Συνεχίζουμε με εναλλαγές στις μορφές πάλης

1. Ο απεργιακός αγώνας στην εκπαίδευση και σε όλο το δημόσιο τομέα είναι σε εξέλιξη. Οι καθηγητές, οι εκπαιδευτικοί της Π.Ε., μαζί με τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, δίνουν μία μάχη κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-πλουτοκρατίας-Ε.Ε. Η συμμετοχή των δασκάλων στη 48ωρη απεργία 18-19/9 ξεκίνησε με υψηλά επίπεδα συμμετοχής (80% και 45% αντίστοιχα) που στη 48ωρη 24-25/9 υστέρησαν κατά πολύ και από τις ανάγκες και από την αντιλαϊκή επίθεση. Οι αγωνιστικές διεργασίες αυτής της περιόδου πρέπει σωστά να αποτιμηθούν από όλους μας ώστε ν’ αξιοποιηθούν για την συνέχεια και τη συμπόρευση με άλλους κλάδους.

2. Το ΠΑΜΕ είχε πάρει θέση από την αρχή για τo ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο του αγώνα μας, των απεργιών μας. Η αντιλαϊκή πολιτική είναι σφοδρή και με διάρκεια. Πρέπει να παρεμποδιστεί, να ανατραπεί. Στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ πρέπει το εργατικό κίνημα να απαντήσει με ενιαία λαϊκή αντεπίθεση, με συντονισμένο τον αγώνα των εργαζομένων, όλων των κλάδων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα. Ενιαία πάλη και όλοι μαζί ενάντια στις απολύσεις, στις ανατροπές των μισθολογικών, εργασιακών, μορφωτικών μας δικαιωμάτων, ενάντια στο αυταρχικό κράτος της πλουτοκρατίας. Ενιαία πάλη κι όλοι μαζί εργάτες, υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί για να εμποδίσουμε, να αποτρέψουμε την αντιλαϊκή επίθεση, για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Ενάντια στις αντιδραστικές ανατροπές στο σχολείο, το σχολείο της Ε.Ε., των επιχειρήσεων, της ημιμάθειας, της κινητικότητας εκπαιδευτικών και μαθητών. Για αξιοπρεπείς μισθούς, για μια ζωή με δικαιώματα για μας και τα παιδιά μας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, απαλλαγμένο από τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ και το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει.

Τέτοιους αγώνες, αυτό το δρόμο, αυτή την ενότητα, αυτή την προοπτική πρέπει να υπηρετήσουν οι αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων, το περιεχόμενο της πάλης των σωματείων μας.

Για να έχουν οι αγώνες μας τέτοιο προσανατολισμό, τέτοια χαρακτηριστικά, η πλειοψηφική ηγεσία της ΔΟΕ δεν είχε κάνει και δεν κάνει τίποτα. Κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.

3. Το ΠΑΜΕ είχε καταθέσει από την αρχή απεργιακή πρόταση που έβαζε την εξής λογική: τώρα έχουμε ανάγκη από έναν αγώνα σχεδιασμένο, οργανωμένο, παρατεταμένο, που θα αξιοποιεί όλες τις μορφές πάλης και ταυτόχρονα θα είναι σε θέση την κατάλληλη στιγμή να προχωρά σε ένα πολύμορφο αγώνα, με εναλλαγή και στις μορφές πάλης. Καμιά μορφή πάλης δεν αποκλείουμε, αρκεί οι ίδιοι οι συνάδελφοι να συζητούν, να αποφασίζουν, να παίρνουν την υπόθεση της οργάνωσης και της κλιμάκωσης του αγώνα στα χέρια τους, παίρνοντας υπόψη:

1. τη συμμετοχή στην απεργία και τις Γενικές Συνελεύσεις,

2. την κοινή δράση και τη συμμαχία με τους άλλους κλάδους,

3. τη συμπόρευση και τον κοινό αγώνα με γονείς.

4. Οι Γενικές Συνελεύσεις στο κλάδο μας δεν κατάφεραν να έχουν ούτε καν την απαιτούμενη απαρτία ώστε να καταλήξουν στη μια ή στην άλλη πρόταση οργάνωσης της πάλης. Στον πρώτο κύκλο Γ.Σ. 9-10-11/9 μόνο 36 Σύλλογοι είχαν Γ.Σ. με απαρτία, στο δεύτερο κύκλο Γ.Σ. στις 19/9 μόνο 15 Σύλλογοι είχαν Γ.Σ. με απαρτία. Έτσι ο Κλάδος μπήκε στις 48ωρες πανδημοσιοϋπαλληλικές απεργίες, χωρίς την δυναμική της συνέχειας, παρότι τα προβλήματα και στο σχολείο και στο νοικοκυριό οξύνονται για όλους μας.

5. Θέλουμε να μιλήσουμε καθαρά. Η κατάσταση όπως διαμορφώνεται στο απεργιακό μέτωπο είναι οριακή. Η απεργία διάρκειας των καθηγητών που ξεκίνησε με μεγάλες αγωνιστικές διαθέσεις φυλλορροεί, τα ποσοστά της απεργίας των εκπαιδευτικών Π.Ε. αλλά και άλλων κλάδων του Δημοσίου είναι χαμηλά και σε πολλές των περιπτώσεων εξαιρετικά χαμηλά. Αυτή είναι η αλήθεια και την ξέρουν όλοι οι συνάδελφοι.

Αυτά τα δεδομένα, μας αναγκάζουν όλους να πάρουμε καθαρή θέση για τους όρους και τις προϋποθέσεις ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Από τις στάχτες του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού βγαίνουν στο προσκήνιο οι δυνάμεις του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού. Με ιαχές για πολιτικές απεργίας διαρκείας, επιχειρούν να ρίξουν το κίνημα και την αγωνία των συναδέλφων στους σχεδιασμούς ΣΥΡΙΖΑ. Η αγωνία του να αναλάβει το κυβερνητικό τιμόνι, στο πλαίσιο εναλλαγής της αστικής διαχείρισης, καμία σχέση δεν έχει με την ανάγκη ισχυροποίησης του κινήματος μας, με την ανάγκη πολιτικοποίησης της πάλης του. Γραμμή που σμιλεύεται σε κόντρα με την στρατηγική της ΕΕ, της επιχειρηματικότητας και του ανταγωνισμού των επιχειρηματικών ομίλων, το πολιτικό προσωπικό τους. Δρόμος που ανοίγει και στεριώνει στη βάση και όχι στις κορυφές, με λαϊκή συμμαχία, αντιπάλεμα του εκφυλισμού στο κίνημα, με οργάνωση της πάλης, αντοχή και συνέπεια.

Οι πρόσφατες αγωνιστικές κινητοποιήσεις στο χώρο της εκπαίδευσης πρέπει να γίνουν αφετηρία για βαθειά συμπεράσματα!

Με ευθύνη των ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ οι καθηγητές ξεκίνησαν έναν αγώνα μόνοι τους λέγοντας στους άλλους κλάδους: «αν θέλετε ακολουθήστε». Με ευθύνη ΔΑΚΕ-ΔΗ.ΣΥ (πρώην ΠΑΣΚ) στη ΔΟΕ έγινε κάθε προσπάθεια να μην συμβαδίσουν οι εκπαιδευτικοί Π.Ε. με τους καθηγητές.

Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ επιμένουν στις 5νθήμερες επαναλαμβανόμενες. Η πρόταση αυτή στη δεδομένη στιγμή και με τις υπάρχουσες προϋποθέσεις είναι μνημείο ανευθυνότητας και τυχοδιωκτισμού, οδηγεί τον κλάδο των εκπαιδευτικών σε αδιέξοδο, είναι επικίνδυνη για την υπόσταση και την προοπτική του κινήματος.

Στην ίδια λογική βρίσκεται και η ΕΡΑ (ΣΥΡΙΖΑ), που κινείται μεταξύ των 5νθήμερων επαναλαμβανόμενων, μορφή που επέμεναν ως τώρα μονότονα σε ΔΟΕ-ΟΛΜΕ, και στις 48ωρες κυλιόμενες κάθε βδομάδα, που κατεβάζει ήδη στην ΟΛΜΕ. Η πρότασή τους δίνει συνέχεια στα αδιέξοδα που ήδη δημιουργήθηκαν και που οι ίδιοι δημιούργησαν. Δεν είναι δυνατόν να προαναγγέλλεις 48ωρη απεργία κάθε βδομάδα από τώρα, χωρίς να παίρνεις υπόψη σου τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία. Δεν μπορεί να ξέρει κανείς από τα πριν πώς θα διαμορφώνεται η κατάσταση κάθε βδομάδα. Το ξεδίπλωμα ενός απεργιακού αγώνα και η συνέχεια του πρέπει να εκτιμά βήμα το βήμα την συμμετοχή, την συσπείρωση των ίδιων των συναδέλφων. Όμως αυτά για το ΣΥΡΙΖΑ είναι ψηλά γράμματα. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι τα εκλογικά ποσοστά και τα happening στα ΜΜΕ.

