Κυβερνητική πολιτική για τα ναρκωτικά ; Χορήγηση «κρατικής πρέζας» στα νοσοκομεία
Τη συστηματική διαστρέβλωση της φιλοσοφίας της θεραπείας, «βαφτίζοντας» ως τέτοια την ευρεία χορήγηση κρατικής πρέζας, επανέλαβε, για άλλη μια φορά, ο υπουργός Υγείας κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου όπου ανακοίνωσε τα χρονοδιαγράμματα για την έναρξη λειτουργίας μονάδων υποκατάστασης ηρωίνης με υποκατάστατα σε όλα τα νοσοκομεία (εξαιρούνται μόνο τα παιδιατρικά).
Οπως ανακοινώθηκε χθες από τον υπουργό Υγείας: ΣτηΘεσσαλονίκη, από 1η Σεπτέμβρη θα λειτουργήσουν πέντε νέες μονάδες στα νοσοκομεία. Από 16 Σεπτεμβρίου, οι μονάδες υποκατάστασης μπαίνουν σε όλα τα νοσοκομεία της Αττικής και συγκεκριμένα: Νέα Ιωνία, Αγιοι Ανάργυροι, Πατησίων, Ευαγγελισμός, Αλεξάνδρα, Ιπποκράτειο, Ερυθρός Σταυρός, Κοργιαλένειο, Ελενα, Ελπίς, Αγιος Σάββας, Λαϊκό, Αμαλία Φλέμινγκ, Σισμανόγλειο, ΚΑΤ. Μέχρι τις 15 Οκτώβρη, χορήγηση υποκαταστάτων θα γίνει σε όλα τα υπόλοιπα νοσοκομεία όλης της Βόρειας Ελλάδας, από τον Εβρο έως τα όρια της Δυτικής Μακεδονίας. Από τη χορήγηση υποκαταστάτων δε θα εξαιρεθούν ούτε τα στρατιωτικά νοσοκομεία, τα οποία θα ανακοινωθούν την επόμενη βδομάδα.
Η χορήγηση συνθετικών οπιοειδών ως υποκατάστατων στην ηρωίνη είναι αδύνατο να λύσει το πρόβλημα, καθώς ο νέος που εμπλέκεται στη χρήση, είναι εξαρτημένος από πολλές ουσίες ταυτόχρονα. Παράλληλα, η χορήγηση υποκαταστάτων στα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας θέτει σε άμεσο κίνδυνο τους ίδιους τους χρήστες, το νοσοκομειακό πλαίσιο και τους εργαζόμενους σε αυτό. Αυτό στην πράξη σημαίνει συρρίκνωση των ήδη υπαρχουσών δομών υποκατάστασης, ασυντόνιστη, αποσπασματική και ανεξέλεγκτη χορήγηση οπιοειδών από το ίδιο το κράτος. Η παροχή υπηρεσιών απεξάρτησης ακόμα και στην περίπτωση της υποκατάστασης για ειδικές ομάδες χρηστών (π.χ. φορείς του Εϊτζ), πρέπει να γίνεται μέσα από ειδικά κέντρα, ειδικές εξειδικευμένες μονάδες, με εξειδικευμένο προσωπικό. Αν κανείς συνυπολογίσει την πολιτική διάλυσης των κέντρων πρόληψης, την υποχρηματοδότηση των «στεγνών» προγραμμάτων και τη λειτουργία μονάδων υποκατάστασης της ηρωίνης με άλλες οπιούχες, καταλαβαίνει πως ο μοναδικός ρόλος του κράτους απέναντι στο πρόβλημα, είναι να προμηθεύει στους χρήστες «κρατική πρέζα».
«Δεν μπορούμε να εκριζώσουμε τη χρήση των ναρκωτικών.Μπορούμε, όμως, να δώσουμε μια μάχη εναντίον της. Οσοι δε θέλουν να δώσουμε αυτή τη μάχη, γιατί σκοπεύουν να το εκριζώσουν τάχα, είναι οι υπαίτιοι που επί 20 χρόνια τώρα κοιτάμε το πρόβλημα, το καταγγέλλουμε ως φαινόμενο, αλλά δεν το αντιμετωπίζουμε», είπε κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνέντευξης Τύπου ο υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος.
Το θράσος του υπουργού, που προωθεί επίσημα τη ναρκω-κουλτούρα δεν έχει όρια. Εκπροσωπεί μια κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ, που μαζί με αυτές της ΝΔ έχουν εφαρμόσει κατά κόρον μια εξαρτησιογόνα πολιτική. Μια κυβέρνηση που ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εκριζώσει τη χρήση των ναρκωτικών. Οχι μόνο γιατί το πρόβλημα είναι σύμφυτο με τον καπιταλισμό, συνοδεύει το βάρβαρο σύστημά τους όπως ο καπνός τη φωτιά. Αλλά και γιατί αυτή η κυβέρνηση έχει διακηρύξει με πάμπολλους τρόπους ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να διαδώσει τη ναρκω-κουλτούρα, να τη διογκώσει, να τη νομιμοποιήσει. Από τις γλάστρες κάνναβης στα μπαλκόνια ως τη μεθαδόνη στα κρατικά νοσοκομεία.
Κι έχει το θράσος ο εκπρόσωπος μιας τέτοιας κυβέρνησης να καταγγέλλει όσους αντιστέκονται στην πολιτική του.
Το ΚΚΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που λέει «όχι» σε όλα τα ναρκωτικά. Τάσσεται ενάντια σε κάθε όπλο χειραγώγησης των μαζών και κοινωνικού ελέγχου. Θέτει ρεαλιστικούς στόχους: Αμεσους, για την πρωτογενή πρόληψη, τη θεραπεία, την κοινωνική επανένταξη, γνωρίζοντας ότι ο τοξικομανής δεν είναι «χρόνιος ασθενής» μπορεί να απεξαρτηθεί, όσο μεγάλη κι αν είναι η αποδόμηση της προσωπικότητάς του στον κόσμο των ουσιών. Ενδιάμεσους και μεγαλειώδεις στόχους για την ανατροπή των αιτιών που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης, συνδέοντας και δημιουργώντας έναν επιπλέον κρίκο στην πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση και στην προοπτική κατάργησής της.
Στην αντίπερα όχθη, η χτεσινή ομολογία του υπουργού Υγείας: «Εφαρμόζουμε μια πολιτική του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ΄90 που είχε ξεχαστεί για την παροχή θεραπείας από όλα τα νοσοκομεία και την οποία πια ασπάζονται τα τέσσερα από τα πέντε κοινοβουλευτικά κόμματα». Είναι η πολιτική που: Διαιωνίζει, συντηρεί και διογκώνει το πρόβλημα της εξάρτησης είτε με παράνομες, είτε με νόμιμες ουσίες. Παρουσιάζει ως «απεξαρτησιογόνες», ουσίες εξαιρετικά εξαρτησιογόνες και δυνητικά θανατηφόρες, όπως η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη. Καταδικάζει χιλιάδες νέους ανθρώπους να ζήσουν εξαρτημένοι μέχρι να πεθάνουν, θεσμοθετώντας ένα νόμιμο κοινωνικό περιθώριο, στερώντας τους το δικαίωμα στην απεξάρτηση. Αυτή ακριβώς είναι η εγκληματική πολιτική που ασπάζονται ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ - ΛΑ.Ο.Σ. σε βάρος της ανθρώπινης ζωής .
Νέα από το Π.Α.ΜΕ
Τελευταία νέα
