Το υπουργείο Παιδείας με έγγραφό του προς τις διευθύνσεις εκπαίδευσης σηματοδότησε το νέο κύμα συγχωνεύσεων- καταργήσεων και υποβιβασμών 1500 σχολικών μονάδων στέλνοντας στο  μακρινό παρελθόν ό,τι απέμεινε από δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Η εκτεταμένη επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, σε συνδυασμό με το πακέτο των υπόλοιπων μέτρων που συγκυβέρνηση-ΕΕ και ΔΝΤ θέλουν να εφαρμόσουν, στοχεύει στη δόμηση όχι απλά λιγότερης εκπαίδευσης, αλλά σε ένα  συντηρητικό, συγκεντρωτικό, αυταρχικό και ιεραρχικό εκπαιδευτικό μοντέλο που αντιστοιχεί σε επιχειρήσεις, μετατρέποντας την εκπαίδευση από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα. Συνεχίζοντας την πολιτική των περικοπών σε υγεία- παιδεία και κοινωνική πρόνοια, με βάση τις αποφάσεις του ΔΝΤ και της ΕΕ στηρίζουν το φθηνό, πειθαρχημένο σχολείο της αγοράς. Μέσα σε συνθήκες δραστικών περικοπών και δημοσιονομικής ασφυξίας υπηρετείται με πιο άμεσο, αποτελεσματικό και ελέγξιμο τρόπο η πολιτική κατάργησης-συγχώνευσης και συρρίκνωσης του υπάρχοντος αριθμού σχολείων της χώρας («Καλλικράτης στην εκπαίδευση»), η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, η χρηματοδότηση των σχολείων με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους, οι μηδενικές προσλήψεις εκπαιδευτικών και η διαφορετική οικονομική, ασφαλιστική και εργασιακή αντιμετώπισή τους, καθώς, βέβαια, και η μετακύλιση των εξόδων των σχολείων σε συλλόγους γονέων και κηδεμόνων ΚΑΙ με αναζήτηση χορηγών».

   Με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς, σε όλα τα επίπεδα και σε μεγάλο βάθος επιχειρείται η εφαρμογή των επιταγών της Μπολόνια, Λισαβόνα και ΟΟΣΑ που δεν υλοποιήθηκαν την προηγούμενη εικοσαετία. Οι συγχωνεύσεις καταργήσεις και υποβιβασμοί σχολείων αποτελούν έναν μόνον από τους κρίκους ενός συνολικότερου σχεδίου υποβάθμισης και διάλυσης της όποιας δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης έχει απομείνει, εξαιρετικά αναγκαίου για το σχεδιασμό τους. Στην πράξη σημαίνει μείωση δαπανών και εφαρμογή των όρων του μνημονίου στην εκπαίδευση συμβάλλοντας με αποφασιστικό τρόπο στη δημιουργία «στέρεου εδάφους» για να «πατήσουν» οι συνολικότερες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και να αλλάξει ο χάρτης της παιδείας. Οι καταργήσεις- συγχωνεύσεις και υποβιβασμοί σχολείων, αποτελώντας ένα ακραίο μέτρο συρρίκνωσης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, εξαφανίζουν το σχολείο της γειτονιάς, «υψώνοντας» στη θέση του το σχολείο της αγοράς. Η σταθερή χρηματοδότηση του σχολείου περνάει στη χρηματοδότηση των γονιών, των χορηγών ή και των δυο. Το σχολείο χρηματοδοτείται ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών του. Η ηλεκτρονική κάρτα των σχολείων, οι υπερεξουσίες στο διευθυντή και η ελαχιστοποίηση των δικαιωμάτων του συλλόγου διδασκόντων, η αξιολόγηση και η χρηματοδότηση τους με βάση αυτή, η κατάργηση των οργανισμού εκδόσεων σχολικών βιβλίων και του δωρεάν βιβλίου, το κουπόνι του μαθητή, οι συνεχείς μειώσεις στην επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών και τελικά ο Καλλικράτης της εκπαίδευσης, δημιουργούν ένα απίστευτα συγκεντρωτικό, συντηρητικό, αυταρχικό και ιεραρχικό μοντέλο σχολείου-επιχείρησης. Υλοποιούνται οι προϋποθέσεις για την εγκατάσταση ενός σχολείου εμπορικού κέντρου, που θα πρέπει να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις και στις ανάγκες της αγοράς για να υπάρξει, με μαθητές πελάτες και εκπαιδευτικούς πωλητές.  Εκπαιδευτικούς που θα είναι αριθμητικά λιγότεροι αφού οι διορισμοί είναι ανύπαρκτοι, θα δουλεύουν σε δυο τρία ή περισσότερα σχολεία λόγω αύξησης του ωραρίου τους, εκπαιδευτικούς σε διαρκή ομηρία και περιπλάνηση.

