Ομονοούν σε αυτό το ζήτημα όλοι, από τη ΔΑΚΕ μέχρι τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.

Μάλιστα, όποτε το ΠΑΜΕ ζητά την άμεση αποχώρηση της ΟΛΜΕ από την ETUCE, τότε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ κυριολεκτικά «αστράφτουν και βροντούν». Από κοινού με ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ καταψηφίζουν την πρόταση του ΠΑΜΕ.

Φανερά αγανακτισμένοι και σχεδόν προσβεβλημένοι από την πρωτοφανή «αυθάδεια» του ΠΑΜΕ, υπερασπίζονται την παραμονή της ΟΛΜΕ στην ETUCE, με ένα σωρό αστεία επιχειρήματα, αλλά και με ωμή διαστρέβλωση των θέσεων του ΠΑΜΕ. Τα ίδια και στη ΔΟΕ, αλλά αυτή τη φορά, σε ρόλο υπερασπιστή της ETUCE είναι τα στελέχη της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ.

Η ETUCE (Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Επιτροπή για την Εκπαίδευση - European Trade Union Committee for Education) ιδρύθηκε το 1975, με οργανώσεις - μέλη μόνο από τις χώρες της τότε ΕΟΚ.

Είναι κομμάτι της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), που όπως είναι γνωστό παραβρέθηκε στη βράβευση της ΕΕ με το Νόμπελ ειρήνης...

Στο νέο Εσωτερικό Κανονισμό της (By-Laws of ETUCE, 21/12/2010) και συγκεκριμένα στο άρθρο 5, αναφέρεται:

«Στόχοι της ETUCE είναι:

• Να αποτελεί τον κοινωνικό εταίρο για τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση στη διαδικασία του κοινωνικού διαλόγου στην ΕΕ.
• Να συμβουλεύει την Εκπαιδευτική Διεθνή για την ανάπτυξη πολιτικών... που υλοποιούν άλλοι διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ.
• Να καθορίζει και να προωθεί πολιτικές σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση.
• Να προωθεί την ανάπτυξη ισχυρών, ανεξάρτητων και δημοκρατικών συνδικάτων στην Ευρώπη (βλ. συνδικάτα που προσκυνούν την ΕΕ και την εργοδοσία).

 

Αμείβεται πλουσιοπάροχα από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους κεφαλαιοκράτες, μέσω δεκάδων προγραμμάτων που υλοποιεί από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ευρωπαϊκή Ενωση των Εργοδοτών στην Εκπαίδευση (EFEE).

Πάλι στο κείμενο της διαβούλευσης με τις οργανώσεις - μέλη πάνω στο προσχέδιο του εσωτερικού κανονισμού αναφέρεται: «Η νέα ETUCE θα συνεχίσει να συμμετέχει στα προγράμματα της ΕΕ και να λαμβάνει οικονομική υποστήριξη από την ΕΕ... Τόσο η ETUCE όσο και η ΕΙ (Εκπαιδευτική Διεθνής) έχουν λάβει σημαντική οικονομική υποστήριξη για προγράμματα (projects)... από την ΕΕ. Η ΕΕ αναγνωρίζει και τις δύο οργανώσεις για τους σκοπούς χορήγησης βοήθειας... Η νέα δομή (ETUCE) θα συνεχίσει να είναι αυτόνομη στις συναλλαγές της με την ΕΕ» (14/5/2009).

Είναι φανερό ότι η ETUCE αποτελεί Συνδικάτο μόνο στο όνομα. Στην ουσία αποτελεί μηχανισμό που συμμετέχει ενεργά στη συζήτηση, συνδιαμόρφωση και προώθηση των βασικών στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου για την εκπαίδευση. Ετσι, εκ των πραγμάτων συμβάλλει στην ενσωμάτωση και τη χειραγώγηση του συνδικαλιστικού κινήματος.

 

Η Εκπαιδευτική Διεθνής αναφέρει άλλωστε με περηφάνια (στο καταστατικό και στο site) ότι συμμετέχει στο συμβούλιο των παγκόσμιων συνδικάτων (Council of Global Unions).

Σε αυτό συμμετέχει και η περιβόητη TUAC του ΟΟΣΑ (Trade Union of Advisory Committee), δηλαδή μια συμβουλευτική επιτροπή από συνδικάτα, που έχει συστήσει ο ίδιος ο ΟΟΣΑ (!), για να τον... συμβουλεύει!

Οχι τυχαία, το Νοέμβρη του 2011, ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των άλλων δυνάμεων (ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ), πλην του ΠΑΜΕ, είχαν την «τιμή» να συμμετάσχουν σε σύσκεψη υποτίθεται των συνδικάτων των χωρών του ΟΟΣΑ στο Βερολίνο (17-18 Νοέμβρη 2011). Τελικά, αποδείχτηκε πως δεν ήταν σύσκεψη συνδικάτων, αλλά διάλεξη του ίδιου του ΟΟΣΑ προς τα συνδικάτα! Μάθημα κανονικό δηλαδή!

