Αθήνα, Τρίτη 18-6-2013

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες, Φίλες και Φίλοι

Και από τη σημερινή μας σύσκεψη θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ που συνεχίζεται για 8η μέρα. Καταγγέλλουμε την απόφαση της τρικομματικής κυβέρνησης που με τις μεθόδους και πρακτικές του δόγματος “νόμος και τάξη” αποφάσισε να ρίξει μαύρο στις οθόνες, να κλείσει την κρατική τηλεόραση και ραδιοφωνία και να πετάξει στο δρόμο πάνω από 2.500 εργαζόμενους σε αυτήν. Το ίδιο ετοιμάζεται να κάνει η κυβέρνηση και σε χιλιάδες άλλους εργαζόμενους στο δημόσιο.

Η χθεσινή απόφαση του ΣτΕ που διατάσσει την επαναλειτουργία του σήματος και των εκπομπών, δεν αναιρεί τις απολύσεις και το σχέδιο αναδιοργάνωσης-διάλυσης της ΕΡΤ. Να λοιπόν που το ΣτΕ έδωσε λύση βολική για όλους, εκτός από τους εργαζόμενους, που ζουν στο πετσί τους τι σημαίνει ταξικό κράτος - σύνταγμα και ταξική δικαιοσύνη. Το σήμα της ΕΡΤ θα επανέλθει, η αστική δημοκρατία θριάμβευσε, η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που διαλύει φορείς του Δημοσίου, ζει και βασιλεύει και οι εργαζόμενοι πετιούνται κατά χιλιάδες στο δρόμο.

Η κυβέρνηση, με τη συγκεκριμένη πράξη νομοθετικού περιεχομένου που κλείνει την ΕΡΤ, δίνει σαφή κατεύθυνση για συγχωνεύσεις, καταργήσεις και λουκέτα εκατοντάδων οργανισμών και φορέων στο Δημόσιο που θα οδηγήσουν σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων στο Δημόσιο, θα απαξιώσουν παραπέρα τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες.

Γι’ αυτό η ενιαία πάλη όλων των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στις απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και η κατάργηση της Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου είναι για τους εργαζόμενους και το κίνημα άμεσος και πρωταρχικός στόχος πάλης.

 

Καταγγέλλουμε από αυτό το βήμα την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της, φιμώνοντας τον 902 που από την πρώτη στιγμή εκχώρησε τη συχνότητά του στις ανάγκες των εργαζομένων της ΕΡΤ και του αγώνα τους. Αποδυκνείουν ακόμη μια φορά, ακόμη πιο καθαρά τον ταξικό χαρακτήρα της δημοκρατίας τους, της αστικής δημοκρατίας που αρχίζει και τελειώνει εκεί που επιτάσσουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των πολυεθνικών. Νόμος και τάξη κάθε αστικής κυβέρνησης είναι τα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπούν.

 

Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις ορισμένες δυνάμεις μιλάνε για «κατάλυση της δημοκρατίας», «για εκτροπή της δημοκρατίας» κρύβοντας από το λαό ότι αυτή είναι η αστική δημοκρατία, ότι ταυτίζεται με τη δικτατορία των μονοπωλίων που κάνουν κουμάντο στην οικονομία. Στο πλαίσιο αυτής της «δημοκρατίας» οι κυβερνήσεις των αστών διεκπεραιώνουν τα συμφέροντά τους. Οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν είναι κάτι νέο, από τη δεκαετία του 1980 χρησιμοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για το πάγωμα των μισθών, ενάντια στις τότε μαθητικές κινητοποιήσεις και αργότερα από τη ΝΔ, δεκάδες είναι αυτές που εκδόθηκαν την τελευταία τετραετία. Άλλοτε οι αστικές κυβερνήσεις αξιοποιούν το μανδύα των κοινοβουλευτικών συσχετισμών και άλλοτε χρησιμοποιούν την τρομοκρατία, την καταστολή, τις επιστρατεύσεις, τα ΜΑΤ όπως έκαναν στον αγώνα στη Χαλυβουργία, στους ναυτεργάτες σε τόσους άλλους κλάδους εργαζομένων. Ο αυταρχισμός είναι συνυφασμένος με την εξουσία των μονοπωλίων. Όσο πιο σκληρά είναι τα μέτρα που παίρνουν για λογαριασμό του κεφαλαίου, τόσο θα μεγαλώνει ο αυταρχισμός από την πλευρά του κράτους για να χειραγωγήσει το λαό και να καταστείλει τις αντιδράσεις. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι η «δημοκρατία» γενικά αλλά ποιας τάξης τα συμφέροντα υπηρετεί και τελικά ποια τάξη έχει την εξουσία. Αυτό θέλουν να κρύψουν όσοι καλούν σε αγώνα για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας». Μεταθέτουν την ουσία του προβλήματος άρα και την διέξοδο που βρίσκεται στην πάλη κατά της εξουσίας των μονοπωλίων.

