ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΓΚΥΩΝ ΚΑΙ ΜΑΝΑΔΩΝ : Στον καπιταλισμό εργασία και μητρότητα βρίσκονται σε αντίθεση
Σε Δελτίο Τύπου που εξέδωσε, η ΟΓΕ αναφέρει: «Πληθαίνουν από την αρχή του χρόνου, οι απολύσεις εγκύων, μητέρων με μικρά παιδιά, μητέρων ΑμΕΑ ή μητέρων που μεγαλώνουν παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Δήμοι, επιχειρήσεις, τηλεοπτικοί σταθμοί, πολυκαταστήματα, αλυσίδες πολυεθνικών εταιρειών, όλο και πιο συχνά προχωρούν σε απολύσεις γυναικών επειδή τόλμησαν να γίνουν μητέρες.
Το δικαίωμα της γυναίκας στην εργασία και η κοινωνική προστασία της μητρότητας αποτελούν δύο όψεις ενός μεγάλου κοινωνικού προβλήματος, που παίρνει διαστάσεις στις συνθήκες της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας στην Ελλάδα και ευρύτερα στην ΕΕ.
Στη σημερινή κοινωνία, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης ανδρών και γυναικών από το κεφάλαιο, η μητρότητα και η εργασία βρίσκονται σε αντίθεση.
Ακολουθώντας την τύχη της εργατικής τάξης, η εργαζόμενη γυναίκα υποχρεώνεται να δουλεύει εξαντλητικές υπερωρίες ή με μειωμένα και σπαστά ωράρια ή να σπρώχνεται στην ανεργία. Η εγκυμοσύνη, η μητρότητα γίνονται αιτία μη πρόσληψης γυναικών, απόλυσης, αλλά και αναγκαστικής αποδοχής εργασίας με ελαστικές σχέσεις, χωρίς συμβάσεις, με μικρότερα μεροκάματα.
Παίρνει νέες μορφές το πλέγμα της φυλετικής ανισότητας σε συνθήκες ταξικής εκμετάλλευσης.
Οι απολύσεις, τα ελαστικά εξοντωτικά ωράρια, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, οι υπερωρίες, τα νυχτερινά ωράρια, εκτός του ότι αυξάνουν την ανασφάλεια και το εργασιακό άγχος υποσκάπτοντας τη σωματική και ψυχική υγεία της γυναίκας, αποδιαρθρώνουν την οικογένεια και υποχρεώνουν τους νέους να κάνουν οικογένεια σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία.
Ολα αυτά αποτελούν τελικά δίωξη της μητρότητας, γεγονός που σχετίζεται άμεσα και με το δείκτη γονιμότητας που έχει πέσει στο 1,2%.
Οι ευθύνες για αυτήν την κατάσταση αφορούν όλες τις εναλλασσόμενες πρασινογάλαζες κυβερνήσεις αλλά και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Η δε υποκρισία τους περισσεύει όταν μιλούν για το Δημογραφικό πρόβλημα της χώρας.
Η προστασία της εργατικής οικογένειας, της μητρότητας, η στήριξη των εργαζομένων νέων ζευγαριών από το κράτος, η εργασία της γυναίκας και η ισοτιμία της δεν αφορά μόνο το γυναικείο κίνημα, είναι προβλήματα ολόκληρης της εργατικής λαϊκής οικογένειας, του εργατικού - συνδικαλιστικού λαϊκού κινήματος, της νεολαίας.
Γι' αυτό και το ενιαίο μέτωπο πάλης εργατών, υπαλλήλων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, αυτοαπασχολουμένων, φτωχών αγροτών, γυναικών και νεολαίας είναι η απάντηση στο μαύρο μέτωπο των εκμεταλλευτών. Είναι η κοινωνική συμμαχία που θα παλέψει για σταθερή και μόνιμη δουλειά με αξιοπρεπή εισοδήματα, δικαιώματα και ελεύθερο χρόνο, για την ισοτιμία της γυναίκας, χωρίς την ανασφάλεια και την αγωνία για την επιβίωση, είναι ο κοινός αγώνας για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης».