Ταυτόχρονα, έχει ήδη συσταθεί «επιτροπή εμπειρογνωμόνων» με τη συμμετοχή στελεχών εκπαίδευσης, η οποία θα καταλήξει σε πόρισμα μέσα στον Οκτώβρη.

Στη συνέχεια, το υπουργείο θα προχωρήσει σε σχετική νομοθετική πρωτοβουλία.

Ορισμένες παρατηρήσεις γύρω από το «ερωτηματολόγιο»:

1. Είναι φανερή η προσπάθεια του υπουργείου να λειάνει τις «οξείες γωνίες», να συσκοτίσει τον πραγματικό χαρακτήρα της αξιολόγησης. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η καθολική αντίδραση που συνάντησε η περιβόητη εγκύκλιος «για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας» της τότε υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, από γονιούς και εκπαιδευτικούς (απορρίφθηκε από το 97% των σχολείων!), έκανε το υπουργείο να αλλάξει τακτική, αλλά όχι στρατηγική. Εχουν σκόπιμα απαλειφθεί ερωτήσεις όπως: «Ο δήμος υποστηρίζει οικονομικά το σχολείο; Ο Σύλλογος Γονέων ενισχύει οικονομικά το σχολείο; Ποια είναι η χρήση του κτιρίου για δραστηριότητες ή εκδηλώσεις από άλλους φορείς και ποιες οι ενέργειες αξιοποίησης πόρων;». Τα κριτήρια αξιολόγησης αυτά δεν αποτελούσαν ασφαλώς πατέντα της Διαμαντοπούλου. Είναι γραμμένα στα κείμενα του ΟΟΣΑ, ισχύουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ που εφαρμόζεται η αξιολόγηση. Εκεί που τα σχολεία λειτουργούν σαν Ανώνυμες Εταιρείες, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ο ελιγμός ωστόσο του υπουργείου αποδεικνύει τη δύναμη του κινήματος των γονιών και των εκπαιδευτικών, τη δύναμη του ενιαίου αγώνα τους, αλλά και τα νέα «τυράκια» που στήνονται για να πιαστούν γονείς και εκπαιδευτικοί στη «φάκα της αξιολόγησης».

2. Το ερωτηματολόγιο είναι με τέτοιο τρόπο διαμορφωμένο, ώστε να δημιουργείται η εντύπωση πως η αξιολόγηση είναι μια διαδικασία που σκοπεύει να αναβαθμίσει την εκπαιδευτική διαδικασία, να κάνει καλύτερο το σχολείο και το δάσκαλο. Στα πλαίσια αυτά, το ερωτηματολόγιο εξετάζει ουσιαστικά το βαθμό συμφωνίας με την αξιολόγηση και όχι φυσικά την ενδεχόμενη διαφωνία με αυτήν.

Μόλις πριν λίγες μέρες με απόφαση του υπουργείου (Φ.361.22/116672/Δ1) καθορίζονται τα κριτήρια αξιολόγησης των εκπαιδευτικών στα πρότυπα σχολεία.

Σημειώνουμε ότι τα πρότυπα σχολεία, με το νόμο 3966/2011, λειτουργούν ως πιλότος ουσιαστικά για την προώθηση της αξιολόγησης και του νέου σχολείου, σαν δοκιμαστικός σωλήνας.

Συγκεκριμένα:

