ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ, ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Τη χρονιά που πέρασε η πλειοψηφία του κλάδου έδειξε την αντίθεσή της στην προώθηση του αντιδραστικού κρατικού έλεγχου, στη λεγόμενη αξιολόγηση.

Οι αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων και Διοικητικών Συμβουλίων των ΕΛΜΕ, οι αποφάσεις χιλιάδων συλλόγων διδασκόντων ενάντια στη συγκρότηση των ομάδων εργασίας, αποτελούν θετική παρακαταθήκη στην αναμέτρηση με την πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε.

Η κυβέρνηση, προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών, υποχρεώθηκε να προχωρήσει στην έκδοση εγκυκλίου για την υποχρεωτική συγκρότηση ομάδων εργασίας, εκτοξεύοντας απειλές σε όσους αντιτίθενται έμπρακτα στην υλοποίηση της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης κι αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι αντιλαϊκή πολιτική και αυταρχισμός πάνε μαζί.

Η μάχη ενάντια στην αξιολόγηση, ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-Ε.Ε.-κεφαλαίου, πρέπει να συνεχιστεί. Για μια ακόμα φορά επισημαίνουμε ότι:

Η λεγόμενη αξιολόγηση δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, των εκπαιδευτικών. Ούτε έχει στόχο να εξαλείψει τις αιτίες που δημιουργούν και οξύνουν τα λαϊκά προβλήματα.

Με το «βούρδουλα» και τη βία της αξιολόγησης, συνολικά με τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο στοχεύουν να δυναμώσει η τάση υποχώρησης, συμβιβασμού και χειραγώγησης των Δημοσίων Υπαλλήλων, στοχεύουν σε ένα κράτος ακόμα πιο αυταρχικό, ακόμα πιο εχθρικό απέναντι στους Δημόσιους Υπάλληλους και το λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα ένα κράτος που θα υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Στοχεύουν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα Νοσοκομεία, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, γενικότερα στις υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα. Με τη λεγόμενη αξιολόγηση στοχεύουν στην προώθηση σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, στην παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, προκειμένου να ενισχύσουν την κερδοφορία τους.

Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση, αναδεικνύει τη σχολική μονάδα ως αυτόνομη, ως κύριο δηλαδή φορέα προγραμματισμού του εκπαιδευτικού έργου, με ευθύνη στα οικονομικά της και στο πρόγραμμα λειτουργία της, πράγμα που οδηγεί στη διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών, στην σύνδεσή τους με χορηγούς και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Επικεντρώνεται στις επιδόσεις και τη διαρροή των μαθητών («επιτεύγματα και πρόοδος μαθητών», «διαρροή και φοίτηση», «ατομική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών»...), πράγμα που είναι για μας ηθικά και παιδαγωγικά ανεπίτρεπτο. Αγνοεί συνειδητά τις διαφορετικές κοινωνικές αφετηρίες από τις οποίες ξεκινάνε οι ίδιοι οι μαθητές.

Ζητούν από εμάς τους εκπαιδευτικούς να διαδραματίσουμε αποφασιστικό ρόλο στην προώθηση ενός νέου αντιδραστικού σχολείου που θα διαχωρίζει τους μαθητές:

• σε αυτούς που «παίρνουν τα γράμματα» και άρα δικαιούνται μόρφωση και

• σε αυτούς που «δεν παίρνουν τα γράμματα» και οδηγούνται εκτός σχολείου στην κατάρτιση με κάποιες δεξιότητες στην μαθητεία-παιδική εργασία, στην αυριανή δουλειά χωρίς δικαιώματα.

Να γίνουμε συνένοχοι στην εγκατάλειψη του σχολείου από τα «παιδιά μας» στην πιο κρίσιμη ηλικία, αντί να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση ανθρώπων με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που θα αναπτύσσουν κριτική ικανότητα, θα μπορούν να εξηγούν την πραγματικότητα ώστε να παρεμβαίνουν σ΄ αυτή και να την αλλάζουν.

