Δεν επαιτούμε αλλά απαιτούμε

Η ασύλληπτη τραγωδία της 23^ης Ιουλίου, αποτέλεσμα της ανυπαρξίας κεντρικού σχεδιασμού και συντονισμού, της σταθερής έλλειψης μέτρων αντιπυρικής προστασίας και δασοπυρόσβεσης, άφησε πίσω της ανθρώπινες απώλειες, τεράστιες καταστροφές. Το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο  Ραφήνας υπέστησαν μεγάλες  ζημιές  χαρακτηρίστηκαν κίτρινα και επισκευάσιμα με αποτέλεσμα να μην μπορούν  να λειτουργήσουν με την έναρξη του σχολικού έτους.

Η κατάσταση σχετικά με τη χρηματοδότηση του σχολείου γίνεται συνεχώς χειρότερη. Στόχος ο παραπέρα περιορισμός του δωρεάν χαρακτήρα του δημόσιου σχολείου και η απόσυρση του κράτους από την υποχρέωσή του να παρέχει δωρεάν τις απαραίτητες υποδομές και τα υλικά για τη λειτουργία των σχολείων αλλά και τη συντήρηση των σχολικών κτιρίων και εργαστηρίων. Πολλές διευθύνσεις σχολείων καταφεύγουν στην αναζήτηση χορηγιών, όπως έγινε και στην περίπτωση του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου, του Νηπιαγωγείου και του ΕΕΕΕΚ Ραφήνας, την ανακαίνιση των οποίων ανέλαβαν τα Ελληνικά Πετρέλαια με την άδεια της Δ/ΝΣΗΣ ΠΕ και της διοίκησης του Δήμου Οι συνάδελφοι επιλέγουν την αναζήτηση χορηγιών καθοδηγούμενοι από την κατανοητή αγωνία να βοηθήσουν τους μαθητές. Σ’ αυτή τη λογική μπαίνουν και σύλλογοι γονέων.

Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η αναζήτηση χορηγιών λειτουργεί ΕΝΑΝΤΙΑ στο δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, διευκολύνει το κράτος να απαλλαγεί από τα καθήκοντά του σε σχέση με αυτήν και με αυτόν τον τρόπο ανατροφοδοτεί την τάση του αυτή. Νομιμοποιείται μια πολιτική που ουσιαστικά λέει ότι δεν είναι δεδομένη και αυτονόητη η ανάγκη να υπάρχουν σύγχρονα σχολεία, το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό, η απαραίτητη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών για τις ανάγκες όλων των παιδιών. Να μην διεκδικούν δηλαδή εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές όρους ολόπλευρης μόρφωσης, αλλά να αρκούνται σε κανένα μπάλωμα, κανένα μερεμέτι με τη βοήθεια του χορηγού.

Αυτή η πρακτική όμως ούτε έλυσε ούτε μπορεί καν να φτιασιδώσει  το γεγονός των τεράστιων ελλείψεων στην εκπαίδευση. Χαρακτηριστικά παρά την διάδοση της χορηγίας είναι δεκάδες τα σχολεία-κοντέινερ ή σχολεία με ακατάλληλες υποδομές στην Αν. Αττική, όπως ισχύσει και με τα ειδικά σχολεία της Ραφήνας. Συγχρόνως οι χορηγίες δεν μπορεί να κρύψουν το γεγονός ότι τα Μνημόνια που ζει ο λαός, οι ελαστικές μορφές εργασίας, ο περιορισμός των συνδικαλιστικών και εργατικών δικαιωμάτων, οι περικοπές σε μισθούς συντάξεις, σε παιδεία, υγεία είναι αυτά που ο ΣΕΒ, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που επίμονα ζητούν και παίρνουν…από όλες τις αστικές κυβερνήσεις.

Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί δεν μπορεί να νομιμοποιούν την ιδέα ότι δεν είναι δουλειά της πολιτείας η ικανοποιητική λειτουργία των σχολείων και να ανοίγουν έτσι το δρόμο για να «ξηλώνονται» ακόμα περισσότερο όσοι γονείς αντέχουν ακόμα.

Καλούμε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές:

• Να μην νομιμοποιήσουν την λογική των σχολείων πολλών ταχυτήτων, του μπαλώματος των χορηγιών που καλλιεργεί η κρατική και τοπική διοίκηση σε συνεργασία με τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Αυτοί που μας πετάνε στα μούτρα ένα ξεροκόμματο, είναι αυτοί που μας στερούν τα δικαιώματά μας στη δουλειά, τη μόρφωση και τη ζωή.
• Να οργανώσουν και να εντείνουν την πάλη τους ώστε από κοινού γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές, όλο το εργατικό-λαϊκό κίνημα, να απαιτήσουν από το κράτος την εξασφάλιση όλων των αναγκαίων όρων για τη λειτουργία των σχολείων αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Να απαιτήσουν και να διεκδικήσουν να δοθεί άμεσα η απαραίτητη κρατική  χρηματοδότηση για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των σχολείων.  Να δοθεί άμεση λύση στο οξυμένο πρόβλημα της στέγασης των σχολείων που έχουν υποστεί ζημιές από τις πυρκαγιές ώστε αυτά να λειτουργήσουν άμεσα.