Ξαναζεσταμένη σούπα

Τη Πέμπτη 03/09/2020 πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ μας, στη οποία τέθηκαν πολύ σοβαρά ζητήματα που αφορούν εκατοντάδες συναδέλφους του σωματείου και κανονικά θα έπρεπε να απασχολήσουν σοβαρά το προεδρείο της ΕΛΜΕ.

Λίγες μέρες πριν το άνοιγμα των σχολείων και η ανησυχία συναδέλφων και γονέων έχει φτάσει στο κόκκινο με το πάστωμα των μαθητών στις τάξεις, με τις ελλείψεις στην καθαριότητα, με τα απαράδεκτα κτίρια και αίθουσες και την φανερή έλλειψη οργανωμένου πλαισίου αντιμετώπισης της πανδημίας από την πλευρά της κυβέρνησης.

Μπροστά  σε μια τέτοια κατάσταση η δράση των σωματείων είναι αυτή που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, να φέρει εμπόδια, όπως έδειξε και η μάχη ενάντια στις κάμερες, αλλά και οι δράσεις σωματείων τον Αύγουστο που άσκησαν πίεση στην υπουργό για να πάρει  πίσω την πρόθεση της να μην προσλάβει συναδέλφους για παράλληλη στήριξη. Ακόμα και οι μόνιμοι διορισμοί στην ειδική αγωγή έγιναν ύστερα από πολύχρονους αγώνες και είναι φανερό ότι μαζικοί και οργανωμένοι αγώνες  μπορούν να ασκήσουν πίεση και για την συνέχεια των διορισμών και στην γενική παιδεία.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους μόνιμους και αναπληρωτές να προβληματιστούν για το που θα πάνε τα πράγματα με τις παρατάξεις ΠΕΚ και ΔΑΚΕ που πλειοψηφούν και συγκροτούν το προεδρείο της ΕΛΜΕ οι οποίες καταψήφισαν την συμμετοχή της ΕΛΜΕ σε αυτές τις δράσεις των σωματείων. Όπως όλο το προηγούμενο διάστημα απέρριψαν όλες τις διεκδικήσεις και προτάσεις που είχαμε καταθέσει για το άνοιγμα των σχολείων,  έτσι και στην ΓΣ, όχι μόνο δεν κατέθεσαν οι ίδιες μια πρόταση, αλλά απέρριψαν τη συμμετοχή σε δράσεις για μέτρα που εξασφαλίζουν την υγεία και την ασφάλεια των μαθητών μας, την υγιεινή των χώρων των σχολείων, τη μείωση των μαθητών σε 15 ανά τμήμα, την κάλυψη όλων των κενών με προσλήψεις αναπληρωτών σε μία φάση, την μονιμοποίηση τους, την αυξημένη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών για να εξασφαλιστεί η επάρκεια των μέσων προστασίας (αντισηπτικά, καθαριστικά είδη, γάντια, μάσκες, κλπ).

Με ευθύνη αυτών των δυνάμεων η ΕΛΜΕ δεν έχει βγάλει ούτε μια ανακοίνωση τη στιγμή που μια βόλτα στα σχολεία να κάνει κανείς καταλαβαίνει την ανάγκη να μπει μπροστά το σωματείο για δεκάδες προβλήματα.  Απέρριψαν τη συμμετοχή της ΕΛΜΕ σε σύσκεψη σωματείων στις 8-9, τη στιγμή που η κυβέρνηση ανοίγει τα σχολεία χωρίς τους απαραίτητους όρους, προωθεί το αίσχος των τρίμηνων συμβάσεων για εκπαιδευτικούς. Συντονισμένα οι παρατάξεις ΔΑΚΕ και ΠΕΚ καλλιεργούν τη μοιρολατρία και την απογοήτευση στους συναδέλφους και επιβεβαιώνεται ότι θέλουν ένα σωματείο σφραγίδα που να γίνεται ουρά της εκάστοτε κυβέρνησης.

Αρνήθηκαν να στηρίξουν ψήφισμα ενάντια στη ρατσιστική διάταξη που πετάει έξω από τις διαδικασίες επιλογής καθαριστριών όσες δεν έχουν Πιστοποιητικά Ελληνομάθειας Α1 ή Α2, εργαζόμενες με πολυετή πείρα και παρουσία στα σχολεία μας. Προβληματισμό προκαλεί η στάση του εκπρόσωπου των ΠΕΚ, που ως άλλος κυβερνητικό στέλεχος υπερασπίζει το γράμμα του νόμου, ακόμα και για τη διάταξη αυτή δικαιολογεί τον ΔΔΕ να καλύπτει αρχικά τα κενά των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων και μετά βλέπουμε… Η νομολαγνεία της ΠΕΚ πηγάζει βεβαίως από την αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής και από την μεγάλη θητεία των στελεχών της σε σχετικές κυβερνητικές θέσεις.

Ρόλο βολικού παρατηρητή στην ΓΣ έπαιξε και η παράταξη των ΣΥΝΕΚ κρύβοντας ότι τα τμήματα των 25μαθητών, η αδιοριστία, η αξιολόγηση, αλλά και η σύνταξη στα 67 έχει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων.  Από κοντά οι εκπρόσωποι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ μας κατηγόρησαν στην ΓΣ γιατί δεν συμβάλαμε στην ΟΛΜΕ στην προσπάθεια τους να ξαναζεστάνουν τον έρωτα τους με τα ΣΥΝΕΚ και να παίξουμε στο έργο «όλοι μαζί απέναντι στην επάρατη δεξιά». Τους  απαντάμε ότι το έργο είναι ξαναπαιγμένο, το είδαμε το 2013-2015 και απολαύσαμε τους καρπούς αυτού του έρωτα στα χρόνια της πρώτης και δεύτερης φοράς αριστερά. Λυπηθείτε μας, ας μην το ξαναδούμε….

Συνάδελφοι, γνωρίζουμε τις δυσκολίες, αλλά ξέρουμε και τη δύναμη που έχει η οργάνωση των εργαζομένων. Είναι στο χέρι μας να απαλλαγούμε από δυνάμεις που υπονομεύουν την δράση των σωματείων. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει! Έτσι θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας και τις ζωές μας.

Τα εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, οι ομοσπονδίες, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δεν γνωρίζουν το δρόμο του «κοινωνικού διαλόγου» και του συμβιβασμού, αλλά τον δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης. Αυτό τον δρόμο θα ακολουθήσουμε και πάλι. Σε αυτό τον δρόμο καλούμε όλους τους συναδέλφους να ζωντανέψουν τα σωματεία, να κάνουν δικό τους τον αγώνα για ολόκληρη ζωή με δικαιώματα.

06/09/2020