18 χρόνια απ’ τους βομβαρδισμούς και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, οι φωτιές του πολέμου απ’ τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη γειτονιά μας κι σ’ ολόκληρο τον πλανήτη πληθαίνουν.

Χώρες διαλύονται, περιοχές ερημώνονται, εκατομμύρια πρόσφυγες από Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη, Υεμένη, αναζητούν τόπο για να επιβιώσουν. Πάνω από 10.000 καταγεγραμμένοι πρόσφυγες έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο απ’ το 2014, σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ-Δύσης με Ρωσία, Κίνα και άλλες δυνάμεις αγγίζει τα όρια του παροξυσμού.

Οι 59 τόμαχοκ που έριξαν οι ΗΠΑ στη Συρία από αεροπλανοφόρο που ελλιμενίζεται ταχτικά στη βάση της Σούδας, η ρίψη της «μητέρας των βομβών», της μεγαλύτερης συμβατικής βόμβας, στο Αφγανιστάν, η αναθέρμανση της πυρηνικής αντιπαράθεσης στη χερσόνησο της Κορέας, είναι δείγματα για το που μπορούν να φτάσουν τα πράγματα.

Στην ανατολική Ευρώπη αντιπαρατίθενται πύραυλοι, αντιπυραυλικά συστήματα , αμερικανο-νατοϊκά στρατεύματα με ρώσικες δυνάμεις , ενώ η Ουκρανία παραμένει ανοικτό πεδίο αντιπαράθεσης. Στα Βαλκάνια υποδαυλίζονται εθνικισμοί και θρησκευτικά μίση. Οι δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων για θνησιγενές κράτος της ΠΓΔΜ ανοίγουν τις ορέξεις και των ντόπιων μεγαλοϊδεατιστών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, όχι μόνο δεν αμφισβητεί τα δεσμά της εξάρτησης απ’ τους αμερικανονατοϊκούς, αλλά μέσω του Καμένου ζητά «κι άλλες βάσεις», «περισσότερο ΝΑΤΟ στο Αιγαίο» και είναι έτοιμη να προσφέρει και το «αξιόμαχο στράτευμα» στις υπηρεσίες των πολεμικών τους επιχειρήσεων. Οι στρατηγικές συμμαχίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, οι σε μόνιμη βάση κοινές στρατιωτικές ασκήσεις συνεκπαίδευσης με ΗΠΑ, Ισραήλ, Αίγυπτο, η επέκταση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων των ΗΠΑ στο Ακρωτήρι και στη Σούδα στα Χανιά, ο ελλιμενισμός των πυρηνοκίνητων αεροπλανοφόρων και άλλων τερατόπλοιων, τα ταξίδια των Καμένου –Κοτζιά στις ΗΠΑ και ο εκθειασμός του Τραμπ, αποκαλύπτουν τους επικίνδυνους δρόμους που οδηγεί η κυβέρνηση το λαό και τη χώρα.

Μπροστά στις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας, αλλά και στον κόσμο, η εκκωφαντική σιωπή και ανυπαρξία αντιπολεμικού, αντιιμπεριλιστικού κινήματος απελευθερώνει τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις που καλλιεργούν τους εθνικισμούς τα θρησκευτικά και φυλετικά μίση Τα εκατομμύρια των διαδηλωτών που βγήκαν στο δρόμο το 2003 ενάντια στην εισβολή στο Ιράκ, το μαζικό αντιπολεμικό, αντιβασικό κίνημα στον τόπο μας, μπορεί να φαντάζουν μακρινά, είναι απόδειξη όμως ότι οι λαοί έχουν τη διάθεση να παλέψουν για το δικαίωμα τους στη ζωή. Αρκεί να μην τους εγκλωβίσουν στις αυταπάτες για «φιλειρηνικές» δυνάμεις ( Ευρωπαϊκή Ένωση) ή του «καλού προστάτη» (Ρωσία). Οι ιμπεριαλιστές μόνο ένα «δίκιο» αναγνωρίζουν και για αυτό πνίγουν στο αίμα τους λαούς Το «δίκιο» των συμφερόντων τους.

Σήμερα λοιπόν που ο λαός μας, η νεολαία βρίσκονται μπροστά σε πραγματικούς κινδύνους να γίνουν κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών, χρειάζεται να αποκαλυφτούν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να καταγγελθεί η αναβίωση των εθνικισμών στα Βαλκάνια, οι προκλήσεις των αστικών τάξεων και κυβερνήσεων ένθεν και ένθεν του Αιγαίου, το κυνήγι των εξοπλισμών και τα πολλαπλά δεσμά που δένουν το λαό μας. Να ξαναζωντανέψει το αντιπολεμικό – αντιιμπεριαλιστικό- αντιβασικό κίνημα στον τόπο μας.

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ

ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ

ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ «ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ»