Χιλιάδες εκπαιδευτικοί σε εκατοντάδες σχολεία, όλον αυτό τον καιρό, δίνουν τη μάχη μέσα στους Συλλόγους Διδασκόντων ενάντια στον αντιδραστικό κρατικό έλεγχο, τη λεγόμενη «αυτοαξιολόγηση»  της σχολικής μονάδας, υιοθετώντας το σχέδιο πρακτικού που προτείνει η ΟΛΜΕ (μετά από πρόταση του ΠΑΜΕ ψηφίστηκε από ΣΥΝΕΚ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ).

Η πλειοψηφία όμως του ΔΣ της Α’ ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ (ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ) με τη συνολική της στάση  υπονόμευσε από την αρχή την προώθηση αυτού του πρακτικού θεωρώντας το «ημιπαράνομο», με αποτέλεσμα να μην οργανωθεί σοβαρά η αντίδραση των συναδέλφων απέναντι στην ΑΕΕ. Έτσι, δόθηκε το περιθώριο στα στελέχη της Διοίκησης να ακολουθούν κάθε μέθοδο, για να αποσπάσουν τη συμφωνία των συναδέλφων.

Αποκορύφωμα αυτής της στάσης της πλειοψηφίας του ΔΣ ήταν η ανάκληση της καταγγελίας προς Διευθυντή σχολικής μονάδας με παράλληλη αποδοχή του σκεπτικού του- παρά τις εξόφθαλμες αντιφάσεις και ανακρίβειές του - ότι η διοικητική θέση και η «συνδικαλιστική εμπειρία» του δεν του επέτρεπαν να κάνει κάτι έστω διαφορετικό από την απρόσκοπτη εφαρμογή της ΑΕΕ, τη στιγμή που άλλοι Διευθυντές το προσπαθούν. Η σχετική καταγγελία μάλιστα αποσύρθηκε με το αιτιολογικό «της μικρής συνδικαλιστικής εμπειρίας» του ΔΣ (!!!) και της αγωνίας του για τις συνέπειες της ΑΕΕ στους συναδέλφους.

Στην ουσία εκείνο που προωθούν είναι η υποταγή μέσω της «νομιμότητας» και του «τυπικού» (όπως κάνει και η Διοίκηση). Αλήθεια ποιος συνάδελφος να απευθυνθεί στο ΔΣ και να ζητήσει στήριξη στις πιέσεις και τις υποδείξεις της Διοίκησης; Έτσι θα γίνει «συλλογικό, δημιουργικό, αγωνιστικό και όχι απαξιωμένο το συνδικάτο»;

Δεν είναι για μας πρωτόγνωρη αυτή η  συνδικαλιστική στάση. Χρόνια ζούμε τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ. Τώρα βλέπουμε και τον εκκολαπτόμενο κυβερνητικό -πλην όμως «αριστερό»- συνδικαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Καλούμε τους συναδέλφους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να δώσουν τη μάχη τους ενάντια στην αντιλαϊκή αντιεκπαιδευτική πολιτική, που τσακίζει τις ζωές μας και τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,  ο νόμος  πουθενά δεν αναφέρει ότι η συμμετοχή στις ομάδες εργασίας είναι υποχρεωτική! Επιπλέον το εργατικό κίνημα έχει πείρα από το κουρέλιασμα πολλών αντιλαϊκών νόμων του αστικού κράτους.

Νόμος και μονόδρομος για εμάς είναι ο οργανωμένος, μαζικός αγώνας εκπαιδευτικών, γονιών, μαθητών, σε συμμαχία με τους άλλους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ  ΟΙ ΧΟΡΗΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ !

ΜΑΡΤΗΣ 2014