Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Πειραιά

Όταν μιλάς για αντίσταση, αλλά γίνεσαι το άλλοθι της κυβερνητικής πολιτικής!

24/11/2020 - 18:24

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

 

Με αλλεπάλληλες ανακοινώσεις από την αρχή της καραντίνας του Μαρτίου, πότε η παράταξη της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής (Ε.Α.Α.), πότε οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, πότε η Αγωνιστική Παρέμβαση Πειραιά (συμμετέχουν οι δύο τελευταίες από κοινού στην Ε.Α.Α.) προσπαθούν να διαστρεβλώσουν τη θέση του ΠΑΜΕ στους εκπαιδευτικούς για αλληλεγγύη στα παιδιά με όλα τα μέσα (εν μέσω lockdown και εγκλεισμού χιλιάδων μαθητών), αξιοποιώντας την τεχνολογία και όλους τους διαθέσιμους τρόπους. Προσπαθούν με ιδιαίτερη επιμονή να πείσουν ότι το ΠΑΜΕ στην εκπαίδευση βάζει με αυτή τη θέση πλάτη στην τηλεργασία (!) και έτσι, νομιμοποιεί την επίθεση της κυβέρνησης στους εκπαιδευτικούς και στους μαθητές.

Όσο η θέση τους αυτή δεν βρίσκει ανταπόκριση στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τόσο καταφεύγουν σε θέσεις που προκαλούν απορία, αν όχι θυμηδία, όπως π.χ. ότι κακώς ζητάει η ΕΛΜΕ Πειραιά να δοθεί τεχνολογικός εξοπλισμός σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, αφού αυτό νομιμοποιεί την τηλεκπαίδευση (τοποθετήσεις της ΕΑΑ στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, ανακοίνωση Αγ. Κινήσεων 30/3/2020 με τίτλο “Δεν υπογράφουμε το κείμενο νομιμοποίησης της κυβερνητικής επίθεσης μέσω της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης”)! Μάλιστα, πέρσι, από κοινού με ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Πειραιά είχαν καταψηφίσει την πρόταση της ΑΣΕ για συλλογή υπογραφών από εκπαιδευτικούς, με αίτημα (ανάμεσα στα άλλα) να δοθεί τεχνολογικός εξοπλισμός σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, αλλά και σχετική κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας. Φτάνουν στο σημείο να εγκαλούν και από πάνω οποιονδήποτε το διεκδικεί όπως π. χ. το ΚΚΕ με ερώτησή του στη Βουλή (ανακοίνωση των εκπαιδευτικών του ΚΚΕ-μλ, πολιτικός φορέας που σχετίζονται οι Αγωνιστικές Κινήσεις, στις 10/11).

Την ώρα που η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη στο λαό, είναι κυριολεκτικά “στη γωνία” για το ζήτημα αυτό, που παίρνει κάθε μέρα όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, η Ε.Α.Α. ισχυρίζεται ότι “οι ελλείψεις εξοπλισμού και τα προβλήματα δικτύων, ταχυτήτων ίντερνετ κ.λπ. είναι δευτερεύουσα πτυχή του προβλήματος γιατί η ίδια η τηλεκπαίδευση είναι στη φύση της διαδικασία παιδαγωγικά, μορφωτικά και ψυχοπνευματικά διαλυτική...”, ενώ δεν προβάλλουν και κανένα σχετικό αίτημα (βλέπε τελευταία ανακοίνωση Ε.Α.Α. 15/11/2020)! Ποιος αρνείται άραγε αυτό, δηλαδή τον αναντικατάστατο ρόλο του σχολείου, της διά ζώσης διδασκαλίας; Από την πρώτη μέρα, η ΑΣΕ, το ΠΑΜΕ το είπαν με κάθε τρόπο, σε όλους τους τόνους, όταν κάποιοι ψάχνονταν. Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει. Και τι να κάνουμε για όσο διάστημα είναι κλειστά τα σχολεία, με ευθύνη της κυβέρνησης; Να μη διεκδικήσουμε οι εκπαιδευτικοί (εκτός από την άμεση λήψη μέτρων για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων) εξοπλισμό για τους μαθητές μας (αλλά και για εκπαιδευτικούς), την ώρα ακριβώς που η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα τέτοιο μέτρο και αφήνει κυριολεκτικά χιλιάδες παιδιά στην τύχη τους; Να δεχτούμε μοιρολατρικά σαν δεδομένο τον αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση μαθητών μας; Αυτό δεν λειτουργεί δυο φορές διαλυτικά για τα παιδιά αυτά; Αξίζει να τονίσουμε ότι η παροχή δωρεάν τεχνολογικού εξοπλισμού αποτελούσε και αποτελεί αίτημα των γονιών, αλλά ΚΑΙ των μαθητών, που το προηγούμενο διάστημα αγωνίστηκαν μαζικά και συγκροτημένα. Όλα αυτά μάλιστα, την ώρα που σε χιλιάδες μαθητές λείπει βασικός εξοπλισμός, αποφασίζεται το κλείσιμο και των δημοτικών σχολείων, διαφαίνεται πιο ισχυρό το ενδεχόμενο ενός πιο μακροχρόνιου lockdown και αφόρητες συνθήκες εγκλεισμού των μαθητών, λόγω της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης. Τύφλωση; Τρικυμία εν κρανίω; Μικρή σημασία έχει...