Το «νέο σχολείο της αγοράς» είναι το «πολυδύναμο σχολείο» που με τη στοχοθεσία του, την τυπική και άτυπη λειτουργία του κατακερματίζει τη γνώση, αποθεώνει τις δεξιότητες σε βάρος της γενικής παιδείας, τεμαχίζει τα γνωστικά αντικείμενα για να μην μπορούν οι μαθητές να ελέγξουν και να συνειδητοποιήσουν ό,τι τους προσφέρεται. Εντατικοποιεί τους ρυθμούς μάθησης, διαλύει κάθε ιστό συλλογικότητας, αφαιρεί κάθε περιθώριο αυτονομίας και ελέγχου της σχολικής καθημερινότητας από τον εκπαιδευτικό. Αυτό το «νέο» σχολείο είναι απρόσωπο, ένα δημοτικό που λειτουργεί με όρους γυμνασίου, όπου η παιδικότητα συντρίβεται κάτω από το βάρος του καθημερινού 7ωρου. Αυτό το μοντέλο σχολείου ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ φθηνού, πειθαρχημένου και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, που χρειάζεται η αγορά.

Το σχολείο που ευαγγελίζονται απέτυχε όπου εφαρμόστηκε, γιατί δημιουργεί απρόσωπο και χαοτικό σχολικό περιβάλλον, διαλύει τις παιδαγωγικές σχέσεις μαθητών-εκπαιδευτικών και λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στην ένταξη και μαθησιακή πορεία των μαθητών στο δημοτικό. Αρχικοί υποστηρικτές του δηλώνουν, χρόνια μετά, ότι ο σημαντικότερος παράγοντας για τις χαμηλές εκπαιδευτικές επιδόσεις δεν είναι οι κακοί δάσκαλοι αλλά η φτώχεια και υπογραμμίζουν ότι αυτό που χρειάζεται  στην εκπαίδευση δεν είναι μια «αγορά», αλλά ένα συνεκτικό πρόγραμμα διδασκαλίας για όλα τα παιδιά. Αυτό το σχολείο θα αξιολογείται και με βάση τα αποτελέσματα και τις επιδόσεις των μαθητών θα χρηματοδοτείται. Η διεθνής εμπειρία μετρά εκατοντάδες κλειστά σχολεία, μετά την αξιολόγηση που δέχτηκαν, γιατί δεν κρίθηκαν καλά και μειώθηκε ή σταμάτησε η χρηματοδότησή τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να λειτουργήσουν.

Για το Δήμο Περιστερίου, από τη Διευθύντρια πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης:

Προτείνεται η συγχώνευση του 5ου ΔΣ με το 47ο ΔΣ καθώς και του 11ου ΔΣ με το 36ο ΔΣ ή η κατάργηση του 28ου ΔΣ. 

Προτείνεται ο υποβιβασμός του 29ου ΔΣ από 8θέσιο σε 6θέσιο.

Οι συγχωνεύσεις- καταργήσεις σε συνδυασμό με την προετοιμαζόμενη αύξηση ωραρίου, την πρόωρη αποχώρηση νηπίων, τα κλειστά ολοήμερα νηπιαγωγεία, τις εκατοντάδες κενά ειδικοτήτων, με φόντο τις δηλώσεις Αρβανιτόπουλου, φωτογραφίζουν τις πιέσεις της τρόικας για απολύσεις στο δημόσιο και φυσικά στην εκπαίδευση.  Ο νέος γύρος συγχωνεύσεων θα συνοδευτεί άμεσα από αναγκαστική αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, με εγκύκλιο ή χωρίς και από μαζική αλλαγή των ορίων (ως και κατάργησή τους). Οι 1500 συγχωνεύσεις-καταργήσεις δεν μπορούν να υλοποιηθούν με άλλον τρόπο. Η υλοποίησή τους θα σημάνει περίσσευμα χιλιάδων εκπαιδευτικών. Επιδιώκουν τη δημιουργία «πλεονάσματος» εκπαιδευτικών για να μην κάνουν διορισμούς, να μην παίρνουν αναπληρωτές, για να έχουν το περιθώριο να «δικαιολογήσουν» απολύσεις. Οι προτεινόμενες συγχωνεύσεις- καταργήσεις και υποβιβασμοί σχολείων γενικά, αλλά και ειδικότερα στη συγκεκριμένη περιοχή του Περιστερίου που αποτελεί βιομηχανική ζώνη, με ιδιαίτερη αγωνιστική δραστηριότητα τον περασμένο χρόνο (απεργοί Λουκίσσα, Άλτερ, 3Ε) στοχεύει ΠΕΡΑΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ στην υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης πρωτίστως στα παιδιά της εργατικής τάξης.

