Επειδή τα εγκλήματα αυτά διώκονται αυτεπάγγελτα είναι αυτονόητη η παρέμβασή σας μέσω των αστυνομικών αρχών τόσο για την βεβαίωση των εγκλημάτων αυτών όσο και την εξακρίβωση των στοιχείων των δραστών τους. Στα πλαίσια αυτά να ζητείται η συμβολή των εκπαιδευτικών του σχολείου οι οποίοι κατά κανόνα γνωρίζουν την ταυτότητα όσων πρωταγωνιστούν στις καταλήψεις.

Σε εξαιρετικές και σοβαρές περιπτώσεις επιβάλλεται να ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία σε βάρος εξωσχολικών δραστών. Αντίθετα η αυτόφωρη διαδικασία σε βάρος ανήλικων μαθητών θα πρέπει να αποφεύγεται.

Τέλος σε κάθε περίπτωση εξεζητημένης εγκληματικής συμπεριφοράς από ανήλικους μαθητές να ερευνάται και η τυχόν συνδρομή των όρων του εγκλήματος της παραμέλησης εποπτείας ανηλίκου από τους γονείς (α. 360 παρ. 1 του Π.Κ.)».

Παράλληλα, ο ανώτατος εισαγγελέας έχει ήδη ζητήσει εδώ και εννέα ημέρες τον κατάλογο των σχολείων που βρίσκονται σε κατάληψη, αλλά δεν τον έχει πάρει μέχρι σήμερα, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι θα καλέσει ο ίδιος τους διευθυντές των Γυμνασίων και Λυκείων που είναι σε κατάληψη και θα τους ζητήσει λεπτομέρειες για το θέμα. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η Εισαγγελία δεν αποκλείεται να στραφεί και κατά των καθηγητών, με διώξεις για παράβαση καθήκοντος.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες, την ίδια στάση θα τηρήσει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και με τους άλλους εργαζόμενους που αντιδρούν (φωτογραφίζονται οι καταλήψεις που έγιναν χτες σε διάφορα υπουργεία), αλλά και στα πανεπιστήμια.

Την κατεύθυνση για την καταστολή των κινητοποιήσεων την έδωσαν χτες ο πρωθυπουργός και η υπουργός Παιδείας. Ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη χτεσινή του εισήγηση στο Υπουργικό Συμβούλιο, ταύτισε το δίκαιο αγώνα των μαθητών με καταστροφές σχολείων λέγοντας: «Ούτε φεύγει η Τρόικα, με το να καταστρέφουμε τα σχολεία μας, τη δική μας δημόσια περιουσία. Αντίθετα, υπονομεύεται η υπόσταση της χώρας, υπονομεύεται η οικονομία μας, η συνοχή μας και, αυτά, τα πληρώνει μόνο ο Ελληνας φορολογούμενος, κανένας άλλος».

Η υπουργός Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, υποστήριξε πως «υπάρχουν συγκεκριμένες κινήσεις και συγκεκριμένα σχολεία που κάνουν καταλήψεις», απειλώντας πάλι με το κόστος των αγώνων: «Κανείς δεν μπορεί να αποφασίζει μόνος του για την κατάληψη του σχολείου και δεν μπορεί η κατάληψη να είναι μία πράξη που δεν έχει επιπτώσεις». Ισχυρίστηκε ακόμα, πως τα σχολικά συμβούλια και οι σχολικές επιτροπές είναι τα μόνα αρμόδια όργανα να αποφασίζουν διεκδικήσεις απαξιώνοντας έτσι τα όργανα και τις μαζικές γενικές συνελεύσεις των μαθητών, ενώ υποστήριξε πως «δεν νοείται να χάνεται ούτε μία ώρα μαθήματος», τη στιγμή που στα σχολεία ουσιαστικά δεν γίνεται μάθημα λόγω έλλειψης βιβλίων και εκπαιδευτικών.

Στο μεταξύ, το υπουργείο Παιδείας έσπευσε να θέσει επιτακτικά ζήτημα αναπλήρωσης των διδακτικών ωρών που δεν πραγματοποιούνται λόγω καταλήψεων, σε μια προφανή προσπάθεια να ανακόψει τη δυναμική που έχουν οι μαθητικές κινητοποιήσεις. Πρόκειται για πάγια τακτική η οποία απευθύνεται στους μαθητές για να τους τρομοκρατήσει και στους εκπαιδευτικούς για να στραφούν ενάντια στους αγωνιζόμενους μαθητές τους.

Η εγκύκλιος λέει ότι «στα σχολεία που έχασαν διδακτικές ώρες, η αναπλήρωση είναι δυνατό να εξασφαλίζεται, σταδιακά, με τους παρακάτω τρόπους: α. Περικοπή περιπάτων και εκδρομών. β. Περιορισμός των εργάσιμων ημερών των πολυήμερων εκδρομών. γ. Προσθήκη διδακτικών ωρών μετά την ολοκλήρωση του ημερησίου προγράμματος, όπου ο σύλλογος κρίνει εφικτό ότι μπορεί να γίνει. δ. Αξιοποίηση των σχολικών εορτών (πραγματοποιούνται και οι εορτές και τα μαθήματα). ε. Αξιοποίηση Σαββάτων» και τέλος, αν χρειαστεί παράταση του διδακτικού έτους θα γίνει με απόφαση του υπουργείου.