Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά κατακτιέται μέσα από αγώνες κι όχι μέσα από δικαστικές διαμάχες!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, με αφορμή την απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) για υπόθεση που αφορά συμβασιούχους εργαζόμενους στον Δήμο Αγίου Νικολάου, σε σχέση με αίτημα μετατροπής της σύμβασής τους σε αορίστου χρόνου, έχει ξεκινήσει μία συζήτηση από μεγάλα δικηγορικά γραφεία, αλλά και εκπροσώπους συνδικαλιστικών παρατάξεων (που εκπροσωπούν κυβερνήσεις όλων των προηγούμενων ετών και τη σημερινή) για προσφυγή στα δικαστήρια εργαζομένων που διεκδικούν τη μονιμοποίησή τους μετά από χρόνια εργασιακής ομηρίας με ελαστικές συμβάσεις εργασίας.

Βέβαια, αυτή η συζήτηση δεν είναι καινούργια...Έχει αξιοποιηθεί και παλιότερα από αντίστοιχους κυρίους και κυρίες (και μάλιστα έχουν σύρει και σωματεία στη λογική αυτή) που στα λόγια υπερασπίζονται τους συμβασιούχους εργαζόμενους, αλλά στην πράξη οι κυβερνήσεις που στηρίζουν εφαρμόζουν τις κοινοτικές οδηγίες της ΕΕ, που λιβανίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ την ανάγκη ενίσχυσης της «ελαστικής και ευέλικτης» εργασίας. Αντίστοιχα, εφαρμόζουν και το άρθρο 103 του Συντάγματος (που ψήφισαν το 2001 ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο τότε ΣΥΝ (τώρα ΣΥΡΙΖΑ) που απαγορεύει τη μετατροπή συμβάσεων ορισμένου χρόνου στο Δημόσιο σε αορίστου.

Αρχικά, διαβάζοντας τις αλήθειες των αποφάσεων και όχι τα μισόλογα, ξεκαθαρίζει το ίδιο το ΔΕΕ, αλλά και η ΕΕ σε παλιότερες ερωτήσεις ευρωβουλευτών,  ότι δεν πρόκειται για δεσμευτική απόφαση των κρατών-μελών η γνωμάτευση του ΔΕΕ, ενώ η οδηγία της ΕΕ που επικαλείται το ΔΕΕ ξεκαθαρίζεται ρητά ότι δε σημαίνει απαραίτητα τη μετατροπή των συμβάσεων από ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Όλοι οι εκπαιδευτικοί, μόνιμοι και συμβασιούχοι αναπληρωτές, έχουμε πείρα για το πώς εννοούν η ΕΕ, ο ΟΑΣΑ, οι κυβερνήσεις, το σχέδιο Πισσαρίδη την ελαστική εργασία στην εκπαίδευση, και πως αντί αυτή να μειώνεται, αυξάνεται με στρατηγική επιλογή, και μάλιστα με όρους σφαγείου, όπως είδαμε και από την εφαρμογή του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ το 2019 για τις προσλήψεις. Οι αναπληρωτές αντιμετωπίζονται ως  αναλώσιμοι, χωρίς δικαίωμα στην ιατρική περίθαλψη, στην μόνιμη κατοικία, στη σταθερότητα, στην οικογένεια. Αυτή είναι η «ευέλικτη και ελαστική» εργασία που φέρνει «ανταγωνιστικότητα και παραγωγικότητα» σύμφωνα με την ΕΕ, για τα κέρδη των μεγάλων  επιχειρηματικών ομίλων  όμως , κι όχι για την καλυτέρευση της ζωής μας.

Ας μας πουν όλοι αυτοί που «κόπτονται» για το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά...Πού ήταν πριν από 2 χρόνια, για να στηρίξουν την πρόταση πάνω από 150 σωματείων (μέσα στα οποία είναι και ο Σύλλογός μας «ΡΟΖΑ ΙΜΒΡΙΩΤΗ», Νομαρχιακών Τμημάτων της ΑΔΕΔΥ και Ομοσπονδιών του Δημοσίου, όταν έκαναν πρόταση για αναθεώρηση του άρθρου 103;

Απάντηση από τους εκπροσώπους του νυν και πρώην κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν περιμένουμε! Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πλέον πως το δικαίωμα των αναπληρωτών στη μόνιμη, σταθερή δουλειά και των μαθητών για μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό απ’ την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς είναι επιτακτική ανάγκη του σήμερα και μπορεί να γίνει πραγματικότητα μέσα από τους συλλογικούς αγώνες με τα σωματεία μας.  Και ο Σύλλογός μας έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα αυτό όλα αυτά τα χρόνια!

