ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ «ΕΝΟΤΗΤΑΣ»

ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΣΤΟ «ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΙΟΜΑΣΤΕ»

Οι «Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί»,  στην τελευταία ανακοίνωσή τους, ξεπέρασαν τον εαυτό τους, προσπαθώντας να απαντήσουν στην ΕΝΟΤΗΤΑ (στηρίζεται από το Π.Α.ΜΕ).  Παρά τις δακρύβρεχτες περικοκλάδες δεν μπορούν να κρυφτούν, αποκαλύπτονται και πάλι!

1. Πράγματι, το ΔΣ θα συζητούσε το Διοικητικό και τον Οικονομικό απολογισμό. Πράγματι ο οικονομικός απολογισμός για αντικειμενικούς λόγους, δεν ήταν έτοιμος, ήταν όμως ο Διοικητικός ο οποίος και στάλθηκε στο ΔΣ (πρακτικό – Πρόσκληση σε ΔΣ, ΑΠ1349/22/11/2016). Ενημερώθηκαν και προφορικώς αλλά ποιούν τη νύσσα. Ποιο ακριβώς λοιπόν το έγκλημα; Προς τι η απροειδοποίητη απουσία τους από το προγραμματισμένο ΔΣ μια ημέρα πριν την απεργία της ΑΔΕΔΥ; Ο Διοικητικός απολογισμός, που αφορά στο τι έπραξε το ΔΣ τα δύο χρόνια της θητείας του είναι λιγότερο σημαντικός από τον οικονομικό; Προφανώς δεν τους ενδιέφερε να ακούσουν, αν και είχαν και τη σχετική εισήγηση του Προέδρου, γιατί κυρίως ήταν μονίμως απόντες από τις περισσότερες κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις του συλλόγου και δε βρήκαν ούτε καν χρόνο για ένα τηλέφωνο  ότι δε θα παρευρεθούν, απαξιώνοντας συνειδητά την όλη διαδικασία.
2. Συμφωνούμε απόλυτα πως η «μισή αλήθεια είναι χειρότερη από το ψέμα». Είναι ή δεν είναι απεργοσπάστες; Ας δώσουν μια τίμια και ηθική λοιπόν απάντηση, χωρίς να κρύβονται πίσω από τους συναδέλφους, που για τους δικούς τους λόγους δεν απεργούν. Μια απάντηση που θα ενδιέφερε όχι μόνο όσους τους ψήφισαν αλλά και όσους δεν τους ψήφισαν. Όχι μόνο όσους απεργούν, αλλά και όσους δεν απεργούν. Eίτε γιατί φοβούνται είτε γιατί θεωρούν πως δεν θα έχει νόημα ή δεν είναι έτοιμοι να χάσουν το μεροκάματο. Αυτό αρμόζει σε όσους ζητούν ψήφο ειδικά σε αυτές τις συνθήκες που στα Σωματεία χρειάζονται αγωνιστές συνάδελφους παντού, στην πρώτη γραμμή,  πόσο μάλλον μέσα στο ΔΣ ή στους αιρετούς. Όλα αυτά είναι φαίνετα «ψιλά γράμματα» για την αφεντιά τους...
3. Υπάρχει για τους «Ανεξάρτητους» κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως προηγούμενα των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που τσακίζουν τις ζωές μας, τους μισθούς μας, τις συντάξεις μας , το ωράριό μας, τις εργασιακές μας σχέσεις; Υπάρχουν όλοι αυτοί που επελαύνουν εναντίον όλων των εργαζομένων με φοροεπιδρομές  για το 2017 ύψους 4 δις, που εκτινάσσουν στα ύψη την ανεργία , που άφησαν 4000 συναδέλφους αναπληρωτές χωρίς δουλειά, που υποχρηματοδοτούν την εκπαίδευση ή ο εχθρός τους είναι  οι