 

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Η απόφαση της κυβέρνησης για το λουκέτο στην ΕΡΤ, όπως και το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων που έχουν παρθεί μέχρι σήμερα, δεν είναι αποσπασματικά ούτε τυχαία. Είναι μέτρα προαποφασισμένα εδώ και χρόνια, εφαρμόζονται σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ, ανεξάρτητα αν έχουν μνημόνια, και έχουν στόχο αποκλειστικά να αυξήσουν τα κέρδη των μονοπωλίων, να υπηρετήσουν το στρατηγικό σχεδιασμό της ΕΕ για φθηνό και υπάκουο προσωπικό.

 

Η όποια ανάπτυξη, όταν έλθει, θα είναι αναιμική και θα βρει τους εργαζόμενους σε χειρότερη θέση, ακριβώς επειδή η καπιταλιστική ανάπτυξη περνάει μέσα από το τσάκισμα των μισθών και κάθε εργατικού δικαιώματος. Θα είναι ανάπτυξη που θα υπηρετεί την κερδοφορία των λίγων, που θα στηρίζεται στα λεηλατημένα εισοδήματα και δικαιώματά μας, θα είναι κόλαση για το λαό. Καπιταλιστική ανάπτυξη και λαϊκά δικαιώματα δεν μπορεί να συνυπάρξουν.

Μέχρι τώρα μας καλούσαν να κάνουμε θυσίες για να «σωθεί η εθνική οικονομία» δηλαδή τα κέρδη τους, τώρα μας καλούν να κάνουμε νέες θυσίες για την ανάκαμψη των κερδών τους.

Καμία θυσία. Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία. Ενιαίος αγώνας τώρα για διέξοδο από την κρίση σε όφελος του λαού.

 

Οι εξελίξεις στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο αποτελούν μέρος των γενικότερων αναδιαρθρώσεων. Η στρατηγική στόχευση της άρχουσα τάξης για “μικρό και ευέλικτο” κράτος, το ¨επιτελικό¨ κράτος ήρθε στο προσκήνιο πιο επιτακτικά από την ίδια την καπιταλιστική κρίση. Πρόκειται για προσαρμογή του κρατικού μηχανισμού στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

 

Διαμορφώνουν μια κρατική διοίκηση πιο συγκεντρωτική, πιο επιτελική, πιο στενά δεμένη με μηχανισμούς της ΕΕ, πιο επιθετική απέναντι στο εργατικό λαϊκό κίνημα, πιο αντιδραστική και αυταρχική που θα λειτουργεί αποκλειστικά για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου με φθηνούς, αναλώσιμους, κακοπληρωμένους, ανασφαλείς και φοβισμένους υπαλλήλους που θα δουλεύουν προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Σε αυτό το πλαίσιο ιδιωτικοποιούν τομείς και υπηρεσίες, καταργούν διαδικασίες που “βαραίνουν” τους επιχειρηματίες, περιορίζουν την κρατική ευθύνη σε ένα «βασικό» - μίνιμουμ πακέτο για την υγεία, την πρόνοια, την παιδεία. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του υπουργού της “κυβερνώσας αριστεράς” Μανιτάκη ότι το δημόσιο θα κρατήσει μόνο εκείνες τις υπηρεσίες “που δε μπορούν ή δε θέλουν να επιτελέσουν ιδιωτικοί φορείς”.

 

Εργαλεία για την προώθηση της αναδιοργάνωσης του δημόσιου αποτελούν τα νέα οργανογράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλα τα Υπουργεία και τους φορείς του δημοσίου. Από αυτά θα προκύψει το λεγόμενο πλεονάζον προσωπικό. Οι καταργήσεις και οι συγχωνεύσεις νομικών προσώπων και οργανισμών, η “αξιολόγηση” δομών και εργαζομένων θα αποτελέσουν τη μεγάλη δεξαμενή απολύσεων. Στοχεύουν μέχρι το 2015 να πετάξουν έξω από τους χώρους εργασίας είτε μέσω απολύσεων είτε μέσω αναγκαστικών συνταξιοδοτήσεων 150.000 εργαζόμενους.

 

Ήδη με την εφαρμογή του πολυνόμου, χιλιάδες συνάδελφοι ΔΕ ΙΔΑΧ βρέθηκαν αντιμέτωποι με την απόλυση αφού τέθηκαν στο καθεστώς της κινητικότητας. Η όποια απορρόφησή τους σε αυτή τη φάση από την κυβέρνηση στοχεύει στην νομιμοποίηση της “κινητικότητας” . Σημειώνουμε ότι στον ίδιο πολυνόμο προβλέπεται ότι εάν μέσα σε ένα χρόνο δεν υπάρξει κενή θέση για να μετακινηθούν όσοι βρίσκονται σε διαθεσιμότητα θα απολυθούν. Είναι φανερό ότι οι 25.000 εργαζόμενοι οι οποίοι μπαίνουν σε διαθεσιμότητα ή κινητικότητα δε θα απορροφηθούν όλοι.

 

Παράλληλα μπορούν να μετατάξουν υποχρεωτικά τον υπάλληλο από υπηρεσία σε υπηρεσία, από νομό σε νομό ξεσπιτώνοντας χιλιάδες οικογένειες, αδιαφορώντας αν οι νέοι κυρίως συνάδελφοι μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τους πενιχρούς μισθούς που προβλέπει το νέο μισθολόγιο. Μέσω των υποχρεωτικών μετατάξεων μπορούν να μετακινήσουν τους υπαλλήλους σε οποιοδήποτε φορέα, με μεταβολή της υπηρεσιακής του σχέσης, υποβιβάζοντας τον σε κατώτερη θέση, βαθμό και βαθμίδα με αντίστοιχη μείωση του μισθού, μπορούν να τον μετακινήσουν ακόμη και για την κάλυψη προσωρινών αναγκών μεταβάλλοντας στην πράξη τη μόνιμη σταθερή δουλειά σε σύμβαση ορισμένου χρόνου.

 

Με το Σχέδιο Νόμου “για την Οργάνωση της δημόσιας διοίκησης και άλλες διατάξεις” που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή δίνεται η δυνατότητα με ένα απλό προεδρικό διάταγμα να απολύονται εργαζόμενοι Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου. Σημειώνουμε ότι οι εργαζόμενοι αυτοί είναι πάνω από 60.000 εργαζόμενους. Επίσης, με ένα απλό προεδρικό διάταγμα δίνεται η δυνατότητα να αποχαρακτηριστεί το καθεστώς υπηρεσιών από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ, ενώ με μια απλή κοινή υπουργική απόφαση μπορεί να καταργηθούν και μόνιμες θέσεις προσωπικού. Τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι στους φορείς που θα καταργηθούν είναι 384 φορείς δήμων, κυρίως στις κοινωνικές υπηρεσίες, στην πρόνοια, στον αθλητισμό, πολιτισμό, περιβάλλον και τουλάχιστον 66 φορείς του δημοσίου θα μετατραπούν από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ αλλάζοντας την εργασιακή σχέση των εργαζομένων σε αυτά και απελευθερώνοντας έτσι τις απολύσεις σε αυτούς τους φορείς.

 

Στην ίδια κατεύθυνση η κυβέρνηση διαμόρφωσε και αξιοποιεί το νέο πειθαρχικό δίκαιο με σκοπό να τρομοκρατήσει και να καθυποτάξει του εργαζόμενους, να στήσει φάμπρικά διώξεων και “επίορκων” υπαλλήλων. Το νέο πειθαρχικό στοχεύει στο χτύπημα της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράση. Ακριβώς αυτό το θεσμικό πλαίσιο αξιοποίησε η κυβέρνηση προκειμένου να τρομοκρατήσει τους εκπαιδευτικούς που σε συνθήκες επιστράτευσης συμμετείχαν στην Γενική Απεργία στις 13 του Ιούνη.

 

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μέρος της συνολικότερης πολιτικής που τσακίζει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Συνδέονται άμεσα με το χτύπημα της σταθερής δουλειάς, την ενίσχυση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την κατάργηση των ΣΣΕ και του κατώτατου μισθού, τη γενίκευση των ατομικών συμβάσεων εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την ένταση της φοροληστείας, το νέο κούρεμα που ετοιμάζουν στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.

 

Οι αναδιαρθρώσεις στη δημόσια διοίκηση, ταυτόχρονα με το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, συρρικνώνουν τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες, υποβαθμίζουν το επίπεδο παροχής κοινωνικών υπηρεσιών στα λαϊκά στρώματα, δημιουργούν νέους τομείς κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Οι αλλαγές που συντελούνται στην κρατική διοίκηση ανταποκρίνονται στην κατεύθυνση περιορισμού των κρατικών δαπανών στους τομείς των κοινωνικών υπηρεσιών, τσακίζουν κάθε δικαίωμα για παροχές σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία. Οι δημόσιες υπηρεσίες που σχετίζονται με την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών όλο και περισσότερο υπολειτουργούν ενώ το επίπεδο παροχής προς τους εργαζόμενους ελαχιστοποιείται δραματικά.

Μόλις πρόσφατα ήταν εκατοντάδες συνταξιούχοί κάτω από τον ΟΠΑΔ προκειμένου να θεωρήσουν τα βιβλιάρια υγείας τους. 500.000 έμμεσα ασφαλισμένοι του ΟΠΑΔ έχουν να κάνουν με ένα κατάστημα που εξυπηρετεί όλη την Αττική και τα γύρω νησιά. Η υπηρεσία του ΟΠΑΔ (πρώην ΤΥΔΚΥ) είχε δύο-τρεις υπαλλήλους που δε προλάβαιναν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο και την ίδια στιγμή η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία, από το πρωί μέχρι το βράδυ, βρίζουν τους δημόσιους υπάλληλους ότι αυτοί φταίνε για τα χάλια του δημοσίου. Φαίνεται πως κάπως έτσι σκέφτεται η κυβέρνηση να … «νοικοκυρέψει» το δημόσιο. Την ίδια στιγμή κλείνουν δεκάδες υποκαταστήματα του ΙΚΑ, μειώνονται οι παροχές του ΕΟΠΥΥ. Προχωράνε σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις στα νοσοκομεία και ήδη μείωσαν κλινικές και τμήματα κατά 774 με τραγικές συνέπειες για την υγεία και την περίθαλψη των λαϊκών στρωμάτων.

 

Οι αντίστοιχες δομές κοινωνικής πολιτικής των Δήμων όπως οι Παιδικοί Σταθμοί, τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών, τα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων, το Βοήθεια στο Σπίτι είναι σε πορεία συρρίκνωσης ή και κατάργησης. Κυρίως όμως είναι σε πορεία ιδιωτικοποίησης μέσω των «κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων». Με την υποχρηματοδότηση των Δήμων, τις ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, δεκάδες χιλιάδες παιδιά μένουν έξω από τους Παιδικούς Σταθμούς, χώρια αυτά που πετάνε έξω επειδή οι γονείς τους δε μπόρεσαν να πληρώσουν τα τροφεία της περσινής χρονιάς.

 

Η αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων που μέχρι τώρα ήταν στην ευθύνη των Δήμων δίνεται ως μεγάλο φιλέτο στους επιχειρηματικούς ομίλους καθώς έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την ιδιωτικοποίηση μέσω ΣΔΙΤ. Ήδη ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση του διαγωνισμού για την επιλογή ιδιωτικού φορέα στην Αχαΐα και την Αττική, σε άλλους δήμους ενώ σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται διαγωνισμοί ανά την Ελλάδα. Οι ιδιωτικοί φορείς που θα επιλεγούν και θα αναλάβουν τη μακροχρόνια υλοποίηση τους έργου, θα εκτινάξουν το κόστος διαχείρισης που θα κληθούν οι εργαζόμενοι να πληρώσουν σε ανταποδοτική βάση.

