Στις αγωνιζόμενες γυναίκες όλου του κόσμου

(τραγούδι βαμβακεργατριών σε γυναικεία απεργία το 1836»)

Για σένα Δασκάλα*

Ενώνουμε για άλλη μια φορά τη φωνή μας, γυναίκες και άντρες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων με αφορμή τη Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Παίρνουμε τη σκυτάλη του αγώνα από τις ράφτρες και τις υφάντρες  της Ν. Υόρκης, που στις 8 του Μάρτη του 1857,  σήκωσαν ανάστημα απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης τους. Διεκδικούσαν λιγότερες ώρες στο εξαντλητικό ωράριο, ίσο μισθό για την ίση δουλειά με τους άντρες συντρόφους τους, καλύτερες συνθήκες εργασίας μέσα στις άθλιες φάμπρικες. Μας δείχνουν το δρόμο της αγωνιστικής διεκδίκησης για την απελευθέρωση και τη χειραφέτηση μας από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.

Το 1910, κατά τη διάρκεια των εργασιών της Δεύτερης Διεθνούς Συνδιάσκεψης Σοσιαλιστριών γυναικών (Κοπεγχάγη), η επαναστάτρια και αγωνίστρια του παγκόσμιου εργατικού κινήματος Κλάρα Τσέτκιν πρότεινε να καθιερωθεί η 8^η Μάρτη ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, πράγμα που τελικά υιοθετήθηκε και από τον ΟΗΕ το 1977.

158 χρόνια μετά, μας ζητάνε να συμβιβαστούμε με «αξιοπρέπεια» στη μισή ζωή με τσακισμένα δικαιώματα. Να ξεχάσουμε τις κατακτήσεις, που μας πήραν πίσω.

Να αποδεχτούμε την περικοπή του επιδόματος τοκετού για όσες γυναίκες γεννούν σε δημόσιο ή ιδιωτικό νοσοκομείο. Να ξεχάσουμε τη 5ετή διαφορά στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης αντρών και γυναικών. Να διαγράψουμε από τη μνήμη μας  τα επιδόματα ανεργίας και να συμβιβαστούμε με την ωρομισθία, τα προγράμματα ΕΣΠΑ, την ευέλικτη, και κακοπληρωμένη δουλειά με «ημερομηνία λήξης».

Η δική μας αξιοπρέπεια είναι ο αγώνας για τη ζωή που μας αξίζει!

Οι γυναίκες εκπαιδευτικοί σηκώνουμε ψηλά τη σημαία του οργανωμένου αγώνα και υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα όχι μόνο τα δικά μας αλλά και όλων των γυναικών του μόχθου και της τάξης μας.  Μέσα στα σχολεία και νηπιαγωγεία μπορούμε καθημερινά και δίνουμε τη μάχη της μόρφωσης, της ολόπλευρης ανάπτυξης της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, της διαπαιδαγώγησης για τη μάχη που θα μας φέρει πιο κοντά σ’ ένα μέλλον χωρίς εκμετάλλευση, σε μια οικονομία που θα σχεδιάζεται με βάση τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες μας.

Συνεχίζουμε για τη ζωή που μας αξίζει και μας στερούν ΕΕ, κυβερνήσεις, μονοπώλια.

Μαχητικά διεκδικούμε :

• Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα Υγείας και Πρόνοιας.
• Πλήρης, δωρεάν προληπτικός έλεγχος και διαγνωστικές εξετάσεις, φάρμακα για όλες τις γυναίκες, χωρίς περικοπές και εξαιρέσεις.
• Κρατική χρηματοδότηση και ανάπτυξη υπηρεσιών και δομών για τη στήριξη της μάνας και του παιδιού, της οικογένειας, για την προσχολική αγωγή, τα Αμεα και τους ηλικιωμένους.
• Μέτρα αναγνώρισης του κοινωνικού ρόλου της μητρότητας.
• Επαναχορήγηση του επιδόματος τοκετού σε όλες τις γυναίκες και των επιδομάτων σε Αμεα, χρονίως πάσχοντες, πολύτεκνες γυναίκες και μονογονεϊκές οικογένειες.
• Αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
• Πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
• Επαναφορά της 5ετούς διαφοράς στο όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άντρες.
• Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία.
• Να καταργηθούν οι νόμοι που προωθούν και ενισχύουν όλες τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

*(με τον όρο δασκάλα συμπεριλαμβάνουμε όλες τις γυναίκες εκπαιδευτικούς στην προσχολική και σχολική βαθμίδα)

Για το Δ.Σ.