Κανείς να μην πέσει στην παγίδα και στις ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργεί η κυβέρνηση για δήθεν αυξήσεις στους μισθούς, όσων αξιολογηθούν θετικά. Οι ποσοστώσεις του νόμου 4024/2012, το πάγωμα των βαθμών, η ασταμάτητη αφαίμαξη και φορολεηλασία, δεν αφήνουν περιθώριο για ψευδαισθήσεις. Εξάλλου, η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο μισθολόγιο με στόχο να εξισώσει το μισθό στο Δημόσιο με τον κατώτερο μισθό στον Ιδιωτικό Τομέα (586 μεικτά).

Με την αξιολόγηση επιχειρείται να αθωωθούν οι κυβερνητικές ευθύνες για τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές αφού η αξιολόγηση επιχειρεί να μεταφέρει τα ταξικά αποτελέσματα της πολιτικής της Ε.Ε.-επιχειρήσεων-κυβέρνησης στο μαθητή, στον εκπαιδευτικό, στο γονιό, στη σχολική μονάδα.

Επιβεβαιώνεται ότι στο πλαίσιο του σημερινού δρόμου ανάπτυξης, της σημερινής εξουσίας και του σημερινού, αντιδραστικού, κρατικού μηχανισμού δε μπορεί να υπάρξει αξιολόγηση που θα έχει φιλολαϊκά χαρακτηριστικά, δε μπορεί να υπάρξει «καλή» αξιολόγηση, όπως προπαγανδίζει η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, άλλων Ομοσπονδιών. Πρόκειται κυριολεκτικά για απόψεις που τσακίζουν την αποτελεσματικότητα των αγώνων, που ενσωματώνουν το κίνημα στη στρατηγική και την πολιτική της κυβέρνησης.

Άλλωστε, στις χώρες που εφαρμόστηκαν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, με ή χωρίς μνημόνιο, με ή χωρίς Τρόικα, οδήγησαν σχολικές μονάδες στο κλείσιμο σχολείων, στην αύξηση των ταξικών φραγμών, σε απολύσεις, στην κατάργηση της σταθερής και μόνιμης δουλειάς.

Στη βάση αυτών των εξελίξεων απευθύνουμε κάλεσμα σε κάθε συνάδελφο, σε όλους τους Συλλόγους, όλες τις ΕΛΜΕ:

• Κανένας συνάδελφος να μην κάνει αίτηση για «οικειοθελή» αξιολόγηση, να μην παραδώσει έκθεση αυτοαξιολόγησης προς το Διευθυντή ή το Σχολικό Σύμβουλο. Κανείς να μην πάρει μέρος στις διαδικασίες. Αν δοθούν έντυπα αυτοαξιολόγησης, τα καταθέτουμε στους Συλλόγους-στις ΕΛΜΕ.

• Να μην προχωρήσουν οι Σύλλογοι Διδασκόντων στη συγκρότηση και λειτουργία των ομάδων εργασίας, όπως προβλέπει η διαδικασία για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας.

• Με συλλογικά οργανωμένο τρόπο, μέσα από αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων, περιοδείες, συσκέψεις, να οργανώνουμε τον αγώνα ενάντια στον αντιδραστικό-κρατικό έλεγχο, τη λεγόμενη αξιολόγηση. Απαιτούμε να καταργηθεί όλο το αντιδραστικό, νομοθετικό πλαίσιο που έχει σχέση με τη λεγόμενη αξιολόγηση

• Να οργανώσουμε την ενημέρωση των γονέων και των μαθητών για τους πραγματικούς στόχους της αξιολόγησης. Να αποκαλύψουμε τον αντιλαϊκό, ταξικό χαρακτήρα των αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση

• Έξω οι αξιολογητές από τα σωματεία. Διαγραφή από τις ΕΛΜΕ/Συλλόγους Περιφερειακών Διευθυντών, Διευθυντών Εκπαίδευσης και Σχολικών Συμβούλων. Όσοι Διευθυντές Σχολείων γίνουν αξιολογητές δεν έχουν θέση στους Συλλόγους/στις ΕΛΜΕ

Αθήνα, 16/9/2014