Σχετικά με τους χώρους εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών ουσιών

Το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) καταδικάζει τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, με τη σύμπνοια κομμάτων της αντιπολίτευσης, για τη δημιουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών στο κέντρο της Αθήνας. Τους καταδικάζει, διότι θα ενθαρρύνουν τη χρήση, θα μειώσουν το κίνητρο για θεραπεία, θα νομιμοποιήσουν στη συνείδηση της νέας γενιάς την ύπαρξη και χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Στόχος τους είναι να γκετοποιηθούν οι χρήστες, να μην είναι ορατοί στις πιάτσες, να ''καθαριστεί” το Κέντρο της Αθήνας προκειμένου να καταστεί τουριστικά θελκτικό. Να διευκολυνθούν οι επενδύσεις των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Ουσιαστικά το κράτος θα παρέχει το χώρο στο χρήστη ώστε να κάνει νόμιμα χρήση οποιασδήποτε ναρκωτικής ουσίας που θα φέρνει ο ίδιος. Το επιστημονικό προσωπικό θα παραβρίσκεται ως θεατής στη χρήση, θα δίνει συμβουλές ώστε αυτή να είναι «ασφαλής», θα παρεμβαίνει άμεσα σε περίπτωση ανάγκης ώστε να περιοριστούν οι θάνατοι.

Ποιος είναι όμως αυτός που μπορεί να ελέγξει το θάνατο όταν την ίδια στιγμή προσφέρει χώρο σε αυτόν; Ακόμα και αν ελεγχθεί ο αριθμός των θανάτων μέσα στο συγκεκριμένο χώρο, τί γίνεται έξω από αυτόν; Τί γίνεται με τον ψυχικό και κοινωνικό θάνατο που ούτως ή άλλως συνοδεύει τη χρήση;

Ήδη από τη δεκαετία του 1990 έχουν λειτουργήσει τέτοιοι χώροι σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, στον Καναδά και την Αυστραλία. Όμως το Διεθνές Συμβούλιο Ελέγχου των Ναρκωτικών (INCB) επισημαίνει συχνά ότι η λειτουργία τους δε συνάδει με τις διεθνείς συμβάσεις για την καταπολέμηση των ναρκωτικών. Ακόμα και από τα στοιχεία που δίνει η κυβέρνηση της Ολλανδίας προς το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών, δεν προκύπτει ότι αυτό το μέτρο είναι αποτελεσματικό για τη μείωση της χρήσης ή για τη μείωση των θανάτων από ηρωίνη. Στη χώρα αυτή, παρατηρείται σταθερά αύξηση της χρήσης ηρωίνης, τάση που είναι ανοδική εδώ και δεκαετίες και συμβαδίζει με την «αντιαπαγορευτική» πολιτική της για την κάνναβη. Επίσης, από τα στοιχεία που δίνει για τα «shooting rooms» (που ομοιάζουν με τους χώρους εποπτευόμενης χρήσης ναρκωτικών) φαίνεται ότι δεν υπάρχει τάση ένταξης χρηστών σε πρόγραμμα θεραπείας.

Οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί είναι ενταγμένοι στην πολιτική της "μείωσης της βλάβης", που επικεντρώνει στην αντιμετώπιση των δευτερογενών προβλημάτων που δημιουργεί η χρήση. Δεν αντιμετωπίζουν την ίδια τη χρήση ως πρόβλημα.

Τελικά, πρέπει να θέσουμε το βασικό ερώτημα: τι έχει γίνει μέχρι τώρα για τους χρήστες «υψηλού κινδύνου» που επικαλείται η κυβέρνηση;

Τί γίνεται με την υποχρηματοδότηση των προγραμμάτων στο δρόμο (street work); Σήμερα καλύπτονται από τέτοια προγράμματα μόνο 1700 από τους χιλιάδες ενέσιμους χρήστες που υπάρχουν στην Αττική. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΕΘΕΑ για το 2017, η παροχή υπηρεσιών μέσω των street work μειώθηκε και περιορίζεται στην περιοχή της πρωτεύουσας. Το ΚΕΘΕΑ-Εξέλιξις είχε μόνο 10 άτομα προσωπικό στο δρόμο για όλη την Αττική και αυτό την “καλή” περίοδο που έπαιρνε χρηματοδότηση και από το ίδρυμα Νιάρχος.

