Τόσο εισηγητικά όσο και στις παρεμβάσεις των μελών της Εκτελεστικής Γραμματείας τονίστηκε πως «οι εξελίξεις βάζουν το ΠΑΜΕ και τα συνδικάτα μπροστά σε νέες ευθύνες», οι οποίες απαιτούν πλατύ άνοιγμα στους χώρους δουλειάς, συζήτηση με τους εργάτες, ιδεολογική παρέμβαση να μην περάσει η τρομοκρατία της εργοδοσίας, συσπείρωση και αλληλεγγύη στους εργαζόμενους που πλήττονται, στους απολυμένους, τους ανέργους, τους νέους.

Ειδικά για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση, η Εκτελεστική Γραμματεία σημείωσε ότι «η ΓΣΕΕ με την υπογραφή της συμφώνησε στη μείωση των μισθών, παραιτήθηκε από κάθε αγώνα για την προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων προς χάριν της ανταγωνιστικότητας και της αύξησης των κερδών των μονοπωλίων. Ο ΣΕΒ έχει κάθε λόγο να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση... Αν το συνδικαλιστικό κίνημα δεν απαλλαγεί από το βάρος του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, θα οδηγείται από ήττα σε ήττα».

Μπροστά σε αυτό το απροκάλυπτο έγκλημα σύσσωμη η εργατική τάξη πρέπει να το καταδικάσει. Να καταδικάσει τη στρατηγική της πλειοψηφίας που αναδεικνύει τη ΓΣΕΕ σε στυλοβάτη της κερδοφορίας και αφοπλίζει τους εργάτες μπροστά στον ταξικό αντίπαλο. Είναι ζήτημα πλέον και προσωπικής ευθύνης. Γι' αυτό το ΠΑΜΕ καλεί κάθε τίμιο συνδικαλιστή, κάθε συνδικαλιστική οργάνωση να πάρει θέση, να διαχωρίσει τη θέση της από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, να παλέψει για την ανασύνταξη του κινήματος.

Ταυτόχρονα, παρά τους δυσμενείς όρους και το προηγούμενο που δημιουργεί η υπογραφή αυτής της Εθνικής Σύμβασης της ντροπής, παρά την ανοιχτή υπονόμευση των διεκδικήσεων των εργαζομένων από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, τα συνδικάτα, οι ομοσπονδίες πρέπει με αποφασιστικότητα να οργανώσουν την πάλη για ουσιαστικές αυξήσεις στους κλάδους. Να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς των εργοδοτών και στην προκλητικότητά τους που εμμένουν σε συμβάσεις σαν αυτή που υπέγραψε ο ΣΕΒ με τη ΓΣΕΕ.

Στο κέντρο της προσοχής των ταξικών συνδικάτων να μπουν τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματα της εργατικής οικογένειας, η οποία οδηγείται σε μεγάλες στερήσεις και φτώχεια.

Μεγάλα τμήματα των εργαζομένων θα βρεθούν αντιμέτωπα με αξεπέραστες δυσκολίες, εξαιτίας της κρίσης και των συνεπειών από την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων.

Δε θα μπορούν να πληρώσουν τα άκρως απαραίτητα για να επιβιώσουν.

Γι' αυτό οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ πρέπει να βρεθούν σε πλήρη ετοιμότητα για να αντιμετωπίσουν αυτή τη νέα κατάσταση. Να πάρουν πρωτοβουλίες, να οργανώσουν την παρέμβασή τους, με στόχο την πιο μεγάλη δυνατή συσπείρωση στους χώρους δουλειάς και στη γειτονιά.

Αιτήματα αιχμής της παρέμβασης των ταξικών συνδικάτων που βέβαια θα συζητηθούν και θα εμπλουτιστούν μέσα από τη συζήτηση με τους εργαζόμενους μπορούν να είναι η διεκδίκηση:

• Ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης με ευθύνη του κράτους για τους ανασφάλιστους, τους ανέργους και όσους δεν έχουν τις προϋποθέσεις για ανανέωση βιβλιαρίων.
• Να παγώσουν τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ για ανέργους, ανασφάλιστους, απολυμένους, για όσους είναι απλήρωτοι.
• Δωρεάν εισιτήρια για όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Να καταργηθούν τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς.
• Να απαγορευτεί κάθε πλειστηριασμός σε πρώτη κατοικία μέχρι κάποια αξία, να καταργηθεί ο ανατοκισμός για δάνεια πρώτης κατοικίας, να επιδοτούνται οι φοιτητές που δεν μπορούν να στεγαστούν στις φοιτητικές εστίες κλπ.

Η οργάνωση αυτής της πάλης, οι πρωτοβουλίες για λαϊκή δράση που θα ανακουφίζει τους εργαζόμενους από την άγρια αντιλαϊκή πολιτική, απαιτεί να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο οι δεσμοί του ΠΑΜΕ με τους εργάτες και τις εργάτριες, οι δεσμοί των σωματείων και των ομοσπονδιών με τα μέλη του. Απαιτεί το συνδικάτο να γίνει η ραχοκοκαλιά και το στήριγμα κάθε λαϊκής παρέμβασης, να γίνει το αποκούμπι στα μάτια των εργαζομένων, στο εργοστάσιο, στη γειτονιά, παντού. Και βέβαια σε αυτή τη γραμμή πάλης του ταξικού κινήματος και της ανάγκης για συνολικές ανατροπές, για άλλο δρόμο ανάπτυξης, να κερδίζονται συνειδήσεις, να μπολιάζονται οι νέες δυνάμεις που μπαίνουν στη μάχη.