ή όταν οι απολύσεις βαφτίζονται διορισμοί!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, λίγες μέρες πριν το τέλος του 2018, έδωσε στη δημοσιότητα το απαράδεκτο σχέδιό της για το νέο σύστημα πρόσληψης των εκπαιδευτικών (μονίμων και αναπληρωτών). Ταυτόχρονα επανέλαβε, για μια ακόμα φορά, τις γνωστές προεκλογικές υποσχέσεις για διορισμούς εκπαιδευτικών σε βάθος τριετίας! Ας μην ξεχνάμε ότι, αντίστοιχες προεκλογικές “δεσμεύσεις” είχαμε ακούσει και πάλι από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 (τότε μιλούσε για 20.000 μόνιμους διορισμούς) αλλά και από τη Ν.Δ. (αυτοί μιλούσαν για 10.000 μόνιμους διορισμούς).Φυσικά κανένας μόνιμος διορισμός δεν έγινε έως σήμερα.

Ο εμπαιγμός των χιλιάδων συμβασιούχων – αναπληρωτών εκπαιδευτικών αλλά και των χιλιάδων αποφοίτων, που επιδιώκουν να εργαστούν στο χώρο της εκπαίδευσης, όλων αυτών των νέων που αγωνιούν για το μέλλον τους και επιδιώκουν να φτιάξουν τη ζωή τους μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο ανασφάλεια, πραγματικά ξεπερνάει κάθε όριο.

1.Τι προβλέπει το νέο σύστημα προσλήψεων που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

• Με το νέο σύστημα διορισμών – προσλήψεων καθιερώνονται τρεις πυλώνες κριτηρίων. Στην ουσία μοιράζονται ισοβαρώς η προϋπηρεσία και τα λεγόμενα ακαδημαϊκά προσόντα ενώ μοριοδοτούνται και ορισμένα κοινωνικά κριτήρια.
• Καθιερώνονται κοινοί πίνακες για την πρόσληψη μόνιμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών, υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ.
• Οι νέοι πίνακες που θα δημιουργηθούν θα είναι κλειστοί και θα ανανεώνονται κάθε διετία.
• Η προϋπηρεσία μοριοδοτείται με ένα μόριο ανά μήνα έως και τους 120 μήνες. Τα ακαδημαϊκά κριτήρια μοριοδοτούνται σε μονάδες ως εξής: Διδακτορικό 40 μονάδες, Μεταπτυχιακό 20, Δεύτερο Μεταπτυχιακό 7, Δεύτερο Πτυχίο 16, Ο βαθμός του Πτυχίου («Καλώς» 7 μονάδες, «Λίαν Καλώς» 14 και  «Άριστα» 21), Γνώση μιας (1) ξένης γλώσσας (Άριστη γνώση 8 μονάδες, Πολύ Καλή γνώση 6, Καλή γνώση 4), Πιστοποιημένη γνώση χειρισμού ηλεκτρονικού υπολογιστή Α΄ επιπέδου 4 και Πιστοποιητικό Επιμόρφωσης από Α.Ε.Ι διάρκειας τουλάχιστον τριακοσίων (300) ωρών 4 μονάδες. Τα κοινωνικά κριτήρια μοριοδοτούνται ως εξής: 2 μονάδες για κάθε τέκνο και 20 μονάδες για μόνιμη αναπηρία 67% και άνω του υποψηφίου ή του/της συζύγου ή τέκνου. Δε λαμβάνεται υπόψη η επιτυχία σε γραπτούς διαγωνισμούς ΑΣΕΠ.   
• Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε μια γενικευμένη ανατροπή στη σειρά κατάταξης των συναδέλφων στους υπάρχοντες πίνακες αναπληρωτών, με βάση τους οποίους γίνονται κάθε χρόνο οι προσλήψεις των συναδέλφων στα σχολεία. Σήμερα οι πίνακες διαμορφώνονται κυρίως με βάση το πότε πήρε κάποιος εκπαιδευτικός πτυχίο, τους μήνες της προϋπηρεσίας του και την επιτυχία στους γραπτούς διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, σε όσους κλάδους υπάρχουν ακόμα επιτυχόντες που δεν έχουν διοριστεί.
• Το κυβερνητικό σχέδιο ικανοποιεί τις προεκλογικές ανάγκες του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας αποκάλυψε με τη δήλωσή του ότι “η κυβέρνηση θέλει ο κάθε υποψήφιος να βλέπει τον εαυτό του στο νέο σύστημα…”.  Ένα εμπόριο ελπίδας σε όλους, παλιούς και νέους αναπληρωτές, αλλά και στους νέους αποφοίτους, η οποία όμως είναι ψεύτικη, γιατί τελικά οι θέσεις μόνιμης δουλειάς θα είναι ελάχιστες. Στο βωμό αυτής της τακτικής “εκτελούνται στα  έξι μέτρα” χιλιάδες νυν εργαζόμενοι, που θα πεταχτούν στην ανεργία κατρακυλώντας στους νέους πίνακες.

