Κατατέθηκε τελικά το πολυνομοσχέδιο για το «νέο σχολείο» της αγοράς και του κεφαλαίου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ΕΕ, διευρύνοντας το χαρακτήρα των αντιλαϊκών μέτρων που έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας. Μαζί με τις ρυθμίσεις που ενισχύουν την ταξικότητα του σχολείου και μετατρέπουν το εκπαιδευτικό σύστημα σε ακόμα μεγαλύτερο θεματοφύλακα της κοινωνίας του κεφαλαίου και των ανισοτήτων (αξιολόγηση σχολείου και εκπαιδευτικών, την αποσύνδεση πτυχίου-επαγγέλματος, την αποκέντρωση και τη ώθηση της εμπορευματοποίησης, 30άρια τμήματα κτλ) , πάνε οι συνολικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που επέρχονται στους εκπαιδευτικούς στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Συγκεκριμένα:

• Καταργείται η ρύθμιση του νόμου που επέτρεπε το πέρασμα των απολυμένων ιδιωτικών εκπαιδευτικών με αορίστου χρόνου συμβάσεις στο δημόσιο.
• Απελευθερώνονται οι απολύσεις και διευρύνεται η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Ο νόμος προβλέπει μία (1) απόλυση εργαζομένου με σύμβαση αορίστου χρόνου ανά σχολική μονάδα και βαθμίδα εκπαίδευσης, θεμελιώνει νομοθετικά το δικαίωμα του σχολάρχη να μετατρέπει την μόνιμη απασχόληση σε ωρομισθία με τον εκβιασμό και τον πελέκι της ανεργίας και της απόλυσης. Οι σχολάρχες απαίτησαν και η κυβέρνηση νομοθετεί την παράδοση του εκπαιδευτικού ως φτηνή εργατική δύναμη.
• Η κυβέρνηση παραδίδει τον ευάλωτο χώρο της παιδείας στους νόμους της αγοράς. Η επιχειρηματική δράση στην εκπαίδευση απαιτεί φθηνό εκπαιδευτικό, η κυβέρνηση θεσμοθετεί το πλαίσιο και τον δρόμο, επιδεικνύει τον Πατριωτισμό της αγοράς. Τα αφεντικά της εκπαίδευσης τρίβουν τα χέρια τους.
• Τα ιδιωτικά σχολεία θα λειτουργούν απελευθερωμένα πλέον από κάθε εμπόδιο και έλεγχο, όπως όλες οι επιχειρήσεις. Το καθεστώς τρομοκρατίας θα γίνει ο κανόνας. 

Σε αυτές τις εξελίξεις μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει η πλειοψηφούσα ηγεσία του εργοδοτικού συνδικαλισμού, ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ στην ΟΙΕΛΕ.

