Συναδέλφισσες-Συνάδελφοι

Όπως γνωρίζετε πλέον όλοι το ασφαλιστικό, η μεγαλύτερη κατάκτηση των εργαζομένων, μετά τις προτάσεις της κυβέρνησης οδηγείται σε πλήρη κατάρρευση. Θίγονται βασικά κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, οι οποίοι μετά από χρόνια προσφοράς και εργασίας καλούνται να ζήσουν στην κυριολεξία έναν όλεθρο.

Τα όρια συνταξιοδότησης αυξάνονται στα 67 χρόνια ή στα 62 με 40 χρόνια δουλειάς. Το ποσοστό αναπλήρωσης μειώνεται περίπου στο 60% για το σύνολο του εργάσιμου βίου.

Το συνολικό ποσό των συντάξεων που θα δίνεται μαζί με το ποσό των επικουρικών, θα είναι μικρότερο καθώς οι μειώσεις στις επικουρικές θα είναι τεράστιες. Η κυβερνητική, βέβαια, προπαγάνδα υπόσχεται αυξήσεις.

Το ασφαλιστικό, όμως, δεν είναι μόνο η σύνταξη, όπως πολλοί θεωρούν, αλλά περιέχει όλο το πλαίσιο προστασίας κάθε εργαζόμενου. Είναι οι παροχές υγείας και πρόνοιας, η ασφάλιση του μικρού παιδιού, τα εμβόλια του. Είναι το επίδομα ασθένειας, οι ιατρικές εξετάσεις, τα φάρμακά μας. Είναι η προστασία της μητρότητας, με τα επιδόματα κύησης και λοχείας.

Μας λένε να ξεχάσουμε πως θα υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης που θα καλύπτει τον εργαζόμενο και την οικογένειά του και η ασφάλιση θα γίνει προσωπική υπόθεση ανάλογα με τις εισφορές και παροχές του καθενός. Δε μας λένε, ωστόσο, ότι η κυβερνητική πολιτική και η συνειδητή απαξίωση της Κοινωνικής Ασφάλισης, των συντάξεων και των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας-Πρόνοιας, τροφοδοτούν την ιδιωτική υγεία και ασφάλιση.

Μας λένε πως ζούμε πολύ άρα πρέπει να δουλεύουμε περισσότερα χρόνια. Δε μας λένε, εντούτοις, πως με την τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη που υπάρχει σήμερα και την αύξηση της παραγωγικότητας, θα μπορούσαμε όλοι μας αφενός να ζούμε καλύτερα και αφετέρου να βγαίνουμε στη σύνταξη με 30 έτη εργασίας ή στα 60 οι άνδρες και στα 55 οι γυναίκες (όπως ίσχυε πριν τις αλλαγές με τους νόμους Σιούφα-Ρέππα-Πετραλιά-Λοβέρδου).

Μας λένε πως τα ταμεία έχουν πρόβλημα και γι αυτό θα αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Δε μας λένε, όμως, πως τα αποθεματικά των ταμείων κατακρεουργήθηκαν, όταν τοποθετούνταν υποχρεωτικά στην Τράπεζα της Ελλάδας χωρίς τόκο (58-75 δις ευρώ απώλειες), όταν «παίχτηκαν» στο χρηματιστήριο (3,5 δις ευρώ), όταν έγιναν ομόλογα (απώλειες 8 εκ. ευρώ μόνο από το δομημένο της Ακρόπολης χρηματιστηριακής), όταν «κουρεύτηκαν» με το PSI (13 δις ευρώ).

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

ή θα σκύψουμε το κεφάλι, θα αποδεχτούμε τα μέτρα και θα μπαίνουμε με τη μαγκούρα στην τάξη ή θα παλέψουμε μέσα από το σωματείο, θα συμμετέχουμε ενεργά στη δράση, θα αγωνιστούμε για δημόσια, καθολική και υποχρεωτική ασφάλιση μέσα από ενιαίο σύστημα που θα περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα τις παροχές υγείας, πρόληψης και αποκατάστασης, την κοινωνική πρόνοια, όπως ομόφωνα αποφασίσαμε στην εκλογοαπολογιστική μας Γενική Συνέλευση στις 9 Δεκέμβρη.

Να κλιμακώσουμε τη δράση μας με απεργία, να συντονίσουμε τον αγώνα μας με άλλα σωματεία να συνεχίσουμε την πάλη μας ώστε να μην επιτρέψουμε να βάλουν ταφόπλακα στο ασφαλιστικό. Μπορούμε να τα καταφέρουμε όπως τα καταφέραμε με το νόμο Γιαννίτση (πάλι για το ασφαλιστικό) που αναγκάστηκαν να τον πάρουν πίσω. Η λογική της ανάθεσης πρέπει να ηττηθεί και να θριαμβεύσει το πνεύμα της συμμετοχής, της συνεργασίας, της κοινής δράσης, της ενότητας όλων των εργαζομένων. Αυτήν τη μάχη δεν είναι δυνατόν να την δώσουν λίγοι, σ αυτόν τον αγώνα κανείς δεν μπορεί να πάει μόνος του. Μια πλατιά λαϊκή πλειοψηφία μπορεί να ακυρώσει τα μέτρα, μπορεί να νικήσει. Αυτό τουλάχιστον διδάσκει η ιστορία του συνδικαλιστικού μας κινήματος.

Από τη συμμετοχή μας, την αποφασιστικότητα μας και την επιμονή μας θα κριθεί η έκβαση της μάχης

Για το ΔΣ