Ενα βήμα για τη διαμόρφωση του σχολείου της αγοράς, του σχολείου που θα αυτοαξιολογείται και θα ανταγωνίζεται το διπλανό του, του σχολείου με το Γολγοθά των εκπαιδευτικών μέχρι το ενδεχόμενο της πρόσληψης, του σχολείου των διαφοροποιημένων προγραμμάτων, έγινε χτες. Το υπουργείο Παιδείας κατέθεσε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο για τη διαδικασία πρόσληψης του εκπαιδευτικού, την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και άλλες αντιδραστικές διατάξεις.

Σε συνέντευξη Τύπου της ηγεσίας του υπουργείου, επαναλήφθηκαν χτες οι γνωστές μεγαλοστομίες περί «οραματικού σχεδίου». Η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, διευκρίνισε ότι πρόκειται για την πρώτη νομοθετική πράξη για το «νέο» σχολείο, προαναγγέλλοντας ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα μέτρα για το σχολείο της «αγοράς». την Στην ουσία, γίνονται οι πρώτες κινήσεις μέχρι την υλοποίηση του σχεδίου «Καλλικράτης» για τη νέα διοικητική δομή της χώρας, οπότε και θα δημιουργηθεί το σχολείο που θα ψάχνει χρηματοδότες απ '«τοπική κοινωνία».

Προς το παρόν, στο άρθρο 32 του νομοσχεδίου για τον «προγραμματισμό και την αξιολόγηση της δράσης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών» θεσμοθετείται ο ετήσιος προγραμματισμός δράσης κάθε σχολικής μονάδας και στη συνέχεια η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της. Θα διαμορφώνεται μια έκθεση αξιολόγησης που θα είναι εσωτερική διαδικασία του σχολείου. Πρόκειται για «απαραίτητο» βήμα για να σπάσει το ενιαίο της εκπαίδευσης, αφού κάθε σχολείο θα έχει την ευθύνη για την πορεία του, με σκοπό, τελικά, να είναι «ανταγωνιστικό». Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η αρχή για τα διαφοροποιημένα προγράμματα, με πρόφαση την τοπική ιδιαιτερότητα ή τις «ειδικές» συνθήκες.

Το σχέδιο νόμου διαρθρώνεται σε έξι κεφάλαια, εκ των οποίων τα τρία αναφέρονται στην αναβάθμιση των προσόντων του εκπαιδευτικού. H αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αφού ο νέος εκπαιδευτικός, μετά το πτυχίο θα πρέπει, να αποκτήσει Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας για να έχει το δικαίωμα να δώσει τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ. Οι εξετάσεις θα διεξάγονται κάθε δύο χρόνια. Εάν πετύχει, θα περάσει 2 χρόνια ως δόκιμος εκπαιδευτικός και μετά θα αξιολογηθεί. Μετά από όλη αυτή τη διαδρομή μπορεί να μη διοριστεί ως μόνιμος, αλλά να προσληφθεί σε μια διοικητική υπηρεσία του υπουργείου (ενώ δεν εξαλείφεται το ενδεχόμενο να μην προσληφθεί πουθενά)! Παράλληλα, διατηρούνται και επεκτείνονται οι διάφορες μοριοδοτήσεις (επιτυχία σε διαγωνισμούς ΑΣΕΠ - ακαδημαϊκά προσόντα - προϋπηρεσία εκπαιδευτικού - κοινωνικά κριτήρια κ.ά.).

Η υπουργός, σε ερώτηση για τον πραγματικό χρόνο από το πτυχίο μέχρι τη μονιμοποίηση, υποστήριξε ότι χρειάζονται 2,5 χρόνια (2 χρόνια ως δόκιμος εκπαιδευτικός και έξι μήνες οι υπόλοιποι φραγμοί). Διευκρίνισε, βέβαια, ότι «εξαρτάται από το πότε πήρε το πιστοποιητικό, από το πότε έδωσε εξετάσεις, από το αν πέρασε τις εξετάσεις». Στην ουσία, ο πραγματικός χρόνος περιπλάνησης με την ελπίδα της μονιμοποίησης ξεκινά, σε ιδανικές συνθήκες, από τα 2,5 χρόνια! Εάν, όμως, λάβουμε υπόψη ότι η ωρομισθία δεν καταργείται, ενώ εισάγεται ο θεσμός του «αναπληρωτή με μειωμένο ωράριο» (νέα ελαστική σχέση απασχόλησης), ο νέος εκπαιδευτικός θα βλέπει τη μονιμοποίηση με τα ... κιάλια. Προφανώς, ο ελαστικός εκπαιδευτικός που θα ζει στη διαρκή ανασφάλεια είναι απαραίτητος για το «νέο» σχολείο.