• Ο εκπαιδευτικός δεν έχει πια οργανική θέση. Κρίνεται κάθε πέντε χρόνια για το αν θα παραμείνει στο σχολείο, με μέγιστο χρόνο παραμονής τις δύο πενταετίες.
• Ο σχολικός σύμβουλος της ειδικότητας μπαίνει στην τάξη και βαθμολογεί. Τον εκπαιδευτικό αξιολογούν επίσης και ο σχολικός σύμβουλος του σχολείου καθώς και ο διευθυντής, με βάση τον ατομικό φάκελο του κάθε εκπαιδευτικού (portfolio).
• Κριτήριο απόδοσης αποτελεί και η επίδοση των μαθητών. Αρα, τα σχολεία κατηγοριοποιούνται σε «καλά» και σε «κακά», σε αυτά με καλές επιδόσεις και σε αυτά με άσχημες επιδόσεις μαθητών.
• Κριτήριο επίσης «θετικής αξιολόγησης» είναι η συμμόρφωση και η προώθηση του νέου σχολείου. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα 60 στα 100 μόρια δίνονται αποκλειστικά από διευθυντή και σχολικούς συμβούλους, με βάση τη συμμετοχή στα ευρωπαϊκά προγράμματα, στις καινοτόμες δράσεις (περιβαλλοντικά, πολιτιστικά προγράμματα, προγράμματα αγωγής υγείας), στα προγράμματα αυτοαξιολόγησης, αλλά και από τη συνέντευξη! Επίσης, «συνεκτιμάται η συνεργατικότητα, η συνέπεια στην εκτέλεση των καθηκόντων, η συμβολή στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου». Δηλαδή, καλός εκπαιδευτικός είναι ο φρόνιμος εκπαιδευτικός, αυτός που «τρέχει» τα ευρωπαϊκά προγράμματα, που αναπαράγει αυτούσιο το αντιδραστικό περιεχόμενο των νέων αναλυτικών προγραμμάτων.

Στην ουσία, αυτό που επιδιώκουν είναι ο εκπαιδευτικός να διαδραματίσει πιο αποφασιστικό ρόλο στην αξιολόγηση και στην κατάταξη των μαθητών:

• σε αυτούς που «παίρνουν τα γράμματα» και άρα δικαιούνται μόρφωση και
• σε αυτούς που «δεν παίρνουν τα γράμματα», άρα ας καταρτιστούν σε κάποιες δεξιότητες και εμπρός για δουλειά «ήλιο με ήλιο».

«Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο, ούτε κι έχω μάθει γράμματα πολλά», λέει το γνωστό τραγούδι. Εκεί μας πάνε. Δεν υπάρχει, όμως, νοητικά υγιής άνθρωπος που «δεν παίρνει γενικά τα γράμματα».

Αυτό που υπάρχει είναι οικογένειες που μπορούν να αφιερώσουν χρόνο και χρήμα για τη μόρφωση των παιδιών τους, καθώς και παιδιά που βγαίνουν στο μεροκάματο από τα 15 τους χρόνια, για να τα φέρουν βόλτα.

Με την αξιολόγηση καταδικάζουν τα παιδιά του λαού στην αμορφωσιά, στο σκοτάδι.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στον κλάδο των εκπαιδευτικών έχουν κάνει σημαντική δουλειά όλα τα προηγούμενα χρόνια στην αποκάλυψη του χαρακτήρα της αξιολόγησης.

Με πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στα ΔΣ των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων, δεκάδες σωματεία έχουν ταχθεί ενάντια στην αξιολόγηση. Καλούν τους εκπαιδευτικούς να μη συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο, να μην παραλάβουν τον κλειδάριθμο, να μπλοκάρουν την αξιολόγηση.

Αντίστοιχη απόφαση έχει λάβει και το ΓΣ της ΑΔΕΔΥ, πάλι μετά από πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.

Γνωρίζουμε καλά ότι ΔΟΕ και ΟΛΜΕ είναι υπέρ της αξιολόγησης, υπέρ του νέου σχολείου της αγοράς. Ωστόσο, κάτω από την πίεση των ίδιων των εκπαιδευτικών και των πρωτοβάθμιων σωματείων οι δύο Ομοσπονδίες κάλεσαν και αυτές σε άρνηση συμπλήρωσης των ερωτηματολογίων (με αποφάσεις των ΔΣ στις 2/10).

