Τα «βίτσια» των φιλολόγων και η τράπεζα θεμάτων…

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση συνεχίζει τον αυταρχικό κατήφορο της για να επιβάλλει την αντιεκπαιδευτική πολιτική της, αποκαλυπτική ήταν η επιμορφωτική συνάντηση για την Τράπεζα Θεμάτων στα Αρχαία Ελληνικά της Α′ Λυκείου, που διοργάνωσαν οι συντονιστές εκπαιδευτικού έργου του 5 ου ΠΕΚΕΣ ΠΕ02, με θέμα: «Η Τράπεζα Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας στο μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας της Α′ Λυκείου και ο επικαθορισμός της διδασκαλίας».

Στη συνάντηση αυτή μάταια περιμέναμε να ακούσουμε προτάσεις σχετικά με τον τρόπο που θα δουλέψουμε για να βοηθήσουμε τους μαθητές μας να αφομοιώσουν τον τεράστιο όγκο ύλης στον οποίο καλούνται να εξεταστούν στις προαγωγικές εξετάσεις μέσω της τράπεζας θεμάτων. Αντί αυτού, ούτε λίγο ούτε πολύ, μάθαμε ότι λίγοι συνάδερφοι κατάφερναν να βγάλουν την ύλη τα προηγούμενα χρόνια γιατί έχουμε μάθει να διδάσκουμε τα ιδιωτικά μας βίτσια (!!)στην τάξη, έχουμε εμμονές, ενώ στο τέλος της χρονιάς διαρρέαμε τα θέματα στους μαθητές ή τους δίναμε «5 sos» για να τα γράψουν και να περάσουν την τάξη κ έτσι να καλύψουμε και εμείς την ανεπάρκειά μας. Σε ερώτηση μάλιστα συναδέλφισσας, αν όντως τα εννοούν αυτά που λένε, ο συντονιστής απάντησε ότι τα εννοεί αλλά σε συντελεσμένο χρόνο!! Μάλιστα όπως τόνισε ο «επιμορφωτής» μας πολλάκις, μέσω της τράπεζας θεμάτων αξιολογούνται ουσιαστικά και οι εκπαιδευτικοί. Ούτε κουβέντα βέβαια για διαφοροποιημένη διδασκαλία, για την κάλυψη των κενών λόγω 2 σχεδόν χρόνων τηλεκπαίδευσης που αναγκάζει τους συναδέρφους να ξεκινούν τη διδασκαλία από τους τόνους και τα πνεύματα, ούτε λέξη για πρόσθετη διδακτική στήριξη. Μάλλον ανήκουν κι αυτά στο παρελθόν, «σε συντελεσμένο χρόνο»…

Προφανώς ελάχιστα απασχολούν τους συντονιστές οι ανάγκες των μαθητών… πόσο μάλλον τα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εκπαιδευτικοί! Αυτό που τους απασχολεί είναι να μας πείσουν για τη χρησιμότητα της τράπεζας θεμάτων που θα διώχνει τους κακούς μαθητές από το σχολείο και θα αποκαλύπτει τους κακούς εκπαιδευτικούς από τη βαθμολογία των μαθητών τους. Δεν υπάρχουν λοιπόν άλλοι παράγοντες που ευθύνονται για την κακή επίδοση των μαθητών, κοινωνικοί, οικονομικοί, πολιτικοί; Το ίδιο μαθαίνει ένας μαθητής σε μια τάξη με 28 μαθητές και το ίδιο σε μια με 20; Το ίδιο σε ένα σχολείο με ενισχυτική διδασκαλία και το ίδιο χωρίς; Το ίδιο μετά από 2 χρόνια τηλεμάθηση και το ίδιο στη δια ζώσης διδασκαλία; Το ίδιο όταν έχει o μαθητής το δάσκαλό του από την αρχή της χρονιάς και το ίδιο όταν αυτός προσλαμβάνεται Οκτώβριο, Νοέμβριο, Δεκέμβριο; Το ίδιο όταν επιμορφώνονται οι δάσκαλοί του τακτικά από το υπουργείο και το ίδιο όταν η επιμόρφωση αφήνεται στην ατομική ευθύνη και στην τσέπη τους; Κατά τους επιμορφωτές μας αυτά δεν αποτελούν προβλήματα! Προβληματικός είναι μόνο ο τρόπος διδασκαλίας μας, καθώς είναι «ανεπίτρεπτο» να μην προλαβαίνουμε να βγάλουμε την ύλη! Άπλετος ο χρόνος, σου λέει! Αν κάτι δεν πάει καλά, μάλλον οι εκπαιδευτικοί φταίνε και τα παιδιά που απλά δεν παίρνουν τα γράμματα… Άλλωστε, κανείς από τους αξιολογητές μας δεν αξιολογεί τη διαφορετική κοινωνική αφετηρία από την οποία ξεκινούν οι μαθητές.

