Όλοι βιώνουμε τις συνέπειες των τριών μνημονίων. Όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ φόρτωσαν στις πλάτες μας δυσβάσταχτα βάρη για να σώσουν τους επιχειρηματικούς ομίλους από την κρίση τους.

Κανένας κλάδος δε «γλίτωσε» από τα μέτρα και τις περικοπές. Χάσαμε 6 μισθούς, θα δουλεύουμε μέχρι τα 67, μας επέβαλαν ληστρική φορολογία, ζούμε μέσα στην ανασφάλεια για μας και τα παιδιά μας. Πάνω σ’ αυτά θα έρθουν να προστεθούν και νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Βλέπουμε με αγωνία τους μαθητές μας να βιώνουν τις μεγάλες δυσκολίες των οικογενειών τους, πολλές φορές να κρυώνουν και να πεινάνε, ακόμα και να λιποθυμάνε στα σχολεία, να βλέπουν αβέβαιο μέλλον.

Έχουμε ευθύνη! Κανένας εκπαιδευτικός να μη συμβιβαστεί μ’ αυτή την πραγματικότητα!

Η 3η αξιολόγηση, με την ψήφιση 100+ προαπαιτούμενων, η κατάθεση ενός ακόμα αντιλαϊκού προϋπολογισμού, οι περικοπές επιδομάτων (οικογενειακών, πρόνοιας κ.ά.), ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, το άνοιγμα των πλειστηριασμών, που ψήφισαν και συμφώνησαν με το 3ο Μνημόνιο, θα σημάνει ακόμα πιο σκληρή επίθεση στη ζωή μας.

Είναι ψέμα το επιχείρημα που καλλιεργεί η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ, ότι «τα δύσκολα πέρασαν», «είναι πίσω μας». Μόνο η πάλη των εργαζομένων μπορεί να βάλει φρένο, να αντιστρέψει την κατάσταση.

Να μη πιστέψει κανείς τα παραμύθια της «δίκαιης ανάπτυξης». Η ανάπτυξή τους προϋποθέτει νέα αντιλαϊκά μέτρα για πολλά χρόνια ακόμα! Για την καπιταλιστική ανάπτυξη, για την έξοδο στις αγορές, την επίτευξη και διατήρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια ακόμα τσακώνονται ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, για το ποιος καλύτερα μπορεί να τα υλοποιήσει. Μάτωσαν τον λαό φορτώνοντας τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, θα τον ματώσουν ακόμα περισσότερο στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας.

Το έγκλημα στο Σαρωνικό επιβεβαιώνει ότι η ανάπτυξη για το κεφάλαιο δε συμβαδίζει με τις ανάγκες του λαού. Στα σχέδια της «δίκαιη ανάπτυξης» δε χωράει η ανέγερση νέων σχολείων, έργων υποδομής για αντισεισμική και αντιπλημμυρική θωράκιση. Δε χωράνε έργα για υποδομές αθλητισμού και πολιτισμού, στις οποίες θα έχει ελεύθερη πρόσβαση η νεολαία, τα παιδιά μας. Η ανάπτυξή τους γεμίζει τις τσέπες των επενδυτών και μαυρίζει τις ζωές μας.

Ξέρουν ότι η πολιτική τους είναι άδικη και ταξική. Ξέρουν ότι αντικειμενικά θα γεννηθούν νέοι λαϊκοί αγώνες και αντιδράσεις και γι’ αυτό βιομήχανοι και επενδυτές απαιτούν σιγή νεκροταφείου από τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και σ’ αυτό σπεύδει να δεσμευτεί. Ετοιμάζει συνδικαλιστικό νόμο όπου θα βάζει νέα εμπόδια στην οργάνωση των εργαζομένων και στην ανάπτυξη των αγώνων (ηλεκτρονικό φακέλωμα των εργαζομένων και της συνδικαλιστικής δράσης, μεγάλα εμπόδια στο πρωτοβάθμιο σωματείο για τη λήψη απόφασης για απεργία κ.ά.).

Τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και οι ελευθερίες, το δικαίωμα στην απεργία κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα. Δεν θα τους αφήσουμε να τα πάρουν πίσω!

 

Όλοι στον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή κρατική αξιολόγηση!

Οι αλλαγές στο δημόσιο, έρχονται να υπηρετήσουν την ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών, την παράδοση ολόκληρων τομέων κι υπηρεσιών στους ιδιώτες. Η «αξιολόγηση» έρχεται να μετρήσει αυτούς τους στόχους!

Το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από κοινού με τη ΝΔ ψήφισαν την τροπολογία Γεροβασίλη, για να ξεπεράσουν τις αντιστάσεις των εργαζομένων στον νόμο Βερναρδάκη για την “αξιολόγηση”. Γίνεται ακόμα πιο φανερό, ότι τόσο η αξιολόγηση Μητσοτάκη όσο και η αξιολόγηση ΣΥΡΙΖΑ έχει αντιδραστικό και τιμωρητικό χαρακτήρα.

Αυτούς τους σκοπούς υπηρετεί και η αξιολόγηση στην εκπαίδευση. Το Υπουργείο Παιδείας δηλώνει ότι θα ξεκινήσει άμεσα τη διαδικασία αξιολόγησης των στελεχών εκπαίδευσης και των σχολικών μονάδων. Είναι η συνέχεια της διαδικασίας επιλογής των δ/ντών των σχολικών μονάδων που έγινε πρόσφατα. Με τον ίδιο τρόπο εκβιάζει τους συναδέλφους μας αναπληρωτές ότι δε θα γίνει κανένας μόνιμος διορισμός, αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση.

Οι στόχοι της αξιολόγησης δεν είναι η αναβάθμιση του σχολείου και η βελτίωση της εκπαίδευσης, όπως ισχυρίζεται το Υπουργείο, αλλά να προωθηθούν πιο γρήγορα οι περικοπές και η «εξοικονόμηση» δαπανών, οι αντιδραστικές αλλαγές στη δομή και το περιεχόμενο του σχολείου (βλ. «ενιαίου τύπου ολοήμερο Δημοτικό και Νηπιαγωγείο», αυτονομία - κατηγοριοποίηση σχολείου κ.ά.), στη βάση των κατευθύνσεων της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ.

Όλα τα σωματεία να πάρουν αποφάσεις «αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα».

ΗΗ «αξιολόγηση»-«αυτοαξιολόγηση» του σχολείου στόχο έχει να κάνει τον εκπαιδευτικό συνένοχο στη μίζερη πραγματικότητα που διαμορφώνει η αντιλαϊκή πολιτική!

Tο Προεδρικό Διάταγμα 79 /2017, για τη λειτουργία Νηπιαγωγείων και Δημοτικών, που νομοθέτησε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι, μονιμοποιεί όλες τις αντιπαιδαγωγικές αλλαγές των τελευταίων χρόνων: 25άρια τμήματα, προαιρετικό Ολοήμερο Νηπιαγωγείο, αύξηση ωραρίου νηπιαγωγών, κινητικότητα μαθητών και εκπαιδευτικών και διαμόρφωση του προγράμματος του σχολείου από όσους εκπαιδευτικούς «περισσεύουν», καταδικάζοντας τους συναδέλφους ειδικοτήτων σε συνεχή μετακίνηση και τους αναπληρωτές σε χρόνια αδιοριστία και ανεργία.

Οι συνάδελφοί μας, συμβασιούχοι αναπληρωτές, για μια ακόμα χρονιά με μια βαλίτσα στο χέρι, κοιμούνται σε παραλίες ή στοιβάζονται σε πανάκριβα δωμάτια ή σπίτια, αφού δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το σοβαρό ζήτημα στέγασης και σίτισης, με δεδομένη την οικονομική εξαθλίωση τους.

Λειτουργικός σκοπός ενός αναπληρωτή εκπαιδευτικού, είναι να αναπληρώνει τις οργανικές θέσεις των μόνιμων συναδέλφων, όταν αυτοί εξαιτίας κάποιας άδειας, πρέπει να απέχουν από τη θέση και τα καθήκοντά τους, αν προκύψει το έκτακτο και περιστασιακό άνοιγμα κάποιας θέσης κλπ. Όλα αυτά βέβαια υπό κανονικές συνθήκες δικαιοσύνης και νομικής εγκυρότητας.

Δυστυχώς όμως, στην Ελλάδα του σήμερα, έχει καθιερωθεί ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα σχεδόν, να λειτουργεί με αναπληρωτές! Περίπου 25.000 εκπαιδευτικοί εργάζονται τα τελευταία χρόνια με επισφαλείς κι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, καλύπτοντας πλέον επί σειρά ετών πάγιες θέσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη αυτής της χώρας. Αυτοί οι εκπαιδευτικοί με μια βαλίτσα στο χέρι, ζουν κάθε χρόνο σε συνθήκες αβεβαιότητας και διαρκούς μετακίνησης  διεκδικώντας το αυτονόητο: σταθερή και μόνιμη εργασία.

 

Αυτή η πρακτική του Υπουργείου Παιδείας, τείνει να ταυτιστεί με την ορθή, στη σκέψη όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας, με τις ευλογίες και τη δικαιολογία των μνημονίων. Οι συνθήκες αυτές λοιπόν που θεωρούνται πλέον ως  μια "κανονικότητα", αποτελούν τροχοπέδη τόσο στην πραγμάτωση της παιδαγωγικής και εκπαιδευτικής διαδικασίας, όσο και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του αναπληρωτή εκπαιδευτικού. Ο ελαστικά εργαζόμενος εκπαιδευτικός ζει και εργάζεται κάθε χρόνο σε όλη την επικράτεια προκειμένου να "μαζέψει" την απαραίτητη προϋπηρεσία για τον "υποσχόμενο" από την εκάστοτε κυβέρνηση διορισμό του. 

Επί της ουσίας όμως, ως προς τις εκπαιδευτικές ανάγκες που ο καθένας καλύπτει, δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σε έναν μόνιμο και σε έναν αναπληρωτή εκπαιδευτικό. Όσον όμως αφορά στις εργασιακές σχέσεις -με τον ίδιο εργοδότη-, έχουμε να κάνουμε όχι μόνο με διαφορά, αλλά με χάσμα.

Βελτίωση θέσης - Αμοιβαία Μετάθεση

 

Αρκετές Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ανά την Ελλάδα, μεταξύ άλλων και της Σάμου, έχουν αρνητική διάθεση στο να προβούν σε βελτιώσεις θέσεων προσληφθέντων αναπληρωτών, επικαλούμενες ζητήματα παιδαγωγικής ομαλότητας και νομικού κενού που διέπει τις υπηρεσιακές μεταβολές. Η αίτηση βελτίωσης θέσης δεν αποτελεί μόνο αναφαίρετο δικαίωμα κάθε εκπαιδευτικού, αλλά και ζήτημα ηθικό.

Είναι πασιφανές πως η ασταθής σύνθεση των συλλόγων διδασκόντων με αναπληρωτές των 9 μηνών (στην καλύτερη των περιπτώσεων) που απολύονται κάθε χρόνο, δεν προάγουν ούτε την παιδαγωγική ομαλότητα, ούτε διασφαλίζουν το παιδαγωγικό  κλίμα που χρειάζεται για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων. Η ανάγκη για κάλυψη των κενών στην εκπαίδευση με μόνιμους διορισμούς είναι επιτακτική και διαχρονικό αίτημα αντί για ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς.

 

Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί έχουν δικαίωμα σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 50/96, όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το άρθρο 9 του ΠΔ 100/97,

βελτίωσης και οριστικής τοποθέτησης καθώς και αμοιβαίας μετάθεσης για να πάνε στον τόπο συμφερόντων τους.