2. Οι λόγοι που απορρίπτουμε το κυβερνητικό σχέδιο και οργανώνουμε την πάλη για να μην περάσει!

Α. Γιατί μέσα από τα λεγόμενα κριτήρια, με τα οποία θα γίνονται οι προσλήψεις, θα οδηγηθούν στην απόλυση χιλιάδες εκπαιδευτικοί, που ήδη εργάζονται ως αναπληρωτές. Το νέο σύστημα προσλήψεων δημιουργεί τεράστιες ανακατατάξεις στους πίνακες των αναπληρωτών (για μια ακόμα φορά) και τελικά λειτουργεί σαν μηχανισμός ανακύκλωσης της ανεργίας. Θεσμοθετεί τον άκρατο ανταγωνισμό και την εμπορευματοποίηση, το ανελέητο κυνηγητό προσόντων και πιστοποιήσεων.

Β. Γιατί δεν καλύπτει στο ελάχιστο ούτε καν τις στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων σε εκπαιδευτικούς, αντίθετα, παγιώνει τα χιλιάδες κενά, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την αδιοριστία, μέσα από το τέχνασμα της ανακύκλωσης της ανεργίας.

• Όλες οι κυβερνήσεις, και η σημερινή, έλεγαν και λένε στους αναπληρωτές: “τρέξτε σε όλη τη χώρα να μαζέψετε μόρια, υπηρετήστε στα δυσπρόσιτα για να τα διπλασιάσετε, δώστε γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ, μαζέψτε χαρτιά και πιστοποιήσεις, κάντε υπομονή και θα διοριστείτε”. Τώρα έρχονται με τον πιο άθλιο τρόπο και τσακίζουν όλους αυτούς τους συναδέλφους! Πετάνε στο καλάθι των αχρήστων χρόνια προσπάθειας και δουλειάς.
• Με το σχέδιο της κυβέρνησης έχουμε πραγματική κλοπή προϋπηρεσίας χιλιάδων συναδέλφων, την οποία πλήρωσαν κυριολεκτικά από την τσέπη τους με τις συνεχείς μετακινήσεις και τα δυσβάστακτα έξοδα. Πετιούνται στα σκουπίδια χρόνια δουλειάς και ζωής εκπαιδευτικών, που γυρνούσαν σε όλη την Ελλάδα, πολλές φορές μακριά από τις οικογένειές τους ή μη μπορώντας να στήσουν τη δική τους. Το “ευχαριστώ” της κυβέρνησης είναι το άνοιγμα το δρόμου της απόλυσης.
• Μέσα από τα λεγόμενα «ακαδημαϊκά» κριτήρια, με τον πλέον επίσημο τρόπο, η κυβέρνηση απαξιώνει, επί της ουσίας, το πτυχίο χιλιάδων αποφοίτων των σχολών. Το πτυχίο δε θα είναι το μοναδικό προαπαιτούμενο για τη δουλειά, αλλά ένα ακόμα χαρτί ανάμεσα σε άλλα. Θεσμοθετείται ένα ατελείωτο κυνήγι και εμπόριο προσόντων και πιστοποιήσεων, για όσους έχουν και μπορούν οικονομικά, το διαρκές άγχος και η ανασφάλεια για τους νέους ανθρώπους, που θα καλούνται συνεχώς να αποδεικνύουν ότι είναι «άξιοι» και «ικανοί» να εργαστούν στην Εκπαίδευση. Εφαρμόζεται γενικευμένα η πιο σκληρή αξιολόγηση και εμπορευματοποίηση της ίδιας της ζωής των υποψήφιων εκπαιδευτικών.  Αλήθεια έχει καμία σχέση αυτό με την “Αριστερά”;
• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδεικνύεται ο καλύτερος και πιο υπάκουος μαθητής της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α! Υλοποιεί κατά γράμμα τις κατευθύνσεις των λεγόμενων “εργασιακών προσόντων”, των πιστοποιήσεων και των δεξιοτήτων, που πρέπει “δια βίου” να κυνηγούν οι εργαζόμενοι για μια κακοπληρωμένη και επισφαλή θέση εργασίας. Η πρόταση της κυβέρνησης κινείται στην κατεύθυνση του ν. 3848 (Διαμαντοπούλου-ΠΑΣΟΚ) και στις προτάσεις ανάδειξης των “αξιότερων”, που κατέθεσε και πριν ένα μήνα περίπου η Ν.Δ στο πρόγραμμά της για την Παιδεία. Τόσο μεγάλες και χαοτικές είναι οι διαφορές τους!
• Τα τελευταία 10 χρόνια συνταξιοδοτήθηκαν περίπου 35.000 εκπαιδευτικοί. Από το 2010 και μετά σταμάτησαν, στην πράξη, να γίνονται μόνιμοι διορισμοί στην  εκπαίδευση. Δεν τηρήθηκε, από όλες τις κυβερνήσεις, ούτε καν το ποσοστό 1 προς 5 ή 1 προς 10 (αποχωρήσεων – προσλήψεων), που οι ίδιες ψήφιζαν στα διάφορα μνημόνια και μεσοπρόθεσμα σχέδια δημοσιονομικής προσαρμογής.
• Η πραγματικότητα είναι ότι τα μνημόνια αποτέλεσαν μια πρώτης τάξεως «ευκαιρία» για να υλοποιηθούν πιο γρήγορα και επιθετικά οι κατευθύνσεις της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ, αλλά και των εγχώριων εκπροσώπων του κεφαλαίου (βλ. ΣΕΒ) για: μείωση της δαπάνης μισθοδοσίας στον κρατικό τομέα, προώθηση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων και στην εκπαίδευση, αύξηση της αναλογίας εκπαιδευτικών – μαθητών, κατάργηση της λεγόμενης μονιμότητας στο Δημόσιο. Αυτή τη στρατηγική προσυπογράφουν όλα τα κόμματα, αλλά και οι δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, που πίνουν νερό στο όνομα της Ε.Ε. και των αξιών της «ελεύθερη οικονομίας», της «ανταγωνιστικότητας», και της δήθεν «αξιοκρατίας», όλοι όσοι μιλούν για “ευκαιρίες” και όχι για δικαιώματα.
• Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής στη χώρα μας είναι η ραγδαία αύξηση του ποσοστού των συμβασιούχων εκπαιδευτικών την τελευταία 10ετία από το 9% το 2008 σχεδόν στο 20% το 2018. Οι πολιτικές αυτές δημιούργησαν μια «στρατιά» συμβασιούχων – αναπληρωτών εκπαιδευτικών, που δεν αναπληρώνουν κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό τους. Είναι πολιτική επιλογή και όχι τυχαία αυτή η εξέλιξη!
• Η προοπτική που διαμορφώνεται, και από την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, είναι η αύξηση της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση τα επόμενα χρόνια. Επιλέγουν τους συμβασιούχους εκπαιδευτικούς γιατί: Είναι πιο φθηνοί για το αστικό κράτος. Βρίσκονται σε διαρκή ομηρία και ανασφάλεια και θεωρούνται πιο εύκολο θύμα στα διάφορα παιχνίδια των αστικών κομμάτων. Είναι πιο δύσκολη η συνδικαλιστική οργάνωσή τους. Αποτελούν μια μόνιμη δεξαμενή απολύσεων.
