι.

6ο. Τέλος, ο Σεπτέμβρης, από την πρώτη μέρα που ανοίγουν τα σχολεία, πρέπει να ξεκινήσει με κύκλο Γενικών Συνελεύσεων όλων των πρωτοβάθμιων σωματείων, με προσπάθεια οι Γ.Σ. να έχουν συμμετοχή, μαζικότητα, σ' αυτές να συμμετέχουν όλοι οι συνάδελφοι συμβασιούχοι. Μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις θα αποφασίσουμε με τον λόγο στους συναδέλφους το αγωνιστικό πρόγραμμα, το απεργιακό πρόγραμμα του Κλάδου με αιχμή το ζήτημα των μόνιμων διορισμών. Θα πάρουμε αποφάσεις που θα δώσουν συνέχεια στους φετινούς αγώνες που αυτοί οργανώθηκαν και παλεύτηκαν από τη βάση του Κλάδου. Φυσικά χρειάζεται να παρθούν όλα τα μέτρα ώστε οι αποφάσεις αυτές να είναι συγκεκριμένες, να υπάρξει ολομέλεια προέδρων που θα οριοθετήσει σαφώς και τις ημερομηνίες και την παραπέρα αγωνιστική κλιμάκωση.

Από τη δική μας πλευρά, στα σωματεία, στις επιτροπές αγώνα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, μέσα από τα Πρωτοβάθμια Σωματεία, θα επιδιώξουν αυτό το πρόγραμμα δράσης, αυτό το περιεχόμενο πάλης να ακουμπήσει όσους περισσότερους συναδέλφους γίνεται. Αυτός είναι ο μονόδρομος κι αυτός ο μονόδρομος θα είναι σε κόντρα με τη συναίνεση, με την υποταγή και με την όλη λογική που προσπαθεί να φορέσει η πλειοψηφία του Κλάδου. Εκεί βρίσκεται η ελπίδα. Εκεί θα βρεθούμε όλοι όσοι έχουν τη διάθεση και τη θέληση να παλέψουν για τα δίκια μας!

Αθήνα, 25/6/2018