Για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς όμως για άλλη μια φορά αυτό όχι μόνο δεν προβλέπεται αλλά απορρίπτεται η προοπτική έστω της βελτίωσης θέσης, η οποία υπάρχει η δυνατότητα να πραγματοποιηθεί μέσα σε εύλογο χρονικό περιθώριο ανάμεσα στις φάσεις πρόσληψης και δύναται να εξεταστεί πριν τη διαδικασία της επόμενης τοποθέτησης αναπληρωτών χωρίς να παρακωλύεται η εκπαιδευτική διαδικασία.

Άδειες (Αναρρωτική - Κύησης - Λοχείας - Ανατροφής)

Στην περίπτωση των αδειών, υφίστανται μεγάλη αδικία οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί σε σχέση με τους μόνιμους, με κορύφωση την άδεια διευκόλυνσης μητρότητας.

Μια μόνιμη εκπαιδευτικός όταν μείνει έγκυος, το σύνηθες είναι να αιτηθεί για αναρρωτική άδεια «επαπειλούμενης κύησης», προκειμένου να διασφαλίσει τις λιγότερο επικίνδυνες και ξεκούραστες συνθήκες κυοφορίας για την ίδια αλλά και για το έμβρυο. Μια αναπληρώτρια εκπαιδευτικός στερείται άδειας επαπειλούμενης κύησης με αποδοχές, ένσημα και αναγνώριση προϋπηρεσίας σύμφωνα με την Εγκύκλιο (Αρ.Πρωτ.155734/Δ1/10-12-2012/ΥΠΑΙΘΠΑ). Όπως όλοι οι αναπληρωτές, δικαιούται μόνο 15 ημέρες αναρρωτικής άδειας μέσα στο χρόνο, από τις οποίες καλείται να καλυφθεί όσο σοβαρός κι αν είναι ο ιατρικός λόγος. Αν είναι ιατρικά εντελώς απαραίτητο να απέχει από τα καθήκοντά της, μπορεί να αιτηθεί επιπλέον αναρρωτικής, αλλά χωρίς αποδοχές.

Λειψά δικαιώματα έχουν οι αναπληρώτριες και κατά την άδεια μητρότητας (κύησης και λοχείας). Η μόνιμη εκπαιδευτικός δικαιούται συνολικά 5 μήνες άδειας για «κύηση και λοχεία» βρέφους. Στη συνέχεια, δικαιούται άλλους 9 μήνες άδειας, με πλήρεις αποδοχές και ένσημα, για ανατροφή τέκνου. Βέβαια οι απολαβές είναι χαμηλότερες, αλλά δε χάνονται τα ένσημα και η προϋπηρεσία.

Η αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, δικαιούνται μόλις 119 μέρες άδειας συνολικά, 8 εβδομάδες πριν από τον τοκετό και 9 εβδομάδες μετά. Είναι χαρακτηριστικό ότι καθ’ όλο το παραπάνω διάστημα ο εργοδότης καταβάλλει μισθό και ένσημα μόνο για τις 13 πρώτες μέρες. Όσες γυναίκες μάλιστα δεν έχουν συμπληρώσει 200 ένσημα την τελευταία διετία αποκλείονται από το επίδομα μητρότητας του ΙΚΑ, ενώ όσες δε δουλεύουν κατά την έναρξη της άδειας μητρότητας (δηλαδή κατά τα μακρά καλοκαίρια της ανεργίας των αναπληρωτών) αποκλείονται από τις συμπληρωματικές παροχές μητρότητας του ΟΑΕΔ. Επιπρόσθετα καμία προσαύξηση της άδειας κύησης δεν προβλέπεται σε περίπτωση πολύδυμης κύησης, καμία προσαύξηση της άδειας λοχείας σε περίπτωση πολυτεκνίας, όπως δίκαια ορίζεται για τις μόνιμες εκπαιδευτικούς. Οι νέες μητέρες αναπληρώτριες εξαναγκάζονται να επιστρέψουν στην εργασία τους 63 μέρες μετά τον τοκετό παρά τις συνέπειες στη σωματική και ψυχική υγεία του μωρού. Βέβαια, υπάρχει και η δυνατότητα να ζητήσει και τετράμηνη «άδεια» ανατροφής χωρίς αποδοχές, ένσημα ή έστω μόρια προϋπηρεσίας (οι αναπληρωτές αναγκαστικά είναι «ζητιάνοι» μορίων, προκειμένου να έχουν δουλειά και την επόμενη χρονιά). Εν προκειμένω το Υπουργείο Παιδείας παραβιάζει ακόμα και τον Ν. 4075/2012, που προβλέπει ότι ο χρόνος της απουσίας των εργαζόμενων λόγω γονικής άδειας λογίζεται ως χρόνος πραγματικής προϋπηρεσίας για τον υπολογισμό των αποδοχών τους και την επαγγελματική τους εξέλιξη (άρθρο 52). 

Τοποθετήσεις στα Δημοτικά Σχολεία

Στις τοποθετήσεις των μόνιμων εκπαιδευτικών (μεταθέσεις - αποσπάσεις) σύμφωνα με το ΠΔ 50/96, στο σύνολο των μορίων υπολογίζονται: α) μόρια συνολικής υπηρεσίας (2,5 για κάθε χρόνο υπηρεσίας), β) μόρια γάμου (4) και παιδιών (4 για το πρώτο παιδί, 4 για το δεύτερο, 6 για το τρίτο και 7 για κάθε ένα από τα υπόλοιπα παιδιά), γ) μόρια δυσμενών συνθηκών στις έδρες των σχολείων όπου υπηρέτησαν ή υπηρετούν, δ) μόρια συνυπηρέτησης (4) και ε) μόρια εντοπιότητας (4).

Κατά τη διάρκεια των τοποθετήσεων στα σχολεία της περιοχής πρόσληψης ενός αναπληρωτή, στις διατάξεις του άρθρου 8 παρ 3 της αριθ. 35557/Δ2/9.4.2003 (ΦΕΚ.465/17.4.2003 τ.Β) Ρυθμιστικής Απόφασης ορίζεται ότι κατά την τοποθέτηση σε σχολεία της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης προτιμώνται κατά σειρά: α) οι γονείς τεσσάρων παιδιών, που είναι ανήλικα ή σπουδάζουν ή υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία, β) οι πάσχοντες από ομόζυγη μεσογειακή αναιμία, γ) οι γονείς με τρία ή δύο ή ένα παιδί) οι έγγαμοι χωρίς παιδιά και ε) οι έχοντες τα περισσότερα μόρια (μεταξύ των ανηκόντων στην ίδια κατηγορία προτιμώνται οι έχοντες και εντοπιότητα).

Ενώ λοιπόν στις τοποθετήσεις των μόνιμων εκπαιδευτικών το πρώτο κριτήριο κατάταξης αποτελούν τα μόρια συνολικής προϋπηρεσίας και μετά ακολουθεί η επιπρόσθετη μοριοδότηση των κοινωνικών κριτηρίων όπως οι οικογενειακοί λόγοι, η συνυπηρέτηση και η εντοπιότητα (μόνο σε περίπτωση ισοβαθμίας τα κοινωνικά κριτήρια προηγούνται της προϋπηρεσίας) στις τοποθετήσεις των αναπληρωτών το κριτήριο της κατάταξης στον πίνακα προϋπηρεσίας είναι τελευταίο και προηγούνται οι εκπαιδευτικοί που έχουν κοινωνικά κριτήρια.

 

Με βάση αυτά τα κοινωνικά κριτήρια όμως καταστρατηγείται η σειρά στον πίνακα προϋπηρεσίας, για την οποία «αγωνίζονται» εδώ και πολλά χρόνια πλέον χιλιάδες αναπληρωτές.

Δυστυχώς, παρατηρείται επίσης το φαινόμενο, ότι λόγω έλλειψης διοικητικού ελέγχου της ορθής και θεμιτής χρήσης των κοινωνικών κριτηρίων, τα κοινωνικά κριτήρια χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν. Όχι για να εξυπηρετούνται λόγοι υγείας (π.χ. πρόσβαση σε νοσοκομεία) ή συμβίωσης (σύμφωνο συμβίωσης) αλλά για την προτεραιότητα στην επιλογή σχολείων κυρίως δυσπρόσιτων, καθ’ ύβριν του ίδιου του νόμου.