• Παρά τα μέτρα περιορισμού των αναγκών σε εκπαιδευτικούς, στα οποία προχώρησε με χειρουργικό τρόπο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ την τελευταία τριετία (κατάργηση υπεύθυνου ολοήμερου στο δημοτικό, χτύπημα στον παιδαγωγικό χαρακτήρα του ολοήμερου Δημοτικού και Νηπιαγωγείου, εφαρμογή των υποχρεωτικών τμημάτων με 25 μαθητές στην Πρωτοβάθμια με το Π.Δ. 79, 30ωρο Νηπιαγωγών, αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα Δημοτικού και Γυμνασίου, κλείσιμο τμημάτων σε ΕΠΑΛ κ.ά.), οι ανάγκες σε εκπαιδευτικούς, ώστε να ανοίγουν και να λειτουργούν στοιχειωδώς τα σχολεία, κάθε Σεπτέμβρη, είναι τεράστιες. Ακόμα και στο σημερινό κουτσουρεμένο σχολείο χρειάζονται κάθε χρόνο το λιγότερο 30.000 συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί! Απέναντι σ΄ αυτή την πραγματικότητα τι μας λέει η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας; Ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν χιλιάδες συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί για πολλά ακόμα χρόνια. Ότι θα συνεχίζεται η διάλυση της ζωής των αναπληρωτών, που θα τριγυρνούν με μια βαλίτσα στο χέρι με την ελπίδα του διορισμού. Γιατί ακόμα και οι 4.500 διορισμοί να πραγματοποιηθούν στην Ειδική Αγωγή, την επόμενη χρονιά, θα χρειαστούν και πάλι πάνω από 10.000 συμβασιούχοι για να λειτουργήσουν μόνο και μόνο οι δομές Ειδικής Αγωγής! Είναι τουλάχιστον πρόκληση να μας καλεί η κυβέρνηση να “πούμε κι ευχαριστώ” για την απόλυση συναδέλφων μας, για το ότι τα επόμενα πολλά χρόνια η εκπαίδευση θα στηρίζεται σε χιλιάδες συμβασιούχους εκπαιδευτικούς χωρίς δικαιώματα! Είναι πρόκληση για τις ίδιες τις λαϊκές οικογένειες, που καλούνται να συμβιβαστούν με τις ελλείψεις και τα κενά στα σχολεία, με την υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών τους, που θα αναγκάζονται, ειδικά στον ευαίσθητο τομέα της Ειδικής Αγωγής, να αλλάζουν εκπαιδευτικό κάθε χρόνο ή ακόμα και μέσα στην ίδια χρονιά. 
• Όλα αυτά τα χρόνια ακούσαμε διάφορα προσχήματα για την πολιτική της αδιοριστίας. Από τα εμπόδια που βάζουν οι θεσμοί και τους δημοσιοοικονομικούς περιορισμούς έως και τις αποφάσεις του ΣΤΕ. Φυσικά, όταν δίνουν κάθε χρόνο 4 δις € για Νατοϊκούς εξοπλισμούς και για σχεδιασμούς που εμπλέκουν τη χώρα μας σε επικίνδυνα παιχνίδια, δε βρίσκουν δημοσιοοικονομικά εμπόδια. Όταν μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό δίνουν πρωτοχρονιάτικους μποναμάδες στο κεφάλαιο (βλ. επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών, μειώσεις φορολογίας), τότε παίρνουν να συγχαρητήρια των θεσμών και της εργοδοσίας. Όταν είναι να περάσουν fast track μέτρα και ευνοϊκές τροπολογίες για επιχειρηματίες, τότε οι συνταγματικές και νομικές επιταγές γίνονται λάστιχο. Άλλωστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν κατάργησε κανένα νόμο, αντίθετα διατήρησε σε ισχύ το νομοθετικό οπλοστάσιο της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που οδηγεί σε λογική προσοντολογίου στις προσλήψεις και απαξιώνει τα πτυχία. Στην περιβόητη συνταγματική αναθεώρηση που προτείνει, δε συζητά καν την κατάργηση των άρθρων που βάζουν εμπόδια στη μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

