ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ «ΕΛΛΗ ΑΛΕΞΙΟΥ»

Α΄ΕΛΜΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ)

ΕΝΩΣΗ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ Δ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Το υπουργείο Παιδείας με απόφασή του σηματοδοτεί το νέο κύμα συγχωνεύσεων- καταργήσεων και υποβιβασμών σχολικών μονάδων στέλνοντας στο  μακρινό παρελθόν ό,τι απέμεινε από δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Σύμφωνα με κοινή υπουργική απόφαση:

• Υποβιβάζονται συνολικά 34 δημοτικά και 5 νηπιαγωγεία.

• Συγχωνεύονται 54 δημοτικά σχολεία σε όλη τη χώρα σε 27. Επίσης, 28 νηπιαγωγεία συγχωνεύονται σε 13.

• Καταργούνται 32 δημοτικά και 89 νηπιαγωγεία.

Συνολικά από υποβιβασμούς, καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων χάνονται 365 οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών (232 δασκάλων και 133 νηπιαγωγών). Αναλυτικά:

• Από τους υποβιβασμούς σχολείων χάνονται 60 θέσεις δασκάλων και 5 θέσεις νηπιαγωγών.

• Από τις συγχωνεύσεις σχολείων χάνονται 53 θέσεις δασκάλων και 14 θέσεις νηπιαγωγών.

• Από τις καταργήσεις σχολείων χάνονται 119 θέσεις δασκάλων και 114 θέσεις νηπιαγωγών.

Η εκτεταμένη επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, σε συνδυασμό με το πακέτο των υπόλοιπων μέτρων που κυβέρνηση-ΕΕ και ΔΝΤ θέλουν να εφαρμόσουν, στοχεύει στη δόμηση όχι απλά λιγότερης εκπαίδευσης, αλλά σε ένα  συντηρητικό, συγκεντρωτικό, αυταρχικό και ιεραρχικό εκπαιδευτικό μοντέλο που αντιστοιχεί σε επιχειρήσεις, μετατρέποντας την εκπαίδευση από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα. Συνεχίζοντας την πολιτική των περικοπών σε υγεία- παιδεία και κοινωνική πρόνοια, με βάση τις αποφάσεις του ΔΝΤ και της ΕΕ στηρίζουν το φθηνό, πειθαρχημένο σχολείο της αγοράς. Μέσα σε συνθήκες δραστικών περικοπών και δημοσιονομικής ασφυξίας υπηρετείται με πιο άμεσο, αποτελεσματικό και ελέγξιμο τρόπο η πολιτική κατάργησης-συγχώνευσης και συρρίκνωσης του υπάρχοντος αριθμού σχολείων της χώρας («Καλλικράτης στην εκπαίδευση»), η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, η χρηματοδότηση των σχολείων με βάση τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους, οι μηδενικές προσλήψεις εκπαιδευτικών και η διαφορετική οικονομική, ασφαλιστική και εργασιακή αντιμετώπισή τους, καθώς, βέβαια, και η μετακύλιση των εξόδων των σχολείων σε συλλόγους γονέων και κηδεμόνων ΚΑΙ με αναζήτηση χορηγών.

Οι συγχωνεύσεις καταργήσεις και υποβιβασμοί σχολείων αποτελούν έναν μόνον από τους κρίκους ενός συνολικότερου σχεδίου υποβάθμισης και διάλυσης της όποιας δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης έχει απομείνει, εξαιρετικά αναγκαίου για το σχεδιασμό τους. Στην πράξη σημαίνει μείωση δαπανών και εφαρμογή των όρων του μνημονίου στην εκπαίδευση συμβάλλοντας με αποφασιστικό τρόπο στη δημιουργία «στέρεου εδάφους» για να «πατήσουν» οι συνολικότερες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και να αλλάξει ο χάρτης της παιδείας. Οι καταργήσεις- συγχωνεύσεις και υποβιβασμοί σχολείων, αποτελώντας ένα ακραίο μέτρο συρρίκνωσης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, εξαφανίζουν το σχολείο της γειτονιάς, «υψώνοντας» στη θέση του το σχολείο της αγοράς. Η σταθερή χρηματοδότηση του σχολείου περνάει στη χρηματοδότηση των γονιών, των χορηγών ή και των δυο. Το σχολείο χρηματοδοτείται ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών του. Η ηλεκτρονική κάρτα των σχολείων, η αξιολόγηση και η χρηματοδότησή τους με βάση αυτή, η κατάργηση των οργανισμού εκδόσεων σχολικών βιβλίων και του δωρεάν βιβλίου, το κουπόνι του μαθητή, οι συνεχείς μειώσεις στην επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών και τελικά ο Καλλικράτης της εκπαίδευσης, δημιουργούν ένα απίστευτα συγκεντρωτικό, συντηρητικό, αυταρχικό και ιεραρχικό μοντέλο σχολείου-επιχείρησης. Υλοποιούνται οι προϋποθέσεις για την εγκατάσταση ενός σχολείου εμπορικού κέντρου, που θα πρέπει να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις και στις ανάγκες της αγοράς για να υπάρξει, με μαθητές πελάτες και εκπαιδευτικούς πωλητές.  Εκπαιδευτικούς που θα είναι αριθμητικά λιγότεροι αφού οι διορισμοί είναι ανύπαρκτοι, θα δουλεύουν σε δυο τρία ή περισσότερα σχολεία λόγω αύξησης του ωραρίου τους, εκπαιδευτικούς σε διαρκή ομηρία και περιπλάνηση.