Γνώμη μας είναι πως πρέπει να εξισωθούν τα κριτήρια προτεραιότητας στη τοποθέτηση των αναπληρωτών, με αυτά των μόνιμων εκπαιδευτικών.

Δεν νοείται να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Οι ανισότητες αυτές είναι αντισυνταγματικές.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι οι καιροί είναι τέτοιοι που δεν χωρούν μικροπολιτικές σκοπιμότητες και τακτικισμοί στις διεκδικήσεις μας. Οφείλουμε να λειτουργήσουμε ενωμένοι. Δεν πρέπει να αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Όλοι μαζί να στηρίξουμε τα δίκαια αιτήματά μας και μέσω των σωματείων μας να πάρουμε αγωνιστικές πρωτοβουλίες.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Τα προβλήματα στην παιδεία έχουν σαν αποτέλεσμα οι μαθητές μας να μην έχουν τη μόρφωση που τους αξίζει. Να μην έχουν την εκπαίδευση που θα τους ανοίγει τους ορίζοντες στη σκέψη, το ερέθισμα για ψάξιμο και μελέτη, την ουσιαστική επαφή με τη γνώση. Οδηγούνται έτσι στην «παπαγαλία», στις αποσπασματικές γνώσεις, στην απέχθεια για το σχολείο.

Η κυβερνητική «κανονικότητα» τσακίζει μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα. Βασίζεται στις ελλείψεις εκπαιδευτικών, στα πολυπληθή τμήματα, στην αναγκαστική μετακίνηση όσων παιδιών «περισσεύουν» σε όμορα σχολεία, στη συνεχή μετακίνηση ή και έλλειψη εκπαιδευτικών ειδικοτήτων, στη μη εγγραφή των προνηπίων, τη μη λειτουργία του ολοήμερου σε αρκετά σχολεία, στο μοίρασμα των εκπαιδευτικών Παράλληλης Στήριξης σε πολλούς μαθητές. Αυτή την στιγμή στην περιοχή μας λείπουν Δάσκαλοι από τα μονοθέσια ολοήμερα (3), Δάσκαλοι Ειδικής Αγωγής (5), Νηπιαγωγός Ειδικής Αγωγής, Εικαστικών, Θεατρικής Αγωγής, Αγγλικής, Γαλλικής, Γυμναστής, Πληροφορικής, Μουσικής, Φυσικοθεραπευτής, Κοινωνικός Λειτουργός ενώ υπάρχουν μαθητές που δεν έχουν πατήσει το πόδι τους στο σχολείο αφού εκκρεμεί η μεταφορά των παιδιών που κατοικούν σε Φάρο, Καταφύγι, Πλωμάρι, Μονοκάμπι και των μαθητών του Ειδικού Σχολείου από και προς τις σχολικές τους μονάδες.

Όλοι μαζί, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές, μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια!

Τώρα είναι ώρα να μπούμε στη μάχη, να οργανώσουμε τον αγώνα μας!

Προσπερνώντας την πλειοψηφία της ΔΟΕ, η οποία όχι απλά δεν κουνάει το μικρό της δαχτυλάκι για να οργανωθούν οι αγώνες των εκπαιδευτικών, αλλά βάζει και επιπλέον εμπόδια (π.χ. καταψήφισε τις κινητοποιήσεις των ΣΥΛΛΟΓΩΝ στις 29/9 για μαζικούς, μόνιμους διορισμούς...). Προσπερνώντας τη χρεοκοπημένη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», των αλλεπάλληλων διαλόγων και προτάσεων προς το Υπουργείο, χωρίς οργάνωση και συμμετοχή των εργαζομένων, χωρίς σύγκρουση με τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής, την ανταγωνιστικότητα στην οικονομία, το αντιδραστικό περιεχόμενο του σημερινού σχολείου και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ.