Η ETUCE αποδέχεται τη στρατηγική της ΕΕ για την εκπαίδευση και συμμετέχει στο διάλογο για την προώθησή της. Αποδέχεται τη στρατηγική της διά βίου μάθησης.

Η ίδια η αντιμετώπιση του ζητήματος της παιδείας από την ETUCE δεν έχει καμία διαφορά από εκείνη των γενικών διακηρύξεων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Κοινή αφετηρία τους είναι η θέση ότι «η επένδυση στη γνώση βοηθά στην έξοδο από την κρίση», ότι η εκπαίδευση μπορεί να γίνει μοχλός ανάπτυξης και εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης.

Η άποψη ότι η εκπαίδευση είναι εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης, χωρίς σύγκρουση με την κυριαρχία των μονοπωλίων, σηματοδοτεί επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, συμβολή της παιδείας στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.

Ακριβώς γι' αυτό η ETUCE επιβεβαιώνει τον κυβερνητικό - εργοδοτικό ρόλο της υλοποιώντας τις παρακάτω δράσεις και προγράμματα (στα οποία παίρνουν μέρος και ΟΛΜΕ - ΔΟΕ, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των άλλων παρατάξεων):

Η ETUCE συμμετέχει σε πρόγραμμα, που επιδοτείται από την ΕΕ, για την προώθηση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών, από κοινού με τους εργοδότες («self-evaluation of schools and teachers as instrument for identifying future professional needs/αυτοαξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών σαν εργαλείο για τον εντοπισμό μελλοντικών αναγκών»). Υιοθετεί την επιχειρηματολογία των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, όπως ο ΟΟΣΑ, και προτείνει προγράμματα αυτοαξιολόγησης, ως ένα πρώτο βήμα για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των εκπαιδευτικών προς την αξιολόγηση γενικά. Μάλιστα, στα πλαίσια του προγράμματος η ETUCE συμμετέχει σε κοινή ομάδα εργασίας με τους εργοδότες (EFEE). Σε κείμενο για την πορεία της ομάδας εργασίας τονίζεται η ανάγκη δημιουργίας κλίματος κουλτούρας αξιολόγησης σε σχολικό επίπεδο. Δηλαδή, και στρατηγική συμφωνία και καλλιέργεια κλίματος αποδοχής από τους εκπαιδευτικούς. Το ίδιο το υπουργείο Παιδείας όταν έστελνε την εγκύκλιο για την αυτοαξιολόγηση έγραφε: «Η εξωτερική αξιολόγηση εκτιμούμε ότι σήμερα, αντί να κινητοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό του σχολείου, μπορεί να προκαλέσει άγχος στους εκπαιδευτικούς»... Σε αυτό το πρόγραμμα συμμετέχει η ΟΛΜΕ! Τέλος, η κοινή ομάδα εργασίας εργοδοτών και ETUCE για την προώθηση της αξιολόγησης πήρε μέρος σε εκδηλώσεις στα πλαίσια του ευρωπαϊκού κοινωνικού διαλόγου για την εκπαίδευση (European Sectoral Social Dialogue in Education ESSDE), υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην Ουτρέχτη της Δανίας (8 - 9 Οκτώβρη 2012). Στις εκδηλώσεις αυτές, αποστολή της ομάδας εργασίας ήταν να μελετήσει το πρόγραμμα αυτοαξιολόγησης της Δανίας και να συμβάλει στη μεταφορά του προγράμματος σε άλλες χώρες της Ευρώπης (ETUCE newsletter 03.2012)!

Πραγματοποιεί έρευνα με θέμα «Πρόσληψη και παραμονή στον εκπαιδευτικό τομέα, ένα θέμα κοινωνικού διαλόγου» («Recruitment and Retention in the education sector, a matter of social dialogue»). Πρόκειται για έρευνα που διοργανώνεται από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εργοδοτών στην Εκπαίδευση (EFEE) και τη στήριξη - χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δηλαδή, «κοινωνικός διάλογος» με τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες (με αυτούς που ρημάζουν τη ζωή του εκπαιδευτικού κάθε μέρα) για το «πώς θα μπαίνουν και πώς θα παραμένουν οι εκπαιδευτικοί στη δουλειά τους»! «Κοινωνικός διάλογος» με την ΕΕ, που κάθε μέρα μας βομβαρδίζει με την «αναγκαιότητα» μέτρων μείωσης του δημόσιου τομέα, απολύσεων, ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Με άλλα λόγια, απολύσεις... αλλά με κοινωνικό διάλογο. Η ΟΛΜΕ, μέσω του ΚΕΜΕΤΕ (Κέντρο Μελετών και Τεκμηρίωσης) πρωτοστατούντων των στελεχών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παίρνει μέρος στη σχετική έρευνα και ανέλαβε να συμπληρώσει σχετικό ερωτηματολόγιο. Επίσης, το ΔΣ της ΟΛΜΕ αποφάσισε, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των δυνάμεων (πλην του ΠΑΜΕ), να στείλει εκπρόσωπο στο «περιφερειακό σεμινάριο» της ETUCE για το θέμα αυτό.