συνάδελφοι που συσπειρώνονται στην «ΕΝΟΤΗΤΑ» που στηρίζεται το ΠΑΜΕ; Υπάρχει γι αυτούς ταξικός αντίπαλος ή η «ΕΝΟΤΗΤΑ» είναι ο «κόκκινος εχθρός»; Παλιά μιλούσαν για «πράκτορες της Μόσχας», σήμερα οι «Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί», για «επαγγελματίες συνδικαλιστές», που κάνουν «παιδομάζωμα», «περιχαρακωμένοι», «με κόκκινα γυαλιά». Η εμπάθεια στο απόγειό της, ούτε να την κρύψουν δεν μπορούν!
4. Οι  δήθεν ακομμάτιστοι και αέρινοι «Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί» , έχουν καταλάβει ότι εδώ και 2 χρόνια συγκρότησαν παράταξη, κατεβαίνουν στις εκλογές (και πολύ καλά κάνουν), αλλά και ότι θα εισπράττουν τα επίχειρα της πολιτικής που υπηρετούν, γιατί το απολίτικο, άχρωμο και άοσμο είναι πιασάρικο παραμύθι, αλλά τους τελείωσε; Θα καταλάβουν ότι ερχόμαστε από πολύ μακριά και πάμε πολύ μακριά για να πανικοβληθούμε από  ό,τι εκπροσωπούν;
5. Τους θυμίζουμε, αφού ήταν απόντες , ότι η στάση όχι μόνο η δική μας ή του Π.Α.ΜΕ  αλλά και όσων πάλεψαν στην ίδια κατεύθυνση  πανελλαδικά απέτρεψε: την αξιολόγηση –χειραγώγηση, τα σεμινάρια της ντροπής τα Σαββατοκύριακα μετά την εβδομαδιαία εργασία, τις υπεραριθμίες σε μια σειρά συλλόγους στην Ελλάδα, σε ορισμένες περιπτώσεις και τις συντμήσεις τάξεων και συγχωνεύσεις σχολείων. Όλα αυτά, την ώρα που οι ίδιοι και τα στελέχη τους τρέχανε πρώτοι να τα εφαρμόσουν για να επιδείξουν την επιμέλεια τους: Όπως όταν οργανώθηκε το μπλοκάρισμα στις υπεραριθμίες στο ΠΥΣΠΕ Χίου, που θα σήμαινε απολύσεις αναπληρωτών. Οι εκπρόσωποί τους παραβρίσκονταν ή όχι στις «ενημερώσεις» της Διεύθυνσης και μάλιστα κατά παράβαση των αποφάσεων του ΔΣ;
6. Η απάντηση του Μάρκου Σκούφαλου αιρετού του ΠΥΣΠΕ με την «ΕΝΟΤΗΤΑ» και δ/ντη του 11^ου Δημ. Σχολείου, τότε, κατέληγε προς το δ/ντη  Α/μιας Εκπ/σης (ΑΠ 18/7-4-2014): «Σεβόμενος τα όσα  επί 32 χρόνια έχω διδάξει στα παιδιά μας, σεβόμενος την ιστορία μου  δε θα μετατραπώ σε μίσθαρνη οντότητα, καταργώντας ένα συλλογικό όργανο, στρεφόμενος εναντίον ενός εκάστου συναδέλφου ως αξιολογητής -τιμωρός  και γι αυτό το λόγο θα σεβαστώ απόλυτα την απόφαση του συλλόγου διδασκόντων,  στην οποία αναφέρθηκα και στην οποία συμμετείχα με την πλήρη συμφωνία μου. Τέλος ως μέλος του ΔΣ του συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου, ως αιρετός του κλάδου στο ΠΥΣΠΕ, μου είναι αδιανόητο να μη συνταχθώ με όσα για χρόνια αγωνίζεται και θα αγωνίζεται το συνδικαλιστικό κίνημα, γνωρίζοντας ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Για όλους αυτούς τους λόγους δεν προχώρησα στην πράξη συγκρότησης των ομάδων εργασίας της ΑΕΕ.» Οι δικές τους απαντήσεις αλήθεια ποιες ήταν για να δούμε και το όνομα και τη χάρη;