Μεγάλοι και δυνατοί θα μοιάζουν όσο είμαστε γονατισμένοι!

Δε δίνουμε σε κανέναν το δικαίωμα να λέει ότι ο σφαγιασμός των δικαιωμάτων μας έχει την έγκρισή μας. Δυναμώνουμε τις εστίες αντίστασης και διεκδίκησης σε κάθε κλάδο και κάθε χώρο δουλειάς.

Παίρνουμε θέσεις μάχης και διεκδικούμε:

• Κανέναν υποβιβασμό-καμία συγχώνευση-καμία κατάργηση σχολικής μονάδας! 6θέσιο Δημοτικό Σχολείο για τους μαθητές των Φούρνων. Δάσκαλο σε κάθε τάξη και εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων για τους μαθητές των ακριτικών περιοχών.

• Ένα σχολείο που θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει. Να αποσυρθεί το Π.Δ 79/2017.

• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς. Άμεση κάλυψη όλων των κενών στα σχολεία. Κανένας συνάδελφος αναπληρωτής – συμβασιούχος να μην απολυθεί. Άμεσα να πραγματοποιηθούν οι 30.000 διορισμοί μόνιμου προσωπικού στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

• Εξίσωση δικαιωμάτων μονίμων και αναπληρωτών. 12μηνες συμβάσεις εργασίας, εξίσωση αδειών, μέτρα στήριξης για δωρεάν στέγαση, δωρεάν σίτιση, έκπτωση 50% στα ΜΜΜ. Επίδομα ανεργίας και πλήρη υγειονομική κάλυψη για όλο το διάστημα της ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Ενισχυτική διδασκαλία από αναπληρωτές και ως υπερωριακή εργασία όπως προβλέπεται για τους μόνιμους.

• Διπλασιασμό των μορίων για όλες τις σχολικές μονάδες της περιοχής Φούρνων-Ικαρίας.

• Ολοκλήρωση υπηρεσιακών μεταβολών των μονίμων έγκαιρα και πρόσληψη αναπληρωτών σε ΟΛΑ τα κενά σε μία φάση, ώστε να είναι όλοι στα σχολεία την 1η Σεπτεμβρίου. Τοποθέτηση όλων των εκπαιδευτικών με διαφανή και αντικειμενική διαδικασία. Δυνατότητα αμοιβαίας μετάθεσης και στους αναπληρωτές, καθώς και δυνατότητα μετακίνησης για σοβαρούς λόγους υγείας. Ικανοποίηση αιτήσεων βελτίωσης θέσης στην ίδια περιοχή πρόσληψης. Έγκαιρη καταβολή του μισθού τους κάθε μήνα σύμφωνα με το μισθολογικό κλιμάκιο στο οποίο ανήκουν.

• Αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και ενιαίο 12χρονο Σχολείο για όλα τα παιδιά. Όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες στη δομή που έχουν ανάγκη.

• Κάλυψη όλων των κενών τώρα με τις αντίστοιχες ειδικότητες.

• 15 μαθητές ανά τμήμα στα Νηπιαγωγεία, Α και Β Δημοτικού, 20 στις υπόλοιπες τάξεις Δημοτικού. Καμία υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικών και μαθητών.

• Επαναφορά υπεύθυνου ολοημέρου και επιδόματος ολοημέρου.

• Να λειτουργήσουν παντού και άμεσα τα αναγκαία Ειδικά Σχολεία, Τμήματα Ένταξης και Τάξεις Υποδοχής. Κάλυψη όλων των αιτήσεων για παράλληλη στήριξη με ένα δάσκαλο/α ανά παιδί.

• Να καταργηθεί (άρθρο 48 ω.4415/2016) η δυνατότητα συμπλήρωσης ωραρίου στην Ειδική Αγωγή από μόνιμους εκπαιδευτικούς της Γενικής Αγωγής.

• Ο Σύλλογος Διδασκόντων να αποφασίζει για την κατανομή τμημάτων και τη βάρδια των νηπιαγωγών στα Νηπιαγωγεία. Απαιτούμε έκτακτη χρηματοδότηση των Νηπιαγωγείων για τα αναλώσιμα, ώστε να μην πληρώνουν ούτε ένα ευρώ οι γονείς.

