Συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Συμμετέχουμε μαζικά στις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων. Αντεπίθεση!Ούτε λεπτό χαμένο! Τώρα είναι η ώρα της αντεπίθεσης, τώρα είναι η ώρα να δώσουμε απάντηση στην επίθεση κυβέρνησης-πλουτοκρατίας-ΕΕ-ΔΝΤ που δυναμώνει!

Σε όλους τους κλάδους γενικεύονται οι απολύσεις, οι εκβιασμοί για υπογραφή συμβάσεων με μειωμένα δικαιώματα και μειώσεις μισθών, η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία.Γενικεύεται η επίθεση στην υγεία. Η ακρίβεια τσακίζει την λαϊκή οικογένεια. Το μεροκάματο δεν φτάνει πια να καλύψει τις αυξήσεις στα εισιτήρια, στα διόδια, στο ασφάλιστρο, στο νοσοκομείο, στην ΔΕΗ.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δίνει νέα «κίνητρα»,νέες επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, όταν και οι ίδιοι παραδέχονται αμύθητα κέρδη (πάνω από 600 δις στις ελβετικές τράπεζες και 250 δις στις ελληνικές κι αυτό είναι ένα μικρό μέρος μόνο)!

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με εργαλείο την «Αναδιοργάνωση της διοικητικής δομής του Εκπαιδευτικού Συστήματος» δένει την αντιδραστική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, κάνει ακόμα πιο ταξικό και διαφοροποιημένο το «νέο σχολείο» της αγοράς.

Βρισκόμαστε ήδη μέσα στην κρίση και το αντιδραστικό «νέο σχολείο» προχωράει με στόχο να αφήσει πίσω του θύματα μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ

Στο ολοήμερο σχολείο της αγοράς, της εξάντλησης των παιδιών, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της ταξικής διαφοροποίησης. Στα σχέδια συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολικών μονάδων.Στο πέταγμα στους δρόμους χιλιάδων μαθητών και εκπαιδευτικών από τα Αθλητικά και Καλλιτεχνικά σχολεία. Στην επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στην εκπαίδευση, στους απλήρωτους εκπαιδευτικούς.

Όχι άλλη αναμονή-καμία ώρα χαμένη-καμία αυταπατη!

Το ολοήμερο σχολείο με το διαφοροποιημένο πρόγραμμα, το πτυχίο κουρελόχαρτο του Πανεπιστημίου Α.Ε, οι νέοι συνάδελφοι συμβασιούχοι, οι συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων, οι απλήρωτες και χωρίς σύμβαση καθαρίστριες, οι στεγνές από χρηματοδότηση σχολικές επιτροπές, όλα αυτά, δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες για κανέναν και καμία.

Τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα δε θα έχουν τέλος, όσο το κεφάλαιο παραμένει απείραχτο και όσο η αντίσταση του λαού δε δυναμώνει.Οι θυσίες ούτε τέλος, ούτε αποτέλεσμα  έχουν για το λαό.

Οι  μόνες θυσίες που έχουν προοπτική για το λαό, είναι αυτές του αγώνα!

Καμιά εμπιστοσύνη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. ΔΟΕ-ΟΛΜΕ-ΟΙΕΛΕ, είναι μέρος του προβλήματος! Δεν μπορούν και δεν θέλουν να οργανώσουν την ενιαία λαϊκή αντεπίθεση.

Συνεχίζουμε στην ίδια ρότα με την απεργία στις 22-23 Φλεβάρη.

Βγάζουμε τα συμπεράσματά μας!

Η πανεργατική απεργία στις 23 Μάρτη (βιομηχανία 90%, τρόφιμα-ποτά 80%- λιμάνια 100%...) απέδειξε ότι η εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα είναι εδώ,τα μέτρα της κυβέρνησης δεν νομιμοποιούνται στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων,  μπορούμε να τους σταματήσουμε, υπάρχει ελπίδα και προοπτική.