Αξιοποιούμε την απόφαση αυτή και ταυτόχρονα επιδιώκουμε να φτάσουμε τον αγώνα μέχρι τέλους, δηλαδή στην ακύρωση κάθε προσπάθειας αξιολόγησης.

Θέση υπέρ μιας «άλλης, καλής αξιολόγησης» έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από τους ελιγμούς που επιχειρεί (δελτίο Τύπου από τη συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον υπουργό Παιδείας στις 11 Ιούλη).

Είναι χαρακτηριστικό ότι την επόμενη κιόλας μέρα από τις αποφάσεις των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ ενάντια στο ερωτηματολόγιο, τα «παπαγαλάκια» των αστικών εφημερίδων επιχειρούν να τους «τραβήξουν το αυτάκι». Με πανομοιότυπα δημοσιεύματα αναφωνούν γεμάτοι ιερή αγανάκτηση: «Οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν να αξιολογηθούν»! Χύνουν μελάνι σαν τις σουπιές, για να πείσουν τους γονείς ότι οι εκπαιδευτικοί δε θέλουν να χάσουν τα προνόμιά τους! Για ποιους το λένε; Για τους εκπαιδευτικούς των 600 ευρώ και των επτά (ναι, επτά!) διαφορετικών ελαστικών εργασιακών σχέσεων, μέσα στο ίδιο σχολείο! Αξιος ο μισθός σας, φερέφωνα των εφοπλιστών και των βιομηχάνων!

Η ΔΑΚΕ Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σαν έτοιμη από καιρό, βγάζει την ίδια μέρα ανακοίνωση που λέει πως είναι αντίθετη μόνο «με την αξιολόγηση - χειραγώγηση και όχι με κάθε αξιολόγηση». Πραγματικά, ασύλληπτος συγχρονισμός!

Καταγγέλλει μάλιστα τις ΕΛΜΕ που υιοθέτησαν το ψήφισμα του ΠΑΜΕ ως... αντικαταστατικές!

Διότι, όπως λέει, οι αποφάσεις τους είναι ενάντια στις αποφάσεις των συνεδρίων της ΟΛΜΕ. Πράγματι:

• Το 8ο συνέδριο της ΟΛΜΕ τάχθηκε υπέρ της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου. Εφεύραν μάλιστα τότε τον όρο «αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου», για να... ακουστεί πιο καλά στους εκπαιδευτικούς. Την απόφαση του συνεδρίου είχαν πάρει τότε από κοινού η παράταξη της ΠΑΣΚ και του Συνασπισμού, την υιοθέτησε στην πορεία και η ΔΑΚΕ. Οι ταξικές δυνάμεις είχαν από τότε προειδοποιήσει τους εκπαιδευτικούς. Η ΟΛΜΕ, με την απόφαση αυτή, έβαζε ξεκάθαρα πλάτη για να περάσει η αξιολόγηση, για να γίνει αποδεκτή από τους εκπαιδευτικούς. Κάποια χρόνια μετά, η Διαμαντοπούλου εφάρμοσε κατά γράμμα τις αποφάσεις του 8ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ, όταν προώθησε την «αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας».
• Τα συνέδρια 14ο και 15ο της ΟΛΜΕ έχουν ταχθεί ενάντια στην «αξιολόγηση - χειραγώγηση» και όχι φυσικά ενάντια σε κάθε αξιολόγηση. Η ΔΑΚΕ εδώ δε λέει ψέματα. Τις αποφάσεις του 15ου συνεδρίου τις ψήφισε από κοινού με τις παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, ενώ τις αποφάσεις του 14ου συνεδρίου τις ψήφισαν οι παρατάξεις των ΠΑΣΚ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ.

Συνεχίζουμε αταλάντευτα στο δρόμο που έχουμε χαράξει για την ακύρωση της αξιολόγησης, όποια μορφή κι αυτή αν πάρει. Ρίχνοντας το ερωτηματολόγιο στο καλάθι των αχρήστων!