• Όλα τα μαθήματα των ειδικοτήτων στο Δημοτικό (Φ. Αγωγή, Μουσική, Πληροφορική, Εικαστικά, Θεατρική Αγωγή, Ξένες Γλώσσες) να διδάσκονται μόνο από τις αντίστοιχες ειδικότητες.

• Κάθε εκπαιδευτικός σε οργανική θέση. ΟΧΙ υποχρεωτικές μετακινήσεις και πλασματικές υπεραριθμίες.

• Να εξασφαλιστεί σύγχρονη κτηριακή και υλικοτεχνική υποδομή, επαρκή χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών.

• Κατάργηση της Κ.Υ.Α.24001 (ΦΕΚ1449/14-06-2013) και ίδρυση δημόσιου συστήματος δωρεάν μεταφοράς όλων των μαθητών από και προς τα σχολεία τους με κατάλληλα διαμορφωμένα και ασφαλή οχήματα και εξειδικευμένους μόνιμους οδηγούς και συνοδούς. Ασφαλή και έγκαιρη μεταφορά όλων των μαθητών από και προς τα σχολεία τους, χωρίς παραβιάσεις του σχολικού ωραρίου και χωρίς «εκπτώσεις» στην ασφάλειά τους.

• Να μη δίνεται ούτε 1€ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για τη μόρφωση των μαθητών και τη λειτουργία του σχολείου. Δωρεάν όλες οι εκπαιδευτικές επισκέψεις για όλα τα παιδιά! Να δοθεί ένα δωρεάν γεύμα σε όλους τους μαθητές με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας. Να υπάρχει δωρεάν μεταφορά για όλους τους μαθητές. Ενισχυτική Διδασκαλία από τώρα.

• Αυξήσεις στους μισθούς μας – Ξεπάγωμα των μισθολογικών κλιμακίων.

• Όχι στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών.

Δυναμώνουμε την πάλη για το σχολείο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και δυνατοτήτων, δημόσιο και δωρεάν, για σύγχρονη μόρφωση, που θα δίνεται σε όλα τα παιδιά.

Προχωράμε ΑΜΕΣΑ σε ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ:

1. Παίρνουμε αποφάσεις συμμετοχής στην «αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα». Σε όλο το διάστημα κατά το οποίο η κυβέρνηση θα επιχειρεί να εφαρμόσει την αντιδραστική αξιολόγηση μαζί με τους υπόλοιπους κλάδους απαντάμε με συγκεντρώσεις, κινητοποιήσεις, καταλήψεις σε δημόσιες υπηρεσίες. Αξιοποιούμε κάθε μορφή πάλης, κλιμακώνουμε με απεργιακή κινητοποίηση.

2. Συνεχίζουμε την αγωνιστική παρέμβαση στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και στις Περιφέρειες για να αποτρέψουμε συμπτύξεις, κλείσιμο τμημάτων, υπεραριθμίες, υποχρεωτική μετακίνηση συνάδελφων και μαθητών.

3. Προχωράμε σε κινητοποιήσεις μαζί με τους Συλλόγους Γονέων για τα ζητήματα μεταφορών, υποδομών, χρηματοδότησης των σχολείων για την κάλυψη των αναγκών των μαθητών μας.

4. Δίνουμε συνεντεύξεις τύπου και εκδίδουμε ενημερωτικά υλικά (πανό, αφίσες, ανακοινώσεις κ.ά.).

5. Προχωράμε σε κινητοποιήσεις για να εμποδίσουμε τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας.

6. Αποφασίζουμε όλα τα σωματεία 24ωρη απεργία, σε περίπτωση που η κυβέρνηση φέρει σε ψήφιση μέτρα περιορισμού των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν προετοιμασία του επόμενου απεργιακού βήματος δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπροστά στα νέα προαπαιτούμενα, που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση
ενόψει της 3ης αξιολόγησης.