 

Ακόμη πιο τραγικές είναι οι συνέπειες για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας με το νέο “σχολείο της αγοράς” που διαμορφώνουν. Καταργούν οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών, συγχωνεύουν σχολεία, ΕΠΑΛ-ΕΠΑΣ, συμπτύσσουν τμήματα στριμώχνοντας παιδιά σε 27άρια τμήματα, μεταφέρουν το κόστος των βιβλίων και των λειτουργικών αναγκών των σχολείων στους γονείς. Κυρίαρχα όμως υποτάσσουν το περιεχόμενο της εκπαίδευσης στις ανάγκες του συστήματος και των επιχειρηματικών ομίλων διαμορφώνοντας τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης. Είναι ανατριχιαστικό το παράδειγμα της μαθήτριας με ειδικές ανάγκες από την Κέρκυρα που με γράμμα της προς το Υπουργείο Παιδείας γνωστοποίησε πως έχει μόνο το 1/10 της όρασης και σε όλη τη χρονιά που πέρασε δεν είχε παράλληλη στήριξη σε κανένα μάθημα αφού η κυβέρνηση φρόντισε να μη διορίσει κανέναν εκπαιδευτικό στο νησί για τις ανάγκες της Ειδικής Αγωγής. Εκατοντάδες μαθητές θα αντιμετωπίσουν το φάσμα του υποσιτισμού ενώ πολλά παιδιά θα μείνουν όχι μόνο χωρίς εμβολιασμό και ιατρική στήριξη αλλά δε θα μπορέσουν να πάρουν ούτε αυτή την κάρτα υγείας αφού τα περισσότερα εξωτερικά ιατρεία δεν τους δέχονται και πολλά νοσοκομεία τους στέλνουν πελατεία σε ιδιωτικούς γιατρούς.

 

Η συγχώνευση και οι απολύσεις στο Ινστιτούτο Γεωλογικών Μελετών (ΙΓΜΕ) ουσιαστικά οδηγούν στη διάλυσή του διευκολύνοντας έτσι την παράδοση του δημόσιου πλούτου στις πολυεθνικές, την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας στον ορυκτό πλούτο. Ιδιωτικοποιούν ακόμη και το νερό. Παράλληλα μεθοδεύεται η απευθείας παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, των υδρογονανθράκων. Σε αυτή την κατεύθυνση ετοιμάζουν την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος για τα Δάση.

 

Τα Αμυντικά Συστήματα που βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβέρνησης αποτελούν κομμάτι του στρατηγικής σημασίας τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Με ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων απαξιώθηκαν ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και να ενισχυθούν για την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε αμυντικά συστήματα και εξοπλισμό. Αντίθετα οι κυβερνήσεις επέλεξαν να καλύψουν αυτές τις ανάγκες μέσω διακρατικών συμφωνιών, εμπλέκοντας τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς των μεγάλων χωρών, και να προμηθεύονται τα πανάκριβα εξοπλιστικά προγράμματα από τις μεγάλες πολυεθνικές και τα μονοπώλια του κλάδου. Για αυτό η κυβέρνηση μεθοδεύει το κλείσιμο των Αμυντικών Συστημάτων.

 

Το νέο Σχέδιο Οργανισμού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων φανερώνει την απόσπαση του από τον αναπτυξιακό προσανατολισμό με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και τη δυνατότητα κάλυψης των διατροφικών και άλλων λαϊκών αναγκών. Οι νέες συρρικνωμένες υπηρεσίες ευθυγραμμίζονται με τις αντιαγροτικές πολιτικές της ΚΑΠ που με συνέπεια εφάρμοσαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις και στηρίζουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Πρόκειται για τις πολιτικές που οδήγησαν στα ελλείμματα του αγροτικού ισοζυγίου, στην πλήρη διατροφική εξάρτηση της χώρας, τα διατροφικά σκάνδαλα με ακατάλληλα και επικίνδυνα τρόφιμα που παράγονται με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες, που οδηγούν στο ξεκλήρισμα των μικρών αγροτών και την παράδοση της γης και της παραγωγής στους μεγαλοαγρότες και τα μονοπώλια που ήδη κυριαρχούν στο χώρο των τροφίμων.

Σε αυτή την κατεύθυνση θα υποταχθεί αντίστοιχα και ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων.