Κερδίζει πόντους στη συνείδηση των εργαζομένων, πως σήμερα χρειάζεται ένα κίνημα που θα παλεύει καθημερινά για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για ένα άλλο δρόμο ανάπτυξης, για την εργατική-λαϊκή εξουσία.Όσο η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια των μονοπωλίων η ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων θα συνθλίβονται. Ακριβώς αυτό το δρόμο της φιλολαϊκής ανάπτυξης υπηρετεί το ταξικό, συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και η συσπείρωση ΠΑΜΕ-ΠΑΣΥ-ΠΑΣΕΒΕ-ΜΑΣ-ΟΓΕ.

Αποδείχτηκε πως μια γενική απεργία για να πετύχει θέλει χρόνο προετοιμασίας, θέλει στο τιμόνι συνδικαλιστικές ηγεσίες που «το παλεύουν», που πιστεύουν στην υπόθεση του αγώνα.

Στην εκπαίδευση, στη 48ωρη απεργία τα ποσοστά συμμετοχής την πρώτη μέρα ήταν εξαιρετικά χαμηλά, κάτω από 20% στους καθηγητές και περίπου 25% στους δασκάλους. Τη δεύτερη μέρα κινήθηκαν σε μέτρια επίπεδα περίπου 40%.

Η απεργία της πρώτης μέρας, που βαφτίστηκε από τις άλλες δυνάμεις ως «κλαδική απεργία» «πάτωσε». Η συντεχνιακή αυτή επιχειρηματολογία υπονόμευσε την ίδια την απεργία. Η λογική αυτή χάνει έδαφος και στη φάση αυτή ηττήθηκε. Το αποδεικνύουν τα ίδια τα ποσοστά της συμμετοχής. ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ οργάνωσαν για άλλη μια φορά την απεργοσπασία. Συνδικαλιστικά τους στελέχη καλούσαν ανοιχτά να διαλέξουν οι εκπαιδευτικοί μια από τις δύο ημέρες της απεργίας, πρόκριναν την πρώτη μέρα, «αφού αυτή είναι του κλάδου μας»!!!

Προκύπτει ένα συγκριτικό στοιχείο της απεργίας στον κλάδο των εκπαιδευτικών σε σχέση με τους άλλους κλάδους.Φαίνεται καθαρά, ότι, οι άλλοι κλάδοι -κύρια στον ιδιωτικό τομέα- ακόμα και με τον κίνδυνο της απόλυσης, έχουν γενικά υψηλά ποσοστά συμμετοχής. Ο κλάδος των εκπαιδευτικών -χωρίς τον κίνδυνο της δίωξης ή της απόλυσης- στην πλειοψηφία του κινείται σε χαμηλά επίπεδα συμμετοχής στην απεργία, σαφώς αναντίστοιχα με το βαθμό της επίθεσης που δέχεται. Εδώ φαίνεται καθαρά η ζημιά, που έχει γίνει στη συνείδηση και στη στάση ζωής των εκπαιδευτικών από την κυρίαρχη ιδεολογία, από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά και από τους οπορτουνιστές των ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, από το γεγονός πως μια ζωή εμπόδιζαν τη ριζοσπαστικοποίηση στο επίπεδο της συνείδησης, καλλιεργούσαν με τις θέσεις τους και τη στάση τους τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια, το συμβιβασμό, συμπορεύονται με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες

Μαζική φυγή από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ! Γενικός παλλαϊκός ξεσηκωμός

για να μην πληρώσει την κρίση ο λαός!

