Σχολεία πολλών ταχυτήτων, με εκπαιδευτικούς «καλούς» και «κακούς» προωθούνται με το σχέδιο για την «αξιολόγηση» που έδωσε χτες στη δημοσιότητα το υπουργείο

Σε ένα πολυσέλιδο κείμενο περιγράφεται πώς και από ποιους θα «αξιολογείται» η σχολική μονάδα, ο διευθυντής του σχολείου, ο εκπαιδευτικός κλπ. Το «πόρισμα» από σήμερα και για μια εβδομάδα τίθεται σε «διαβούλευση». Το υπουργείο σκοπεύει μέχρι το τέλος του μήνα να καταθέσει το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα.

Οπως αναμενόταν, η βασική λογική είναι η «αξιολόγηση» και η «κρίση» του εκπαιδευτικού και του σχολείου με βάση τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για σχολεία πολλών ταχυτήτων και εκπαιδευτικούς πολλών κατηγοριών. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να υπακούν στις εντολές της κυβέρνησης και πολυπλόκαμου γραφειοκρατικού μηχανισμού που στήνεται, διαφορετικά θα χαρακτηρίζονται ανεπαρκείς.

Χαρακτηριστικό στοιχείο που αποτυπώνει την πρόθεση για σχολεία πολλών ταχυτήτων είναι πως στις έννοιες - κλειδιά για την αξιολόγηση υπάρχει η «σχετική αυτονομία» και ο «βαθμός ελευθερίας». Η «σχετική αυτονομία» «συνδέεται με τις ιδιαιτερότητες, τις διαφορές και τις ανισότητες που υφίστανται μεταξύ των σχολικών μονάδων», με στόχο τελικά την κατηγοριοποίησή τους, να προσθέσουμε εμείς. Η έννοια του «βαθμού ελευθερίας» «αφορά στην ελευθερία της διδασκαλίας», θέλοντας να προωθήσει όχι την... ελευθερία στη διδασκαλία, αλλά να προχωρήσει προοπτικά στην εφαρμογή διαφορετικών προγραμμάτων σπουδών, ανάλογα με το σχολείο, την περιοχή κ.ά.

Θα συσταθεί «Ανεξάρτητη Δημόσια Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΕ)» (όπως η ΑΔΙΠ στα πανεπιστήμια) που θα είναι η συντονιστική αρχή και σε κάθε περιφέρεια θα υπάρχει η Μονάδα Διασφάλισης της Ποιότητας στην Εκπαίδευση (ΜΟΔΙΠΕ). Μέσω αυτών των αρχών, των σχολικών συμβούλων, των περιφερειακών διευθυντών, των διευθυντών δημιουργείται ένας μηχανισμός που θα «κρίνει» και «κρίνεται» με βασικό στόχο την εφαρμογή των κατευθύνσεων της εκάστοτε κυβέρνησης και της «αγοράς».

Θα σταθούμε ιδιαίτερα στην «αξιολόγηση» του κάθε σχολείου και του εκπαιδευτικού. Το κάθε σχολείο στην αρχή της χρονιάς θα βάζει στόχους και με βάση αυτούς (για τους πόρους, τη διδασκαλία κ.ά.) θα «αξιολογείται» από το Σύλλογο διδασκόντων και την ΜΟΔΙΠΕ, όπως περιγράφεται στο «ενδεικτικό παράδειγμα ανάπτυξης συστήματος αξιολόγησης», στο πόρισμα. Την κεντρική ευθύνη πάντα θα έχει η ΑΔΙΠΕ.

Στο «πόρισμα» αναφέρεται ότι η αξιολόγηση του έργου των εκπαιδευτικών θα γίνεται ως προς το «(υπηρεσιακό/ επαγγελματικό) διοικητικό έργο από τον διευθυντή του σχολείου (Ατομικός φάκελος + Εκθεση αυτοαξιολόγησης Σχολικής Μονάδας, ως πειστήριο για τo έργο του + Εκθεση Διευθυντή σχολείου)». Επίσης, θα αξιολογείται ως προς το «παιδαγωγικό/διδακτικό έργο από το Σχολικό Σύμβουλο (Ατομικός φάκελος + Εκθεση αυτοαξιολόγησης Σχολικής Μονάδας, ως πειστήριο για τo έργο του + Εκθεση Σχολικού Συμβούλου)».

