Συνάδελφοι/ισσες

Με τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υλοποιώντας το 3^ο Μνημόνιο έφερε νέα μέτρα-φωτιά φοροεπιδρομής, αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος και διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η επίθεση αυτή δε θα σταματήσει εδώ. Είναι τα προεόρτια της πιο σκληρής και σαρωτικής επίθεσης που θα συνεχιστεί το Νοέμβρη με στόχο τη πλήρη κατεδάφιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, τη δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, το τσάκισμα σε μισθούς, συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα.

Απέναντι σ’ αυτή τη πολιτική κυβέρνησης και Ε.Ε. το λαϊκό – εργατικό κίνημα πρέπει να αφυπνισθεί, να δείξει τη δύναμή του, να οργανώσει τη πάλη του και να κλιμακώσει τους αγώνες του ώστε να μπει φραγμός στη νέα αντιλαϊκή επίθεση.

Οι δυνάμεις του Π.Α.ΜΕ σε μια σειρά σωματεία της Δ’ Αθήνας (ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας, ΣΕΠΕ Γλυφάδας, ΣΕΠΕ Θουκυδίδης, ΣΕΠΕ Αγ. Δημητρίου), ανέπτυξαν το πιο πάνω σκεπτικό στις συνεδριάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων και πρότειναν τη συμμετοχή των εργαζομένων και των σωματείων στα συλλαλητήρια της 22^ης Οκτωβρίου που διοργανώνονται από α/θμια σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Ταυτόχρονα έθεσαν την πρόταση να κλιμακωθεί ο αγώνας με πανελλαδική πανεργατική Απεργία στις 12 Νοέμβρη.

Για άλλη μια φορά παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός έβαλε εμπόδια στο να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις. Οι δυνάμεις των ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ αλλά και των ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) καταψήφισαν τη πρόταση του ΠΑΜΕ. Πρόβαλλαν το τετριμμένο και παλιό επιχείρημα περί «κομματικής» κινητοποίησης που δήθεν αντιβαίνει στις αρχές του συνδικαλισμού (!) κατηγορώντας πάνω από 300 σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που έχουν πάρει απόφαση μέχρι στιγμής. Οι δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ(ΣΥΡΙΖΑ) μάλιστα στην ΕΛΜΕ ν. Αθήνας έκαναν ένα βήμα παραπέρα χρησιμοποιώντας τα γνωστά πλέον φαιδρά επιχειρήματα περί «αναμονής» των κινήσεων της κυβέρνησης (!) καθώς και περί του «κόστους» των λαϊκών απαιτήσεων που δυσκολεύουν το έργο μιας «αριστερής» και «φιλολαϊκής» κυβέρνησης (!).

Ούτε λίγο ούτε πολύ, γι’ αυτούς δεν υπάρχει λόγος για ανάπτυξη των αγώνων. Ίσως γι’ αυτούς να είναι πιο γόνιμος ο «εθνικός διάλογος» της ΟΛΜΕ με τον υπουργό παιδείας. Άλλωστε αυτή είναι η ουσία του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Να οδηγείται το κίνημα σε λογικές «κοινωνικού διαλόγου», δηλαδή ταξικής υποταγής. Περισσεύει μάλιστα η περίσκεψη μήπως και οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων, για την αναπλήρωση των απωλειών τους και για την υπεράσπιση όσων ακόμα τους έχουν μείνει, οδηγήσει τη χώρα στη «χρεοκοπία». Θλιβερά κακέκτυπα της πιο σκληρής πρασινογάλαζης μνημονιακής ρητορικής.

Θλιβερό συμπλήρωμα, για μια ακόμα φορά, ήταν και η στάση των Παρεμβάσεων. Αλλού καταψηφίζοντας και αλλού με λευκό συντάχθηκαν επί της ουσίας με τη στάση του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αλλά αυτοί έχουν ένα ελαφρυντικό. Η χρόνια πάθηση της πολιτικής ουράς των ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ)  δεν γιατρεύεται εύκολα.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Τα μέτρα είναι σκληρά, για την κοινωνική ασφάλιση, τα εργασιακά, σε φόρους για τα λαϊκά στρώματα, ιδιωτικοποιήσεις κ.α. Μονιμοποιούν την επίθεση σε ότι έχει απομείνει από τα εργατικά δικαιώματα. Η πίεση από τα επιτελεία της Ε.Ε. τις ενώσεις των εργοδοτών για να υλοποιηθούν και μάλιστα γρήγορα οι συμφωνίες, αυξάνεται.

Δεν υπάρχει καμία λαϊκή συναίνεση σε αυτό το έγκλημα! Όλοι στο δρόμο, ξεσηκωμός, κανένας συμβιβασμός με το σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας!

Δίνουμε αγωνιστική, μαχητική, μαζική απάντηση στην κυβερνητική προπαγάνδα ότι τα βάρβαρα μέτρα έχουν τη λαϊκή συγκατάθεση! Συμμετέχουμε στον αγώνα, στο σωματείο, στο σύλλογο! Παίρνουμε την υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής μας στα δικά μας χέρια.

Οργανώνουμε τον αγώνα μας για να αποτρέψουμε το νέο έγκλημα.

Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μνημόνια, φτώχεια και ανεργία.

Όλοι στον ΑΓΩΝΑ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ  ΓΕΝΙΚΗ – ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΚΑΜΙΑ ΤΑΞΗ ΑΝΟΙΧΤΗ