Ο λόγος για τις "Αγωνιστικές Παρεμβάσεις" που σε ανακοίνωση τους ούτε λίγο ούτε πολύ αναφέρουν ότι το ΠΑΜΕ δεν προτείνει απεργιακό πρόγραμμα τα τελευταία δύο χρόνια σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις. Προφανώς δεν θα απαριθμήσουμε τις απεργίες που προτείναμε τα τελευταία δύο χρόνια γιατί θα κουράσουμε τον αναγνώστη, ας δούμε όμως μερικές από αυτές που έγιναν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς και τις έχουμε νωπές στη μνήμη μας.

• 29/09/2017 Πανελλαδική μέρα κινητοποιήσεων για μόνιμους διορισμούς
• 12/10/2017 Κινητοποίηση στο Υπουργείο Εργασίας για συνδικαλιστικό νόμο
• 30/10/2017 Στάση εργασίας και συλλαλητήρια για εκπαίδευση
• 09/11/2017 Συλλαλητήριο για 3^η αξιολόγηση
• 24/11/2017 Κινητοποίηση για προσχολική αγωγή
• 05/12/2017 Απεργία για συνδικαλιστικό νόμο
• 14/12/2017 Πανεργατική απεργία

Σε αυτές μπορούμε να προσθέσουμε και πολλές παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Διευθύνσεις ανά την Ελλάδα, στο Υπουργείο Παιδείας για τους αναπληρωτές, ειδική αγωγή, κλείσιμο τμημάτων, κλπ.

Αποδεικνύεται ότι το ΠΑΜΕ πρότεινε, οργάνωσε, ανέπτυξε δράσεις για όλα τα θέματα εκπαιδευτικά, εργασιακά, συνδικαλιστικά, πολιτικά, και με ποικιλία στις μορφές πάλης. Αυτό το συμπέρασμα έχει άλλωστε καταγραφεί στη συνείδηση όλων των συναδέλφων αλλά και γενικότερα των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Σε αντίθεση όλες οι άλλες δυνάμεις υπονόμευσαν είτε ανοιχτά ή καλυμμένα αυτές τις προσπάθειες.

Ειδικά οι «Αγωνιστικές Παρεμβάσεις» καταψήφισαν στην Γ’ ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας την πρόταση για συμπόρευση σωματείων και ομοσπονδιών ενάντια στο συνδικαλιστικό νόμο μόνο και μόνο επειδή ήταν πρωτοβουλία σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Είναι οξύμωρο αυτοί που μιλούν για «αγώνες με διάρκεια» να μένουν απαθείς θεατές την ώρα που επιχειρηματικοί όμιλοι και κυβέρνηση απαιτούν σιγή νεκροταφείου στους τόπους δουλειάς χτυπώντας το δικαίωμα στην απεργία. Είναι φανερό ότι με τη στάση τους αυτή προσπαθούν να περιχαρακώσουν την ΕΛΜΕ από το υπόλοιπο εργατικό, λαϊκό κίνημα. 

Θα μας πείτε αυτοί οι ατρόμητοι "αριστεροί" αγωνιστές μετά τις πολυήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες που πρότειναν πριν την κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς, με σκοπό να πριμοδοτήσουν το ΣΥΡΙΖΑ, μετά από το κουβάλημα στη πλάτη, τα χειροκροτήματα, τις κινητοποιήσεις στήριξης της κυβέρνησης της πρώτης αλλά και της δεύτερης φοράς αριστεράς, ε  ήταν λογικό να χρειάζονται ξεκούραση, να πάρουν μια ανάσα βρε αδελφέ.

Θέλουν τα χρόνο τους όχι πολύ, 3-4 χρονάκια ίσα να κάνει ανενόχλητος ο ΣΥΡΙΖΑ τη βρωμοδουλειά που του ανατέθηκε. Να πληρώσει δηλαδή ο λαός την καπιταλιστική κρίση και να εξασφαλιστεί ότι θα πληρώσει και την καπιταλιστική τους ανάπτυξη.

Από την ανακοίνωση πάντως δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα τελικά, αν είναι υπέρ ή κατά της απεργίας στις 14/12/2017. Μάλλον λόγω του ακομμάτιστου, του ανεξάρτητου χαρακτήρα τους, αφήνουν τους συναδέλφους να αποφασίσουν κατά συνείδηση.

Εμείς πάντως χρόνο για χάσιμο δεν έχουμε, στις 14 Δεκέμβρη θα είμαστε στο δρόμο.

Μαζί με τους εργαζόμενους, με ταξικό προσανατολισμό, για τη ζωή που μας αξίζει.

Η Α.Σ.Ε. στην Γ΄ ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας