Δύο μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους η κατάσταση στα δημόσια σχολεία μέσης εκπαίδευσης της Θεσπρωτίας είναι τραγική. Το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών καταγγέλει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο στους μαθητές, στους γονείς, στους εκπαιδευτικούς, σε όλους τους εργαζόμενους τις σημαντικές ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό και μια σειρά άλλων παραγόντων που μειώνουν δραστικά την ποιότητα της εκπαίδευσης.

Ξέρουμε καλά τις αιτίες για την κατάντια της δημόσιας εκπαίδευσης: είναι οι αντιλαϊκές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, είναι η Τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) και φυσικά πάνω απ’ όλα το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που θέλει τα παιδιά της εργατικής τάξης μισο-μορφωμένα, χωρίς στέρεα εφόδια ώστε να παίξουν το ρόλο του αυριανού ευέλικτου εργαζόμενου των 300€. Δεν φταίει η προχειρότητα και ο κακός προγραμματισμός κάποιας κυβέρνησης ή κάποιου υπουργού, ούτε η οικονομική κατοχή της Μέρκελ και των διεθνών τοκογλύφων, είναι κεντρική πολιτική επιλογή που εκπορεύεται από το ίδιο το σύστημα.

Πιο συγκεκριμένα, είναι αδιανόητο να βρισκόμαστε στο 2013 και τα σχολεία του νομού μας (και όχι μόνο φυσικά) να είναι υποστελεχωμένα. Είναι προκλητικό το 1^ο Γυμνάσιο Ηγουμενίτσας να στερείται μαθηματικού (!!!). Και ασφαλώς το θέμα του 1^ου Γυμνασίου δεν είναι το μοναδικό. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

1. Από την αρχή της χρονιάς υπήρξε σημαντικότατο ζήτημα με το πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα της βιολογίας (ελλείψεις σε βιολόγους) στα Λύκεια Μαργαριτίου, Παραμυθιάς και Φιλιατών. Το μάθημα της οικιακής οικονομίας δεν διδάσκεται στο 2^ο Γυμνάσιο Ηγουμενίτσας και στο Γυμνάσιο Φιλιατών ελλείψει εκπαιδευτικών και το μάθημα της μουσικής στο Γυμνάσιο Γαρδικίου. Αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτές οι ελλείψεις (και όχι μόνο) αποτέλεσαν και την αφορμή για την εκροή πολλών μαθητών μας από το δημόσιο σχολείο προς το νεοϊδρυθέν ιδιωτικό των Ιωαννίνων.
    
2. Στα ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας και Φιλιατών και στην ΕΠΑΣ Ηγουμενίτσας η κατάσταση είναι τουλάχιστον κωμική. Ως γνωστόν η κυβέρνηση το καλοκαίρι κατήργησε τους κλάδους νοσηλευτικής, κομμωτικής και αισθητικής (που υπάρχουν σε αυτά τα σχολεία του νομού μας) και έθεσε σε διαθεσιμότητα (προθάλαμος απόλυσης) τους συναδέλφους μας. Φέτος οι ειδικότητες στα σχολεία αυτά λειτουργούν κανονικά αλλά… χωρίς καθηγητές (!!!). Για την ακρίβεια λειτουργούν με τους καθηγητές γενικής παιδείας και με ελάχιστους ωρομίσθιους στις ειδικότητες. Δηλαδή τα σχολεία αυτά θα μορφώσουν αποφοίτους π.χ νοσηλευτικής που δεν θα έχουν διδαχθεί μαθήματα νοσηλευτικής (!!!). Και μέσα σε όλο αυτόν τον εκπαιδευτικό «παράδεισο» ο διευθυντής του ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας βρήκε τον ένοχο… στέλνοντας στον εισαγγελέα σαν κοινούς εγκληματίες 10 μαθητές μας που τόλμησαν να ζητήσουν το αυτονόητο, ένα καλύτερο σχολείο, ένα καλύτερο μέλλον… Να ενημερώσουμε επίσης ότι τη βδομάδα που μας πέρασε κλήθηκαν από την αστυνομία για κατάθεση όλοι οι διευθυντές των σχολείων που είχαν γίνει καταλήψεις το προηγούμενο διάσημα… έτσι προς παραδειγματισμό και συμμόρφωση… διευθυντών, εκπαιδευτικών και μαθητών…
    
3. Γίνεται συνεχώς από την αρχή της χρονιάς μιας διαρκής ανακατάταξη εκπαιδευτικού προσωπικού που οδηγεί σε ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα. Από τη μία οι μαθητές μας αλλάζουν συνεχώς καθηγητές στο ίδιο μάθημα, από την άλλη οι συνάδελφοί μας τρέχουν πανικόβλητοι από σχολείο σε σχολείο με το ρολόι στα χέρια. Μήπως μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος πως ο εκπαιδευτικός θα αναπτύξει γόνιμη σχέση με τους μαθητές του όταν γυρνάει σε 2, 3, 4 ακόμη και 5 σχολεία και χρειάζεται να συναναστραφεί καθημερινά με εκατοντάδες μαθητές; (Ναι υπάρχει τέτοιος συνάδελφος στην ειδικότητα των Καλλιτεχνικών- 5 σχολεία- βιβλίο Γκίνες). Η κατάσταση αυτή δεν οφείλεται ούτε κατ’ ελάχιστο στους συναδέλφους μας. Οι ρίζες βρίσκονται: (α). στην γενική λογική της κινητικότητας και της ευελιξίας που προωθεί η κυβέρνηση και η ΕΕ και (β). στον κακό προγραμματισμό μεταθέσεων, μετατάξεων, αποσπάσεων του Υπουργείου Παιδείας (που δεν έγινε τυχαία).
    
4. Το «Νέο Λύκειο» μετατρέπει το δημόσιο σχολείο σε επιχείρηση με χειραγωγούμενους, ελαστικούς, κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς, μαθητές-πελάτες, χορηγούς, διευθυντές «μπαμπούλες» του Υπουργείου κ.α. Το «Νέο Λύκειο» είναι σχολείο αμορφωσιάς και μισο-κατάρτισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αρκετά μαθήματα δεν υπάρχει βασικό βιβλίο και σε άλλα οι συνάδελφοι δεν ξέρουν καλά καλά τι να διδάξουν. Ενδεικτικό είναι το μάθημα της «Πολιτικής Παιδείας» (Α ΓΕΛ & Α ΕΠΑΛ) που φτάσαμε αρχές Νοέμβρη για να μάθουν οι συνάδελφοι τη διδακτέα ύλη και το βιβλίο που δεν είναι ένα αλλά… τρία. Ένα βιβλίο της παλιάς Α ΓΕΛ (Οικονομία), ένα της Β ΓΕΛ (Δίκαιο & Πολιτική) και ένα της Γ ΓΕΛ (Κοινωνιολογία). Δηλαδή σε ένα μάθημα της πρώτης τάξης «συμπυκνώνονται» 4 επιστήμες (!!!). Αν δεν είναι αυτό αποσπασματική παράθεση πληροφοριών και όχι δομημένων γνώσεων τότε τι είναι; Περισσότερα προβλήματα υπάρχουν στην διδακτέα ύλη των ΕΠΑΛ.
    
5. Η υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων του νομού μας παραμένει σε δεδομένα προηγούμενων δεκαετιών. Οι σύγχρονοι χώροι άθλησης και καλλιτεχνικής δημιουργίας παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίας. Οι εκπαιδευτικοί στερούνται γραφείων ώστε να δουλέψουν απερίσπαστοι στο σχολείο. Το γραφείο των καθηγητών παραμένει αυτό το κλασικό που όλοι ξέρουμε. Ένα μεγάλο τραπέζι στη μέση και 20 πανικόβλητοι καθηγητές να τσακώνονται ποιος θα πρωτοβγάλει μια φωτοτυπία (στο μοναδικό φωτοτυπικό) για το μάθημα. Όσο για το κρύο… αυτό είναι αισθητό σε πολλά σχολεία κάθε χειμώνα και βάσει κονδυλίων η μόνη σοβαρή πρόταση είναι η… λιτανεία ώστε ο χειμώνας να είναι ήπιος σαν τον περυσινό…
    
