Η συμπαράσταση δεκάδων συναδέλφων και γονιών έδωσε απάντηση στις απειλές της Διοίκησης σε εκλεγμένο μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ.

Χαιρετίζουμε τις αποφάσεις δεκάδων ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, την ΑΣΓΜΕ, τους δεκάδες συναδέλφους που με την παρουσία τους στην παράσταση διαμαρτυρίας στην ΔΔΕ την Παρασκευή 6-4, αλλά και με υπογραφές κατήγγειλαν την «κλήση σε απολογία» και την απειλή για ποινή και εξέφρασαν την συμπαράσταση τους, στον συνάδελφο και συνδικαλιστή Ρούσσο Μιχάλη. Η αλληλεγγύη που εκφράστηκε, αποτέλεσε όπλο στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας για τη διακίνηση των ιδεών μας, για την δυνατότητα να τις επικοινωνούμε με τους μαθητές μας, τους γονείς τους και τους συναδέλφους.

Καταγγέλλουμε την απαράδεκτη απόφαση της διοίκησης να καλέσει την αστυνομία για να αποκλείσει την είσοδο του κτηρίου σε εκπροσώπους σωματείων, εκπαιδευτικούς και γονείς. Η κίνηση αυτή, αποδεικνύει ότι ο εκπαιδευτικός, ο εργαζόμενος είναι εχθρός του συστήματος και ως τέτοιος αντιμετωπίζεται.

Ματαίως προσπάθησε η διοίκηση να αποσπάσει δήλωση άγνοιας ή μετάνοιας για τη διακίνηση ιδεών. Η ιστορική αλήθεια που αποτυπώνεται στα κείμενα, η διέξοδος που δίνεται στη νέα γενιά μέσω της οργανωμένης πάλης αλλά και η προτροπή στους νέους να ψάξουν, να ανακαλύψουν την αλήθεια είναι δικαίωμα κάθε εκπαιδευτικού. Η Διοίκηση όσο και αν προσπάθησε να υπερασπιστεί αναχρονιστικές εγκυκλίους που ουσιαστικά επιχειρούν να καταργήσουν την ελευθερία διακίνησης των ιδεών, τελικά δήλωσε ότι δεν θα συνεχιστεί περαιτέρω η διαδικασία αυτή.

Σε μια περίοδο που αλωνίζουν στα σχολεία παντός είδους ΜΚΟ, δεκάδες πρόγραμμα μεγάλων πολυεθνικών και επιχειρηματικών ιδρυμάτων, (ακόμα και η αμερικάνικη πρεσβεία κάνει προγράμματα στα σχολεία, όταν δεν αιματοκυλάει τους λαούς), τα παιδιά μας «δεν έχουν δικαίωμα να ενημερωθούν γι αυτά που συμβαίνουν γύρω τους»! Όταν από χίλιες μπάντες  μπαίνουν στην επίσημη εκπαίδευση και στα βιβλία οι κατευθύνσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων τους, για την ελαστική εργασία, για την «ενεργό γήρανση», όταν προβάλλεται η επίσημη ιδεολογία του συστήματος ο θάνατος σου, η ζωή μου, αυτό που ενοχλεί είναι η αντίθετη άποψη. Εμείς πάντως βλέπουμε τα παιδία μας στα μάτια. Δεν ζουν σε γυάλα, είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι, επιστήμονες, άνθρωποι του μόχθου, είναι το μέλλον και δεν είμαστε καθόλου αδιάφοροι για τον κόσμο και τις συνθήκες που θα ζήσουν.

