ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΟΛΜΕ ΚΑΙ ΔΟΕ, ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΜΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

1. Για την ενοποίηση των πρωτοβάθμιων σωματείων

Σήμερα στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών επικρατεί ο πολυκερματισμός στα πρωτοβάθμια σωματεία. Υπάρχουν 138 Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και 86 ΕΛΜΕ (Ενώσεις Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης). Πολλά από αυτά τα σωματεία είναι είτε πολύ μικρά είτε είναι σφραγίδες. Είναι φανερό ότι αυτή η οργανωτική δομή δυσκολεύει την οργάνωση της πάλης και την αποτελεσματικότητα του συνδικαλιστικού κινήματος. Θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν διαδικασίες για την ενοποίηση ΕΛΜΕ και ενοποίηση Συλλόγων, στην κατεύθυνση του να υπάρχει σε κάθε νομό μια ΕΛΜΕ και ένας Σύλλογος. (Εξαιρούνται η Αττική, η Θεσσαλονίκη, η νησιωτική Ελλάδα, αλλά και όπου αλλού υπάρχουν ιδιαίτερες γεωγραφικές συνθήκες π.χ. Έβρος).

Ιδιαίτερα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη πρέπει να υπάρξουν ενοποιήσεις σωματείων, να φτιαχτούν μεγαλύτερα συνδικάτα, στην κατεύθυνση ένα ή δύο το πολύ σωματεία ανά Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Π.χ. στον Πειραιά υπάρχουν 7 διδασκαλικοί Σύλλογοι και 2 ΕΛΜΕ (ΠΑΣΚ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ διέσπασαν την ΕΛΜΕ Πειραιά, ιδρύοντας ξεχωριστή ΕΛΜΕ στον Κορυδαλλό, σε ένα δήμο).

• Με βάση την πρότασή μας (που θέτουμε σε συζήτηση), οι 138 Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που υπάρχουν σήμερα προτείνεται να ενοποιηθούν σε 78 Συλλόγους και οι 86 ΕΛΜΕ να ενοποιηθούν σε 75.

Σήμερα έχουμε ανάγκη από πρωτοβάθμια Σωματεία που θα οργανώνουν και θα ενώνουν τους εργαζόμενους με βάση τον κλάδο και τα ταξικά τους συμφέροντα, κόντρα στο βασικό τους εχθρό που είναι το μεγάλο κεφάλαιο και το αστικό κράτος.

Μια τέτοια προοπτική ενοποίησης των Σωματείων, πέραν των άλλων, θα συμβάλλει στην αναζωογόνηση της λειτουργίας των Σωματείων, στη συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη και υλοποίηση των αποφάσεων, στη μαζικοποίηση και ισχυροποίηση γενικότερα των Συνδικάτων.

2. Για τη δυνατότητα το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να μπορεί να κηρύσσει απεργία

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ στερείται, από τις διατάξεις του καταστατικού της δυνατότητας κήρυξης απεργίας (έστω 24ωρης ή 48ωρης). Πρέπει να υπάρχει σχετική τροποποίηση του καταστατικού και να δοθεί η δυνατότητα κήρυξης απεργίας και από το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλες τις Ομοσπονδίες της χώρας σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα (και στη ΔΟΕ). Αυτή η ρύθμιση δεν θα αντιστρατεύεται την δυνατότητα που υπάρχει να συγκαλεί το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ τη Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ και να υποβάλλει προτάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις.

3. Για την εγγραφή συναδέλφων στα σωματεία

Οι εκπαιδευτικοί που με οποιαδήποτε σχέση εργασίας δουλεύουν στην εκπαίδευση θα πρέπει να έχουν δικαίωμα εγγραφής στο σωματείο με όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή τους σε αυτό. Μέχρι στιγμής υπάρχουν 7 διαφορετικές σχέσεις εργασίας στην εκπαίδευση. Άμεσα είναι πιθανό να προστεθούν και άλλες. Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να βρεθεί έτοιμο να απαντήσει στη ραγδαία ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, να σφυρηλατήσει την ενότητα του κλάδου, ανεξάρτητα από σχέση ή ωράριο εργασίας.