• Είναι αυτή η πλειοψηφία που σε σύμπνοια με τις κυβερνήσεις και τους σχολάρχες έβαλε πλάτη για να υλοποιηθούν απρόσκοπτα οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση που ξετυλίγονται.
• Είναι αυτή η πλειοψηφία που καθήλωσε τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς στην αυταπάτη του κοινωνικού διαλόγου και του κοινωνικού εταιρισμού.
• Είναι αυτή η πλειοψηφία που ιδεολογικά και πολιτικά στήριξε την επιχειρηματική δράση στην εκπαίδευση με το αντιδραστικό ιδεολόγημα ότι «η ιδιωτική εκπαίδευση είναι δημόσιο αγαθό».
• Είναι αυτή η πλειοψηφία που βρέθηκε με τους επιχειρηματίες στην εκπαίδευση στην ίδια όχθη και ενάντια στα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων εκπαιδευτικών.
• Είναι αυτή η πλειοψηφία που τα στελέχη που την απαρτίζουν στάθηκαν ως συμβουλάτορες των κυβερνήσεων, που θράφηκαν και έδρασαν για χρόνια στα σαλόνια της εργατικής αριστοκρατίας.
• Στις τροχιοδεικτικές βολές της επιθέσεις που έστελναν οι σχολάρχες και οι επιχειρηματίες της εκπαίδευσης οι της ΟΙΕΛΕ προσθέτανε τις επαίσχυντες συλλογικές συμβάσεις π.χ των ξενόγλωσσων με 0% αυξήσεις, αορίστου διάρκεια. Είναι αυτοί που στις 5 ΜΑΡΤΗ κήρυξαν επίσημα απεργοσπασία, γύρισαν την πλάτη στο ενιαίο μέτωπο εργαζομένων στο δημόσιο ιδιωτικό τομέα, και αμέσως μετά την εξαγγελία των «μέτρων» της 3^ηςΜαρτίου έσπευσαν να καθησυχάσουν τον κλάδο με την επίπλαστη θέση ότι δεν θίγονται τα εισοδήματά του προσκομίζοντας τη «γνωμάτευση του νομικού τμήματος» της ΓΣΕΕ του Παναγώπουλου και της παρέας του και στηριζόμενοι στης κ. Διαμαντοπούλου την «πυγμή»!
• Με αυτή τη λογική μπήκε σε μυστική διαβούλευση με την Υπουργό και τους σχολάρχες, ελπίζοντας πως η γενική της συμφωνία με το αντιδραστικό πνεύμα του πολυνομοσχεδίου θα εξασφάλιζε τα συντεχνιακά ψίχουλα του παρελθόντος. Το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι, μια «μπέσα» έχουν: το ταξικό τους συμφέρον. Κάτι που η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ έχει προδώσει προ καιρού.

Ας τελειώνουμε ως εργαζόμενοι και εκπαιδευτικοί με τις αυταπάτες. Η «κάλυψη» από συνταγματικές ρυθμίσεις και γνωματεύσεις του ΣτΕ γίνονται φτερό στον άνεμο όταν το κεφάλαιο αποφασίζει δραστικά μέτρα ενάντια στους εργαζομένους.

Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να γυρίσουμε την πλάτη στην πλειοψηφία της ΟΙΕΛΕ.

Σε κάθε σχολείο να δημιουργήσουμε την επιτροπή αγώνα των εκπαιδευτικών, με συνελεύσεις και αποφάσεις να αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς κυβέρνησης-εργοδοσίας, να υψώσουμε μέτωπο στις απολύσεις, τις ωρομισθίες.

Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο, να μην νομιμοποιηθεί στη συνείδηση κανενός.

• Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην εκπαίδευση, πέρασμα όλων των εκπαιδευτικών στην δημόσια δωρεάν παιδεία.

Το δικαίωμα στην παιδεία μπορεί να υπάρχει ως δικαίωμα όταν δεν μπορεί κανείς να το εμπορεύεται. Το ίδιο και το δικαίωμα του δάσκαλου.

Τώρα είναι η ώρα να σκεφτούμε ως εργαζόμενοι για την ανάγκη οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας και όχι με βάση τις ανάγκες της πλουτοκρατίας και των επιχειρήσεων. Σε αυτό το έδαφος η μόρφωση και η έρευνα είναι ανάγκη και ο εκπαιδευτικός δεν περισσεύει.

Τώρα, με μεγαλύτερη αγωνιστικότητα καλούμε σε αντεπίθεση τους εργαζόμενους σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης και σε συμπόρευση στις γραμμές του ΠΑΜΕ. Του ταξικού πόλου που με τις κινητοποιήσεις τόσο της 17^ηςΔεκέμβρη, αλλά και με την κλιμάκωση το επόμενο διάστημα, έχει δείξει το δρόμο του αγώνα και της νίκης. Να αποδείξουμε ότι οι σχεδιασμοί του Κεφαλαίου ανατρέπονται με αγώνες στην πράξη.

ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ ΣΤΗ 48ωρη

ΑΠΕΡΓΙΑ 4-5 ΜΑΙΟΥ!

28 Απρίλη 2010