7. Το θράσος τους δεν έχει και όρια! Μιλούν για εκφυλισμό της απεργίας την ώρα που είναι απεργοσπάστες και κηρύττουν την απεργοσπασία, την ώρα που δεν πατούν στις κινητοποιήσεις, την ώρα που η κυβέρνηση δεν αφήνει για το 2017  πέτρα πάνω στην πέτρα. Αποκαλύπτονται όμως κι εδώ ταυτιζόμενοι και πάλι με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στο όνομα της δημοκρατικοφάνειας  και της «φωνής της βάσης» οι κυβερνητικοί υπουργοί, με εντολές της ΕΕ, επιδιώκουν να νομοθετήσουν ώστε η απόφαση για την απεργία να παίρνεται με  ψηφοφορία του  50% των μελών των Σωματείων και όχι από τα εκλεγμένα ΔΣ των δευτεροβάθμιων σωματείων, δηλαδή μέχρι να ψηφίσουμε να έχουν περάσει όχι ένα μα 500 μνημόνια! Συγχαρητήρια!
8. Όσο για το Π.Α.ΜΕ τους υπενθυμίζουμε ότι μόλις πρόσφατα ολοκλήρωσε την 4^η Πανελλαδική του συνδιάσκεψη με 1.224 αντιπρόσωπους από 536 συνδικαλιστικές οργανώσεις μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες. Οργανώσεις και εκτός ΠΑΜΕ! Πρόταση συμμετοχής έγινε και στους «Ανεξάρτητους» μέσα από το Σωματείο μας να συμμετέχουμε και δεν έβγαλαν «άχνα»! Τόσο «πανικό» έχουμε πάθει από τη «διαφορετική άποψη». Τέτοια «κουλτούρα» τους τη χαρίζουμε…
9. Κλείνοντας, ούτε κάναμε ούτε κάνουμε κηρύγματα συνδικαλισμού , πολύ περισσότερο σε ανεπίδεκτους μαθήσεως και συνειδητά ευθυγραμμιζόμενους «προς τας υποδείξεις». Παλιοί και νέοι συνάδελφοι που συσπειρωνόμαστε στην «ΕΝΟΤΗΤΑ»  τραβάμε μπροστά με ψηλά το κεφάλι, καλούμε τους συναδέλφους μας να ενωθούν στη  βάση των ταξικών τους συμφερόντων και όχι της προσωπικής τους ανέλιξης και του εγώ τους, τους καλούμε στο δρόμο του αγώνα και των μικρών ή μεγάλων θυσιών των προηγούμενων γενεών, σίγουροι ότι αυτός ο κόσμος της εκμετάλλευσης  μπορεί να αλλάξει, ότι η σημερινή βαρβαρότητα  που επιβάλλουν  η ολιγαρχία του πλούτου με τις κυβερνήσεις τους ,δεν μπορεί να είναι το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας, το μέλλον της εκπαίδευσης.

Τι απ’ όλα αυτά είναι ψέματα και λάσπη λοιπόν; Ποιος «διασπά» και ποιος «διαιρεί»; Ποια στάση βοηθά ή όχι τον κλάδο και ποια αποτελεί καθαρόαιμο κυβερνητικό συνδικαλισμό;

Κυριακή κοντή γιορτή, ας το κρίνουν οι συνάδελφοι στις 7 Δεκέμβρη.

 Όσο για τα γενικόλογα  « τσιτατολόγια»  του καναπέ,  θυμίζουμε τους στίχους του Μπ. Μπρεχτ:

«Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα Νέο.
Σέρνονταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί  και βρωμούσε  νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει…………
«...»

Έτσι το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο,
Και έφερε αλυσοδεμένο μαζί του το Νέο να το παρουσιάσει σαν Παλιό.

Από το ποίημα «Η παρέλαση του παλιού καινούριου» (1938)