Είναι έργο των κυβερνήσεων  οποιασδήποτε απόχρωσης το γεγονός ότι απέναντι στις περίπου 47.000 συνταξιοδοτήσεις από το 2010 ως σήμερα, αντί να έχουν γίνει αντίστοιχοι μαζικοί μόνιμοι διορισμοί, έχουμε φτάσει στο σημείο μέχρι τώρα να έχουν προσληφθεί πάνω από 52.000 συμβασιούχοι αναπληρωτές! Κι όλα αυτά χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις φετινές αιτήσεις συνταξιοδοτήσεων από συναδέλφους.

Όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές,  ακόμη και οι πρόσφατοι διορισμοί που έγιναν στην Ειδική Αγωγή είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με τις ανάγκες, και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι για την παράλληλη στήριξη έχουν προσληφθεί συνάδελφοι και από τους πίνακες Γενικής Αγωγής, χωρίς να έχουν καλυφθεί βέβαια όλα τα κενά! Και βέβαια δεν ξεχνάμε ότι έστω και αυτοί οι διορισμοί, έγιναν κάτω από την πίεση των αγώνων των σωματείων του κλάδου όλα τα τελευταία χρόνια, με κορύφωση τους αγώνες ενάντια στο νομοσχέδιο Γαβρόγλου για τις προσλήψεις.

Για ένα να είναι σίγουροι οι κύριοι και οι κυρίες της κυβέρνησης και οι διάφοροι καλοθελητές τους... Οι συμβασιούχοι συνάδελφοί μας αναπληρωτές δεν τρώνε κουτόχορτο και έχουν πλέον και πείρα. Είναι στην πρώτη γραμμή και του αγώνα και της προσφοράς προς τους μαθητές τους, ειδικά στις δύσκολες και πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας. Μπήκανε μπροστά και εμποδίσανε την κάμερα στην τάξη, τις ψευτοεκλογές των αιρετών, την αξιολόγηση συμμετέχοντας  στις οργανωμένες και συλλογικές διαδικασίες των σωματείων! Έτσι και τώρα δεν πρέπει να τρέξουν  σε αδιέξοδες δικαστικές διαμάχες των ίδιων δικαστηρίων που κρίνουν απεργίες παράνομες και καταχρηστικές. Δεν πρέπει να επιτρέψουν σε κανέναν να εκμεταλλευτεί τη δίκαιη αγωνία τους, να βρίσκει πρόσφορο έδαφος καλλιεργώντας τους αυταπάτες!

Είναι κρίσιμο όλοι οι  συνάδελφοι αναπληρωτές, να συμμετέχουν μαζικά  στις συσκέψεις και στη δράση του Συλλόγου μας, να  ενημερώνονται  για τα δικαιώματά τους  και τις εξελίξεις.  Όλοι μαζί , μόνιμοι και αναπληρωτές, διεκδικούμε να ανοίξουν τα σχολεία με υγιεινή και ασφάλεια, να παρθούν μέτρα στο σύστημα υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Αντιστεκόμαστε στην καταστολή και τον αυταρχισμό που εντείνει η κυβέρνηση γιατί μας θέλει με το στόμα κλειστό!

Ο αγώνας για την υγεία, για την παιδεία, για τα δικαιώματά μας, συνδέεται άμεσα με τον ανυποχώρητο και σταθερό αγώνα μας για μόνιμη και σταθερή δουλειά, με τους μαζικούς διορισμούς όλων των συμβασιούχων αναπληρωτών!

Το καλοκαίρι του 2021 περίπου 9.000 συνάδελφοι θα βγουν στη σύνταξη! Ακόμα και να πραγματοποιηθούν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για 5.250 διορισμούς στη Γενική Αγωγή, οι ανάγκες στην Εκπαίδευσης θα πολλαπλασιαστούν! Θα χρειαστούν κοντά στους 60.000 αναπληρωτές! Τέρμα πιο στην κοροϊδία! Εδώ και τώρα μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων!

Συνεχίζουμε δυναμικά! «Ο μόνος αγώνας που χάθηκε είναι αυτός που δε δόθηκε..»!

Το ΔΣ