Τι γίνεται με τα Κέντρα Άμεσης Πρόσβασης («στέκια»), δηλαδή τους χώρους ελεύθερους από ουσίες, που δίνουν στους εξαρτημένους τη δυνατότητα να παραμείνουν σημαντικό διάστημα της ημέρας μακριά από την πιάτσα και να έχουν άμεση πρόσβαση σε φροντίδα (ιματισμό, σίτιση, στέγαση, εξετάσεις κλπ);

Πού είναι το ενδιαφέρον του Υπουργείου Υγείας για τη πρόληψη και τη θεραπεία, όταν τα Κέντρα Πρόληψης και τα θεραπευτικά προγράμματα υποστελεχώνονται και υποχρηματοδοτούνται;

Το ΕΣΥΝ, βασιζόμενο σε επιστημονικές μελέτες και στη διεθνή αλλά και την εγχώρια εμπειρία, εκτιμά ότι ο εξαρτημένος μπορεί να βοηθηθεί στην απόφαση να αλλάξει τη ζωή του και να απαλλαγεί από τα ναρκωτικά, μόνο όταν κύριος στόχος είναι η παρακίνησή του και η προετοιμασία του για απαλλαγή από κάθε εξαρτησιογόνο ουσία.

Αυτός ο στόχος υποσκάπτεται, όταν το ίδιο το κράτος διαμορφώνει «ταυτότητα» στο χρήστη, εντάσσοντάς τον σε συγκεκριμένους χώρους και περιθωριοποιώντας τον ακόμα περισσότερο.

Οι «χρήστες υψηλού κινδύνου», που επικαλείται η κυβέρνηση, δεν είναι ένας στατικός πληθυσμός. Τροφοδοτείται συνέχεια από νέους ανθρώπους, όσο παραμένουν οι αιτίες που οδηγούν στη χρήση, όσο δεν εφαρμόζεται αντιναρκωτική πολιτική με ενιαία φιλοσοφία στην πρόληψη, θεραπεία και κοινωνική επανένταξη.

Ο λαός και η νεολαία δεν πρέπει να συμβιβαστούν με τη διάδοση των ναρκωτικών και με κανένα μέτρο που αναπαράγει τη διάδοση του φαινομένου. Οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν έλλειψη από «χώρους για να σουτάρουν ηρωίνη», έχουν ανάγκη από χώρους για να μορφωθούν, να αθληθούν, να εκφραστούν πολιτιστικά. Η νεολαία έχει ανάγκη από χώρους που θα ενισχύουν την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς και όχι χώρους που θα αποδέχονται την αποχή της από τη ζωή.

Το ΕΣΥΝ σας καλεί να παλέψουμε μαζικά και οργανωμένα για:

Αντιναρκωτική πολιτική με τη δημιουργία αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν Ενιαίου Φορέα Πρόληψης-Θεραπείας-Κοινωνικής Επανένταξης.

Στήριξη και αύξηση των «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων ως το κύριο μοντέλο θεραπείας.

Να ενισχυθεί ο ρόλος των Κέντρων Πρόληψης. Να εφαρμοστούν προγράμματα εκπαίδευσης για τις εξαρτήσεις σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, στη τριτοβάθμια εκπαίδευση και στα στρατόπεδα.

Μέτρα για την αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής, μέτρα για την προστασία των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων. Ενίσχυση της δωρεάν αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας των νέων ανθρώπων.

Προγράμματα έγκαιρης παρέμβασης απευθυνόμενα στους νέους που πειραματίζονται με τις ουσίες.

Πολλαπλασιασμό των κέντρων ενημέρωσης, των προγραμμάτων δράσης στο δρόμο, των κέντρων υποστήριξης χρηστών με κρατική χρηματοδότηση.

Να σταματήσει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα ιδιωτικών φορέων και ΜΚΟ στους τομείς της Πρόληψης και της Απεξάρτησης.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΤΗ ΦΥΓΗ

ΣΚΕΨΟΥ-ΟΝΕΙΡΕΨΟΥ-ΠΑΛΕΨΕ

Το ΔΣ