Η κινητικότητα ως όρος συμπεριλαμβάνεται συνεχώς σε κείμενα και δράσεις της ETUCE. Τι σημαίνει, όμως, στην πράξη κινητικότητα; Τίποτα άλλο παρά φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, διαθέσιμο όπου, όποτε και με όποιους όρους το χρειάζονται οι εργοδότες. Η ETUCE, αποδεχόμενη πλήρως τη στόχευση της ΕΕ για την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού στα πλαίσια των τεσσάρων ελευθεριών κίνησης (κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών, εργατικού δυναμικού), χαιρετίζει, από κοινού με την EFEE, τη δημιουργία κάρτας επαγγελματικών προσόντων για την απλοποίηση των διαδικασιών (κινητικότητας). Η δημιουργία της κάρτας αποτελεί εφαρμογή της οδηγίας της ΕΕ για τα επαγγελματικά προσόντα (Professional Qualification Directive, 2005/36/EC). Το από κοινού υπόμνημα με την ένωση των εργοδοτών για την αξιοποίηση σε επίπεδο ΕΕ του εργατικού δυναμικού στο χώρο της εκπαίδευσης είναι από μόνο του σκανδαλώδες, καθώς είναι γνωστή η μόνιμη και κυρίαρχη στόχευση των εργοδοτών για μείωση με κάθε τρόπο του εργατικού κόστους (Statement on the amendments of the Professional Qualification Directive, 2005/36/EC). Στο ίδιο μήκος κύματος, επιδοτούμενη από την ΕΕ και σε συνεργασία ακόμα μια φορά με την EFEE, η ETUCE «τρέχει» ήδη πρόγραμμα για τη δημιουργία ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού συμβουλίου για την απασχολησιμότητα και τις δεξιότητες (Exploratory phase to assess the feasibility of developing a European level education sector council on employability and skills). Δηλαδή, παροχή υπηρεσιών στους εργοδότες για το πώς θα βρίσκουν φθηνό εργατικό δυναμικό ανά την Ευρώπη.

Η ETUCE, όπως αναγνωρίζεται και από τον κοινωνικό της εταίρο την EFEE, δείχνει ιδιαίτερη αγωνία να προσελκύσει και να δημιουργήσει τη νέα γενιά στελεχών εκπαίδευσης. Δηλαδή, αυτούς που θα πρωτοστατούν στην υλοποίηση όλων των αντιδραστικών επιλογών στην εκπαίδευση και την υποταγή της στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Αυτούς που θα προωθήσουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, που θα έχουν λόγο για τη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη ή καθήλωση, ακόμα και για την ίδια την παραμονή τους στην εργασία. Ετσι, η ETUCE συμμετέχει ενεργά σε σχετικό πρόγραμμα (European Policy Network on School Leadership project) από κοινού με την EFEE. Επίσης, αποκαλυπτικό είναι ότι σε φόρουμ της ΕΕ με τίτλο «Εκπαίδευση και Επιχειρήσεις», στις 24 - 25 Μάρτη 2010, υπήρχε ενότητα με θέμα «Εκπαιδευτικοί και κατάρτιση εκπαιδευτικών», όπου ανάμεσα στους ομιλητές - εισηγητές ήταν και ο γγ της ETUCE, Martin Romer. Εκεί, ανάμεσα στα άλλα ειπώθηκε: «Η συνεργασία σχολείων με επιχειρήσεις πέρα από οφέλη έχει και απαιτήσεις για τα σχολεία. Απαιτεί σχολική ηγεσία με όραμα που θα τοποθετεί το σχολείο στην καρδιά μιας ευρείας μαθησιακής κοινότητας, που θα καταλαβαίνει τα οφέλη από τη συνεργασία με τις επιχειρήσεις και που θα δουλεύει για να φέρει νέους συνεργάτες στη ζωή της σχολικής κοινότητας».

Για να μπούνε όλες θα χρειαζόταν να γράψει κανείς ολόκληρη εφημερίδα!

