ΟΙ  ΔΙΑΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ, Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΚΕΝΟ

Αφού οι κάθε είδους συκοφαντίες και απειλές δεν έπιασαν, τώρα απειλούν την ΕΛΜΕ Πειραιά και με διαγραφή!

Ο λόγος για την απαίτηση της  ΕΛΜΕ Κορυδαλλού, με αίτημά της προς την ΟΛΜΕ, να διαγραφεί η ΕΛΜΕ Πειραιά (ομόφωνα, όπως ισχυρίζονται, αλλά κι εδώ φαίνεται ότι για άλλη μια φορά ψεύδονται, καθώς η απόφαση-πρόταση διαγραφής της ΕΛΜΕ Πειραιά ΔΕΝ πάρθηκε ομόφωνα στο Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Κορυδαλλού).

Να διαγραφεί, δηλαδή,  ένα σωματείο 1200 μελών, με ιστορία αγώνων και διεκδικήσεων από την Ομοσπονδία, αφού σύμφωνα με τα λεγόμενά τους στην καταγγελία, η ΕΛΜΕ Πειραιά υπονομεύει το κίνημα και έχει αντισυνδικαλιστική συμπεριφορά!

Ποιος είναι ο λόγος που επικαλούνται; Το γεγονός ότι στην ΕΛΜΕ Πειραιά εγγράφεται και συμμετέχει σημαντικός αριθμός εκπαιδευτικών των σχολείων του Δήμου κορυδαλλού,  όπως νόμιμα προβλέπεται από το καταστατικό της  από το 1998.  

Ζητούν διαγραφή, δηλαδή, επειδή η ΕΛΜΕ Πειραιά και δεκάδες συνάδελφοι δεν αποδέχτηκαν τη διασπαστική λογική που προσπάθησε να επιβάλλει η ΕΛΜΕ Κορυδαλλού, ανοίγοντας επικίνδυνους δρόμους για δημιουργία διασπαστικών ΕΛΜΕ κατά τόπους (!) και παλεύουμε να υπάρχει ένα ενιαίο, ισχυρό, διεκδικητικό σωματείο. Και η ανάγκη αυτή είναι εμφανής, ιδιαίτερα σήμερα, που η αντιλαϊκή επίθεση δυναμώνει, που η κινητικότητα από το ένα σχολείο στο άλλο έχει γίνει ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση, που συνάδελφοί μας υπηρετούν ταυτόχρονα σε σχολεία του Κορυδαλλού, αλλά και της Νίκαιας, του Πειραιά κλπ...

Φαίνεται πως η σημαντική αύξηση της συμμετοχής των συναδέλφων από τον Κορυδαλλό στις αρχαιρεσίες της ΕΛΜΕ Πειραιά ενοχλεί...

Αποκαλύπτεται επίσης πως κάποιοι έχουν αναλάβει ένα βρώμικο έργο στοχοποίησης και σπίλωσης της ΕΛΜΕ Πειραιά, ενός σωματείου με ιστορία, με σημαντικούς αγώνες, σημείο αναφοράς στο εκπαιδευτικό κίνημα, που επιμένει να στέκεται όρθιο σε συνθήκες δύσκολες, να πετυχαίνει ακόμα και κάποιες νίκες (βλέπε επαναπρόσληψη συναδέλφων αναπληρωτών με σοβαρό πρόβλημα υγείας), που βρίσκεται διαχρονικά απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής. Αλήθεια, ποιον εξυπηρετεί αυτό το σχέδιο, αν όχι την κυβέρνηση και τα επιτελεία της;

Και από ποιους η κατηγορία;  Από μια ΕΛΜΕ, η πλειοψηφία της οποίας κάλεσε τους συναδέλφους να πάρουν μέρος στην εφαρμογή της Αξιολόγησης μέσα από τη διαδικασία επιλογής Διευθυντών, ενάντια στην απόφαση ακόμα κι αυτής της ΑΔΕΔΥ για Αποχή. Δηλαδή κάλεσμα  σε απεργοσπασία. Αναφερόμαστε σε μια ΕΛΜΕ, όπως του Κορυδαλλού, η πλειοψηφία της οποίας φτάνει να καλεί ομιλητές στις εκδηλώσεις της τα κυβερνητικά στελέχη ή να καλεί την κυβέρνηση να μην υποκύψει στις πιέσεις των δανειστών (όταν ο Τσίπρας παίρνει συγχαρητήρια από την Τρόικα) κ.α.

Όλο αυτό το διάστημα, ενώ περνάνε μέτρα που ματώνουν το λαό και χειροτερεύουν την κατάσταση στα σχολεία (30ωρο, ενοποίηση ειδικοτήτων, συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, Νέο Λύκειο, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί κ.α.), το μέλημα του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Κορυδαλλού φαίνεται ότι είναι η ΕΛΜΕ Πειραιά. Γιατί άραγε; Μάλλον το πρόβλημά τους δεν είναι η κυβερνητική πολιτική (με αυτήν, φαίνεται,  και με όσους την υλοποιούν τα βρίσκουν). Με εκείνους που έχουν πρόβλημα είναι με όσους την αντιπαλεύουν. Γι αυτό το μένος προς την ΕΛΜΕ Πειραιά!

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Οι δυο καταγγελίες ενάντια στην ΕΛΜΕ Πειραιά, που απευθύνουν προς την ΟΛΜΕ, έχουν τα πάντα, από προσπάθεια τρομοκράτησης, αντιφάσεις, ψέματα, διαστρεβλώσεις, μέχρι και μαθήματα καλής συμπεριφοράς! Πιο συγκεκριμένα:

Αναφέρονται στην καταγγελία του σωματείου μας προς την Ομοσπονδία σε δικαστικές αποφάσεις που τάχα τους δικαιώνουν, επιχειρώντας να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκράτησης στους συναδέλφους που υπηρετούν σε σχολεία του Κορυδαλλού, ώστε να μη γίνουν μέλη στην ΕΛΜΕ Πειραιά. Σημειώνουμε πως καμία δικαστική απόφαση δεν μπορεί να επιβάλει στην ΕΛΜΕ Πειραιά να μην εγγράφει ως μέλη της συναδέλφους που υπηρετούν σε σχολεία του Κορυδαλλού. Αν αυτό συνέβαινε, τότε οι εκλογές της ΕΛΜΕ Πειραιά θα ήταν άκυρες (νομικά), αλλά αυτό δε συμβαίνει. Αυτό το γνωρίζουν καλά, γι αυτό και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν και να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Το μόνο που μπορεί να πει ένα δικαστήριο είναι αν εγκρίνει ή όχι ένα καταστατικό σωματείου, που συγκεντρώνει 21 υπογραφές (ακόμα και οι συνάδελφοι ενός σχολείου τυπικά έχουν το δικαίωμα να το κάνουν, αν συγκεντρώσουν 21 υπογραφές). Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί το δικαστήριο να υποδείξει στους εργαζόμενους σε ποιο σωματείο θα γίνουν μέλη (τουλάχιστον για την ώρα, γιατί με το νέο συνδικαλιστικό νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπορεί να το δούμε και αυτό). Άλλωστε, στον Ιδιωτικό Τομέα, αλλά και στο Δημόσιο, αυτό συμβαίνει κατά κόρον (να υπάρχουν διάφορα σωματεία που καλύπτουν ένα χώρο). Κρύβονται πίσω από δικαστικές αποφάσεις (που το μόνο που λένε είναι ότι μπορούν νομικά να ιδρύσουν σωματείο), χρησιμοποιώντας τες ως φύλλο συκής,  αφού η στάση της πλειοψηφίας των συνδικαλιστικών παρατάξεων  που δεν παίρνουν μέρος στις εκλογές του εν λόγω σωματείου και δεκάδων συναδέλφων που τους γυρίζουν την πλάτη και εγγράφονται στην ΕΛΜΕ Πειραιά δεν τους επιτρέπει  να νομιμοποιήσουν τη διασπαστική-αντισυνδικαλιστική συμπεριφορά τους.

