Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας καταδικάζει την πολιτική ιδιωτικοποίησης της παιδείας, όποια μορφή κι αν αυτή παίρνει. Μία από τις χαρακτηριστικότερες είναι η είσοδος στα δημόσια σχολεία διαφόρων ΜΚΟ καθώς και «μη κερδοσκοπικών» Ιδρυμάτων επιχειρηματικών ομίλων. Τέτοια περίπτωση αποτελεί και το πρόγραμμα «Χημεία Μικροκλίμακος» το οποίο απευθύνεται στα Γυμνάσια (και) της περιοχής μας, εκ μέρους της ΜΚΟ «STEM Education» και με την «ευγενική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος». Κι όλα αυτά με την υποστήριξη της Διοίκησης της Εκπαίδευσης.

Πρόκειται για δωρεά «εκπαιδευτικών πακέτων» από το Ίδρυμα Στ. Νιάρχος προκειμένου τα δημόσια σχολεία να λάβουν μέρος στο προαναφερθέν πρόγραμμα, υπό τους όρους αλλά και την εποπτεία της άνω ΜΚΟ. Ενδεικτικά, μάλιστα, αναφέρουμε ότι μεταξύ των όρων, στους οποίους υποχρεούνται να συναινέσουν οι εκπαιδευτικοί που θα λάβουν μέρος με τους μαθητές τους στο πρόγραμμα, είναι η αποστολή στην εν λόγω ΜΚΟ «ευχαριστήριας επιστολής στο πλαίσιο της δωρεάς των εκπαιδευτικών πακέτων».

Ανεξάρτητα από το όποιο επιστημονικό και παιδαγωγικό κύρος του εν λόγω προγράμματος, για το οποίο λόγο μπορούν να εκφέρουν οι συνάδελφοι στους οποίους παρουσιάστηκε, οφείλουμε να διατυπώσουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις:

• Όλο και περισσότερα σχολεία για την κάλυψη ζωτικών λειτουργικών αναγκών τους απευθύνονται στη «φιλανθρωπία» διαφόρων ιδρυμάτων και επιχειρήσεων. Αυτό γίνεται στο πλαίσιο της πολιτικής των κυβερνήσεων που προωθούν το λεγόμενο «νέο σχολείο», δηλαδή το «σχολείο της αγοράς», το σχολείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιχειρηματικών ομίλων. Ένα σχολείο που δε θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά αντίθετα θα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από την τσέπη των γονιών και από τους διάφορους «φιλάνθρωπους» χορηγούς.
• Τα διάφορα ιδρύματα και οι μεγάλες επιχειρήσεις που δείχνουν δήθεν το ενδιαφέρον τους για το δημόσιο σχολείο, κάνουν «δωρεές» και «χορηγίες» έχοντας το αφορολόγητο και συγχρόνως πολλαπλά οφέλη, από τη διαφήμιση μέχρι και την παρέμβαση προοπτικά στα ίδια τα προγράμματα σπουδών της εκπαίδευσης. Μέχρι δηλαδή το σημείο να αποφασίζουν οι ίδιοι οι «χρηματοδότες» του σχολείου τι θα διδάσκονται οι μαθητές του. Και αυτό το ενδεχόμενο δεν είναι μακρινό, σε χώρες της Ε.Ε. είναι η σύγχρονη πραγματικότητα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία κομματιάζεται ακόμα περισσότερο το ενιαίο της εκπαίδευσης, προχωρά η πολιτική της «αυτονόμησης» του σχολείου, η πολιτική του σχολείου που θα «αρμόζει» στα παιδιά κάθε κοινωνικής τάξης χωριστά.
• Το συγκεκριμένο Ίδρυμα, όπως και άλλα παρεμφερή, εμφανίζεται με δωρεές και προσφορές εκατομμυρίων σε φιλανθρωπίες, κρύβοντας επιμελώς τις επιδοτήσεις, τις φοροαπαλλαγές, τα κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Κέρδη που είναι βαμμένα από τον ιδρώτα, το αίμα και την εκμετάλλευση των Ελλήνων και ξένων ναυτεργατών. 
• Οι περίφημες «χορηγίες» τους είναι ψίχουλα, σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα τεράστια υπερκέρδη τους που έχουν συσσωρευτεί από το ξεζούμισμα των εργατών τους, δηλαδή των γονιών των μαθητών μας.
• Η «χρηματοδότηση» και η κάθε λογής «υποστήριξη» των σχολείων από τους χορηγούς συμφέρει διπλά τις αστικές κυβερνήσεις. Αφενός αποσύρονται από τις ευθύνες τους για δημόσια και δωρεάν παιδεία και αφετέρου διδάσκουν στη νεολαία της χώρας μας τον κοινωνικό εταιρισμό, με άλλα λόγια την ταξική υποταγή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
• Η αναζήτηση χορηγιών, δωρεών, εταιρειών που θα «εισφέρουν» όχι απλά στην οικονομική επιβίωση των σχολείων, αλλά ακόμα και στη διαμόρφωση του ίδιου του περιεχομένου της μάθησης, αποτελούσαν κριτήρια αξιολόγησης στο νομικό – θεσμικό πλαίσιο της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Όλα αυτά καταργήθηκαν ή θα τα ξαναβρούμε μπροστά μας το επόμενο διάστημα;

Για αυτούς τους λόγους θεωρούμε ότι καθήκον των εκπαιδευτικών, των γονιών και των μαθητών μαζί με όλο το λαό είναι να αντισταθούμε και να υψώσουμε τείχος απέναντι στην προσπάθεια παραπέρα εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης. Να διεκδικήσουμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία σε ένα ενιαίο και δωδεκάχρονο σχολείο για όλα τα παιδιά, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Καμιά επιχειρηματική δράση στην εκπαίδευση.

Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών και τα σχολειά τους δε χρειάζονται ελεημοσύνη. Χρειάζονται ολόπλευρη μόρφωση και γονείς με μόνιμη και σταθερή εργασία. Χρειάζονται ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Η πολιτική ηγεσία, από τον Διευθυντή Εκπαίδευσης Δ΄ Αθήνας μέχρι τον υπουργό, είναι έκθετοι έναντι της εκπαιδευτικής κοινότητας και του λαού για την πολιτική ιδιωτικοποίησης και ευτελισμού του δημόσιου σχολείου που εφαρμόζουν, τόσο όμοια, σαν δυο σταγόνες νερό, με την πολιτική και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ καλεί όλους τους συναδέλφους στους οποίους απευθύνεται το συγκεκριμένο ή και άλλα τέτοιου χαρακτήρα προγράμματα, να μην λάβουν μέρος, να μη γίνουν γρανάζια στη μηχανή συμφερόντων ξένων προς τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, να μη γίνουν συμμέτοχοι στην πολιτική των ΕΕ – ΟΟΣΑ – Κεφαλαίου – ΣΥΡΙΖΑ.