 

Αντίστοιχα στο Υπουργείο Οικονομικών, παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες για την πάταξη της φοροδιαφυγής, ο φορολογικός έλεγχος των μεγάλων επιχειρήσεων με τη χορήγηση φορολογικών πιστοποιητικών έχει εκχωρηθεί στα μεγάλα λογιστικά γραφεία. Ενδεικτικό της ιδιωτικοποίησης των εφορειών αποτελεί η εκχώρηση της ταμιακής είσπραξης των φορολογικών εσόδων στις τράπεζες, με την αντίστοιχη βεβαίως προμήθεια. Από εδώ πηγάζει η αναδιοργάνωση των εφορειών, η κατάργηση και συγχώνευση δεκάδων ΔΟΥ. Όλες αυτές οι εξελίξεις βεβαίως σηματοδοτούν την ένταση της φοροληστείας του λαού που θα βρεθεί απέναντι στις τράπεζες και το θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνεται για την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, ακόμη και της πρώτης κατοικίας.

 

Ήδη στα πλαίσια της εκχώρηση των φιλέτων του δημοσίου έχει συσταθεί το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) το οποίο συνδέεται άμεσα και με την λεγόμενη “αξιοποίηση” της Δημόσιας Περιουσίας, με το ξεπούλημα κερδοφόρων επιχειρήσεων όπως ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΟΠΑΠ και άλλα όπως και των ξεπούλημα ακινήτων που ανήκουν στο δημόσιο.

 

Οι αλλαγές συνδέονται άμεσα και με τη δημιουργία του κατάλληλου όπως λένε “επενδυτικού κλίματος”, τη διαμόρφωση “φιλικού αναπτυξιακού περιβάλλοντος για τις ιδιωτικές επενδύσεις” με διαδικασίες fast truck για να ξεπεράσουν οι καπιταλιστές τις δυσκολίες στην αναπαραγωγή των κεφαλαίων τους. Σε αυτό το πλαίσιο έχουν συσταθεί Ομάδες για τη μείωση των διοικητικών βαρών, την απελευθέρωση επαγγελμάτων και μια σειρά άλλα μέτρα που ικανοποιούν κάθε αξίωση των επιχειρηματικών ομίλων με προκλητικά προνόμια. Οι επενδυτές θα μπορούν με δική τους ευθύνη να “βεβαιώνουν” την τήρηση των όποιων προϋποθέσεων εξακολουθούν να υπάρχουν για συγκεκριμένες άδειες. Παρακάμπτονται οι όποιοι περιορισμοί υπάρχουν από την αρχαιολογική νομοθεσία και συστήνεται Τμήμα Αρχαιολογικών Αδειών στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Στην πραγματικότητα δίνουν άδεια στους επιχειρηματικούς ομίλους να βάζουν μπροστά τις μπουλντόζες και να ισοπεδώνουν ανασκαφές και αρχαιολογικά ευρήματα. Για το κέρδος τσακίζουν ακόμη και την πολιτισμικής μας κληρονομιά. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα από τη ΔΕΗ της Φλώρινας, το ΙΚΕΑ στα Γιάννενα, στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας κ.α.

 

Η απόρριψη συνολικά των αναδιαρθρώσεων από την πλευρά μας δεν σημαίνει αποδοχή ή ανοχή της σημερινής κατάστασης που επικρατεί στο δημόσιο. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κρίνουν τις αλλαγές από την κατεύθυνση και το περιεχόμενό τους, και η ουσία του προβλήματος στο δημόσιο τομέα έχει να κάνει με τον προσανατολισμό που αυτός έχει, με το γεγονός ότι ήταν και είναι στην υπηρεσία των μονοπωλίων.

Παλεύουμε για ένα δημόσιο που θα υπηρετεί τις δικές μας ανάγκες και όχι τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι να αλλάξει χέρια η εξουσία. Να γίνει ο λαός κυρίαρχος του πλούτου που παράγει.

