Σ.Ε.Π.Ε. "Αργύριος Μοσχίδης": Απάντηση σε άρθρο της εφημερίδας "Λήμνος"
Προς
Το Διευθυντή της εφημερίδας «ΛΗΜΝΟΣ»
Κύριε Διευθυντή,
Στο υπ αριθμόν 928-9/3/2016 φύλλο της εφημερίδας σας, ο κ. Πειρουνάκης φαίνεται ότι θίχτηκε για λογαριασμό των επιχειρήσεων για τη θέση του Συλλόγου μας, αλλά και του Κλάδου μας σε ό, τι αφορά την εισβολή των επιχειρήσεων στα Δημόσια σχολεία και δημοσίευσε την επιστολή του με τίτλο «Απάντηση σε ανακοίνωση (sic) Συλλόγου «Δασκάλων»».
Κατ αρχήν θα θέλαμε να τον ενημερώσουμε ότι η θέση του Συλλόγου μας για το συγκεκριμένο θέμα βασίζεται σε αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων του Συλλόγου, που για μας είναι και το κύτταρο της δημοκρατίας, όπως και οι Γενικές Συνελεύσεις κάθε σωματείου εργαζομένων.
Ενδεικτικά αναφέρουμε: Απόφαση Γενικής Συνέλευσης της 6-6-2013: «Να απαγορευτεί κάθε επιχειρηματική δράση στην Παιδεία - Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους». Απόφαση Γενικής Συνέλευσης της 11-9-2013: «Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία - Όχι στο σχολείο της αγοράς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Καμιά ιδιωτικοποίηση – καμιά εκποίηση του δημόσιου πλούτου – καμιά εκχώρηση δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών και οργανισμών στους άρπαγες των επιχειρηματικών ομίλων». Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της 3-6-2015: Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης – Έξω οι επιχειρήσεις από τα σχολεία." title="" class="mceItem">
Και βέβαια, η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που ψήφισε αυτές τις αποφάσεις, δεν είναι «ακροαριστεροί», ούτε είναι «ακροαριστερή» η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ), το Διοικητικό Συμβούλιο της οποίας απαρτίζεται από πέντε (5) διαφορετικές παρατάξεις και της οποίας η θέση είναι «καμιά επιχείρηση στα δημόσια σχολεία».
Προσπερνάμε τις γελοιότητες του τύπου «η Β. Κορέα και γενικώς ο κρατικός ολοκληρωτισμός και εν τέλει τυραννία αποτελεί ακόμη πρότυπο», και θα απαντήσουμε στις αθλιότητες του τύπου «προτιμούν να υπονομεύσουν την εκπαίδευση των παιδιών μας», «τόσο μίσος πια προς τα παιδιά» και «Ε, τέτοια άτομα, λέω, δεν πρέπει να είναι δάσκαλοι. Είναι επικίνδυνοι για τα παιδιά και για την χώρα. Εν τω μεταξύ τους πληρώνουμε εμείς με τους (βαρύτατους) φόρους μας».
Κατ αρχήν ο κ. Πειρουνάκης, αν και Λημνιός στην καταγωγή, δεν φαίνεται να έχει γνώση της εκπαίδευσης στη Λήμνο και αγνοεί το τι έχουν προσφέρει οι εκπαιδευτικοί και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, μέχρι σήμερα, στην εκπαίδευση των παιδιών της Λήμνου, τόσο όσον αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό των σχολείων, όσο και την στελέχωση των σχολείων με εκπαιδευτικούς.
Ο κ. Πειρουνάκης, καθώς και ο Λημνιακός και Ελληνικός λαός, πληρώνουν βαρύτατους φόρους στο κράτος (και όχι στις επιχειρήσεις), για να έχουν τα παιδιά όλων μας Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση (και όχι μόνο αυτή, αλλά και Δημόσια και Δωρεάν Υγεία, Πρόνοια και Ασφάλιση). Δηλαδή, σύγχρονα εκπαιδευτήρια, επαρκώς εξοπλισμένα με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, πλήρως στελεχωμένα με το απαραίτητο μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, με αποκλειστική χρηματοδότηση από το κράτος.
Αντί αυτών, έχουμε σήμερα εκπαιδευτήρια με ανάγκες επισκευής και συντήρησης που δεν καλύπτονται από την ολοένα μειούμενη κρατική χρηματοδότηση στις Σχολικές Επιτροπές, με λειψή υλικοτεχνική υποδομή, με σημαντικά κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό, το οποίο ήταν ακόμη λιγότερο στις 11 Σεπτεμβρίου που άρχισαν τα μαθήματα.
Ας αναρωτηθεί ο κ. Πειρουνάκης πού πήγαν οι βαρύτατοι φόροι; Σίγουρα όχι στους εκπαιδευτικούς, ούτε για την κάλυψη των αναγκών των σχολείων.