Στον αντίποδα της θέσης του ΠΑΜΕ, έχουμε τον καιροσκοπισμό και τη πολυγλωσσία της Ε.Α.Α. Το Μάρτιο μιλούσε ή έκλεινε το μάτι στην αποχή από την τηλεκπαίδευση με συνθήματα όπως “όχι στην τηλεκπαίδευση” ή “ούτε μία ώρα εξ αποστάσεως εκπαίδευση” (βλέπε ενδεικτικά πρόταση Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής στην ΕΛΜΕ Πειραιά “να μην αποδεχτούμε ένα συνολικό πρόγραμμα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης…καλούμε τους εκπαιδευτικούς να μην συμμετέχουν”, ανακοίνωση Αγ. Κινήσεων "Μιλούν για εξ αποστάσεως μαθήματα. Κανένα να μη γίνει, ούτε υποχρεωτικά ούτε εθελοντικά εξ αποστάσεως μαθήματα", Μάρτιος 2020- εννοούν και σύγχρονη και ασύγχρονη εκπαίδευση-“Ούτε μία ώρα εξ αποστάσεως εκπαίδευση”, ανακοίνωση Αγ. Κινήσεων στις 23/8, “να σταματήσει οποιαδήποτε εξ αποστάσεως εκπαίδευση”, Αγωνιστική Παρέμβαση Πειραιά). Όταν στριμώχνονταν με το ερώτημα πώς θα στηρίξουμε τα παιδιά στην καραντίνα, τότε το ούτε μία ώρα τηλεκπαίδευσης γινόταν όχι στη χρήση των πλατφορμών του Υπουργείου, webex, eclass, e-me (βλέπε ενδεικτικά ανακοίνωση Αγ. Κινήσεων το Μάρτιο 2020, στις 18/5/2020 κ.α.) αφήνοντας δηλαδή ανοιχτό το ενδεχόμενο πραγματοποίησης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης με χρήση άλλων πλατφορμών, όπως skype, zoom κλπ...Το zoom μάλλον δεν είναι εξ αποστάσεως εκπαίδευση και είναι αντίσταση, το webex είναι εξ αποστάσεως εκπαίδευση και υποταγή...

Το κρίσιμο είναι ότι όσο και να ψάξαμε, όσο και να ρωτήσαμε πώς θα στηρίξουμε τελικά τα παιδιά στην καραντίνα, πουθενά δεν πήραμε μια καθαρή απάντηση. Γενικά αποφεύγουν να αναφερθούν στους τρόπους με τους οποίους οι εκπαιδευτικοί θα σταθούμε δίπλα στα παιδιά μας. Να μας πουν με λίγα λόγια, όχι τι ΔΕΝ πρέπει να κάνουμε, αλλά τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε. Σε μία (και καμία άλλη) ανακοίνωσή τους οι Αγ. Κινήσεις στις 30/3/2020 ψελλίζουν “με το τηλέφωνο” (ένας εκπαιδευτικός με 120 μαθητές θα παίρνει και 120 τηλέφωνα για να στηρίξει τα παιδιά-δεν τον φτάνει ο μήνας δηλαδή!), “με το email” (το χρησιμοποιούν οι εκπαιδευτικοί για να στείλουν εκπαιδευτικό υλικό και καλά κάνουν, αλλά αυτό δεν είναι μια μορφή ασύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης;) “και άλλα που δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε” (γιατί άραγε;), ενώ στην ΕΛΜΕ Πειραιά στέλεχός τους δήλωνε (προφορικά) ότι πέρσι έκανε ... skype (το οποίο όμως δεν είναι τάχα εξ αποστάσεως εκπαίδευση γιατί δεν καταγράφεται από το Υπουργείο). Είναι προφανές φυσικά γιατί αποφεύγουν να αναφέρουν συγκεκριμένους τρόπους στήριξης των παιδιών (π.χ. άλλες πλατφόρμες, αφού δεν θέλουν το webex, το η-τάξη κλπ). Γιατί μέσα στην καραντίνα δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τη χρήση κάποιας μορφής τεχνολογίας και άντε να πείσεις μετά ότι το webex είναι τηλεκπαίδευση, ενώ το skype δεν είναι, επειδή δεν το προτείνει το Υπουργείο (μόνο στο Δημόσιο Σχολείο, στο Ιδιωτικό φυσικά επιτρέπεται και αυτό)…