Το «νέο σχολείο της αγοράς» είναι το «πολυδύναμο σχολείο» που με τη στοχοθεσία του, την τυπική και άτυπη λειτουργία του κατακερματίζει τη γνώση, αποθεώνει τις δεξιότητες σε βάρος της γενικής παιδείας, τεμαχίζει τα γνωστικά αντικείμενα για να μην μπορούν οι μαθητές να ελέγξουν και να συνειδητοποιήσουν ό,τι τους προσφέρεται. Εντατικοποιεί τους ρυθμούς μάθησης, διαλύει κάθε ιστό συλλογικότητας, αφαιρεί κάθε περιθώριο αυτονομίας και ελέγχου της σχολικής καθημερινότητας από τον εκπαιδευτικό. Αυτό το «νέο» σχολείο είναι απρόσωπο, ένα δημοτικό που λειτουργεί με όρους γυμνασίου, όπου η παιδικότητα συντρίβεται κάτω από το βάρος του καθημερινού 7ωρου. Αυτό το μοντέλο σχολείου ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ φθηνού, πειθαρχημένου και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, που χρειάζεται η αγορά.

Για το Δήμο Περιστερίου, από το Υπουργείο Παιδείας:

• Αποφασίστηκε η συγχώνευση του 5ου ΔΣ με το 47ο ΔΣ καθώς και του 11ου ΔΣ με το 36ο ΔΣ. 
• Προτείνεται επίσης ο υποβιβασμός του 29ου ΔΣ από 8θέσιο σε 6θέσιο.

Οι συγχωνεύσεις- καταργήσεις σε συνδυασμό με την προετοιμαζόμενη αύξηση ωραρίου, την πρόωρη αποχώρηση νηπίων, τα κλειστά ολοήμερα νηπιαγωγεία, τις εκατοντάδες κενά ειδικοτήτων, φωτογραφίζουν τις πιέσεις της τρόικας για απολύσεις στο δημόσιο και φυσικά στην εκπαίδευση.  Ο νέος γύρος συγχωνεύσεων θα συνοδευτεί άμεσα από αναγκαστική αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, με εγκύκλιο ή χωρίς και από μαζική αλλαγή των ορίων (ως και κατάργησή τους). Η υλοποίησή τους θα σημάνει περίσσευμα χιλιάδων εκπαιδευτικών. Επιδιώκουν τη δημιουργία «πλεονάσματος» εκπαιδευτικών για να μην κάνουν διορισμούς, να μην παίρνουν αναπληρωτές, για να έχουν το περιθώριο να «δικαιολογήσουν» απολύσεις. 

Αυτά είναι τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας. Το εάν θα γίνουν πράξη εξαρτάται από τη στάση όσων θίγονται από αυτά. Εξαρτάται από τη στάση των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων που στέλνουν τα παιδιά τους στη δημόσια εκπαίδευση, των εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών που φοιτούν σ΄ αυτήν καθώς και των δεκάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών που εργάζονται σ’ αυτήν.

Τίποτα δεν τέλειωσε...Όλα κρίνονται από τη δυναμική αντίδραση ΟΛΩΝ ΜΑΣ...

Λέμε όχι στο σχολείο της αγοράς. Βλέπουμε τα αποτελέσματα των εφαρμογών των συγχωνεύσεων.

Γονείς κι εκπαιδευτικοί, θα υπερασπίσουμε ένα δημόσιο και δωρεάν σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των μαθητών, στις ανάγκες των καιρών.

Λέγοντας όχι στο σχολείο της αγοράς, δεν υπερασπιζόμαστε το παλιό σχολείο. Αγωνιζόμαστε  και παλεύουμε για ένα ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο με δίχρονη προσχολική αγωγή. Ένα σχολείο που θα σέβεται τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, θα αναπτύσσει την κριτική τους σκέψη, θα προωθεί την αγάπη για τη γνώση, θα τους μάθει να εξηγούν και ν’ αλλάζουν τον κόσμο, θα διδάξει αλληλεγγύη, συλλογικότητα, αγωνιστικότητα, με περιεχόμενο απαλλαγμένο από την παπαγαλία, το μυστικισμό, το ρατσισμό, ένα σχολείο χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτό για όλα τα παιδιά, Έλληνες και μετανάστες, χωρίς οριζόντιους ή κάθετους διαχωρισμούς, χωρίς αξιολογικές ή εξεταστικές κρίσεις.

Το εκπαιδευτικό κίνημα μαζί με γονείς και εργαζόμενους θα απαντήσει δυναμικά. Δηλώνουμε ότι σε αυτή τη φάση, έχοντας μια πλούσια εμπειρία από τις προηγούμενες κινητοποιήσεις, θα περπατήσουμε γοργά, οργανωμένα και αποφασιστικά το δρόμο της ανατροπής των σχεδιασμών τους.

Αγωνιζόμαστε για:

• Να ανακληθεί το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας. Καμία κατάργηση-συγχώνευση σχολείων, τμημάτων και μετακίνηση μαθητών σε άλλα σχολεία.
• Καθιέρωση  20 μαθητών ανά τμήμα και 15 μαθητών ανά τμήμα στα νηπιαγωγεία και στις Α’, Β’ τάξεις. 
• Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία  στο 15% του Γ.Κ.Π.
• Μόνιμους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών σε όλες τις θέσεις (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, καθηγητές, εκπ/κοί ειδικοτήτων, γυμναστές, ειδική και αντισταθμιστική εκπαίδευση κλπ)  και βοηθητικού προσωπικού ώστε να καλυφθούν ΤΩΡΑ οι πραγματικές ανάγκες.
• Ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο. 
• Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
• Ενίσχυση των δημόσιων δομών της ειδικής αγωγής. Τμήμα Ένταξης σε κάθε δημοτικό-νηπιαγωγείο.

ΤΑ Δ.Σ.