Οι εκπαιδευτικοί θα κρίνονται σε πέντε πεδία, τα οποία θα έχουν και αυτά επιμέρους κατηγορίες... βαθμολόγησης:

• Το πρώτο πεδίο ονομάζεται «εκπαιδευτικό περιβάλλον» και αφορά «διαπροσωπικές σχέσεις και προσδοκίες», «παιδαγωγικό κλίμα» και «οργάνωση της σχολικής τάξης».
• Το δεύτερο πεδίο ονομάζεται «σχεδιασμός, προγραμματισμός και προετοιμασία διδασκαλίας» και αφορά τους μαθητές, τους στόχους και το περιεχόμενο στη διδασκαλία, τις διδακτικές ενέργειες και εκπαιδευτικά μέσα του εκπαιδευτικού.
• Το τρίτο πεδίο είναι η «διεξαγωγή και αξιολόγηση διδασκαλίας και περιέχει την «προετοιμασία των μαθητών για τη διδασκαλία», τις «διδακτικές ενέργειες και τα εκπαιδευτικά μέσα», τις «μαθησιακές ενέργειες», την «εμπέδωση και αξιολόγηση της νέας γνώσης».
• Το τέταρτο πεδίο είναι η «υπηρεσιακή συνέπεια και επάρκεια και έχει να κάνει με τις «τυπικές υπαλληλικές υποχρεώσεις», τη «συμμετοχή στη λειτουργία της σχολικής μονάδας» τη συνεργασία με γονείς και φορείς.
• Το πέμπτο πεδίο ονομάζεται «τυπικά προσόντα και επιστημονική επαγγελματική ανάπτυξη».

Για κάθε κατηγορία σε κάθε πεδίο ο εκπαιδευτικός θα κρίνεται ανάλογα με την παρακάτω κλίμακα: «Ελλιπές», «επαρκές», «πολύ καλά», «εξαιρετικά». Η «αξιολόγηση» θα είναι ετήσια και περιοδική και την ευθύνη για τη σύνταξη της τελικής αξιολογικής έκθεσης του έργου των εκπαιδευτικών έχει ο Σχολικός Σύμβουλος και σε αυτήν χρησιμοποιείται η σχετική κλίμακα, «περιγραφική κλίμακα, η οποία χαρακτηρίζει τον τρόπο επιτέλεσης του έργου τους (ελλιπώς, επαρκώς, πολύ καλά, εξαιρετικά)».

Οι εκπαιδευτικοί των οποίων το έργο «αξιολογείται ως «επαρκές» είναι προακτέοι». Οι εκπαιδευτικοί «το έργο των οποίων έχει αξιολογηθεί ως "ελλιπές" σε κάποιο πεδίο, παρακολουθούν ενισχυτικό/διαμορφωτικό πρόγραμμα επιμόρφωσης και η αξιολόγησή τους στο συγκεκριμένο πεδίο επαναλαμβάνεται το επόμενο έτος». Αν δε, κριθεί το έργο τους πάλι «ελλιπές» τότε το μέλλον τους είναι αβέβαιο...

Το υπουργείο για να... ενισχύσει το πόρισμα έδωσε στοιχεία από τις απαντήσεις του ερωτηματολογίου που είχε απευθύνει στους εκπαιδευτικούς. Οι απαντήσεις είναι... θετικές, αλλά το ερωτηματολόγιο απάντησαν μόλις 12.402 εκπαιδευτικοί. Ο υπουργός Παιδείας στη Βουλή είχε πει πως στη χώρα υπάρχουν 156.000 εκπαιδευτικοί και υπάρχουν και 20.000 αναπληρωτές...

Στο πλαίσιο της αξιολόγησης υπάρχει και η «διαδικασία της αυτoαξιολόγησης» και συνεργάζονται σε αυτή «ο Σχολικός Σύμβουλος, η Διοίκηση της Εκπαίδευσης, οι ΟΤΑ, εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί φορείς και προαιρετικά, με δημόσιες υποστηρικτικές δομές του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου, Τμήματα Πανεπιστημίων και αναγνωρισμένοι επιστημονικοί φορείς». Εδώ στους... κοινωνικούς φορείς μπορούμε να προσθέσουμε και τις επιχειρήσεις που τώρα μπροστά στην κρίση θα «ξεφυτρώσουν» για χορηγίες...

Στο τέλος του κάθε έτους η σχολική μονάδα καταρτίζει έκθεση αξιολόγησης, με ευθύνη του διευθυντή και σε συνεργασία με το Σύλλογο διδασκόντων και τους σχολικούς συμβούλους. Κάθε σχολείο θα προχωρά σε αυτήν τη διαδικασία και έτσι θα υπάρχει το λεγόμενο «παρατηρητήριο Αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας σε εθνικό επίπεδο», την ευθύνη του οποίου θα έχει η ΑΔΙΠΕ.