Συνεχίζουμε ασυμβίβαστα στο δρόμο του Αγώνα που χάραξαν οι υφάντριες της Νέας Υόρκης: Για τη γυναικεία ισοτιμία και τις σύγχρονες ανάγκες μας!

Συναδέλφισσες -οι,

 159 χρόνια πριν, στις 8 Μαρτίου 1857, οι ράφτρες και οι υφάντρες της Ν. Υόρκης βγήκαν στους δρόμου διεκδικώντας ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και αμοιβή ίση με τους άντρες συναδέλφους τους. Σήκωσαν ανάστημα απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσής τους.

Το 1910, στη Δεύτερη Διεθνή Συνδιάσκεψη Σοσιαλιστριών γυναικών, η επαναστάτρια Κλάρα Τσέτκιν πρότεινε να καθιερωθεί η 8^η Μάρτη ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, πράγμα που τελικά υιοθετήθηκε και από τον ΟΗΕ το 1977.

Σήμερα, 8 Μαρτίου 2016, εμείς οι εργαζόμενες γυναίκες, οι δασκάλες των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, χρειάζεται να ακολουθήσουμε τον αγωνιστικό δρόμο τους.

Σ ’αυτές τις δύσκολες συνθήκες που ζούμε, καμιά γυναίκα δεν πρέπει να μείνει απαθής! Από εμάς εξαρτάται, αν θα επιτρέψουμε να ζουν τα παιδιά μας, η νέα γενιά, χωρίς δικαιώματα, με τα «ψίχουλα» που πέφτουν από το τραπέζι των εκμεταλλευτών μας. Αν θα συμβιβαστούμε με τις απανωτές απώλειες σε μισθούς, συντάξεις, στο λαϊκό εισόδημα. Αν θα υποταχτούμε στην πολιτική που καταδικάζει εμάς και τα παιδιά μας σε φτώχεια κι ανεργία, γεννά τον πόλεμο και την προσφυγιά και την ίδια στιγμή πλουτίζει τους καπιταλιστές.

Ό,τι κατακτήθηκε δεν είναι αυτονόητο… Ό,τι χάθηκε δεν χάθηκε για πάντα!

  Η φετινή 8^η Μάρτη να γίνει σταθμός στην κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης. Να γίνει ένα ακόμα σκαλοπάτι  ενάντια στην πολιτική που στοχεύει τα δικαιώματα στην κοινωνική ασφάλιση, τη μητρότητα, την εργασία, τον ελεύθερο χρόνο, τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες, που καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με θάλασσες, με φράχτες, με κυκλώματα δουλεμπόρων, με την κάθε λογής καταστολή. Διαδηλώνουμε ενάντια στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που έκαναν τη Μεσόγειο θάλασσα νεκρών. Ξερίζωσαν εκατομμύρια από τις πατρίδες τους, εγκλωβίζουν χιλιάδες πρόσφυγες. Απαιτούμε να απεμπλακεί η χώρα μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!

Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός  φέρνουμε τις μεγάλες μέρες

το ξεσήκωμα των γυναικών είναι ξεσήκωμα όλης της ανθρωπότητας

όχι πια σκλάβοι και τεμπέληδες, δέκα που μοχθούν για έναν που ξαπλώνει

αλλά ένα δίκαιο μοίρασμα στ’ αγαθά της ζωής,

«Ψωμί και Τριαντάφυλλα, Ψωμί και Τριαντάφυλλα»

(τραγούδι βαμβακεργατριών σε γυναικεία απεργία το 1836»)

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ 48ΩΡΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!

Η δική μας αξιοπρέπεια είναι ο αγώνας για τη ζωή που μας αξίζει!

Οι γυναίκες εκπαιδευτικοί σηκώνουμε ψηλά τη σημαία του οργανωμένου αγώνα και υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα τα δικά μας, όλων των γυναικών του μόχθου. Μέσα στα σχολειά μας δίνουμε καθημερινά τη μάχη της μόρφωσης, της ολόπλευρης ανάπτυξης της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, της διαπαιδαγώγησης για τη μάχη που θα μας φέρει πιο κοντά σ’ ένα μέλλον χωρίς εκμετάλλευση, σε μια οικονομία που θα σχεδιάζεται με βάση τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες μας.

Συνεχίζουμε τον αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει και μας στερούν ΕΕ, κυβερνήσεις, μονοπώλια.

Μαχητικά διεκδικούμε :

• Ολόπλευρη προστασία της μητρότητας. Άδεια μητρότητας για όλες τις γυναίκες.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Επαναφορά της 5ετούς διαφοράς στο όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άντρες.
• Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας και Πρόνοιας.
• Επαναχορήγηση του επιδόματος τοκετού σε όλες τις γυναίκες και των επιδομάτων σε Αμεα, χρονίως πάσχοντες, πολύτεκνες γυναίκες και μονογονεϊκές οικογένειες.
• Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

Για το Δ.Σ.

          Ο Πρόεδρος                                       Ο Γ. Γραμματέας

Κοπριτέλης Απόστολος                             Πετρίδης Μανώλης