«Η αξιολόγηση υπαλλήλων και υπηρεσιών θα γίνεται στη βάση αντικειμενικών δεικτών».

Αυτό είπε στην ομιλία του ο Α. Τσίπρας, στο διαρκές συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στις 3 Γενάρη. Με άλλα λόγια, ναι στην αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά αυτή να γίνεται με «αντικειμενικό τρόπο», βάσει δεικτών. Τι ακούμε δηλαδή; Ότι ακούγαμε μέχρι τώρα από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ. Με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θέσπισαν τους δείκτες αξιολόγησης στην εκπαίδευση, σε όλο το Δημόσιο.

Με βάση αυτή τη λογική, σύμφωνα με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, ο εκπαιδευτικός καλείται να αξιολογηθεί συνολικά σε 5 κατηγορίες και 75 κριτήρια! Αλήθεια, τι διαφορετικό λένε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ;

Το πιο σημαντικό όμως είναι το εξής: Ποιος καθορίζει σήμερα τι είναι «αντικειμενικό»; Οι ανάγκες του λαού για ολόπλευρη μόρφωση, ή οι ανάγκες του κεφαλαίου για κατάρτιση της νέας γενιάς σε δεξιότητες μιας χρήσης;

Οι ανάγκες του λαού για ένα Κράτος που να υπηρετεί τα συμφέροντά του, ή οι ανάγκες του κεφαλαίου για ένα κράτος «στρατηγείο», που θα υπηρετεί με κάθε τρόπο την καπιταλιστική κερδοφορία;

Την απάντηση τη γνωρίζουμε, τη ζούμε καθημερινά.

Στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, τα πάντα υποτάσσονται στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Είναι εκατοντάδες οι οδηγίες της ΕΕ διαχρονικά, για ακόμα μεγαλύτερη και ταχύτερη εκπαίδευση στις απαιτήσεις των βιομηχάνων.

Να γιατί, όσοι δεσμεύονται να συνεχίσουν αυτόν το δρόμο, ανάμεσά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ, κοροϊδεύουν τους Δημόσιους Υπάλληλους και τους εκπαιδευτικούς, όταν μιλούν για μια άλλη, καλή αξιολόγηση, υπέρ των εκπαιδευτικών, των μαθητών, του λαού. Τέτοια ούτε υπήρξε, ούτε μπορεί να υπάρξει.

Να γιατί στην ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΠΑΣΚΕ-ΟΤΑ (Μπαλασόπουλος), ΔΑΚΕ και ΑΣΚ-ΟΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ), συμφώνησαν σε πρόταση προς την κυβέρνηση για το πώς θα γίνει μια «καλή αξιολόγηση», στο πλαίσιο των σημερινών κρατικών δομών και της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής.

Να γιατί, στο ίδιο κείμενο μιλούν για την «ανάγκη εφαρμογής στους Δήμους» των... εξελιγμένων διοικητικών θεωριών τού Νέου Δημοσίου Management, της Δημόσιας Διακυβέρνησης και των βέλτιστων πρακτικών διοίκησης του ιδιωτικού τομέα, τα οποία πρεσβεύουν σε μεγάλο βαθμό μια επιχειρησιακή αντίληψη (κατά τα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα)».

Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, οι εκπαιδευτικοί, έχουν πείρα και πρέπει να την αξιοποιήσουν. Να βάλουν με την ψήφο τους κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

Και αυτούς που τους μαυρίζουν τη ζωή, και αυτούς που παίζουν με τη δίκαιη αγωνία τους και την αγανάκτησή τους.

Ένας ακόμα λόγος που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι δημόσιοι υπάλληλοι πηγαίνοντας προς την κάλπη, για να μην μπορούν να τους κοροϊδεύουν παλιοί και νέοι σωτήρες, που θέλουν να υφαρπάξουν την ψήφο τους.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Ριζοσπάστης»