Για το άνοιγμα των σχολείων και τη (μη) δράση του σωματείου (ΣΕΠΕ ΔΕΛΜΟΥΖΟΣ)

το προηγούμενο διάστημα

Τα δημοτικά σχολεία σε όλη τη χώρα άνοιξαν μετά από σχεδόν 3 μήνες υποχρεωτικής αναστολής της κανονικής – δια ζώσης λειτουργίας. Ξαναβλέπουμε τους μαθητές μας από κοντά, μετά από μήνες, γέμισαν και πάλι οι σχολικές αίθουσες και τα προαύλια με παιδικά γέλια και φωνές, κάτι πολύ σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς, για τους ίδιους τους μαθητές και τις οικογένειές τους.

Δυστυχώς όμως, όλο αυτό το διάστημα της υποχρεωτικής αναστολής λειτουργίας των σχολείων δεν υπήρξε κανένα σχέδιο από την πλευρά της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘ, δεν πάρθηκε κανένα μέτρο ώστε το άνοιγμα των σχολείων να συνοδευτεί με ουσιαστικά μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Δε λαμβάνεται καμία πρόνοια ούτε καν για την αντιμετώπιση των οξυμμένων μορφωτικών, ψυχοκοινωνικών κ.α. προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί όλο αυτό το διάστημα στους μαθητές. Τίποτα από τα παραπάνω δε φαίνεται να απασχολεί την κυβέρνηση.

Εκπαιδευτικοί και γονείς αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα self test, ακόμα δεν έχει λυθεί το ζήτημα του μαζικού εμβολιασμού των εκπαιδευτικών, παρά το γεγονός ότι η δήλωση των συναδέλφων για ένταξη στο πρόγραμμα είναι εξαιρετικά υψηλή, οι παιδικοί σταθμοί παραμένουν κλειστοί με αποτέλεσμα σοβαρά προβλήματα στους συναδέλφους που έχουν μικρά παιδιά, η παράταση της σχολικής χρονιάς δεν εντάσσεται σε κάποιο ολοκληρωμένο, σαφές και οριοθετημένο σχέδιο αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών προβλημάτων και στήριξης των μαθητών, και το πιο ανησυχητικό είναι ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο προετοιμασίας της επόμενης σχολικής χρονιάς που να δημιουργεί τις προϋποθέσεις αντιμετώπισης των τεράστιων επιπτώσεων της πανδημίας σε όλα τα επίπεδα.

Από τα παραπάνω είναι πασιφανές ότι, αυτό που βαραίνει στις κυβερνητικές αποφάσεις – συνολικά αλλά και για την εκπαίδευση - δεν είναι η προστασία της υγείας, οι ανάγκες των εργαζομένων, οι μορφωτικές ανάγκες των μαθητών μας, αλλά οι προτεραιότητες, οι απαιτήσεις και τα «πρωτόκολλα» των μεγάλων επιχειρήσεων, του τουριστικού κεφαλαίου και των tour operators. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι όλο αυτό το διάστημα δε λαμβάνεται κανένα μέτρο για τη στήριξη των Δημόσιων Νοσοκομείων, για την αποσυμφόρηση των ΜΜΜ και την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Όλο το διάστημα που τα σχολεία ήταν κλειστά δεκάδες ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ, με δράσεις, παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις, αντιπάλεψαν την αντιεκπαιδευτική και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, διεκδίκησαν να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια και υγιεινή. Ως Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών στο Σύλλογο «Αλ. Δελμούζος», κινούμενοι στη λογική της διεκδίκησης αλλά και του συντονισμού με άλλα σωματεία, καταθέσαμε στο ΔΣ τις σχετικές προτάσεις ώστε να καλέσει το σωματείο σε αγωνιστικές δράσεις, να οργανώσει την συμμετοχή των συναδέλφων. Συγκεκριμένα καταθέσαμε τις εξής προτάσεις:

• Συμμετοχή στο Παναττικό Συλλαλητήριο την Τετάρτη 17 Μάρτη 6μμ, στα Προπύλαια, για την προστασία της υγείας, την επιβίωση ενάντια στο κλίμα αστυνομοκρατίας, στην κρατική βία και καταστολή.
• Κοινή δράση με το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου – κάλεσμα σε συγκέντρωση την Τρίτη 23 Μάρτη στην Αρτέμιδα στις 18.00 για την υπεράσπιση της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ενάντια στην καταστολή και την τρομοκρατία.
• Συμμετοχή σε σύσκεψη ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ Αττικής, που καλούσε ο σύλλογος Π.Ε. Αν. Αττικής «Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ», την Τετάρτη 7 Απριλίου στις 18:30 στο θεατράκι στη Γκράβα, για την οργάνωση της κοινής δράσης των σωματείων για το επόμενο διάστημα.
• Συμμετοχή στην Πανελλαδική ημέρα δράσης για τα σχολεία, στις 14 Απρίλη, συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 18:30 και πορεία προς τη Βουλή .
• Συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση για την Εργατική Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα στις 6 Μαΐου.
• Συμμετοχή στην κινητοποίηση για τους αναπληρωτές στο Υπ. Παιδείας την Παρασκευή 7 Μαϊου στις 11πμ.
• Κάλεσμα του ΣΕΠΕ ΑΝ. Αττικής «Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ» για συμμετοχή στη σύσκεψη Συνδικάτων – Ομοσπονδιών τη Δευτέρα στις 10 Μαΐου 6.30 μ.μ. στο Πεδίον του Άρεως.

Στις παραπάνω προτάσεις μας τα Προοδευτικά Ρεύματα δεν μπήκαν ούτε καν στον κόπο να απαντήσουν, χωρίς βέβαια να πουν και το γιατί. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να ανακοινοποιήσουν στην ιστοσελίδα του Συλλόγου την απόφαση της ΔΟΕ για συμμετοχή στην Πανελλαδική ημέρα δράσης για τα σχολεία, στις 14 Απρίλη, ούτε την απόφαση της ΑΔΕΔΥ για συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 6 Μάη. Δεν μας εκπλήσσει η στάση τους. Σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας («Απολύονται συνάδελφοι αναπληρωτές, τα σχολεία άνοιξαν χωρίς ουσιαστικά μέτρα και η πλειοψηφία του Δελμούζου σφυρά αδιάφορα….» Ιανουάριος 2021) είχαμε καταδείξει την άρνησή τους για συμμετοχή σε οποιαδήποτε αγωνιστική δράση. Η στάση τους αυτή δεν είναι αποτέλεσμα απειρίας ή ανικανότητας, είναι συνειδητή πολιτική επιλογή που ταυτίζεται με την στάση της πλειοψηφίας της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΑΕΕΚΕ, ΕΡΑ) που δεν δείχνει καμία αγωνιστική διάθεση, είναι ο πιο βολικός συνομιλητής της κυβέρνησης. Για άλλη μια φορά τα Προοδευτικά Ρεύματα δείχνουν τι σημαίνει βάζω εμπόδια στην όποια δράση, στηρίζω με τη στάση μου την κυβερνητική πολιτική.

Ως εδώ! Τέρμα πια στην κοροϊδία! Εδώ και τώρα η κυβέρνηση και το Υπ. Παιδείας να πάρουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να λειτουργούν τα σχολεία με ασφάλεια, να μην παίζουν οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι οικογένειές τους την υγεία τους κορώνα-γράμματα.

Εδώ και τώρα:

✔ Μαζικά τεστ στα σχολεία με ευθύνη του ΕΟΔΥ, για εκπαιδευτικούς, μαθητές και όλους τους εργαζόμενους (σχ. καθαρίστριες, τροχονόμοι, κυλικεία )
✔ Επιτάχυνση του εμβολιασμού των εκπαιδευτικών με όλα τα διαθέσιμα εμβόλια.
✔ Μέτρα για την αραίωση των μαθητών ανά τάξη.
✔ Άμεσα μέτρα ενίσχυσης και στήριξης των μαθητών για τις τεράστιες ελλείψεις και τα συσσωρευμένα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί.
✔ Άδεια ειδικού σκοπού για όλους τους γονείς μικρών παιδιών. Να μην κοπεί ούτε μια μέρα κανονικής άδειας για όσους συναδέλφους έκαναν ή θα κάνουν χρήση της συγκεκριμένης άδειας.
✔ Με ευθύνη της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘ να υπάρξει άμεσα συγκεκριμένο σχέδιο για τη λειτουργία των σχολείων την επόμενη σχολική χρονιά.

ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 18 ΜΑΪΟΥ ΣΤΟ 1 Ο ΔΣ ΠΑΛΛΗΝΗΣ

Με οδηγό τις δικές μας ανάγκες στη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή, μπαίνουμε

μπροστά στον αγώνα και τη διεκδίκηση!