6. Οι εκπαιδευτικοί, όπως και το σύνολο των εργαζομένων της χώρας μας, έχουν δεχθεί αλλεπάλληλα χτυπήματα μισθολογικά και εργασιακά. Οι μισθοί μας έχουν υποχωρήσει από 10%- 40% (για τη μεγάλη πλειοψηφία) χωρίς να υπολογίζεται η φοροληστεία με τις αυξήσεις ΦΠΑ, φόρου εισοδήματος, με την κατάργηση των φοροαπαλλαγών και την επιβολή δυσβάσταχτων χαρατσιών. Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά από φέτος ήρθαμε αντιμέτωποι με αύξηση του διδακτικού μας ωραρίου κατά 2 ώρες (ώστε να εμφανιστούν και άλλα πλεονάσματα μετά από αυτά που προέκυψαν από το κλείσιμο πολλών σχολείων σε όλη τη χώρα και την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη) αλλά και τις αναγκαστικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών εντός περιφέρειας (δεν αποκλείεται και εντός χώρας). Οι μετακινήσεις αυτές πολύ απλά εκτινάσσουν τον οικογενειακό οικονομικό προγραμματισμό των συναδέλφων και διαλύουν κυριολεκτικά οικογένειες. Και το κερασάκι στην τούρτα… Οι συνάδελφοι που είναι τοποθετημένοι σε σχολεία που δικαιούνται επίδομα παραμεθορίου (Ηγουμενίτσα, Φιλιάτες) το χάνουν αν διατεθούν έστω και για μία ώρα σε σχολείο εκτός παραμεθορίου (Μαργαρίτι, Πέρδικα και σχολεία του δήμου Σουλίου)!!!

Οι παραπάνω αναφορές δεν πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν μνημόσυνο της δημόσιας εκπαίδευσης, όπως πολλές άλλες παρατάξεις κάνουν. Το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών πιστεύει πως είναι στο χέρι του λαού να αλλάξει τα πράγματα, να κάνει μια στροφή και ένα άλμα προς τα μπρος. Και αυτή η λαϊκή αντεπίθεση δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση όλων των εκπαιδευτικών, μαθητών, γονιών, εργαζομένων, μικρών επαγγελματιών και αγροτών και όσων πλήττονται από την βάρβαρη αυτή πολίτική. Εδώ και τώρα λοιπόν πρέπει όλοι μας να παλέψουμε και να απαιτήσουμε κάποια άμεσα πρακτικά μέτρα:

• Άμεση κάλυψη όλων των κενών σε εκπαιδευτικό προσωπικό με μόνιμους διορισμούς.

• Καμία αναγκαστική μετακίνηση εκτός νομού κανενός συναδέλφου.

• Άμεση επαναπρόσληψη όλων των υπό διωγμό συναδέλφων μας των ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ.

• Επίδομα παραμεθορίου για όλο το νομό Θεσπρωτίας.

• Απόσυρση του νόμου για το «Νέο Λύκειο».

• Γενναία αύξηση των κονδυλίων για την εκπαίδευση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κάλυψη των αναγκών σε θέρμανση. Κατάργηση ΦΠΑ για τα έξοδα των σχολείων.

• Καμία τάξη με περισσότερους από 20 μαθητές για τα μαθήματα γενικής παιδείας, 15 στα κατεύθυνσης, 12 στα εργαστηριακά και στα ξενόγλωσσα.

• Κανένα νέο κλείσιμο- συγχώνευση σχολείου.

Το ΠΑΜΕ δεν τρέφει αυταπάτες. Η ουσιαστικότερη και ριζικότερη λύση των προβλημάτων της δημόσιας εκπαίδευσης δεν μπορεί να γίνει στα ασφυκτικά πλαίσια των αντιλαϊκών πολιτικών κυβέρνησης, ΕΕ, μεγάλου κεφαλαίου. Όσα «μερεμέτια» για να γίνουν το σχολείο εντός του καπιταλιστικού συστήματος δεν μπορεί παρά να είναι ταξικό.

Το ΠΑΜΕ στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις το αίτημα για ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο βασικής εκπαίδευσης ως ένα αίτημα ώριμο που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας για μόρφωση. Η γενική μόρφωση των παιδιών μας δεν μπορεί να περιορίζεται σε στοιχειώδεις γνώσεις υπολογισμού και γλώσσας, ούτε ασφαλώς στην εκμάθηση κάποιων πληροφοριών ή δεξιοτήτων. Οφείλει να δίνει τη βάση και τα εφόδια για να μπορέσει ο νέος άνθρωπος να γνωρίζει τους φυσικούς και κοινωνικούς νόμους, να μπορεί να ερμηνεύσει τον κόσμο στον οποίο ζει, τη θέση του σε αυτόν και πως μπορεί να τον αλλάξει προς το καλύτερο.

Παραμυθιά, 12 Νοέμβρη 2013