3. Είναι τεράστιες οι ευθύνες της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ/ΠΕΚ, ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ/ΑΕΕΚΕ).

Όλα τα προηγούμενα χρόνια, διευκόλυναν την κυβέρνηση και τους σχεδιασμούς της. Αποδέχονται τα κυβερνητικά επιχειρήματα για την “αδυναμία μαζικών διορισμών” (λόγω δημοσιονομικών περιορισμών) αλλά και τις λεγόμενες “επιταγές του νόμου”. Δε θέλησαν να διαμορφώσουν προϋποθέσεις σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική. Όλο το προηγούμενο διάστημα έκαναν τα πάντα για να υπονομεύσουν το μοναδικό δίκαιο και ρεαλιστικό αίτημα, δεκάδων Συλλόγων και ΕΛΜΕ, που ενώνει τους συναδέλφους και απαντάει στις μορφωτικές ανάγκες, για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Το χαρακτήριζαν, όπως και οι εκάστοτε Υπουργοί Παιδείας, ουτοπικό και λαϊκίστικο, με αποτέλεσμα να αποδέχονται στην πράξη την ελαστική εργασία και τον ανελέητο ανταγωνισμό για μια θέση δουλειάς. Σαν βολικοί συνομιλητές της κυβέρνησης μιλούσαν για κάποια “καλύτερα” κριτήρια διορισμών και κατέθεταν προτάσεις νόμου στο Υπουργείο (ΟΛΜΕ) ή προτάσεις που είχαν ως κυρίαρχο κριτήριο, μαζί με όλα τα άλλα, την προϋπηρεσία (ΔΟΕ). Έτσι έδωσαν χρόνο και δυνατότητα ελιγμών στην κυβέρνηση, της έκαναν πλάτες. 

Ευθύνη έχουν και άλλες δυνάμεις, όπως οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, που από τη δική τους σκοπιά υπονόμευσαν και πολέμησαν το αίτημα για τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση. Ρίχνοντας νερό στο μύλο της κυβέρνησης θέτουν το πονηρό ερώτημα: “Δεν πρέπει να έχουμε μια πρόταση προς το Υπουργείο; Αν γίνουν κάποιοι, έστω λίγοι, διορισμοί με τι κριτήρια θα γίνουν;”. Τα ίδια ακούγαμε και από το ΣΥΡΙΖΑ, και τις συνδικαλιστικές του παρατάξεις, πριν γίνει κυβέρνηση. Να βρούμε ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις. Αυτή η λογική οδηγεί τελικά το κίνημα να ανέχεται τη χρόνια αδιοριστία και την αναπλήρωση, αν αυτή καθορίζεται με ένα πιο δίκαιο τρόπο. Είναι διαφορετικό πράγμα να παρουσιάζεται το πτυχίο και ο χρόνος κτήσης του αλλά και η προϋπηρεσία ως κριτήρια διορισμών, ειδικά όταν είναι δεδομένοι οι μηδενικοί ή οι ελάχιστοι διορισμοί, όπως λένε οι Παρεμβάσεις, και είναι διαφορετικό αυτά να θεωρούνται ως δεδομένα και αδιαπραγμάτευτα στα πλαίσια της μονιμοποίησης όλων των συμβασιούχων, όπως δίκαια απαιτούν οι χιλιάδες αναπληρωτές. Η προϋπηρεσία είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα κι όχι κριτήριο ή προσόν.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην Εκπαίδευση υποστηρίξαμε τη μόνη θέση που η ίδια η ζωή δικαιώνει, ότι: Μόνο η απαίτηση για άμεση μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών καλύπτει στην πραγματικότητα και το πτυχίο και την προϋπηρεσία όλων των συμβασιούχων. Είναι πολιτικά και συνδικαλιστικά χυδαίο να αφήνεται έστω και ο υπαινιγμός ότι η θέση μας αυτή δεν υπερασπίζεται την προϋπηρεσία των συναδέλφων. Και να λέγεται αυτό από αυτούς που μπαίνουν στη λογική των κριτηρίων διορισμού!

Σήμερα, το 2019, όλοι οι αναπληρωτές, με περισσότερη ή λιγότερη προϋπηρεσία, καλύπτουν επιτακτικές ανάγκες, αναπληρώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Κάθε διαχωρισμός των συνάδελφών μέσα στην εκπαίδευση, με βάση οποιοδήποτε κριτήριο, είναι απαράδεκτος και ανήθικος για το συνδικαλιστικό κίνημα και τα συνδικάτα, πλήττει τον χαρακτήρα και τον ρόλο τους. Δεν αποδεχόμαστε τη λογική που λέει ότι, για να έχεις το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, πρέπει πρώτα να είσαι πολλά χρόνια αναπληρωτής. Η προϋπηρεσία χρειάζεται να κατανοείται ως κεκτημένο και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα για τους εργαζόμενους και όχι ως κριτήριο ή προσόν. Η μάχη απέναντι στο προσοντολόγιο της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ δεν πρέπει να οδηγεί στην υιοθέτηση ενός άλλου προσοντολογίου, με άξονα τη λεγόμενη εργασιακή εμπειρία (που είναι απαίτηση των εργοδοτικών ενώσεων και της Ε.Ε.).