Μπροστά στα αδιέξοδά τους εγκατέλειψαν τη θέση τους, το αίτημά τους για αποχή από την τηλεκπαίδευση και θέτουν ως βάση της πάλης του σήμερα τα δίπτυχα “δεν συμπληρώνουμε απουσιολόγια-δεν συμπληρώνουμε τα βιβλία ύλης” και “άμεση δραστική μείωση της ύλης-άμεση κατάργηση της τράπεζας θεμάτων”, προκειμένου να αποδομηθεί η τηλεκπαίδευση, στην προοπτική της κατάργησής της (βλ. άρθρο στην εφημερίδα του πολιτικού φορέα των Αγωνιστικών Κινήσεων 14/11/2020 με τίτλο “΄΄Αιτήματα΄΄ υπέρ της τηλεκπαίδευσης από την ΟΛΜΕ, υπό την καθοδήγηση του ΠΑΜΕ”, βλέπε επίσης ανακοίνωση της Ε.Α.Α. στις 15/11). Στις τελευταίες ανακοινώσεις/προτάσεις στο Δ.Σ. της Ε.Α.Α. δεν υπάρχει πλέον ούτε η θέση για μη χρησιμοποίηση των πλατφορμών του Υπουργείου (webex, e-clss, e-me), θέση που υπήρχε την Άνοιξη.

Θα περίμενε κανείς, τέλος, αφού κλείνουν ουσιαστικά το μάτι στην αποχή από οποιαδήποτε στήριξη στα παιδιά, να ζητούν τουλάχιστον να ανοίξουν τα σχολεία ή να μην κλείσουν. Αμ δε... Ούτε εδώ τους πιάνεις. Με ανακοίνωση των Αγωνιστικών Κινήσεων στις 23/8 σημειώνουν ότι "στο βαθμό που η κυβέρνηση αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της και να εγγυηθεί την υγεία των μαθητών και των εκπαιδευτικών και ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας, παραμένει ανοιχτή η συζήτηση του στόχου να κλείσουν τα σχολεία" (η υπογράμμιση δική τους). Και κλειστά σχολεία και ούτε μία ώρα τηλεκπαίδευση... Πώς να σχολιάσει κανείς τη θέση εκπαιδευτικοί να συζητούν να μπει στόχος του κινήματος τον Αύγουστο να κλείσουν καθολικά τα σχολεία (δεν μιλάμε για ένα ή κάποια σχολεία που υπάρχουν κρούσματα) με ό, τι αυτό συνεπάγεται για τα παιδιά, όπως άλλωστε ζητούσε το Μάη και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΛΜΕ (όλες οι παρατάξεις πλην της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών). Εκπαιδευτικοί, γονείς και ευτυχώς και οι μαθητές δεν τους άκουσαν και με μεγαλειώδη τρόπο, οργάνωσαν τον αγώνα τους και

στρίμωξαν την κυβέρνηση απατώντας μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων και όχι για το κλείσιμό τους, όπως έκανε τελικά η κυβέρνηση, που δεν ήθελε να πάρει κανένα μέτρο…

Για να κάνουμε καθαρές κουβέντες: η θέση να καλείς σε αποχή ή να κλείνεις το μάτι στην αποχή από την στήριξη των παιδιών μέσα στην καραντίνα είναι θέση επικίνδυνη για τον κλάδο και όχι θέση αντίστασης. Μάς βάζει απέναντι στην κοινωνία, στους ίδιους μας τους μαθητές, στις λαϊκές οικογένειες που στενάζουν. Είναι βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης και των αντιδραστικών της σχεδίων για νομιμοποίηση και μονιμοποίηση της τηλεκπαίδευσης και εκτός καραντίνας. Είναι θέση που τελικά φορτώνει στις πλάτες των εκπαιδευτικών το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν πήρε κανένα μέτρο για την ισότιμη πρόσβαση όλων των παιδιών στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Αντί να απολογούνταν η κυβέρνηση για το φιάσκο, την αθλιότητα της Δευτέρας 9/11 σε Γυμνάσια και Λύκεια-της Τετάρτης 18/11 στα Δημοτικά, θα απολογούνταν οι εκπαιδευτικοί που τάχα δεν θέλουν να δουλέψουν, ενώ η κυβέρνηση τα είχε όλα δήθεν στην εντέλεια... Με αυτή τη γραμμή, θα αδυνατούσαμε να αντισταθούμε ουσιαστικά στην τοποθέτηση κάμερας μέσα στην τάξη, αλλά και στην ελεεινή εγκύκλιο για εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα υπό κατάληψη σχολεία, όπως έκαναν οι εκπαιδευτικοί στην μεγάλη πλειοψηφία των σχολείων του Πειραιά.

Η ΕΛΜΕ Πειραιά, με την ακούραστη δράση της ΑΣΕ, έδωσε σημαντικές μάχες, καταγράφοντας και νίκες, παρά τον αρνητικό συσχετισμό στο Δ.Σ., όπως η μη εφαρμογή της εγκυκλίου που ζητούσε την πραγματοποίηση εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε υπό κατάληψη σχολεία και την μετατροπή των εκπαιδευτικών σε καταδότες των μαθητών που αγωνίζονται. Το αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης δεν ήταν δεδομένο, σε πολλές περιοχές εκτός Πειραιά ουσιαστικά υλοποιήθηκε. Έγιναν πετυχημένες παρεμβάσεις σε σχολεία που ελάχιστοι εκπαιδευτικοί ήθελαν να βάλουν κάμερα στην τάξη ή που σχολεία αναρτούσαν πρόγραμμα webex την Άνοιξη, ενώ είχαν ανοίξει τα σχολεία. Κάνουμε προσπάθεια να αποδομήσουμε στην πράξη κι όχι στα λόγια την τηλεκπαίδευση, ως μια διαδικασία που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει τη ζωντανή διδασκαλία, που αυξάνει τις ταξικές ανισότητες και τους ταξικούς φραγμούς, απαιτώντας ταυτόχρονα μέτρα για την ισότιμη πρόσβαση όλων των μαθητών για όσο διάστημα είναι κλειστά τα σχολεία (που αρνείται το Υπουργείο), την αναβάθμιση του Δημόσιου Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου (που σέρνεται και καταρρέει πετώντας μαθητές και εκπαιδευτικούς όλη την ώρα έξω) και φυσικά, μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων. Αναδεικνύουμε τις τραγικές πολιτικές ευθύνες του Υπουργείου, που το μόνο που κοιτάει είναι να ανακοινώνει «ψηφιακές τάξεις» και «ψηφιακά μαθήματα» κενά περιεχομένου, με μεγάλο αριθμό μαθητών να είναι απόντες. Απέναντι στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών αντιτάσσουν το επικοινωνιακό τους προφίλ.

Συνεχίζουμε να στεκόμαστε δίπλα στα παιδιά με όλα τα μέσα, να στηρίζουμε τους εκπαιδευτικούς που αξιοποιούν άλλους πιθανά τρόπους, πιο πρόσφορους παιδαγωγικά για να στηρίξουν τα παιδιά, χωρίς να αποδεχόμαστε τις παράλογες και αυταρχικές οδηγίες για πραγματοποίηση μόνο σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Απαιτούμε να δοθεί εξοπλισμός σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. Δεν βάζουμε απουσίες στα παιδιά που απουσιάζουν, απαιτούμε να παρθούν μέτρα για την στήριξή τους. Διεκδικούμε να μειωθεί η ύλη, να διδαχθεί διά ζώσης μέσα στην σχολική τάξη (στην περίπτωση που κάποιος κρίνει ότι πρέπει να προχωρήσει λόγω παράτασης της καραντίνας), να προσληφθούν εκπαιδευτικοί για διά ζώσης ενισχυτική διδασκαλία (με το άνοιγμα των σχολείων) και κυρίως απαιτούμε από την κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εκπαιδευτικών και των μαθητών ώστε να ανοίξουν άμεσα και με ασφάλεια τα σχολεία. Έχουμε πολύ καλή γνώση για το πού το πάει το Υπουργείο και με καλό τιμόνι, την συσπείρωση και την συμμετοχή των ίδιων των συναδέλφων στη ζωή και τις πρωτοβουλίες της ΕΛΜΕ, μπορούμε να ακυρώνουμε τους σχεδιασμούς του, να σημειώνουμε μικρές νίκες, σε συνθήκες ολομέτωπης επίθεσης και υποχώρησης του κινήματος αλλά κι αρνητικού συσχετισμού στο Δ. Σ. της ΕΛΜΕ.

 

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 26/11 ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

 

Πειραιάς, 21/11/2020

Βασική Κατηγορία: 

Νέα από το Π.Α.ΜΕ

Τελευταία νέα

Τα πιο διαβασμένα