4. Για τις αρχαιρεσίες

Σε καμία άλλη ομοσπονδία δεν πραγματοποιούνται τόσες απανωτές αρχαιρεσίες όσες σε ΔΟΕ-ΟΛΜΕ (στα περισσότερα σωματεία πραγματοποιούνται ξεχωριστές αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Δ.Σ.- στις περισσότερες περιπτώσεις κάθε χρόνο - και ξεχωριστές για την ανάδειξη αντιπροσώπων για τα Συνέδρια). Το γεγονός αυτό οδηγεί τα σωματεία σε οικονομική αιμορραγία και τα μετατρέπει κυριολεκτικά σε εκλογικούς μηχανισμούς (δύο αρχαιρεσίες κάθε δύο χρόνια και μία την ενδιάμεση χρονιά). Τα σωματεία σε πολλές περιπτώσεις δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν με τίποτα άλλο, από τη διενέργεια αρχαιρεσιών.

• Προτείνουμε οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη αντιπροσώπων για τα συνέδρια να γίνονται την ίδια μέρα με αυτές για την ανάδειξη νέου ΔΣ, κάθε δύο χρόνια.

• Προτείνουμε, λόγω μείωσης του αριθμού των εκπαιδευτικών και την ανάγκη πιο δημοκρατικής-αναλογικής αντιπροσώπευσης, την αλλαγή του μέτρου εκλογής αντιπροσώπων για τα συνέδρια ΔΟΕ και ΟΛΜΕ από 1 αντιπρόσωπο ανά 100 ψηφίσαντες, σε 1 αντιπρόσωπο ανά 70 ψηφίσαντες, όπως συμβαίνει και σε άλλες Ομοσπονδίες του Δημοσίου.

5. Για το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στα μέλη των Δ.Σ. των Ομοσπονδιών

Μέχρι τώρα, τα μέλη των Δ.Σ. σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ δεν έχουν δικαίωμα του εκλέγεσθαι στα πρωτοβάθμια σωματεία τους. Το γεγονός αυτό είναι απαράδεκτο και συμβάλλει σε φαινόμενα παραγοντισμού. Ο εκλεγμένος στην Ομοσπονδία, οφείλει περισσότερο από κάθε άλλον, να θέτει τον εαυτό του στην κρίση των συναδέλφων από το πρωτοβάθμιο σωματείο που προέρχεται. Θεωρούμε επίσης ότι πρέπει να δοθεί καταστατικά η δυνατότητα ο εκλεγμένος στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας να είναι ταυτόχρονα εκλεγμένος και στο Δ.Σ. του πρωτοβάθμιου σωματείου. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις Ομοσπονδίες Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΠΟΕ – ΟΤΑ, ΟΣΝΙΕ, ΠΝΟ κλπ…), χωρίς κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, μπορεί να συμβάλλει στην καλύτερη σύνδεση της Ομοσπονδίας με τη βάση του κλάδου. Τέλος, θεωρούμε ότι πρέπει να παραμείνει η δυνατότητα εκλογής στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας των εκπαιδευτικών που δεν έχουν εκλεγεί σύνεδροι. Και αυτό γιατί μπορεί κάποια παράταξη ή κάποιος σύνεδρος να μην εκλεγεί για μια σειρά συγκυριακούς λόγους (όπως η μείωση του αριθμού των αντιπροσώπων).

• Προτείνουμε τα μέλη των Δ.Σ. των Ομοσπονδιών να έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στα πρωτοβάθμια σωματεία.