Μήπως πήγαν στα χέρια ορισμένων επιχειρήσεων για να αποθηκεύουν δισεκατομμύρια ευρώ στα θησαυροφυλάκια της Ελβετίας και στις off shore εταιρείες, για να εκμεταλλεύονται ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους με μισθούς Βουλγαρίας και Κίνας της τάξης των 200 και 300 ευρώ, για να κάνουν μαζικές απολύσεις δημιουργώντας εκατομμύρια ανέργων στη χώρα μας, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι οι νέοι, τα παιδιά μας;
Ο καλός δάσκαλος κατά τον κ. Πειρουνάκη πρέπει να εκθειάζει αυτές τις επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα στους μαθητές του, αλλιώς, αν τους λέει την αλήθεια, αν τους διδάσκει να διεκδικούν με συλλογικούς αγώνες αυτά που δικαιούνται, δίνοντας το παράδειγμα με τη δική του αγωνιστική στάση ζωής, αλλοίμονο του, δεν είναι δάσκαλος, είναι επικίνδυνος για τη χώρα!!! (Αλήθεια ποια χώρα; Αυτή των μεγαλοεπιχειρηματιών που ευημερούν, ή αυτή του λαού που δυστυχεί;)
Ούτε βέβαια ταυτιζόμαστε με τις ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας, όπως θέλει να συμπεραίνει ο κ.Πειρουνάκης, αφού η πολιτική τους είναι η κρατική υποχρηματοδότηση των Δημόσιων Σχολείων και ταυτόχρονα το άνοιγμα του δρόμου για την εισβολή των επιχειρήσεων στα σχολεία. Δεν είναι τυχαίο ότι με ευθύνη των μέχρι τώρα ηγεσιών του Υπουργείου Παιδείας (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που αναφέρει ο κ. Πειρουνάκης, αφού διατήρησαν αυτό το καθεστώς), διαλύθηκαν ο Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων και ο Οργανισμός Σχολικών Κτηρίων και δόθηκαν εν μέρει ή πλειοψηφικά στις επιχειρήσεις η εκτύπωση των σχολικών βιβλίων και η κατασκευή, συντήρηση και εξοπλισμός των σχολείων. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, εμφανίζονται επιχειρήσεις να καλύπτουν ως χορηγοί, ένα ελάχιστο μέρος των αναγκών των σχολείων, οι οποίες πρέπει να καλυφθούν αποκλειστικά από το κράτος και από τους βαρύτατους φόρους που πληρώνουμε σ’ αυτό. Παρουσιάζονται με τη μάσκα της φιλανθρωπίας, με αντάλλαγμα να μετατραπούν τα Δημόσια Σχολεία σε διαφημιστές τους. Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Η συνέχεια είναι αυτές οι επιχειρήσεις να έχουν λόγο στα προγράμματα και στη λειτουργία των σχολείων, κυρίως της δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με στόχο την παραγωγή φτηνού εργατικού δυναμικού, που θα εργάζεται γι αυτές, αδιαμαρτύρητα, με ελαστικές σχέσεις εργασίας και εξευτελιστικά μεροκάματα και μισθούς. (Άλλωστε έχουμε σήμερα αρκετά τέτοια παραδείγματα στη χώρα μας).
Το κράτος λοιπόν, ούτε μπορεί ούτε θέλει κ. Πειρουνάκη, να παράσχει τον απαραίτητο εξοπλισμό στα Δημόσια Σχολεία, γιατί είναι κράτος των μεγαλοεπιχειρηματιών και αυτών που τους λιβανίζουν. Ούτε είναι χρεωκοπημένο. Χρεωκοπημένος είναι ο λαός, η νεολαία μας, τα παιδιά μας, εξαιτίας αυτών τους οποίους υποστηρίζετε.
Κλείνουμε με τα λόγια της αγωνίστριας Δασκάλας Ρόζας Ιμβριώτη, τα οποία έχουμε προμετωπίδα στην ιστοσελίδα του Συλλόγου μας και τα οποία σας αφιερώνουμε:
Αποστολή του Δασκάλου είναι να φτιάξει ανθρώπους,
Μα για να φτιάξουμε ανθρώπους, πρέπει πρώτα εμείς να γίνουμε άνθρωποι.
Δεν μπορούμε να μείνουμε έξω από τους αγώνες του λαού, να μην κάνουμε δήθεν πολιτική.
Γιατί τότε κάνουμε πολιτική αντίθετη με τα συμφέροντα του λαού.
Εμείς θα φτιάξουμε ανθρώπους συνειδητούς και ελεύθερους.
Χρέος μας είναι να σταθούμε πλάι στο λαό μας και στην ανάγκη να τον οδηγήσουμε.
Κύριε Διευθυντή,
Παρακαλούμε να δημοσιεύσετε αυτή την επιστολή μας στο αμέσως επόμενο φύλλο της εφημερίδας σας και στην ίδια σελίδα που δημοσιεύτηκε η επιστολή του κ. Πειρουνάκη, όπως συνηθίζεται, στα πλαίσια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Ο Πρόεδρος: Μαδυτινός Κωνσταντίνος
Ο Αντιπρόεδρος: Σαββόγλου Γεώργιος
Η Γραμματέας: Κατεβαινίδου Γεσθημανή
Η Ταμίας: Αρναρέλλη Ευανθία
Το Μέλος: Νιαουνάκη Βασιλική