Το ρατσιστικό τους δηλητήριο επιχείρησαν να σκορπίσουν και στην παρέλαση για την 25η Μάρτη οι χρυσαυγίτες και χρυσαυγίζοντες τραμπούκοι στο Εμπορείο της Σαντορίνης, όπως είχαν κάνει στις 28 Οκτώβρη 2017.

Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά δεν τόλμησαν να εμφανιστούν με τις χρυσαυγίτικες αμφιέσεις τους, αλλά δρώντας στο σκοτάδι έφτασαν στο σημείο να οξυγονοκολλήσουν την πόρτα του Γυμνασίου και με τον μανδύα του «πατριώτη» τρομοκράτησαν μαθητές εξύβρισαν και προπηλάκισαν εκπαιδευτικούς, προκειμένου να εμποδίσουν να γίνει η παρέλαση των μαθητών με σημαιοφόρο μαθήτρια που κατάγεται από την Αλβανία.

Είναι αυτοί οι πατριδοκάπηλοι, οι απόγονοι της ιδεολογίας του Χίτλερ, που οι όμοιοί τους συνεργάζονταν στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στη χώρα μας με τους φασίστες κατακτητές, που δολοφόνησαν, λεηλάτησαν περιούσιες, κατέδωσαν χιλιάδες πατριώτες στους Γερμανούς κατακτητές και εκτελέστηκαν. Είναι αυτοί που μισούν κάθε εξέλιξη της κοινωνίας προς τα εμπρός, εκεί όπου οι άνθρωποι θα ζουν αρμονικά, χωρίς πολέμους, χωρίς εκμετάλλευση, με όπλο τον πολιτισμό.

Περισσότερο από 2 εβδομάδες το δημοτικό συμβούλιο ήταν ενήμερο για τι επρόκειτο να συμβεί, όπως και από την συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων με την παρουσία του δήμαρχου και αντιδημάρχων. Όχι μόνο απέφυγαν να πάρουν απόφαση στη συνεδρίαση του ΔΣ στις 14/3 αλλά και με τις τοποθετήσεις τους- κάτω από την πίεση του πολιτικού κόστους;- έφτασαν να προτείνουν ακόμα και παράκαμψη του νόμου. Η ουσιαστική απουσία της δημοτικής αρχής δείχνει ότι δεν ήθελε να συγκρουστεί με τις εθνικιστικές – ρατσιστικές απόψεις και να πάρει ξεκάθαρη θέση. Η αστυνομία παρά την εμπειρία των προηγούμενων επεισοδίων, την έγκαιρη ενημέρωση την παρουσία και τις διαβεβαιώσεις της, δεν κατάφερε για μια ακόμα φορά να παίξει το ρόλο της και να διασφαλίσει την παρέλαση.

Όποιος διευκόλυνε και έδωσε χώρο να χυθεί το δηλητήριο του φασισμού στην κοινωνία γίνεται συνένοχος και αναλαμβάνει στο ακέραιο τεράστιες ευθύνες.

Συγχαίρουμε τους συναδέλφους από όλα τα σχολεία που παρευρεθήκαν και στήριξαν τους μαθητές μας ανεξάρτητου εθνικότητας ή θρησκεύματος, που πήραν θέση απέναντι στον εθνικισμό- φασισμό.

Οι καθηγητές αντέδρασαν, κάλεσαν την Πυροσβεστική να ανοίξει το σχολείο και συνόδευσαν τη σημαιοφόρο έως το χώρο κατάθεσης των στεφανιών, με τον κόσμο να χειροκροτεί επιδοκιμάζοντας. Αλλά λόγω καθυστερήσεων των δημοτικών αρχών (είχε παρέλθει η ώρα) , πολλοί μαθητές είχαν φύγει και για την προστασία των υπολοίπων ο σύλλογος διδασκόντων πήρε απόφαση να ματαιώσουν την παρέλαση των μαθητών του Γυμνασίου, η οποία έγινε μόνο από τους μαθητές του Δημοτικού.

Ωστόσο, απαράδεκτη η στάση του διοικητικού συμβούλιου του συλλόγου γονέων, που ενώ δήλωναν να εφαρμοστεί ο νομός «η σημαία στο μαθητή με τις καλύτερες επιδόσεις» έκαναν ότι ήταν δυνατόν να αλλάξει χεριά η σημαία.

Σημειώνουμε πως κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αφήσει αυτήν την τακτική αναπάντητη. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία δεν λύνουν τα προβλήματα των σχολείων μας (κτιριακό πρόβλημα- υλικοτεχνική υποδομή- μόνιμοι καθηγητές) ούτε βελτιώνουν τις συνθήκες σπουδών και ζωής των παιδιών μας. Τα προβλήματα αυτά προϋπήρχαν και θα τα λύσει μόνο ο οργανωμένος αγώνας εργατών - λαού, ο κοινός αγώνας Ελλήνων, μεταναστών, προσφύγων.

Καλούμε όλους τους κατοίκους του Εμπορείου και όλου του νησιού να πάρουν θέση και να απομονώσουν τις χρυσαυγίτικες μεθοδεύσεις με όποιο μανδύα εμφανίζονται κάθε φορά. Η αποφασιστική στάση κάθε εργαζόμενου, κάθε νέου, κάθε πολίτη που σέβεται τον εαυτό του και τιμά έμπρακτα τους αγωνιστές της Ελευθερίας είναι αυτή που θα αποδυναμώσει τις ρατσιστικές κραυγές και θα απομονώσει τα φασιστοειδή και τους εκπροσώπους τους.

Το όπλο μας είναι η συζήτηση με τους μαθητές μας, η διαμόρφωση προσωπικοτήτων. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, για όλους, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη φυλή, το χρώμα, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η υπεράσπιση αυτού του δικαιώματος αποτελεί κριτήριο πολιτισμού, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης κάθε ανθρώπου, κάθε κοινωνίας και λαού. Ιδιαίτερα όταν αυτό το δικαίωμα αφορά ανθρώπους και μικρά παιδιά, ξεριζωμένους από τις πατρίδες τους, περιπλανώμενους σε αναζήτηση καλύτερης ζωής.

Παραθέτουμε δυο ποιήματα προς συζήτηση στις τάξεις μας.

Ο φασισμός (Φώντας Λάδης)

Ο φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον
Καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει
Τι κρύβει μεσ’ τα δόντια του το ξέρω
Καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
Και χάνονται βαθιά στα περασμένα
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν
Μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμός βαθιά κατάλαβέ τον
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
Που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι!
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
Και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θε ν’ απλώσει σαν χολέρα
Πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
και δίπλα σου φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Μπαλάντα για την έγκριση του κόσμου - Μπέρτολτ Μπρεχτ (Bertholt Brecht)

Δεν είμαι άδικος, μα ούτε και τολμηρός.
Και να που, σήμερα. μου δείξανε τον κόσμο τους.

Μόνο το ματωμένο δάχτυλό τους είδα μπρός.
Και είπα ευθύς: “Μ’ αρέσει ο νόμος τους”.
Τον κόσμο αντίκρυσα μεσ’ απ’ τα ρόπαλά τους.

Στάθηκα κι είδα, ολημερίς, με προσοχή.
Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους.
Και σαν με ρώτησαν “Σε διασκεδάζει;”, είπα: “Πολύ!”

Κι από την ώρα εκείνη, λέω “Ναι” σε όλα.
Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω.
Για να μη με τυλίξουνε σε καμμιά κόλλα,
ό,τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.
Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα.

Μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια.
Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα:
“Καλά τους κάνουν- για του έθνους την ομόνοια!”
Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές
κι ήθελα να φωνάξω: “Σταματήστε!”

Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές,
μ’ άκουσα να φωνάζω: “Ζήτω! Προχωρήστε!”
Δεν μου αρέσει η φτήνεια κι η κακομοιριά.

Γι’ αυτό κι έχει στερέψει η έμπνευσή μου.
Αλλά στου βρώμικού σας κόσμου τη βρωμιά
ταιριάζει, βέβαια- το ξέρω- κι η έγκρισή μου.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος.

Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου