Στην εισήγηση υπήρχε αναλυτική περιγραφή των βάρβαρων μέτρων του μνημονίου και του προγράμματος σταθερότητας, μέτρα απ' τα οποία «ένας δημόσιος υπάλληλος έχει απώλεια πάνω από 3 μισθούς το χρόνο», συν όλες τις άλλες περικοπές και αυξήσεις που εξαθλιώνουν τη λαϊκή οικογένεια. Τονίστηκε ότι άμεσο κεντρικό καθήκον και ταυτόχρονα ζητούμενο είναι «πώς σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και δουλεύοντας με τη γραμμή της απειθαρχίας, θα οργανώσουμε την πάλη από τα κάτω, θα κλιμακώσουμε όλα τα επίπεδα. Πώς τον κόσμο που θα απεγκλωβίζεται από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα τον συσπειρώσουμε στο επίπεδο του κινήματος και σε πολιτικό επίπεδο. Πώς μέσα από μια τέτοια δουλειά θα οικοδομούμε συμμαχίες και μετωπικές συσπειρώσεις, θα ισχυροποιείται το ΠΑΜΕ, θα συσπειρώνουμε δυνάμεις προβάλλοντας τον άλλο δρόμο ανάπτυξης».

Στη βάση αυτή υπάρχει και θα υπάρχει εξειδίκευση της γραμμής της απειθαρχίας στον κλάδο των εκπαιδευτικών και γενικότερα στην Παιδεία, ώστε «να μην πληρώσει ο λαός το χρέος της πλουτοκρατίας». Συγκεκριμένα, το ΠΑΜΕ καλεί στα παρακάτω μέτρα απειθαρχίας:

• Αρνηση διδασκαλίας στα 27άρια και 30άρια τμήματα.
• Αρνηση ανάληψης υποχρεωτικών υπερωριών.
• Αρνηση διδασκαλίας στη «ζώνη της αγοράς» (ελεύθερη ζώνη) των 800 ολοήμερων πιλοτικών δημοτικών σχολείων.

Ολα αυτά, όπως σημειώνεται στην εισήγηση, «με όρους κινήματος και συλλογικών αποφάσεων των Συλλόγων Γονέων, των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων ΠΕ, των Μαθητικών Συμβουλίων».

Απ' την εισήγηση, αλλά και απ' την κουβέντα που έγινε, υπογραμμίστηκε ότι κεντρικό ζήτημα είναι ο αγώνας ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση, οι οποίες διευρύνονται, αφού φέτος έγιναν μόνο 2.700 προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών, ενώ προσλαμβάνονται 15.500 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και 10.800 ωρομίσθιοι.

Επίσης, σημειώθηκε εισηγητικά ότι «η πρώτη γενικευμένη μάχη είναι αυτή των τοπικών εκλογών. Συνδέεται άμεσα με τα ζητήματα της Παιδείας και του "Καλλικράτη" και εννοείται ότι όλες οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στηρίζουν, συστρατεύονται και δίνουν τη μάχη με τους συνδυασμούς της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στις τοπικές εκλογές».

Οπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στην εισήγηση, «χρειάζεται λαϊκή αποφασιστική οργάνωση και αντεπίθεση με ενιαίο μέτωπο που θα εκφράζεται σε κάθε κλάδο, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά», ενώ τονίστηκε πως «τώρα πρέπει να προτάξουμε τη διεκδίκηση των σύγχρονων λαϊκών μορφωτικών δικαιωμάτων. Να οργανώσουμε την πάλη και τη λαϊκή συστράτευση για την ανατροπή της αντιλαϊκής - αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, για αποδέσμευση από την ΕΕ, για το μόνο δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί το λαό και όχι τα μονοπώλια, το δρόμο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας. Αυτή είναι η μοναδική εναλλακτική απάντηση στην κρίση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα».

Στη συζήτηση που ακολούθησε κουβεντιάστηκαν μια σειρά θέματα, όπως τα μέτρα που έχει περάσει - και πρόκειται να περάσει - η κυβέρνηση για το «νέο» σχολείο της αγοράς, τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει στην εκπαιδευτική διαδικασία, στη μόρφωση των μαθητών, στο χαρακτήρα του σχολείου, στη σύνδεσή του με τις επιχειρήσεις κ.ά. Τονίστηκε ότι χρειάζεται, συνεχώς, να αποκαλύπτεται ο ρόλος των συμβιβασμένων ηγεσιών της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, αλλά και ο ρόλος των οπορτουνιστικών δυνάμεων, ανεξάρτητα από τις «μεταμορφώσεις» που μπορεί να έχουν σε κάθε χρονική στιγμή.

Επίσης, ήρθε εμπειρία από τους αγώνες της περσινής χρονιάς, επισημάνθηκε η ανάγκη περιοδειών στα σχολεία και συζήτησης με τους εκπαιδευτικούς, μεταφέρθηκε εικόνα από την εκμετάλλευση και την εργοδοτική τρομοκρατία στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Στη σύσκεψη μίλησε και Γιώργος Σκιαδιώτης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, τονίζοντας τους ουσιαστικούς δεσμούς που πρέπει να υπάρξουν με τα πλατιά λαϊκά στρώματα και τα βήματα που πρέπει να γίνουν στην οργάνωση των λαϊκών αγώνων.