Είναι οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ που διατύπωσαν στη Γενική Συνέλευση Προέδρων των ΕΛΜΕ το επικίνδυνο για το εργατικό κίνημα επιχείρημα: «Συνεχίζουμε με απεργία διαρκείας, με τη μορφή των 5νθήμερων επαναλαμβανόμενων, ανεξάρτητα από τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία, δεν έχουν σημασία τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία, δεν είμαστε καταμετρητές ποσοστών, το θέμα είναι πολιτικό»! Είναι οι ίδιοι στη ΔΟΕ που ήρθαν με την ίδια λογική, που σε διάφορους Συλλόγους καλούσαν σε εκ περιτροπής απεργία, ενώ σε άλλους έλεγαν ότι "τι να κάνουμε, δεν έχουν όλοι λεφτά να απεργούν όλες τις μέρες" την ίδια στιγμή που ψήφιζαν 5νθήμερες.

ΕΡΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ έχουν τεράστιες ευθύνες για την επιμονή τους στην ίδια αδιέξοδη μορφή πάλης.

Πρόγραμμα Δράσης

Το ΠΑΜΕ θα είναι συνεπές στη λογική της πρότασής του που είχε καταθέσει. Και το λέμε καθαρά. Αυτή τη στιγμή απαιτείται να συνεχίσουμε τον αγώνα μας με εναλλαγή στη μορφή πάλης.

Προτείνουμε:

• Πέμπτη 26 Σεπτέμβρη μέρα δράσης και παρέμβασης όλων των εκπαιδευτικών, σε όλα τα σχολεία ενάντια στους φασίστες της Χρυσής Αυγής, τα ναζιστικά σκουπίδια. Με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων καταδικάζουμε τη δολοφονική συμμορία, τα ναζιστικά σκουπίδια της Χρυσής Αυγής, τα μαντρόσκυλα των αφεντικών, που δολοφόνησαν ένα νέο άνθρωπο στο Κερατσίνι, που οργάνωσαν δολοφονική επίθεση ενάντια σε στελέχη και μέλη του ΚΚΕ.

• 30 Σεπτέμβρη και 1 Οκτώβρη νέες Γενικές Συνελεύσεις, ώστε ο κλάδος να κάνει εκτίμηση για τον αγώνα του, να βγάλει τα συμπεράσματά του για τη συνέχιση, την κλιμάκωση και την προοπτική του κινήματος, για το τι αγώνες και τι κίνημα χρειάζεται σήμερα.

• Τετάρτη-Πέμπτη 2 και 3 Οκτώβρη 48ωρη απεργία, επιδιώκοντας να γίνει μαζί με την ΟΛΜΕ και τους άλλους κλάδους του Δημοσίου. Όλοι οι κλάδοι μαζί, κανένας μόνος του. Κοινή δράση-συμμαχία με γονείς και μαθητές.

• Παρασκευή-Σαββάτο 4 και 5 Οκτώβρη παίρνουμε μέρος στα πανελλαδικά συλλαλητήρια που καλεί το ΠΑΜΕ και συμμετέχουν συνδικάτα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμια σωματεία, για την υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις συντάξεις, ενάντια στη φοροληστεία και σ’ όλα τα χαράτσια, ενάντια στους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας από τις τράπεζες.

• Κλιμακώνουμε με Γενική Απεργία στα μέσα του Οκτώβρη. Προετοιμαζόμαστε όλοι οι κλάδοι μαζί, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για νέα προειδοποιητική πανελλαδική, πανεργατική απεργία μέσα στον Οκτώβρη. Επιδιώκουμε η γενική αυτή απεργία να μην έχει προηγούμενο, να νεκρώσουν τα πάντα, να βουλιάξουν δρόμοι και πλατείες, να δείξει ο λαός μας την τεράστια δύναμή του, να τρομοκρατήσει κυβέρνηση-πλουτοκρατία και Ε.Ε., να τους ανατρέψει. Τέτοια γενική απεργία θέλουμε και για μια τέτοια σύγκρουση πρέπει να προετοιμαστεί το κίνημα.

Αθήνα, 24 Σεπτέμβρη 2013