Η αποφασιστικότητα των εργατικών σωματείων στην Κέρκυρα ακύρωσε την προσπάθεια της κυβέρνησης να φιμώσει κάθε φωνή διαμαρτυρίας και έτσι οι συμβολικές εκδηλώσεις μνήμης για την εξέγερση του Πολυτεχνείου πραγματοποιήθηκαν κανονικά παρά τα εμπόδια.

Οι εργαζόμενοι, αψηφώντας την άθλια απαγόρευση των συγκεντρώσεων που αποφάσισε η κυβέρνηση, βάζοντας στο γύψο για 4 μέρες ολόκληρη τη χώρα, τίμησαν την επέτειο του Πολυτεχνείου ενάντια στον αυταρχισμό και την καταστολή. Το χτύπημα των διαδηλώσεων και οι συλλήψεις διαδηλωτών σε όλη την Ελλάδα, που ξεκίνησε από την Αθήνα, δεν πτόησαν τα σωματεία, καθώς ήταν αποφασισμένα να πραγματοποιήσουν τις συγκεντρώσεις τους στο κέντρο της Κέρκυρας. Ένα κέντρο, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του ήταν αποκλεισμένο από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, που εμπόδιζαν τον οποιονδήποτε να πλησιάσει το χώρο της συγκέντρωσης. Ο αποκλεισμός του κέντρου της πόλης ξεκίνησε γύρω στις 3 μ.μ, οπότε όσοι συνάδελφοι δεν ήταν στο Εργατικό Κέντρο μέχρι εκείνη την ώρα δεν μπορούσαν να πλησιάσουν. Μετά από συνεννόηση των σωματείων μεταξύ τους, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί
και 2 η συγκέντρωση, με τους «αποκλεισμένους» από το Εργατικό Κέντρο, στη Σπηλιά.

Έτσι πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα και η συγκέντρωση στη Σπηλιά και η προγραμματισμένη συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο, από όσους είχαν παραμείνει εκεί.

Όλες οι συγκεντρώσεις έγιναν τηρώντας με υποδειγματικό τρόπο τα μέτρα προστασίας απέναντι στην πανδημία, δείχνοντας για μια ακόμα φορά, ότι το Εργατικό Κίνημα δεν παλεύει για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στα ΜΜΜ, μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη. Σε αντίθεση με την κυβέρνηση, η οποία μόνο επικοινωνιακά παίρνει μέτρα για την πανδημία και στην ουσία δεν έχει λάβει κανένα μέτρο προστασίας εκπαιδευτικών, μαθητών κι εργαζομένων.

Η ΕΛΜΕ Κέρκυρας καταγγέλλει και το όργιο καταστολής και αστυνομοκρατίας σε όλη την Ελλάδα και στην Κέρκυρα και την επίθεση σε σωματεία, συνδικάτα και πολιτικούς χώρους. Η στάση της κυβέρνησης δείχνει ότι βρίσκεται σε δεινή θέση, καθώς καταρρέει η λαοκτόνα πολιτική της στα μάτια των εργαζομένων. Η παταγώδης αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας και οι πολιτικές της επιλογές φέρνουν το λαό σε δυσμενή κατάσταση και οικονομικά και κοινωνικά και εργασιακά.

Ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα
Συνεχίζουμε να παλεύουμε για ουσιαστικά μέτρα προστασίας και υγειονομικά ασφαλή σχολεία.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 26 ΝΟΕΜΒΡΗ

Το Δ.Σ.