Αυτό που περίτρανα αποδείχτηκε στην – πράγματι- «επιμορφωτική» αυτή συνάντηση ήταν ότι η τράπεζα θεμάτων αποτελεί ένα όχημα, ένα βέλος στη φαρέτρα του υπουργείου, τον δούρειο ίππο μέσω του οποίου επιτυγχάνονται δύο καθαρά πολιτικοί στόχοι: από τη μια πλευρά ένας μεγάλος όγκος μαθητών πετιέται έξω από το σχολείο, αφού με το «αντικειμενικό κριτήριο» της επίδοσης θα κρίνονται ότι δεν έχουν τις γνώσεις να συνεχίσουν και από την άλλη ένας αντίστοιχα μεγάλος όγκος εκπαιδευτικών θα αξιολογούνται ως «ανεπαρκείς» αφού οι μαθητές τους δεν τα κατάφεραν.

Συνάδελφοι, δεν πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη! Είναι φανερό και από το περιεχόμενο αυτών των επιμορφώσεων, ότι οι συντονιστές της εκπαίδευσης καλούνται να υπηρετήσουν το νέο κατηγοριοποιημένο σχολείο που θα εξοντώνει και θα αποκλείει τους μαθητές.

Ο αγώνας που δώσαμε όλο αυτό το διάστημα για το σχολείο που αξίζει στους μαθητές μας πρέπει να συνεχιστεί! Οι έγκαιρες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ώστε τα μαθήματα να ξεκινούν στην ώρα τους και οι εκπαιδευτικοί να έχουν μια εικόνα του μαθητικού δυναμικού, να σχεδιάζουν την παρέμβασή τους στη διδασκαλία αλλά να μελετούν και το αποτέλεσμα της παρέμβασής τους την επόμενη χρονιά προκειμένου να υπάρξει επανασχεδιασμός, τα ολιγομελή τμήματα που θα δώσουν ώθηση στους αδύνατους μαθητές και θα λειτουργήσουν ως κίνητρο για τους καλούς, η ενισχυτική διδασκαλία για περαιτέρω κάλυψη των μαθησιακών κενών που προκύπτουν, η σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή που θα γίνει αρωγός στην προσπάθεια δασκάλων και μαθητών, όλα αυτά – προφανώς- βρίσκονται εντελώς έξω από τις στοχεύσεις του υπουργείου.

Όλα αυτά αποτελούν στοχεύσεις ενός εκπαιδευτικού συστήματος που σκοπό έχει τη γενική μόρφωση και παιδεία για όλους τους μαθητές, την ολόπλευρη καλλιέργεια, την επαφή με τον αθλητισμό, τις διάφορες μορφές τέχνης αλλά και τις τεχνικές δεξιότητες. Ένα σχολείο που λειτουργεί όπως επιτάσσουν οι σύγχρονες ανάγκες, που ο κάθε μαθητής έχει τη θέση του και ενθαρρύνεται ανάλογα με τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του να γίνει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.

Ένα τέτοιο σχολείο όμως είναι πολύ μακριά από τα σχέδια του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων του, που το μόνιμο «άγχος» τους είναι το σχολείο να οδηγεί τους μαθητές να μειώνουν κι άλλο τις απαιτήσεις τους, να «βάζουν νερό» στο κρασί τους, να γίνουν αύριο οι υπάκουοι κι αδιαμαρτύρητοι εργαζόμενοι των 500 ευρώ, όπως θέλουν όλες οι κυβερνήσεις. Γι αυτό η μία κόβει κι η άλλη ράβει πάνω στο ίδιο ρούχο.

Στο κάτω - κάτω ποιος τους φταίει; Αφού δεν τα παίρνουν τα γράμματα τα καημένα…