Στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ηρακλείου στις 2 Μαρτίου βάλαμε το ζήτημα για την οργάνωση της πάλης σε μια περίοδο που η κυβέρνηση – Ε.Ε. - ΔΝΤ κλιμακώνουν την επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους με έναν ακόμα γύρο αντιλαϊκών μέτρων, που θα προστεθούν πάνω στα προηγούμενα μέτρα, αλλά και την κοροϊδία με τα δήθεν “αντίμετρα”. Προτείναμε να οργανωθούν συγκεντρώσεις, συσκέψεις στα σχολεία , να αξιοποιηθεί κάθε κατάλληλη μορφή συλλογικών και μαζικών διαδικασιών, να ανοίξει η συζήτηση για την ανάγκη αγωνιστικής κλιμάκωσης με όλες τις μορφές και με απεργία. Ωστόσο, οι τακτικισμοί του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού οδήγησαν στο να μη ληφθεί απόφαση ενημέρωσης των συναδέλφων και οργάνωσης της πάλης.

Ειδικότερα, η συζήτηση στο ΔΣ της ΕΛΜΕ αναλώθηκε σε ψευτο – αντιπαραθέσεις, μακριά από τα ουσιαστικά ζητήματα που απασχολούν τους εκπαιδευτικούς και συνολικότερα τους εργαζόμενους, μακριά από το πώς οργανωμένα θα απαντήσουμε, μαζί με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα, στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης.

Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έρχεται να φέρει μέτρα σχεδόν σε όλα τα επίπεδα που αφορούν τις ζωές τις δικές μας και των μαθητών, οι παρατάξεις του νέου και παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) συμφωνούν στην πρόταση που κατέθεσε η ΑΣΕ να γίνουν περιοδείες στα σχολεία με την προϋπόθεση όμως να αφορούν «μόνο εκπαιδευτικά θέματα» , να υπάρχει κοινή εισήγηση του ΔΣ της ΕΛΜΕ και χωρίς βέβαια να θίγεται όλη αυτή η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται!

Αναβάλλουν τελικά οποιαδήποτε απόφαση, δίνουν συνεχώς διαπιστευτήρια στην κυβέρνηση καλλιεργώντας με τον τρόπο αυτό τη μοιρολατρία και την υποταγή! Αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις είναι που συμφωνούν με τη στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση και στην Παιδεία και δεν είναι άλλη από τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, όλες αυτές οι αναδιαρθρώσεις που προωθούνται και προσαρμόζουν το σχολείο στα πλαίσια της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Κοινή στάση έχουν π.χ. για την έναρξη της μαθητείας στα ΕΠΑΛ θεωρώντας ότι η πιο αποφασιστική προώθηση της από την Κυβέρνηση αποτελεί θετικό γεγονός. Σε όλα τα βασικά ζητήματα που ανακύπτουν έχουν κοινή σύμπλευση.

Από την άλλη η «Αριστερή Παρέμβαση» «διαμαρτυρήθηκε» για την «αφωνία» της ΟΛΜΕ και πρότεινε ως λύση τη διαμόρφωση ενός μίνιμουμ κοινού πλαισίου εισήγησης από την ΕΛΜΕ. Καμώνονται πως δε γνωρίζουν την πραγματικότητα ότι η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας πότε με τον έναν και πότε με τον άλλο τρόπο είχε και έχει εισήγηση και θέσεις που κινείται στη γραμμή της ενσωμάτωσης και της διαχείρισης. Και είναι μεγάλη η ευθύνη αυτών των δυνάμεων που μέχρι πρόσφατα διαμόρφωσαν αυτές τις θέσεις, καλλιεργώντας αυταπάτες για λύσεις που θα έρθουν από τα πάνω, τις ψήφιζαν στα προηγούμενα Συνέδρια, από κοινού παγίδευσαν τους συναδέλφους με αυταπάτες για την άνοδο της “πρώτης φορά Αριστεράς”.

Η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ είναι απέναντι σε κάθε προσπάθεια οργάνωσης της πάλης και της αγωνιστικής διεκδίκησης.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα από ένα μακρύ κατάλογο είναι αυτό στις 21 Φλεβάρη οπότε και στο Ηράκλειο τα ταξικά σωματεία, ρίχτηκαν στη μάχη ενάντια στα παζάρια και τις διαπραγματεύσεις για το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης. Το κάλεσμα αυτό μπήκε στην ΕΛΜΕ ώστε από κοινού να συμπορευτούμε με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα. Παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός όχι μόνο καταψήφισαν αυτή τη προσπάθεια, ρίχνοντας νερό στο μύλο της απογοήτευσης, του συμβιβασμού και της αποδοχής τελικά των μέτρων.

Οι συνάδελφοι να βγάλουν τα συμπεράσματά τους!

Καμία ανοχή στα παιχνίδια των διαπραγματεύσεων, στα νέα βάρβαρα μέτρα!

Απέναντι στη διαλυτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί ένας είναι ο δρόμος: Να προχωρήσουμε μπροστά. Οι δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα, η απογοήτευση που καλλιέργησαν και καλλιεργούν οι δυνάμεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι αυταπάτες που καλλιέργησαν από κοινού με τις δυνάμεις του τυχοδιωκτισμού δεν πρέπει να μας βάλουν κάτω.

Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω από το δίκαιο αίτημα της ανάκτησης των απωλειών που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Κριτήριο μας είναι οι σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση και τη δουλειά.

Μαζί με όλο το λαό να ακυρώσουμε αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και να επιβάλουμε εξελίξεις που θα επιτρέψουν σε μας και τα παιδιά μας να ζήσουμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας και τις μεγάλες δυνατότητες της εποχής μας!