Πρόβλημα που πηγάζει από μία πολιτική που δεν έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του είναι η αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας και στη χώρα μας. Ο Λ. Συντώσης, καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Διατροφής και Κλινικής Διαιτολογίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, στέλνει επιστολή προς τον πρόεδρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, όπου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της εφαρμογής του προγράμματος του υπουργείου Παιδείας με τίτλο «Αξιολόγηση Σωματικής Διάπλασης, Διατροφικών Συνηθειών και Σωματικής Δραστηριότητας», που εφαρμόστηκε σε όλα τα Δημοτικά Σχολεία της χώρας, με τη συνεργασία του υπουργείου Υγείας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται:

-- Το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών αυξήθηκε περισσότερο από 50% σε όλη τη χώρα (7,7% το 1997 - 11,8% το 2009). Το ποσοστό αυτό είναι ανάμεσα στα υψηλότερα στην Ευρώπη.

-- Σήμερα, περίπου 4 στα 10 Ελληνόπουλα είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα.

-- Η αερόβια αντοχή (φυσική κατάσταση) των μαθητών Δημοτικού την τελευταία δεκαετία μειώθηκε περισσότερο από 5%. Η μείωση αυτή αυξάνει τον κίνδυνο για ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων κατά 150% περίπου.

-- Μόνο το 45% των παιδιών παίζει εκτός σπιτιού, έστω και λίγο κάθε μέρα, ενώ το 90% αυτών βλέπει τηλεόραση συχνά ή κάθε μέρα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας.

-- Μόνο το 72% των αγοριών και το 56% των κοριτσιών εκπληρούν τις διεθνείς συστάσεις για σωματική δραστηριότητα (60 λεπτά ημερησίως).

-- Αντίθετα, άνω του 90% των μαθητών που συμμετέχουν στα Ολοήμερα Σχολεία εκπληρούν τις συστάσεις για σωματική δραστηριότητα.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η οποιαδήποτε σωματική άσκηση μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια για τα παιδιά, η υγεία των οποίων εξαρτάται από αυτή.

Η παιδική παχυσαρκία δεν είναι προνόμιο που δείχνει ότι τα παιδιά απολαμβάνουν αφθονία, αλλά φαινόμενο που σχετίζεται με στέρηση θεμελιωδών αναγκών τους όπως η δυνατότητα για άσκηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον περασμένο Νοέμβρη ο ΟΟΣΑ παρουσίασε έκθεση σύμφωνα με την οποία η παχυσαρκία του πληθυσμού αυξάνεται στις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα στις δυτικές χώρες. Αιτίες, η κακή διατροφή και η απουσία συνθηκών για σωματική άσκηση.

Οι συστάσεις για σωματική άσκηση, και μάλιστα σε ημερήσια βάση, προϋποθέτουν πρώτα και κύρια την εξασφάλιση χώρων άθλησης, την ύπαρξη δομών λαϊκού μαζικού αθλητισμού, ελεύθερων χώρων. Ολα τα παραπάνω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν παραχωρηθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία και είναι αντικείμενα κερδοσκοπίας σε βάρος της μερίδας εκείνης των οικογενειών για τις οποίες είναι πολυτέλεια το να πληρώσουν για τη συμμετοχή σε αθλητικό σύλλογο ή τη συνδρομή σε κάποιο αθλητικό χώρο.

Οι παρεμβάσεις της πολιτείας στο χώρο της εκπαίδευσης περιορίζονται στην ενημέρωση, μέσα και από το ίντερνετ (το να κάθεται δηλαδή ένα παιδί μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή - «ορισμός» της καθιστικής ζωής), για τη μεσογειακή διατροφή. Ιδιώτες και ΜΚΟ δραστηριοποιούνται στο θέμα, με αποθέωση πρόγραμμα εκμάθησης της μεσογειακής διατροφής για μαθητές από αλυσίδα ταχυφαγείων!