ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΧΟΡΗΓΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ

Η αντιλαϊκή επίθεση που έχει κλιμακωθεί τα τελευταία χρόνια (τόσο με τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όσο και με την παρούσα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) έχει πολλαπλές συνέπειες στους εκπαιδευτικούς, στους μαθητές αλλά και συνολικά στη λειτουργία της εκπαίδευσης.

Ένας από τους βασικούς στόχους της επίθεσης αυτής είναι ο παραπέρα περιορισμός του δωρεάν χαρακτήρα του δημόσιου σχολείου και η απόσυρση του κράτους από την υποχρέωσή του να παρέχει δωρεάν τις απαραίτητες υποδομές και τα υλικά για τη λειτουργία των σχολείων αλλά και τη συντήρηση των σχολικών κτιρίων και εργαστηρίων. Η κατάσταση γίνεται συνεχώς χειρότερη.

Οι πιέσεις που γεννά αυτή η πραγματικότητα φτάνει τελικά στους εκπαιδευτικούς, που ζούμε καθημερινά το πρόβλημα και «παίρνουν πάνω τους» τη λειτουργία των σχολείων.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο και κάτω από αυτές τις πιέσεις, πολλές διευθύνσεις σχολείων καταφεύγουν στην αναζήτηση χορηγιών από επιχειρήσεις για να καλυφθούν λειτουργικές ανάγκες των σχολείων.

Η πλειοψηφία των συναδέλφων αυτών επιλέγουν την αναζήτηση χορηγιών κάτω από τις πιέσεις που προαναφέραμε και καθοδηγούμενοι από το έντιμο κίνητρο να βοηθήσουν τους μαθητές. Φυσικά, υπάρχουν και περιπτώσεις εκπαιδευτικών που με επιθετικό τρόπο υπερασπίζονται την είσοδο χορηγών στα σχολεία και λειτουργούν σε αυτή την κατεύθυνση.

Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους να λάβουν υπόψη τους ότι:

1. Η αναζήτηση χορηγιών λειτουργεί ΕΝΑΝΤΙΑ στο δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, διευκολύνει το κράτος να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του σε σχέση με αυτήν και με αυτόν τον τρόπο ανατροφοδοτεί την τάση του αυτή. Οι χορηγίες στα σχολεία κάνουν και τους εκπαιδευτικούς αλλά και τους μαθητές και τους γονείς τους να συνηθίσουν, να αποδέχονται ως τετελεσμένη αυτήν την πραγματικότητα, γεγονός που προοπτικά λειτουργεί διαλυτικά. 
2. Το κεφάλαιο δε δίνει τίποτε «για την ψυχή της μάνας του». Δίνει τμήμα από αυτά που κλέβει καθημερινά από τον ιδρώτα των εργαζομένων ενώ παράλληλα κερδίζει φοροαπαλλαγές αλλά και αποενοχοποίηση για ό, τι διαπράττει στο βωμό των κερδών του. Και ας είναι κάτι καθαρό: Αν σήμερα μια επιχείρηση απλώς «κάτι δίνει», αύριο θα ελέγχει για να το δώσει και μεθαύριο θα ελέγχει και δε θα δίνει. Και θα είναι τότε που το κράτος θα έχει νομιμοποιήσει την ιδέα ότι δεν είναι δουλειά του η ικανοποιητική λειτουργία των σχολείων. Και είναι τότε που θα πρέπει να «ξηλώνονται» ακόμα περισσότερο όποιοι γονείς μπορούν.
3. Στο άμεσο μέλλον η κατάσταση θα επιδεινωθεί, καθώς κάτω από την ομπρέλα της λεγόμενης «αυτονομίας της σχολικής μονάδας», τα ίδια τα σχολεία θα πρέπει να αναζητούν όλο και περισσότερο τους πόρους για τη λειτουργία τους. Ο μπαμπούλας της «αξιολόγησης της σχολικής μονάδας» θα λειτουργεί ενισχυτικά.

Έχουμε πλήρη συναίσθηση των δυσκολιών που έχει το κίνημα να οργανώσει αποτελεσματικά τις αντιστάσεις και διεκδικήσεις του. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για πρακτικές που υπονομεύουν ακόμα περισσότερο τους συλλογικούς αγώνες. Το καθήκον να ανατραπεί αυτή η κατάσταση αποτελεί καθήκον κάθε συναδέλφου.

Για αυτό το λόγο καλούμε όλες τις συναδέλφισσες, όλους τους συναδέλφους να πλαισιώσουν το σωματείο για να συγκροτήσουμε τους αγώνες που απαιτούνται για να λειτουργούν τα σχολεία χωρίς να παρακαλάνε από εδώ κι από εκεί, χωρίς να μετατρέπονται σε διαφημίσεις επιχειρήσεων, χωρίς να ανταγωνίζονται για το ποια στοιχίζουν λιγότερο στο κράτος.

• Άμεση κάλυψη όλων των αναγκών των σχολείων από το κράτος.
• Όχι στις χορηγίες, την εξάρτηση των σχολείων από το κεφάλαιο.
• Όχι στον ανταγωνισμό των σχολείων, την αυτοαξιολόγηση, την αξιολόγηση.
• Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών.

Το ΔΣ