Αυτά είναι τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας. Το εάν θα γίνουν πράξη εξαρτάται από τη στάση όσων θίγονται από αυτά. Εξαρτάται από τη στάση των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων που στέλνουν τα παιδιά τους στη δημόσια εκπαίδευση, των εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών που φοιτούν σ΄ αυτήν καθώς και των δεκάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών που εργάζονται σ’ αυτήν.

Τίποτα δεν τέλειωσε...Όλα κρίνονται από τη δυναμική αντίδραση ΟΛΩΝ ΜΑΣ...

Λέμε όχι στο σχολείο της αγοράς. Βλέπουμε τα αποτελέσματα των εφαρμογών των συγχωνεύσεων.

Γονείς κι εκπαιδευτικοί, θα υπερασπίσουμε ένα δημόσιο και δωρεάν σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των μαθητών, στις ανάγκες των καιρών.

Λέγοντας όχι στο σχολείο της αγοράς, δεν υπερασπιζόμαστε το παλιό σχολείο. Αγωνιζόμαστε  και παλεύουμε για ένα ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο με δίχρονη προσχολική αγωγή. Ένα σχολείο που θα σέβεται τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, θα αναπτύσσει την κριτική τους σκέψη, θα προωθεί την αγάπη για τη γνώση, θα τους μάθει να εξηγούν και ν’ αλλάζουν τον κόσμο, θα διδάξει αλληλεγγύη, συλλογικότητα, αγωνιστικότητα, με περιεχόμενο απαλλαγμένο από την παπαγαλία, το μυστικισμό, το ρατσισμό, ένα σχολείο χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτό για όλα τα παιδιά, Έλληνες και μετανάστες, χωρίς οριζόντιους ή κάθετους διαχωρισμούς, χωρίς αξιολογικές ή εξεταστικές κρίσεις.

Το εκπαιδευτικό κίνημα μαζί με γονείς και εργαζόμενους θα απαντήσει δυναμικά. Δηλώνουμε ότι σε αυτή τη φάση, έχοντας μια πλούσια εμπειρία από τις προηγούμενες κινητοποιήσεις, θα περπατήσουμε γοργά, οργανωμένα και αποφασιστικά το δρόμο της ανατροπής των σχεδιασμών τους.

Σύλλογοι διδασκόντων, εκπαιδευτικών και γονέων  θα αναδείξουμε ένα παλλαϊκό κίνημα  για την ανατροπή όλων των σχεδιασμών τους.

Αγωνιζόμαστε για:

Να ανακληθεί το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας. Καμία κατάργηση-συγχώνευση σχολείων, τμημάτων και μετακίνηση μαθητών σε άλλα σχολεία.

Καθιέρωση  20 μαθητών ανά τμήμα και 15 μαθητών ανά τμήμα στα νηπιαγωγεία και στις Α’, Β’ τάξεις.  2 προς 25 αναλογία στα μειονοτικά σχολεία

Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία  στο 15% του Γ.Κ.Π.

Μόνιμους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών σε όλες τις θέσεις (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, εκπ/κοί ειδικοτήτων, γυμναστές, ειδική και αντισταθμιστική εκπαίδευση κλπ)  και βοηθητικού προσωπικού ώστε να καλυφθούν ΤΩΡΑ οι πραγματικές ανάγκες.

Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.

Ενίσχυση των δημόσιων δομών της ειδικής αγωγής. Τμήμα Ένταξης σε κάθε δημοτικό-νηπιαγωγείο.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                          Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ                                                   ΠΑΠΠΑ ΙΩΑΝΝΑ