6. Για τα στελέχη εκπαίδευσης

Οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης, οι Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οι Σχολικοί Σύμβουλοι αποτελούν κυβερνητικά, κρατικά στελέχη, με αποστολή την προώθηση της βάρβαρης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

Επιλέγονται από την εκάστοτε κυβέρνηση με σκοπό να προωθήσουν την πολιτική της, την πολιτική της Ε.Ε. και του κεφαλαίου στην εκπαίδευση. Είναι τα στελέχη που προωθούν την αξιολόγηση, τις συμπτύξεις τμημάτων, τις συγχωνεύσεις των σχολείων, τα νέα αναλυτικά προγράμματα, τα ευρωπαϊκά προγράμματα, τα στελέχη που επιβάλλουν πειθαρχικές ποινές, που οδηγούν σε αργία και διαθεσιμότητα εκπαιδευτικούς. Ο ρόλος τους είναι απαραίτητος για την προώθηση ενός σχολείου που θα λειτουργεί με επιχειρηματικά κριτήρια. Το σχολείο αυτό δεν έχει καμιά σχέση με το σχολείο των λαϊκών αναγκών, που οραματίζεται και παλεύει ο λαός μας. Καθημερινά αποτελούν το κομμάτι εκείνο που προσπαθεί με ”νύχια και με δόντια’’ να περάσει την εφαρμογή της Αξιολόγησης στη ζωή, κάτι δηλαδή που η συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου έχει απορρίψει.

Είναι εξ’ αντικειμένου απέναντι στα συμφέροντα των εκπαιδευτικών, απέναντι στα αιτήματα και στους στόχους του συνδικαλιστικού κινήματος στο χώρο των εκπαιδευτικών. Είναι απέναντι στους αγώνες του λαού μας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, για μια παιδεία χωρίς ταξικούς φραγμούς.

Η 83^η ΓΣ της ΔΟΕ και το 16^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ πήραν απόφαση να διαγραφούν τα παραπάνω στελέχη εκπαίδευσης από μέλη των σωματείων που ανήκουν και κάλεσαν τα πρωτοβάθμια σωματεία να υλοποιήσουν την απόφαση αυτή.

Μέχρι τώρα, λίγα από τα στελέχη αυτά έχουν διαγραφεί από τα σωματεία τους. Το γεγονός ότι παραμένουν ακόμα μέλη, έρχεται σε αντίθεση με τους σκοπούς και την αποστολή ενός σωματείου. Υπονομεύει κατάφωρα τον αγωνιστικό προσανατολισμό του, αλλοιώνει το χαρακτήρα του. Δεν μπορεί στο ίδιο σωματείο να είναι μέλος και ο εργαζόμενος και ο εκπρόσωπος του εργοδότη. Και εργοδότης του εκπαιδευτικού είναι το αστικό κράτος, το οποίο εκπροσωπούν τα στελέχη εκπαίδευσης που εκείνο διορίζει. Άλλωστε πολλά από τα παραπάνω στελέχη, έχουν περάσει στην ίδρυση σωματείων (π.χ. Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων). Η Ομοσπονδία μεριμνώντας για την υλοποίηση των αποφάσεων των Συνεδρίων και των Γενικών Συνελεύσεων άλλα και βοηθώντας στο προσανατολισμό των σωματείων προτείνουμε να:

• Υιοθετήσει στο καταστατικό της ότι δεν μπορούν να είναι μέλη των πρωτοβάθμιων σωματείων οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης, οι Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και οι Σχολικοί Σύμβουλοι. Στην αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να διαγράφονται άμεσα από τα σωματεία τους

• Στο βαθμό που οι διευθυντές των σχολείων γίνουν αξιολογητές και συνδεθεί ο ρόλος τους με τις απολύσεις των εκπαιδευτικών, εκ των πραγμάτων αντιστρατεύονται τους σκοπούς και τις επιδιώξεις του καταστατικού του Συλλόγου και επίσης εκ των πραγμάτων ως αξιολογητές δε μπορεί να έχουν και εκείνοι θέση στα σωματεία.

Αθήνα, 21 Απριλίου 2015