Σε συντονισμό και κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στις συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων, ενάντια στην επιχειρούμενη αναδιοργάνωση της εκπαιδευτικής δομής που αποτελεί προμήνυμα των επόμενων εγκλημάτων στη μόρφωση των παιδιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών, καλούν η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και η Γραμματεία Θεσσαλονίκης Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ. Σήμερα στις 7 το απόγευμα, διοργανώνουν σύσκεψη στην ΕΔΟΘ, με στόχο το συντονισμό των αντιδράσεων καθηγητών, γονιών, μαθητών και προγραμματίζουν πανεκπαιδευτικό - πανεργατικό συλλαλητήριο στις 2 του Μάρτη.

Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσε χθες η Γραμματεία Θεσσαλονίκης Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ παρουσίασε συνοπτικά τις επιπτώσεις που θα προκύψουν από τα σχέδια της κυβέρνησης και τις προτάσεις των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης. Στο Νομό Θεσσαλονίκης προτείνεται η συγχώνευση και κατάργηση 51 σχολείων (31 στη Δευτεροβάθμια και 20 στην Πρωτοβάθμια). Αυτό θα οδηγήσει σε κατάργηση θέσεων εργασίας, σε υπεράριθμα τμήματα με 30 και πλέον μαθητές, σε επιβάρυνση χρόνου, καθώς οι μαθητές από τις απομακρυσμένες περιοχές θα πρέπει να ξοδεύουν καθημερινά 1 και 1,5 ώρα για τις μετακινήσεις τους, αλλά και σε αποδέσμευση οικοπέδων που ήταν χαρακτηρισμένα για σχολική στέγη και παράδοσή τους στους ιδιώτες για εκμετάλλευση.

Στη συνέντευξη, από τη Γραμματεία Εκπαιδευτικών μίλησαν οι Ν. Αγαθαγγέλου, Γ. Νοτάκης, Γ. Δελής, Ν. Διαμαντή και ο Σ. Ζαριανόπουλος από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ.

Οπως είπαν, η επικείμενη νέα επιχείρηση συγχώνευσης - κατάργησης σχολικών μονάδων έχει γενικευμένο χαρακτήρα σε όλη τη χώρα και συνδέεται άμεσα με την υλοποίηση του Καλλικρατικού σχολείου της «αγοράς». Η διαδικασία ξεκίνησε μέσα από τη διαβούλευση (4 ημερών), όπου βασικός συνομιλητής της κυβέρνησης είναι οι δήμοι, καθώς η γνώμη τους θα συντελέσει στη διαμόρφωση της τελικής πρότασης, αφού το σχολείο της αγοράς προοπτικά θα «ανήκει» στους δήμους και τις επιχειρήσεις.

Η κυβέρνηση, την ίδια ώρα που προωθεί τις συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων, δεν παίρνει κανένα μέτρο, πολύ περισσότερο δε δεσμεύεται για τις μετακινήσεις των μαθητών σε μεγάλες αποστάσεις και ρίχνει την ευθύνη στους δήμους και στους γονείς. Οπως έκανε, δηλαδή, και με τα τμήματα αθλητικής διευκόλυνσης τα οποία τελικά έκλεισαν.

Πρόσθεσε πως οι συγχωνεύσεις λειτουργούν ισοπεδωτικά και σαρώνουν προηγούμενα σχολεία που έπαιζαν έναν ιδιαίτερο ρόλο και βοηθούσαν στην κοινωνική ένταξη τμημάτων κοινωνικών ομάδων, μεταναστών, ΡΟΜ, κ.λπ.

Σημειώθηκε πως η λειτουργία της «αυτόνομης» σχολικής μονάδας που οραματίζεται η κυβέρνηση θα συνδέεται ακόμη περισσότερο με την τοπική διοίκηση, γεγονός που θα αποτελεί έναν ακόμα παράγοντα διαφοροποίησης μεταξύ των σχολείων. Θα υπάρχουν σχολεία των πλούσιων και των φτωχών δήμων, και τα δύο όμως θα κυνηγούν χορηγούς για την οικονομική τους επιβίωση, ενώ οι γονείς θα κληθούν να πληρώνουν ακόμα περισσότερα για το «καλό του σχολείου».

Αυτό που χαρακτηρίζει τις συγχωνεύσεις είναι η λογική του σχολείου - επιχείρησης, η λογική της ανταγωνιστικότητας.

Το ολοήμερο σχολείο το οποίο θα μπορεί να υλοποιηθεί καλύτερα σε μεγάλα σχολεία δεν είναι θέμα «κοινωνικής πολιτικής», είναι η γενική δοκιμή για τη γενίκευση του σχολείου των δεξιοτήτων, της διαφοροποίησης, της αγοράς.

Σε ένα τέτοιο σχολείο μπορούν να επεκταθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και κυρίως να παρέμβουν πιο αποτελεσματικά οι εταιρείες, οι οποίες θα εκμεταλλευθούν και τη συγκεντρωμένη μαθητική μάζα που αποτελεί καλή πελατεία.

Το σχολείο θα αναδειχθεί σε βασικό παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης για την τοπική κοινωνία, σε φορέα παροχής διά βίου μάθησης στην οποία εμπλέκονται οι επιχειρήσεις.

Ξεκαθάρισαν ότι το σχολείο για το οποίο παλεύει το ΠΑΜΕ δεν μπορεί να είναι αχανές και απρόσωπο. Είναι ενταγμένο σε έναν κεντρικό σχεδιασμό με επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, έχει παιδαγωγική λογική και κριτήρια, σε αντίθεση με αυτά της Αστικής Παιδαγωγικής.