4. Απάντηση στη διαχρονική κοροϊδία και συνολικά απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική μπορεί να είναι μόνο η πάλη με βάση τις δικές μας ανάγκες!

Δεν πρόκειται να παζαρέψουμε τη ζωή και τα δικαιώματά μας. Τα σωματεία, οι συνδικαλιστές, οι επιτροπές αγώνα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, παλεύουμε μέσα στα σωματεία, ώστε να γίνουν κτήμα και υπόθεση των ίδιων των εκπαιδευτικών αιτήματα και στόχοι πάλης, που συγκρούονται με την αντιλαϊκή πολιτική και το σημερινό βάρβαρο σύστημα, που ενώνουν τους εργαζόμενους απέναντι στα παιχνιδάκια της διάσπασης που στήνουν οι κυβερνήσεις, που ανοίγουν δρόμο και προοπτική.

Οι στόχοι πάλης για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων εκπαιδευτικών, που έχουν δουλέψει τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση, για εδώ και τώρα τουλάχιστον 30.000 μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών των σχολείων, για ίσα δικαιώματα για μόνιμους και αναπληρωτές, μαζί με τις διεκδικήσεις για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα και δε θα υψώνει νέους ταξικούς φραγμούς, υιοθετούνται από όλο και περισσότερους συναδέλφους, ψηφίζονται από Γενικές Συνελεύσεις σε σωματεία, φλογίζουν τα χείλη και τις καρδιές νέων εκπαιδευτικών, που δε συμβιβάζονται με τη μιζέρια αυτής της πολιτικής!

Μόνο αυτές οι διεκδικήσεις απαντάνε στα οξυμένα προβλήματα των σχολείων και των ίδιων των συναδέλφων, μόνο έτσι ανοίγει ο δρόμος για την κάλυψη των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας.

Παλεύουμε σήμερα με βάση τις ανάγκες μας!

Δε μας είναι αδιάφορο σε καμία περίπτωση το ζήτημα του τρόπου διορισμού. Παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους. Θεωρούμε ότι το πτυχίο στο κάθε επιστημονικό αντικείμενο πρέπει να είναι το μοναδικό εφόδιο για την εργασία. Μέσα στα χρόνια των σπουδών μπορεί και πρέπει να εξασφαλίζονται όλες οι προϋποθέσεις, ώστε ο απόφοιτος να μπορεί να εργαστεί στην Εκπαίδευση. Είμαστε κάθετα αντίθετοι με την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από το πτυχίο. Είμαστε ενάντια σε κάθε είδους πιστοποιήσεις,  προσοντολόγια. Είναι βάρβαρο και δυστοπικό ένα μέλλον που ο κάθε εργαζόμενος θα μάχεται στην εργασιακή ζούγκλα για λίγα μόρια και κάποιους μήνες ελαστικής εργασίας. Μας ενδιαφέρει η επιστημονική στήριξη και εξέλιξη του εκπαιδευτικού που εργάζεται στο σχολείο μέσα από ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα επιμόρφωσης. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί επιστημονική και παιδαγωγική αναβάθμιση η συγκέντρωση προσόντων που γεμίζουν απλά ένα φάκελο. Η θέση αυτή αποτελεί θέση σύγκρουσης με την πολιτική της αδιοριστίας, της ανεργίας και της ανασφάλειας, της απαξίωσης και εμπορευματοποίησης της επιστημονικής γνώσης.

Στη σημερινή φάση, με τη συσσώρευση όλων των αντιφάσεων, των αδικιών και  των αδιεξόδων, που έχουν δημιουργήσει οι κυβερνητικές πολιτικές, η μόνη θέση, που μπορεί σε ένα βαθμό να αντιμετωπίσει τις αδικίες αυτές και να ενώσει, είναι αυτή της μονιμοποίησης όλων των αναπληρωτών και πιο συγκεκριμένα των περίπου 30.000 που έχουν εργαστεί τα τελευταία χρόνια στα σχολεία, χωρίς να μας διαφεύγει ότι ακόμα και έτσι δεν καλύπτεται το σύνολο των πραγματικών αναγκών της εκπαίδευσης που είναι πολύ μεγαλύτερες.