 

Όλες οι άλλες δυνάμεις στο κίνημα κρίνουν τις αναδιαρθρώσεις από την πλευρά των συνεπειών. Λένε ότι ο ρόλος του κράτους μπορεί να είναι φιλολαϊκός αν ένα κομμάτι εργαζομένων σε αυτό δεν κινδυνεύει από την βαρβαρότητα των απολύσεων ή με μια άλλη οργάνωση της κρατικής διοίκησης. Αποδέχονται την αστική διαχείριση και η όποια κριτική περιορίζεται στις μεθόδους, τα εργαλεία και τα αποτελέσματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής χωρίς να θίγουν το ρόλο του αστικού κράτους, το γόρδιο δεσμό του με τα μονοπώλια και τους καπιταλιστές. Ζητάνε σύγχρονους κανόνες διοίκησης, χρήση της νέας τεχνολογίας, κανόνες διαφάνειας και αντικειμενικών κριτηρίων αξιολόγησης κρύβοντας τον αντιδραστικό ρόλο του κράτους που στήριζε και στηρίζει την οικονομική και πολιτική εξουσία του κεφαλαίου.

 

Οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Δημόσια διοίκηση, οι απολύσεις, το κλείσιμο υπηρεσιών, η παράδοση σε ιδιώτες κοινωνικών υπηρεσιών αφορούν το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων. Οι εργαζόμενοι να πρωτοστατήσουν στην ενημέρωση, να αποκαλύψουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα των αλλαγών για τον λαό σε κάθε Υπουργείο, δημόσια υπηρεσία, τομέα, σε κάθε Δήμο. Να γυρίσουμε την πλάτη στις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που με οδηγό τον μονόδρομο της ΕΕ οδηγούν τον λαό στο σφαγείο. Να απομονώσουν καθυστερημένες συνειδήσεις που με το φόβο και στο όνομα της ατομικής λύσης βοηθάνε στη διαίρεση των εργαζομένων και βάζουν πλάτη στους σχεδιασμούς πλουτοκρατίας και συγκυβέρνησης.

 

Η πάλη ενάντια στις απολύσεις, στις ιδιωτικοποιήσεις συνολικά στις αναδιαρθρώσεις που υλοποιούνται στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στην δημόσια διοίκηση αλλά το σύνολο του εργατικού λαϊκού κινήματος. Απαιτείται ενιαίος-συντονισμένος αγώνας, σύγκρουση με το αστικό κράτος και την κυβερνητική πολιτική, ενάντια στις απολύσεις και τις αντιδραστικές αλλαγές.

Η οργάνωση της ενιαίας λαϊκής πάλης στους τόπους δουλειάς και τις γειτονιές είναι μονόδρομος και πρέπει να μπει χωρίς αναμονή σε συζήτηση σε κάθε συνδικαλιστικό όργανο, σε κάθε χώρο δουλειάς και υπηρεσίας στον δημόσιο τομέα.

 

Σε αυτό το πλαίσιο παίρνουμε πρωτοβουλία στους χώρους δουλειάς. Βάζουμε το ζήτημα στα σωματεία, συγκαλούμε Διοικητικά Συμβούλια, Γενικές Συνελεύσεις με θέμα την οργάνωση του αγώνα.

Βγαίνουμε μπροστά, δεν περιμένουμε την επίσημη ανακοίνωση νέων μέτρων, νέων λουκέτων, νέων απολύσεων. Δημιουργούμε από τώρα τις προϋποθέσεις οργάνωσης των εργαζομένων. Προωθούμε την κοινή δράση με άλλα σωματεία εργαζομένων του χώρου, με σωματεία εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα που πλήττονται, με επιτροπές ανέργων, με συλλόγους γονέων, με τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις των φτωχών αγροτών, με συνταξιουχικές οργανώσεις, με Λαϊκές Επιτροπές. Διευρύνουμε τους δεσμούς μας, την κοινωνική συμμαχία με όσους πλήττονται από αυτή την πολιτική. Αξιοποιούμε κάθε μορφή συσπείρωσης.