Επικαλούνται  το καταστατικό της ΟΛΜΕ για να στηρίξουν την καταγγελία τους. Πιο συγκεκριμένα,  σημειώνουν ότι στο καταστατικό της ΟΛΜΕ  αναφέρεται πως «η εγγραφή νέων ενώσεων, που ιδρύονται στο χώρο όπου υπάρχουν από πριν ενώσεις, γίνεται μετά από έγκριση της υπάρχουσας ΕΛΜΕ». Τότε, αυτοί  που εμφανίζονται ως θεματοφύλακες του καταστατικού της ΟΛΜΕ, γιατί δημιούργησαν μια νέα ΕΛΜΕ μέσα στα όρια μιας  άλλης ΕΛΜΕ, δηλαδή της ΕΛΜΕ Πειραιά, που προϋπήρχε; Αν αυτό δε λέγεται διασπαστική λογική, αν αυτό δεν είναι αντικαταστατική συμπεριφορά, τότε ποιο είναι; Είναι αυτό που λέει ο λαός: φωνάζει ο κλέφτης, για να φύγει ο νοικοκύρης.

Για το ζήτημα που έχει προκύψει με τα σχολεία του Κορυδαλλού και τη χρηματοδότησή τους από το Δήμο σημειώνουν πως «Η ΕΛΜΕ Πειραιά αρνήθηκε να συνδράμει στον αγώνα τους» και στην αμέσως επόμενη σειρά της καταγγελίας  τους αναφέρουν: «εμφανίστηκε απρόσκλητη (η ΕΛΜΕ Πειραιά) σε κοινή δράση των τριών σωματείων με ξεχωριστό διασπαστικό κείμενο».  Τελικά, τι από τα δύο ισχύει;

Η ΕΛΜΕ Πειραιά παρέβηκε όπως κάνει πάντα, χωρίς να ζητήσει την άδεια κανενός, διεκδίκησε λύση για το πρόβλημα της χρηματοδότησης των σχολείων. Σημειώνουμε ότι την ημέρα εκείνη (31/1) κατέφυγαν σε μια σειρά προπηλακισμούς, απειλητικά sms κ.α., απαιτώντας την αποχώρηση της ΕΛΜΕ Πειραιά (τόσο θέλανε την συνδρομή της). Επίσης, την ημέρα εκείνη δεν υπήρχε κοινή δράση των σωματείων, αλλά συνάντηση στην οποία είχε καλέσει ο Δήμος Κορυδαλλού τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας. Κατηγορούν μάλιστα την ΕΛΜΕ Πειραιά ότι ήρθε "απρόσκλητη". Από πότε ανέλαβαν πορτιέρηδες του Δήμου Κορυδαλλού και μοιράζουν δελτία δωρεάν εισόδου, υπαγορεύοντας στην ΕΛΜΕ Πειραιά (η οποία έχει δεκάδες μέλη στον Κορυδαλλό) πού θα παρευρεθεί και τι θα πει; Και τέλος πάντων, γιατί ενοχλούνται τόσο; Τι φοβούνται; Έχουν κάτι να κρύψουν;

Επίσης, να θυμίσουμε ότι το κείμενο της ΕΛΜΕ Πειραιά για τη χρηματοδότηση των σχολείων του Κορυδαλλού (το οποίο χαρακτηρίζεται σαν διασπαστικό)  εστιάζει:  στην άμεση χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες, να αναλάβει ο Δήμος τα χρέη των σχολείων, το Υπουργείο Εσωτερικών να αυξήσει σημαντικά το σχετικό κονδύλι, στην έκτακτη επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών από τον κρατικό προϋπολογισμό, στην εξόφληση των μέχρι σήμερα χρεών των σχολείων, στην πλήρη διαφάνεια.  Ποια άραγε από τα παραπάνω αιτήματα είναι διασπαστικά;

Στη συνέχεια,  αναφέρουν πως σε κείμενό της η ΕΛΜΕ ΠΕΡΑΙΑ προασπίστηκε θέσεις την Δημοτικής Αρχής γράφοντας «Η Δημοτική Αρχή ανέλαβε σειρά από δεσμεύσεις ….». Αυτό που αποκρύπτουν ύπουλα είναι  η συνέχεια της  ανακοίνωσης της ΕΛΜΕ Πειραιά, όπου αναφέρονται τα εξής:

«Ωστόσο, οι δεσμεύσεις αυτές δεν επαρκούν, μια και η δραματική μείωση των κρατικών δαπανών για την παιδεία, η μείωση των χρημάτων προς τις σχολικές επιτροπές από όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά, είναι σίγουρο ότι θα φέρει ξανά τα σχολεία σε δύσκολη θέση. Τα χρήματα δε φτάνουν! Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να δυναμώσει ταυτόχρονα και η πάλη για την αύξηση των χρημάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ευθύνη σοβαρή έχουν και οι Δημοτικές Αρχές, ανάμεσά τους και ο Δήμος Κορυδαλλού… που δημιουργούν τεράστια, υπέρογκα χρέη, όπως έχει γίνει συμβεί αυτή την στιγμή στον Κορυδαλλό (με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής που είχε την πλήρη διαχείριση μέσω της Σχολικής Επιτροπής)»

Εδώ ισχύει το «όταν  δε συμφωνεί μαζί μας η πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο γι αυτήν».

Και κάτι ακόμα... Η Δημοτική Αρχή Κορυδαλλού, απέρριψε αίτημα της ΕΛΜΕ Πειραιά για συμμετοχή στην συνάντηση του Δήμου με τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας. Είπε πως σαν μοναδικούς της συνομιλητές αναγνωρίζει την ΕΛΜΕ Κορυδαλλού, παρεμβαίνοντας έτσι με απαράδεκτο τρόπο στα εσωτερικά του συνδικαλιστικού κινήματος και παίρνοντας θέση  απροκάλυπτα σε ένα συνδικαλιστικό ζήτημα υπέρ της ΕΛΜΕ Κορυδαλλού...Φαίνεται όμως πως η Δημοτική Αρχή Κορυδαλλού, που έχει καταφεσώσει τα σχολεία, έχει τους λόγους της να το κάνει αυτό… Τόσο μεγάλη "κόντρα" η ΕΛΜΕ Κορυδαλλού με τη Δημοτική Αρχή...

Τέλος, δε διστάζουν να επεμβαίνουν στα εσωτερικά της ΕΛΜΕ Πειραιά και σαν ελεγκτές των σωματείων να υποδεικνύουν στην ΕΛΜΕ Πειραιά:

• Για το πώς έπρεπε να γίνει η συγκρότηση του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Πειραιά (αφού, η τωρινή συγκρότηση του Δ.Σ. είναι, κατά τη γνώμη τους,  γελοία!)

• Για τη διαδικασία των εκλογών για το σωματείο (διαβλητή διαδικασία τη χαρακτηρίζουν!)
• Ακόμα, και για το  πώς πρέπει να μιλάμε (πιο συγκεκριμένα λένε ότι η ΕΛΜΕ Πειραιά έχει «διαρκή διαιρετική ρητορική ενάντια στην ΟΛΜΕ και την ΕΛΜΕ Κορυδαλλού»)

Καλούμε κάθε συνάδελφο να βγάλει τα συμπεράσματά του. Ιδιαίτερα τους συναδέλφους του Κορυδαλλού, που έκαναν ένα σημαντικό βήμα στις τελευταίες αρχαιρεσίες της ΕΛΜΕ Πειραιά, να προσπεράσουν απειλές και να συνεχίσουν το ελπιδοφόρο αυτό βήμα. Το Δ.Σ. τους καλεί να καταδικάσουν διασπαστικές λογικές και με τη μαζική συμμετοχή τους στη ζωή και στη δράση της ΕΛΜΕ Πειραιά να στηρίξουν την οργανωτική ενότητα της.

Εμείς, από την πλευρά μας δηλώνουμε:

• Δε θα συμμορφωθούμε προς καμία υπόδειξη που απαιτεί τον αγωνιστικό παροπλισμό της ΕΛΜΕ Πειραιά
• Στους μόνους που έχουμε χρέος και καθήκον να λογοδοτούμε είναι τα μέλη μας
• Το μόνο χρέος μας απέναντι στο κίνημα είναι να  συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των συναδέλφων, των αναγκών των σχολείων και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας. Αυτό θεωρούσαμε και θεωρούμε συνδικαλιστικό μας καθήκον και αυτό θα συνεχίσουμε να πράττουμε.
• Τα συνδικαλιστική-πολιτικά ζητήματα λύνονται με επιχειρήματα κι όχι με διαγραφές, συκοφαντίες, απειλές, τραμπουκισμούς, δικαστήρια κ.α.