5. Το συνδικαλιστικό κίνημα, οι μόνιμοι και αναπληρωτές εκπαιδευτικοί χρειάζεται να βρεθούν το επόμενο διάστημα ενωμένοι και προστατευμένοι από το κυβερνητικό σχέδιο διάσπασης και κατακερματισμού!

Είναι ώρα να πάρουν την υπόθεση επάνω τους οι Σύλλογοι και οι ΕΛΜΕ. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στις πλειοψηφίες της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δίνουμε και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να μην περάσουν τα σχέδια διάσπασης και αφοπλισμού του κινήματος. Κανένας διαχωρισμός των συμβασιούχων – αναπληρωτών σε παλιούς και νέους, σε γενικής και ειδικής αγωγής, με ΑΣΕΠ ή χωρίς ΑΣΕΠ, με μεταπτυχιακό ή χωρίς. Όλοι μαζί, όλοι ενωμένοι στον αγώνα για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Εδώ και τώρα μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση. Να αποκατασταθεί εδώ και τώρα η αδικία για όλους τους συναδέλφους. Έστω και μια απόλυση συναδέλφου θα μας βρει απέναντι.

Δυναμώνουμε τον συλλογικό αγώνα μέσα από τα σωματεία μας. Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι έχουμε ανάγκη από Σωματεία και Ομοσπονδίες που θα ενώνουν στην πάλη τους όλα τα μέλη και δε θα τα διαχωρίζουν, θα έχουν μέτωπο στις αντιλαϊκές πολιτικές, δε θα παζαρεύουν τα δικαιώματά μας. Ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να φέρει τα πάνω - κάτω, να στριμώξει, να δυσκολέψει, να ανατρέψει τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. 

Απέναντι στην κοροϊδία για διορισμούς σε βάθος τριετίας και κριτήρια απολύσεων απαντάμε:

• Πάρτε πίσω τώρα το σχέδιο λαιμητόμο!
• Δε διαπραγματευόμαστε τη δουλειά ούτε ενός αναπληρωτή, δεν παζαρεύουμε ούτε μια ώρα δουλειάς κανενός συναδέλφου. Μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των συμβασιούχων – αναπληρωτών συναδέλφων που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση. Κανένας απολυμένος! Τουλάχιστον 30.000 άμεσοι μόνιμοι διορισμοί για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει και ο δρόμος στους νεότερους συναδέλφους!
• Κατάργηση του ν. 3848 και όλου του αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου, που οδηγεί σε λογική προσόντων για τους διορισμούς. Το πτυχίο να είναι το μοναδικό εφόδιο για την εργασία.

Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες!

Όλα τα Σωματεία, ΣΥΛΛΟΓΟΙ και ΕΛΜΕ, να πάρουν αποφάσεις καταδίκης των κυβερνητικών σχεδίων. Να απαιτήσουν απόσυρση του νομοσχεδίου απολύσεων! Προχωράμε σε μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των ΣΥΛΛΟΓΩΝ και των ΕΛΜΕ με στόχο την οργάνωση αγωνιστικής – απεργιακής απάντησης στην κυβερνητική πολιτική. Συμμετέχουμε μαζικά σε όλες τις κινητοποιήσεις!

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της ήδη αποφασισμένης 24ωρης απεργίας για την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου. Κλιμακώνουμε την πάλη αμέσως μετά για να μην περάσει το κυβερνητικό σχέδιο!

Στο χέρι μας είναι να ανατρέψουμε τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, να προσπεράσουμε την ηττοπάθεια και τον συμβιβασμό, που καλλιεργεί ο κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Ας το δοκιμάσουμε! Μπορούμε! Είναι σίγουρο ότι θα βγούμε πιο δυνατοί!

Σπύρος Μαρίνης, μέλος του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., εκπρόσωπος της

Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών (συνδυασμός που στηρίζει το ΠΑΜΕ)