Σύμφωνα με τα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) (σ.σ.: πρόκειται για τον επίσημο αριθμό, αφού ο πραγματικός είναι ακόμα μεγαλύτερος) μέσα στο 2009 113 εργάτες σηκώθηκαν το πρωί για δουλειά και «γύρισαν» στο σπίτι τους νεκροί...

Ο φόρος αίματος που πλήρωσε η εργατική τάξη στα κρεματόρια της ολιγαρχίας, μόνο πέρσι, ισοδυναμεί με έναν νεκρό κάθε τρεις μέρες, στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα»...

Μέσα σε μια δεκαετία, την περίοδο 2000 - 2009, και πάντα βάσει των επίσημων στατιστικών του θανάτου, 1.349 ζωές εργατών θυσιάστηκαν στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.

Ως πιο συνήθης αίτια των... «ατυχημάτων», καταγράφονται:

• Η πτώση εργατών από ύψος για τέλεση εργασιών χωρίς τη λήψη προστατευτικών μέτρων,
• η ηλεκτροπληξία λόγω πλημμελούς τήρησης των κανόνων ασφαλείας από την εργοδοσία,
• ο ανασφαλής εξοπλισμός εργασίας,
• ο χειρισμός μηχανημάτων έργου χωρίς την προβλεπόμενη άδεια,
• η εκτέλεση εργασιών με μηχανήματα χωρίς τα αναγκαία συστήματα προειδοποίησης κινδύνου...

Μόνο πέρσι τα «ατυχήματα» που δηλώθηκαν στο ΣΕΠΕ έφτασαν τα 6.381.

Δηλαδή, κάθε εργάσιμη ημέρα του 2009, πάνω από 25 εργάτες (κάθε μέρα) είτε σκοτώνονταν, είτε σακατεύονταν, είτε τραυματίζονταν...

Μέσα στην τριετία 2007 - 2009 τα καταγεγραμμένα περιστατικά των «εργατικών ατυχημάτων» (σ.σ.: κατά την καθεστηκυία ορολογία που χρησιμοποιείται για τα «εργοδοτικά εγκλήματα») ξεπέρασαν τα 19.500...

Γι' αυτήν την «τρομοκρατία», μ' αυτά τα εγκληματικά αποτελέσματα, οι κυβερνήσεις, οι αξιωματικές αντιπολιτεύσεις, τα ΜΜΕ δεν ασχολήθηκαν ούτε θα ασχοληθούν ποτέ.

Βλέπετε, σε ένα σύστημα όπου όλα υποτάσσονται στην Αυτού Μεγαλειότητα του Κέρδους, τα «φονικά» στους τόπους δουλειάς λογίζονται σαν το «αναγκαίο τίμημα της ανάπτυξης»...