Το ζήτημα όμως δεν τελειώνει εδώ. Η ETUCE δε φτάνει που «τα τσεπώνει» χοντρά από την ΕΕ, τα παίρνει και από τους Ελληνες εκπαιδευτικούς, μέσω των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ. Να πόσο «πάει το μαλλί»:

H ΟΛΜΕ καταθέτει κάθε χρόνο συνδρομές προς την ETUCE ύψους περίπου 28 χιλιάδων ευρώ, ενώ για τη συνδικαλιστική χρονιά 2012 - 2013 προϋπολογίζει συνδρομές ύψους 30 χιλιάδων.

Μόνο πέρσι ξοδεύτηκαν περίπου 50 χιλιάδες ευρώ για «περιοδείες των μελών του ΔΣ της ΟΛΜΕ στο εξωτερικό», κύρια για συμμετοχή στις πρωτοβουλίες της ETUCE. Για το 2012 - 2013, η ΟΛΜΕ προϋπολογίζει άλλες 40 χιλιάδες ευρώ.

Δεν υπάρχει τακτική, εβδομαδιαία συνεδρίαση του ΔΣ που να μην αποφασίζουν όλοι τους μονιασμένα, τουλάχιστον μία αποστολή μέλους ή μελών του ΔΣ στο εξωτερικό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα επιδιώκει την αναβάθμιση του ρόλου της ΟΛΜΕ στην ETUCE. Κατέθεσε πρόταση στο ΔΣ της ΟΛΜΕ (που έγινε αποδεκτή από τις άλλες δυνάμεις) να κατατεθεί η υποψηφιότητα του εκπροσώπου της ΟΛΜΕ (και στελέχους της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ) για μία από τις 6 θέσεις των αντιπροέδρων της ETUCE, στο πρόσφατο συνέδριό της (Οκτώβρης 2012). Τελικά, ο εκπρόσωπος της ΟΛΜΕ και στέλεχος της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ δεν εκλέχτηκε αντιπρόεδρος, αλλά μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής, διότι δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τις απαραίτητες ψήφους. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην ΟΛΜΕ επιδιώκουν σταθερά να μεγαλώσει το ύψος των συνδρομών προς την ETUCE (πρόπερσι πρότειναν μάλιστα μέχρι και το διπλασιασμό!), ώστε να δικαιούται η ΟΛΜΕ περισσότερες ψήφους στο συνέδριο (για κάθε χίλια οικονομικά τακτοποιημένα μέλη δικαιούνται οι ομοσπονδίες - μέλη μία ψήφο). Τέλος, σημειώνουμε ότι ο υπεύθυνος της ΟΛΜΕ για την ETUCE είναι στέλεχος της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ/ΣΥΡΙΖΑ.

Στον αντίποδα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο χώρο των εκπαιδευτικών δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών σε πανευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Κρατάνε όρθια τη σημαία της ταξικής πάλης, του ασυμβίβαστου αγώνα απέναντι στα μονοπώλια και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το πολιτικό και συνδικαλιστικό τους προσωπικό.

Για το λόγο αυτό, το ΠΑΜΕ πήρε μέρος στο παγκόσμιο συνέδριο της κλαδικής των εκπαιδευτικών της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (FISE), στο Καράκας της Βενεζουέλας, στις 19 - 20 Σεπτέμβρη. Το συνέδριο αυτό αποτέλεσε σταθμό στην προσπάθεια ενίσχυσης της ταξικής γραμμής της ΠΣΟ στο χώρο της εκπαίδευσης.

Είναι το πρώτο αντιπροσωπευτικό συνέδριο που πραγματοποίησε η FISE, μετά από πολλά χρόνια απαξίωσής της και προσπάθειας μετάλλαξής της, ώστε να απεμπολήσει τις αρχές της ταξικής πάλης. Δεν τα κατάφεραν! Καθοριστική ήταν η συμβολή των στελεχών του ΠΑΜΕ στην ΠΣΟ και τη FISE. Η συμμετοχή στη Βενεζουέλα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο (πήραν μέρος 250 αντιπρόσωποι από 31 οργανώσεις εκπαιδευτικών σε 20 χώρες. Επίσης προεγγράφτηκαν και άλλες 10 οργανώσεις οι οποίες δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν). Το υψηλό κύρος του ΠΑΜΕ επιβεβαιώθηκε με την εκλογή στελέχους του στη νέα ηγεσία της FISE.

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι στο προηγούμενο συνέδριο της FISE στην Κεϊλάνη (συμμετείχαν συνδικάτα από μόλις 4 χώρες στον κόσμο!), όπου ήταν σε πλήρη εξέλιξη η προσπάθεια μετάλλαξης της FISE, η ΟΛΜΕ απέστειλε εκπρόσωπο, μέλος του ΔΣ, στέλεχος των Παρεμβάσεων και του ΝΑΡ.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η πάλη ενάντια στις συμβιβασμένες ηγεσίες, ενάντια στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη του κινήματος στην κατεύθυνση της σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό σε κάθε κράτος και διεθνώς.