• Όχι στο νέο μισθολόγιο-λαιμητόμο. Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων στους εκπαιδευτικούς. 1900 ευρώ (μεικτά) ο πρώτος μισθός σε Δημόσια και Ιδιωτική Εκπαίδευση.
• Συνολική απόρριψη της νέας διοικητικής δομής. Όχι στον «Καλλικράτη», στο αποκεντρωμένο-διαφοροποιημένο σχολείο της αγοράς. Έξω οι επιχειρήσεις και οι χορηγοί από τα σχολεία. Κανένας υποβιβασμός, καμία σύμπτυξη, συγχώνευση, κατάργηση σχολείων.
• Μόρφωση για όλους, δουλειά, Υγεία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία. Η υψηλή κερδοφορία τους, οι τεράστιες κρατικές επιδοτήσεις και οι φοροαπαλλαγές δημιούργησαν το κρατικό χρέος. Αυτοί να πληρώσουν και όχι ο λαός.Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο με 45%. 
• Κάτω τα χέρια από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τις συντάξεις, τους μισθούς, τα Σχολεία και τα Νοσοκομεία. Να καλύψει τώρα η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία τα τεράστια χρέη που έχουν προς τα Ταμεία και τους Οργανισμούς.
• Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Το πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί από το ΥΠΕΠΘ. Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης. Κατάργηση του νόμου 3848/2010 και του ΑΣΕΠ. Μονιμοποίηση τώρα όλων των συμβασιούχων στην εκπαίδευση χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Απαλλαγή από φόρους για κάθε ωρομίσθιο και αναπληρωτή. Δωρεάν στέγαση και εισιτήριο σε όλα τα μεταφορικά μέσα για όλους τους συμβασιούχους εκπαιδευτικούς. Επίδομα θέρμανσης σε όλους τους ωρομίσθιους και αναπληρωτές. Ειδικά για τις παραμεθόριες περιοχές, επίδομα παραμεθορίου και στους ωρομισθίους.
• Μηνιαίο επίδομα 600 ευρώ για όσους φοιτητές δεν τα βγάζουν πέρα.
• Δημόσια κοινωνική καθολική ασφάλιση. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας (30/30)  και στο 80% του τελευταίου μισθού. Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες. Να προσμετράται ως συντάξιμος ο χρόνος ανεργίας-αδιοριστίας.
• Έκτακτο κονδυλιαπό τον κρατικό προϋπολογισμό για όλες τις ανάγκες των σχολείων! Μηδενικό ΦΠΑ στους λογαριασμούς και τις δαπάνες των σχολικών επιτρόπων. Αποκλειστικά δωρεάν πετρέλαιο, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο στα σχολεία.
• Ούτε ένα ευρώαπό την τσέπη των γονιών για πληρωμή λειτουργικών εξόδων, τραπεζοκόμων & καθαριότητας, εκπαιδευτικών εκδρομών, βιβλίων κ.λ.π. Ούτε ευρώ από την τσέπη των φοιτητών για σίτιση-στέγαση-μεταφορές-αναλώσιμα.

Πάλη για την παιδεία και την κοινωνία των λαϊκών αναγκών

• Δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά.Βασική-γενική εκπαίδευση έως τα 18 χρόνια, που ο άνθρωπος ενηλικιώνεται ψυχικά, πνευματικά, κοινωνικά και βιολογικά, μέσα από ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο. Καθιέρωση συστήματος δημόσιων, δωρεάν επαγγελματικών σχολών, μετά την ολοκλήρωση της δωδεκάχρονης εκπαίδευσης. Δημιουργία ενιαίων παιδαγωγικών πανεπιστημιακών σχολών (ΕΠΠΣ) για την εκπαίδευση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με πλήρη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα, που θα δίνουν πλήρη παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια σε τμήματα αντίστοιχα με την ειδικότητα.
• Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν ενιαία παιδεία για όλους.

Πρόγραμμα δράσης

• Συνεχείς συγκεντρώσεις, πορείες, παραστάσεις σε κάθε τόπο και χώρο δουλειάς.
• Μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια ΠΑΜΕ-ΟΓΕ-ΠΑΣΥ-ΠΑΣΕΒΕ-ΜΑΣ στις 10 Μάρτη.
• Κλιμάκωση με ταξική ενότητα, κοινωνικές συμμαχίες και μετωπική συσπείρωση, πολιτικοποίηση της ταξικής πάλης στη γραμμή της σύγκρουσης με το κεφάλαιο, μαζική συσπείρωση στα ταξικά συνδικάτα και γενική απεργία στις 23 Μάρτη και συνεχίζουμε!