Σε μια περίοδο που αφαιρείται από τα σχολικά βιβλία ολόκληρος ο 20^ος αιώνας (!!) οι μαθητές δεν πρέπει να γνωρίζουν για τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, για το φασισμό, για την εθνική αντίσταση, για το ΕΑΜ! Μήπως τελικά κάποιοι θέλουν να συμβάλλουν με τη στάση τους στη δημιουργία άβουλων, αμόρφωτων, συμβιβασμένων νέων, χωρίς κριτική σκέψη, που δε θα κατανοούν τίποτα, που θα άγονται και θα φέρονται από τον κάθε επιτήδειο και θα σύρονται από τα 17 να ψηφίσουν όποιον τους υποδεικνύουν κάθε φορά τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών. Χωρίς ιστορική γνώση, χωρίς πολύπλευρη ενημέρωση, μακριά από κάθε πολιτική σκέψη και προβληματισμό!

Είναι άθλια η στάση της ΔΑΚΕ και της ΠΕΚ  - που συγκροτούν και το προεδρείο του ΔΣ - να αρνηθούν και μάλιστα με έντονο τρόπο να υπάρξει ψήφισμα από την ΕΛΜΕ για την υπεράσπιση του συναδέλφου και μέλους του ΔΣ! Αυτοί οι άνθρωποι εκπροσωπούν τους συναδέλφους; Αυτοί θα είναι δίπλα τους στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν; Αυτοί θα συγκρουστούν με τον αυταρχισμό και τις αυθαιρεσίες της διοίκησης; Είναι ντροπή να βγάζουν ψηφίσματα συμπαράστασης ένα σωρό σωματεία και το σωματείο το δικό μας να μην υπερασπίζεται ένα μέλος του και μάλιστα εκλεγμένο!

Ο ρόλος των εκλεγμένων στα σωματεία είναι να εκπροσωπούν όλους εμάς σαν εργαζόμενους και όχι να υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια τη διοίκηση, το δόγμα νόμος και τάξη… Να κινητοποιούνται για τα προβλήματά μας και όχι να διώκουν τις ιδέες, ανάλογα αν τους αρέσουν ή όχι… Να αγωνίζονται κι όχι να διώκουν τους αγώνες…

Είναι κατάπτυστο και το σκεπτικό τους: «να μη μοιράζονται ανακοινώσεις σε μαθητές» (οι οποίοι παρεμπιπτόντως είναι αρκετά ώριμοι για να ψηφίσουν από την Β’ Λυκείου, αλλά ανώριμοι να διαβάσουν μια ανακοίνωση!). Έφτασαν στο σημείο να καταδικάζουν ακόμα και τις επιστολές της ΟΛΜΕ προς τους μαθητές για την 17^η Νοέμβρη λέγοντας μάλιστα και το αμίμητο ότι η ΟΛΜΕ δεν είναι και ο Πάπας….

Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς να αναλογιστούν που μας οδηγούν τέτοιες ηγεσίες. Καλούμε και αυτούς που ψήφισαν αυτές τις δυνάμεις και αυτούς που με την στάση τους τους έδωσαν χώρο, να αναλογιστούν: Θέλουμε μια ΕΛΜΕ μηχανισμό της Διοίκησης, εργαλείο που να χτυπά την πλάτη σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις και μάλιστα μπροστά στο σχεδιασμό για νέα μέτρα (νέο λύκειο, αξιολόγηση, κόψιμο αντικειμένων), θέλουμε μια ΕΛΜΕ που αφήνει συναδέλφους απροστάτευτους;

Γι’ αυτό χρειάζεται να ενταθεί από την πλευρά των εκπαιδευτικών η ενεργοποίηση, η συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες, οι συνάδελφοι να μπουν μπροστά για σωματεία που πραγματικά θα είναι το δεύτερο σπίτι των εργαζομένων, που θα παλεύουν για όλες τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Οι εκπαιδευτικοί, είμαστε παιδαγωγοί και θα συνεχίσουμε να μιλάμε στα παιδιά μας, να διευρύνουμε τα ερεθίσματα και τους προβληματισμούς για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω τους.

Όσο και αν κάποιοι το επιδιώκουν, συνένοχοι στο φόνο δεν θα γίνουμε…