Αξιοποιούμε κάθε μορφή πάλης, με συλλαλητήρια, διαμαρτυρίες, παραστάσεις, απεργίες. Αποφασίζουμε μέσα από μαζικές διαδικασίες κάθε μορφή πάλης που βοηθάει στη συμμετοχή των εργαζομένων, κόντρα στον εκφυλισμό, κάθε μορφή που βοηθάει στην κοινή δράση με βάση τα κοινά μας συμφέροντα, που δυναμώνει τη συμμαχία και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αποτελεσματικότητα των αγώνων. Πολλές δυνάμεις στο κίνημα πλειοδοτούν σε μορφές πάλης, καλούν σε Γενικές Απεργίες και Απεργίες Διαρκείας. Όμως οι απεργίες δεν γίνονται με e-mail, ούτε χωρίς απεργούς. Η απεργία είναι όπλο στα χέρια των εργαζομένων, χρειάζεται προετοιμασία, συμμετοχή, οργάνωση, αντοχή απέναντι στις πιέσεις. Χρειάζεται εναλλαγή και εμπλουτισμός μορφών. Κυρίως όμως απαιτούνται αγώνες με προσανατολισμό και περιεχόμενο που θα ατσαλώνουν δυνάμεις, θα συνενώνουν δυνάμεις, θα δυναμώνουν τη λαϊκή συμμαχία Αγώνες με προσανατολισμό σύγκρουσης με την αστική εξουσία και το κράτος της. Μόνο αυτή η γραμμή πάλης εξασφαλίζει την αποτελεσματικότητα των αγώνων.

 

Σήμερα έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα μαζικό, οργανωμένο, ταξικό, καλά προετοιμασμένο στη σύγκρουση με πλουτοκρατία, αστικό κράτος, κυβέρνηση, Τρόικα, ΕΕ. Κίνημα που θα παλεύει για όλα τα προβλήματα, για άμεσα μέτρα ανακούφισης των οικογενειών μας. Κίνημα που θα αγωνίζεται για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, κόντρα στους φόρους, τα χαράτσια, τα βάρβαρα μέτρα, τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις που εξαθλιώνουν όλο και περισσότερο όλους μας. Κίνημα που δε θα παλεύει απλώς για να αποκαθηλωθεί ο σημερινός κυβερνητικός συνδικαλισμός, για να έρθει, σε συνθήκες «κυβερνώσας αριστεράς», ο αυριανός κυβερνητικός συνδικαλισμός. Κίνημα που δε θα είναι γρανάζι –ούτε θα βάζει πλάτες- για να φύγει από τη μία πόρτα η σημερινή κυβέρνηση και να έρθει μια παραλλαγή της από την άλλη μέσα πάλι στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου για να διαχειρίζεται το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, να ασκεί εξίσου αντιλαϊκή πολιτική, βεβαίως με άλλο μείγμα διαχείρισης. Κίνημα που θα είναι απαλλαγμένο από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που έχουν συμβιβαστεί με την υπάρχουσα κατάσταση και αποτελούν το μακρύ χέρι της κάθε κυβέρνησης και του συστήματος στο λαϊκό κίνημα. Κίνημα που θα συνδέει την καθημερινή πάλη για τα οξυμμένα λαϊκά προβλήματα με την προοπτική της ανατροπής κάθε αντιλαϊκή πολιτικής, για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη όπου ο λαός θα είναι κυρίαρχος του πλούτου που παράγει. Κίνημα που θα κάνει σαφές, πως αν δεν απαλλαγούμε, αν δεν χειραφετηθούμε από τη δικτατορία των μονοπωλίων και της Ε.Ε, άσπρη μέρα δεν πρόκειται να δούμε.

Σήμερα είναι ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη να αλλάξει ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης στο κίνημα, να ενισχυθούν οι ταξικές δυνάμεις, η συσπείρωση γύρω από το ΠΑΜΕ.

 

Οργανώνουμε το αγώνα – ένας για όλους και όλοι για έναν.

 

Συναδέλφισσες –συνάδελφοι

Στη σημερινή μας σύσκεψη επιδιώκουμε να πάρουμε απόφαση οργάνωσης του αγώνα με αιχμή της την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Καλούμε όσες Ομοσπονδίες, όσα σωματεία, Επιτροπές Αγώνα και συνδικαλιστές βρίσκονται σήμερα εδώ να προσυπογράψουν κάλεσμα για άμεση κινητοποίηση-μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης με αίτημα την κατάργηση την Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου. Προτείνουμε ως ημερομηνία της κινητοποίησης η Τετάρτη 26-6-2013 στις 14:00.

Αγώνας τώρα για την κατάργηση την Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου

Ενιαία πάλη ενάντια στις απολύσεις, στις ιδιωτικοποιήσεις, στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Άμεση κρατική χρηματοδότηση για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών στην Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια. Κάλυψη όλων των κενών στις υπηρεσίες με νέες προσλήψεις. Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους.

Αθήνα, Τρίτη 18-6-2013